Vísir - 21.10.1963, Qupperneq 15

)
VÍSIR . Mánudagur 21. október 1963.
1 3
a Ks tss* ití m sn S5a •T’í arr ssa sr arz -er «m m m m ra wi eb
sxobr aa a'S va e?.2& '.asti y saaai', c
a sm'A.rjm m, hlb l-2 la' raa ltb qsl uj &ji lœ jsijhj lœl tu* 291
. ira
! &
iB
fisse
isaa
E3P
eii
ai
m
Sf
Sl V3J
ta&’
TW
'f
tafta
w TH
m vs
ai a
h ra
2' 18
r ‘STJi
JS3B
■ ESHBD
h t'Ta 1
SS2B3
B13211
mes
D 02731
BOL ,
vi
18
k I
B '
■BOK2S3B Ba

■ hqi nrvr
f2?T 1. i.!--r:4 -‘tá’J 'óáS
. ’w- * » Víí. .V:.* l*JŒ«
■B8 SD K3B tEBS KOIEB SS9E BP3 SCS EU3 R33 K£S fTEÍ OT8 POT CSSi CTrS C9SW3 S8B tSCB IKS BBl UH OSM CB9IKB3 BSB RSi
iWBgyaW)amiWB»8B'sagiiaginH«BBg38fw?BBBgBimgTOaBaraBwn—fia»——BIB—»wiii
— Hún hefur líklega vitað, að
faðir hennar var í Dijon og far-
ið þangað til fundar við hann.
Ef ég hefði nú bara kornið í tæka
tíð, náð lestinni, hefðum við
kannski getað talað saman og
ráðið ráðum okkar til þess að
minnsta kosti að forða hneyksli.
Hann fékk sér nú sæti undir
gaslampanum, var orðinn
nokkru rólegri, og fór að lesa
bréfið að nýju.
Hann veitti því athygli, að hún
hafði strikað undir sumt í bréf-
inu með bláum blýanti, og furð-
aði sig á því. Hann las nú með
athygli það, sem undirstrikað
var:
— 1.550.000 frankar — ég
held 350.000 frönkum, sem ég
hef falið lögfræðingi mínum í
Marseille til varðveizlú. Ég hef
kvittun fyrir upphæðinni. Ég fer
frá Marseille klukkan 2.04 þann
tíunda og kem tii Dijon klukkan
3.39 um morguninn. — Ég fer
alveg ákveðið me.3 næturíestinni
til Parísar, og kem þangað kl.
7.25 um morguninn. Utanáskrift
mín í Marseille er: Grand Hotel
Beauséjeúr, quai de !a Fratemité
— Það er alveg greinilegt,
hugsaði Paul, að Gecilé hefur
strikað undir það, sem henni
fannst að hún mætti ekki
gleyma.
Hann braut saman bréfið,
lagði það í umslagið, og stakk
því í vasann.
Tíminn hafði liðið fyrr en
varði, enda hafði hann haft ær-
ið að hugsa, en nú kom stöðv-
arstjórinn inn og sagði:
— Nú er búið að opna miða-
söluna aftur, sagði hann, gætið
þess, að vera búinn að fá miða
í tæka tíð.
— Engin hætta á því, en þakka
yður fyrir hugulsemina.
Paul Darnala greip handtösku
sína, keypti sér miða, og að
skammri stundu liðinni sat hann
í lest á leið til Parísar og átti
hún að vera komin þangað um
hádegisbilið.
En nú skiljum við við hann
í bili, þar sem hann situr hugsi
í lestinni og bíður óþreyjufullur
eftir áð fá tækifæri til þess að
komast til Parísar tii þess að
ræða við ástmey sína og unn-
ustu, og athuga þess í stað hvað
gerðist í lestinni, sem hann varð
af — hraðlest nr. 13, sem mon-
sjör Jacques tók sér far á —
og hinn dularfulli maður, sem
njósnaði um hvert hans skref í
Dijon, sá hinn sami, sem glopr-
aði niður bréfinu, er hann sat í
1 króknum á biðsalnum.
Fremst í lestinni var snjóplóg-
ur, sem feykti snjónum áf braut-
arteinunum til beggja hliða, og
; dró það nokkuð úr hraða hennar,
I en samt fór hún hratt, eða með
280 kílómetra hraða á klukku-
stund, eða með hraða sprehgj-
unnar, ef svo mætti segja.
II.
Hraðlestin átti ekki að nema
staðar milli Dijon og Laroche.
Hún hafði farið frá Ðijon kl. j
2.29 og komið til Laroche kl. j
4.58, en vegalengdin milli þess-
ara staða var 180 km. Enn var.
skafrenningur og vindurinn
feykti snjóflygsum á vagnglugg
ann.
Lesendur vorir munu minnast
þess, að Jacques og dularfulli
maðurinn sátu hvor f sínu horni
f sama vagni.
Jacques hafði einnig verið á
I járnbrautarferðalagi nóttina áð-
ur, og vér vitum, að hann var
í leikhúsinu um kvöldið, eftir að j
hafa rekið ýmis erindi fyrr um
daginn í bænum.
Hann var þreyttur og treysti
því, að geta nú hvílzt og sofið
þær stundir, sem hann átti að
vera í lestinni, en taugar hans
voru í megnu ólagi, svo.að harm
gat ekki fest svefn eins fljótt og
I hann hafði gert sér vonir um. j
Höfuð hans hallaðist ýmist til
þessarar hliðarinnar eða hinnar. j
Hann lagði aftur augun, en lá!
andvaka. Minningar frá liðnum
dögum voru ásæknar og hann
hugsaði líka um komandi tíma.
Ferðafélagi hans í hinu horn-
inu þóttist sofa — að minnsta
kosti var ekki á honum sjáan-
leg nein hreyfing. en hann opn-
aði þó annað augað lítið eitt
annað veifið, til þess að gefa
gætur að hinum. Hann beið sem
að líkum lætur eftir að hann
sofnaði.
Lestin fór nú með helmingi
meiri hraða en áður og komin
móða á rúðurnar innanverðar.
Það kom allt í einu hreyfing á
dularfulla manninn, eins og þann
sem hefur blundað, en vaknar
skyndilega. Svo leit hann út eins
og til þess að gá að, hvar lest-
in væri nú. Hún ók framhjá stöð
nokkurri með miklu skrölti. Á
stöðvarveggnum logaði á gas-
ljóskerum, svo að hann gat les-
ið stöðvarnafnið. Það var Tonn-
erre.
—Það eru þá ekki nema þrjár
stöðvar þar tjl við komum til
Laroche, sagði hann við sjálf-
an sig, og hann vakir enn.
Fimm mínútur liðu, og allt í
einu kipptist Jacques við, en
hinn dularfulli horfði nú stöðugt
á hann, höfuð hans seig niður
á bringu næstum og svo til hlið-
ar, andardrátturinn varð óreglu- j
legur, og svo fór hann að hrjóta.
Það var ekki um að villast, að
brátt mundi hann sofa eins og
steinn.
— Loksins, hugsaði hinn dul- \
arfulli. Svo hóstaði hann dálítið,:
en Jacques hreyfði sig ekki. Ekk-
ert heyrðisfnema lestarhvinur-
inn.
Náunginn losaði um hálsklút
sinn og ýtti hattinum aftur. —
Sást nú, að þótt hann væri föl-
ur, var hann brúnn á hörund.
Svipljótur var hann, og greini-
lega geigur í honum, og nú ná-
bleikur orðinn í framan, og enn
ferlegri ásýndum. Svitaperlur
gljáðu á enni hans og gagnaug-
um. Hann hóstaði aftur, hærra
en áður, en sá, sem svaf, rumsk-
aði ekki, né hreyfði sig.
Dularfulli náunginn seildist í
vasa sinn og tók upp vasahníf,
sem hann opnaði, og glampaði á
blátt blaðið í skini hins daufa
lampaljóss, sem- í vagnklefanum
var. Svo læddist hann, eins og
slanga, sem veltir sér áfram, að
hinurn sofandi manni, og settist
gegnt, honum.
Handleggir Jáccques héngu
máttlausir niður og ferðavoðin
hafði sigið niður í fellingum of-
an á kné hans, en fyrr hafði nún
skýlt brjósti hans.
Dularfulli maðurinn reis nú
hægt á fætur og hnífsoddurinn
var aðeins fáeina þumlunga frá
brjósti mannsins, sem sofnað
hafði í þeirri trú, að hann ætti
sér einskis ills von.
Svo rak dularfulli maðurinn j
allt í einu hnífinn á kaf í brjóst!
hans, upp að skefti, af öllu afli,
og hlaut að hafa hæft hjarta
lians, því hann rak ekki upp
vein, né kom andvarp frá brjósti
hans. Augun opnuðust sem
snöggvast, luktust strax aftur,,
og engin hreyfing kom á likama
hans. Hjartað hlaut að hafa
stöðvazt á sama andartaki og
hnífurinn var rekinn í það.
Morðinginn varð gripinn skelf
fngu í svip og áræddi ekki að
kippa út hnífnum. Hann leit í
kringum sig með æðisgengnu
augnaráði og skalf og nötraði
frá hvirfli til ilja. En þetta var
aðeins taugaæsingin, sem hvarf
fljótlega. Kuldaleg ró færðist yf-
ir þrælmennið og brátt''hafði
hann jafnað sig nægilega til þess
að Ijúka þessum hryllilega verkn
aði. Hann leitaði í vösum hins
látna, tók úr þeim vasabók hans
og skjöl, og lyklakippu úr ein-
um buxnavasanum, og fann þar
brátt lykil, sem gekk að ferða-
tösku hins myrta.
Hreinsum vei og fljótí
Hreinsum allan fatnað — Sækjum — Sendum
EFNALAUGIN LINDIN H.F., Skúlagötu 51, simi 1825
Hafnarstræti 18, sími 18820.
Loftfestíng
SIMl 13743
L ! NfDARGOTU 25
I Hárgreiðslustofan
HÁTÚNI 6, sinii 15493.
Hárgreiðslustoian
, S O L E V
| Sólvallagötu 72
Slmi 14853.
Hárgreiðslustofan
‘ P I R O L A
I Grettisgötu 31, simi 14787.
1 Hárgreiðslustofs
V E STURBÆJAB
I Grenimel 9, sími 19218.
I Hárgreiðslustofs
(AUSTURBÆJAR
j (María Guðmundsdóttir)
Laugaveg 13. sími 14656
' Nuddstofa á sama stað.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU og DÓDÓ
Laugaveg 18 3 hæð (lyfta)
Sími 24616
Hárgreiðslustofan
Hverfisgötu 37. (horni Klappar-
stígs og Hverfisgötu) Gjörið
svo vel og gartgið inn Engar 1
sérstakai pantanir úrgreiðslur
P E R M A, Garðsenda 21, simi
. 33968 — Hárgreiðsiu og 'nyrti-
stoía.
Dömu. hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
rjarnargötu 10. Vonarstrætis-
I megin Sími 14662
Hárgreiðslustofan
xr
Ég er með þetta hér Tarzan,
segir Joe. Tvö stór hreiður. Eru
töframennirnir vaknaðir? Þeir
eru rétt að byrja að rumska,
svaraði Tarzan. Við höfum þessa
líka í okkar landi, segir Joe og
hellir úr kerinu sem hann kom
með. Þeir eru mjög litlir, en
stinga ónotalega. Nú skulum við
láta þessa töframenn sanna
hversu mikinn töframátt þeir
hafa. Og hvort þeir geti beitt
honum gegn þessum litlu maur-
um.
Háaleitisbraut 20 Símí 12614
iwífssr Biælosi-
skyrfurkr. 2fe$.0ö
HAGKAUP
Miklatorgi
■zzxm