Vísir - 10.12.1963, Blaðsíða 15

V í S 1R . Þriðjudagur 10. desember 1963
15
es Bemier býr í Batignolle-
hverfi eins og ég — og meira
að segja í sömu götunni, — í hús
inu nr. 54.
Þögn ríkti um stund. De Rodyl
hvíslaði einhverju að yfirmanni
leynilögreglunnar, sem þar næst
hvíslaði einhverju að Casenau-
ve, „ljósorminum“, og fór sá
hinn sami út þegar.
Frú Angela var þögul og
hugsi og auðséð, að embættis-
mönnunum, sem þarna voiu
fannst mikið til um fegurð henn
ar og einbeitni.
Dómarinn tók aftur til máls:
— Þér sögðust hafa hitt syst-
ur yðar aðeins einu sinni —
við hvaða aðstæður?
Spurningin kom frú Angelu á
óvart, en hún svaraði án þess
að hika:
— Við ósköp venjulegar að-
stæður. Ég rek verzlun og ung-
frúin kom til að kaupa eitt eða
annað. Af tilviljun komst ég að
því, að hún bar sama nafn og
ég - og að hún var hálfsystir
mín.
— Sögðuð þér henni það?
— Já, ég gerði það.
— Vissi hún um faðerni yð-
ar?
- Það held ég, hví skyldi
faðir hennar segja henni frá ó-
skilgetinni dóttur sinni, sem
hann hafði engin afskipti af?
— Þér vitið þannig ekki um
orsökina til ferðalags herra
Bemíers?
ísagéla. hristi höfuðið.
— Ég veit ekkert um það.
—* ÞatS er furðulegt, sagði
dómarinn, að dóttir frúarinnar
skyTcB vera, ekki aðeins í sömu
lest, heTdur í sama klefa og afi
hennar!
- Ef til vill óskýranleg til-
viljun, eins og svo margar aðr-
ar tilviljanir í lífinu. Það virðist
hafa munað litlu, að morðinginn
dræpi líka dóttur mína. Hér hafa
illar örlagadísir verið að verki
— megi ykkur nú heppnast að
finna morðingjann, svo að dótt-
ur minni verði hefnt.
Yfirmaður leynilögreglunnar
var að skrifa eitthvað hjá sér,
en Femand de Rodyl varð því
órórri sem lengur leið — vegna
nærveru Angelu. Þegar yfir-
heyrslunni var lokið, fannst hon
um sér skylt að segja eitthvað
við hana í huggunarskyni.
— Ég hef ekki um meira að
spyrja, sagði hann með röddu
og svip dómarans.
Svo beygði hann sig niður og
sagði lágri röddu:
- Viljið þér leyfa mér að
tala við yður einslega nokkur
augnablik?
— Einslega? Að hvaða gagni
mætti það koma? Um hvað vilj-
ið þér tala? Liðna tima? Ég hef
farið eins að og þér — reynt
að gleyma — og mér tókst það.
Ég minnist ekki lengur. Það er
ónauðsynlegt og grimmdarlegt
að vekja sárar minningar í hug
mínum, á þeirri stund sem
hjarta mitt er nær brostið af
angist og kvíða, Nei, lofið mér
að vera í friði. Gerið skyldu
yðar sem embættismaður, - ég
hef engan rétt til þess að tefja
yður — ekki mínútu hvað þá
lengur. Þess vegna biðst ég leyf
is að mega fara.
Seinustu orðin mælti hún
hárri röddu.
— Frú, sagði dómarinn, það
er þó nokkur stund, þar til
næsta lest fer til Saint-Julien-
du-Sault. Ég bið yður að bíða
andartak enn. Ég þarf að fá
skýringar frá lestarstjóranum.
sem ók hraðlest nr. 13, — og
ég held, að þér hljótið að hafa
áhuga fyrir því, sem þessi mað
ur hefir að segja.
Angela hneigði höfuðið.
— Ég skal bíða, sagði An-
gela.
Kallað var á Magoire lestar-
stjóra og var nú yfirheyrzlunni
haldið áfram.
XXII.
Vér hverfum aftur til Batig-
nolles og segjum frá því sem
gerðist f húsinu nr. 54 við Rue
des Dames.
Að morgni þess 12. hafði Ce-
cile risið úr rekkju í dýpstu ör-
væntingu. Föður hennar var von
þennan sama dag. Þegar hún
fór frá frú Angelu, örvænti hún
í fyrstu, en stappaði svo í sig
stálinu, að mæta öllum erfið-
leikum — henni fannst nú, að
hún væri tilneydd að segja föð
ur sínum sannleikann, hverjar
sem afleiðingarnar yrðu, hversu
skelfilegar sem þær yrðu. Hún
var óeirin og kvíðin, sem að lík
um lætur og var með alls konar
hugaróra um hversu fara
myndi, er hún segði föður sín-
um sannleikann. Hún vissi, að
það myndi verða reiðarslag fyr
ir hann að komast að raun um,
að hún hafði farið á bak við
hann, og það sem verst þar,
látið fleka sig. En hún hugsaði
j sem svo: Verði hann ekki grip
inn æði og drepi mig, mundi ég
svara honum fullum hálsi og
varpa framan í hann ásökun-
inni, að hann hefði átt ástmær,
átt með henni barn, sem fyrir
átti að liggja að verða flekuð
eins og hún, og með hvaða rétti
gæti hann ásakað hana?
Þótt Cecile hefði týnt bréf-
inu frá föður sínum, mundi hún
vel hvað í því hafði staðið og
m. a. að föður hennar var von
með lestinni, sem átti að koma
kl. 7.45 Hefði þeirri lest ekki
seinkað. mundi hann vera í
Batognolles ekki seinna en
klukkan hálfnfu
Ekki flögraði að henni að
fara til móts við föður sinn,
þótt hún vissi, að hann sæi ekki
sólina fyrir henni og myndi1
gleðjast yfir að sjá hana eftii^
langa burtveru, hamingjusamur
yfir að vera auðugur og geta
gert allt fyrir hana. Hún bar
ekki kærleiksríkt hjarta í
brjósti, þessi stúlka, í því hrærð
ust ekki þær tilfinningar, sem
venjulega bærast í brjósti
barna til foreldra sinna. En hún
var fram úr máta sjálfselsk —
skorti áhuga fyrir starfi, fannst
hvert starf lítilmótlegt, — ótt-
aðist jafnvel að verða þreýtt.
var nautnasjúk, reiðigjörn. Gall
ar hennar voru í sannleika svo
miklir, að undir illum áhrifum
hefði hún getað lent á glæpa-
braut.
En þrátt fyrir eigingirni henn
ar og kæruleysi, hafði hún þó
haft hugsun á því, að skipa
Birgittu gömlu að hafa morg-
unverð tilbúinn handa honum,
er hann kæmi heim matarþurfi
og þreyttur eftir ferðalagið.
Birgitta hafði oft spurt sjálfa
sig að því hvað gæti verið að.
Það hafði ekki farið fram hjá
henni hve Cecile var breytt

Og þér hefi ég fórnað 200
beztu árum af lífi mínu
Gemýting
Brúnar
terrelínbuxur
(„muiti colour“
Nýjung.
Mjög failegar
Verð 840.00
ffltima
seinustu daga, en hún hafði!
ekki spurt neins. Og nú furðaði
hún sig á, að hún skyldi ekki
fara til þes- að taka á móti
föður sínum í járnbrautarstöð-
inni, en hún bar hlýjar tilfinn-
ingar í huga gagnvart stúlk-
unni, þótt hún skildi hana ekki,
en Cecile hugsaði ,sem svo:
/IVkYBE.TARZAW, IF WE FLY THEW OUT.TO
SO*\E HEALTHY FLACE...WHERE MEPICAL
SCIENCE HAS A CHAKICE TO SAVE THEMl J
Ég hefi tekið r.okkrar prufur
hérna Tarzan, segir læknirinn við
hann. Það er r' ki hægt að bjarga
þeim ef þeir verða kyrrir hérna.
Umhverfið e rallt eitt pestarbæli
Við getum gefið þeim mat að
barða, en við getum ekki læknað
þá af sjúkdómunum ef þeir verða
hér. Kannski ef við komum þeim
burt héðan, á einhvern góðan
stað, þá geti læknavísindin bjarg-
að þeim. Það eru tvö stór ef,
segir Tarzan dapur. EF þeir vilja
leyfa okkur að flytja sig, og EF
einhver annar ættbálkur vill leyfa
þeim að vera á sínu Iandi.
Síðdegis og kvöldkjólar,
fallekt úrval.
----------
Náttkjólar, undirkjólar
og millipils, nýkomið.
Góðar jólagjafir.
Peysur (rúllukragi),
pils, ullartreflar,
slæður, hanzkar.
þingholtsstræti 3 simi 11987