Vísir - 29.05.1965, Page 9

71 SIR . Laugardagur 29. maí 1965.
9
E þessum þætti er sugt frú þegtsr ósumEyndi ECennedy-
hiónannu nóði hómnrki, og mikEum harmi þeirra sem
leiddi þó að Eokum til sútta og hamingju
leguna. Hún leitaði að óvenju-
legum og skemmtilegum bókum
til þess að fara með til hans á
sjúkrahúsið og lagði sig fram
um að velja honum skemmti-
legar gjafir, sem yrðu honum
tilbreyting og gætu komið hon-
um til að brosa. Það kom einnig
fyrir að hún bað kunningja
þeirra að koma með til hans á
sjúkrahúsið og valdi þá sér-
staklega þá sem voru glað-
lyndir og gamansamir og góðir
að segja skemmtisögur til þess
að hann gæti þannig notið af-
þreyingar.
Kvöld eitt var hún stödd í
kvöldboði með Grace Kelly
kvikmyndaleikkonunni frægu,
sem sfðar varð furstynja af
Mónakó. Grace var kunningi
þeirra beggja hjónanna og fór
hún að spyrja Jacqueline, hvern-
ig eiginmanninum liði. Jacque-
line stakk upp á því að þær
skyldu skreppa saman og heim-
sækja hann. Grace var strax til
í það. Margir bandarískir spít-
alar hafa frjálslegri reglur en
tíðkast í öðrum löndum t.d. er
sums staðar þar sem sjúklingar
eru í einkaherbergjum hægt að
heimsækja þá á öllum tímum
sólarhringsins. Það var komið
langt fram á nótt, þegar þær
Jacqueline og Grace komu til
sjúkrahússins. Þær hringdu
útbúinn í allt og gat kastað sér
af fullum krafti inn í stjórn-
málabaráttuna.
/~|g nú fengu þau gleðileg tíð-
^ indi, að Jacqueline gekk
með barni. Þau höfðu fram að
þessu einungis búið í fremur
litlu leiguhúsnæði í Washington,
en nú þegar von var á fyrsta
barninu, og kannski fylgdu
margir strákar og stelpur á
eftir, þá ákváðu þau að kaupa
McLean-húsið, stóra villu í
Merrywood, skammt frá húsi
Auchinloss-fjölskyldunnar.
En aftur snerust hlutirnir til
verri vegar. Jackie missti fóstrið
og nú var farið að nálgast for-
setakosningar árið 1956, þegar
Kennedy fór að undirbúa sinn
eigin frama. Fjarvistir hans frá
heimili og eiginkonu urðu æ
tíðari og æ lengri. Og nú fóru
að heyrast fréttir um það að
samkomulagið milli hjónanna
væri ekki alltof gott, var jafn-
vel talað um að þau væru að
skilja. Þetta stafaði mikið af
því að hún gat ekki fylgt hon-
um eftir í tjsórnmálaleiðöngrum
hans. En orðrómurinn þagnaði
um tíma, eftir að uppvíst varð
að hún gengi aftur með barni,
svo að hún gæti ekki veitt
manni sínum mikla hjálp í leið-
öngrum hans. í þau fáu skipti
að snúast í kringum eiginmann
hennar, það talaði, starfaði og
brosti fyrir hann til þess að
vinna honum fylgi sem flestra
fulltrúa. Hún ein Jackie var eins
og utanveltu við allt þet'a
fjaðrafok, gat varla hreyft sig,
hvað þá hjálpað til. Maður
hennar var alltaf á þeysingi og
hún sá hann aðeins í svip og
oftast úr fjarlægð. Það er hér
var verið að berjast fyrir var
að John kæmist í framboð sem
varaforsetaefni við hlið Steven-
sons. En hann tapaði atkvæða-
greiðslunni, hann vantaði aðeins
28 atkvæði til að ná Estes
Kefauver sem var valinn fram-
bjóðandi. Kennedy tók ósigrin-
um mjög þunglega, hann var ó-
vanur að bíða ósigur og hafði
allt á hQrnum sér.
Þessi csigur snerti Jacqueline
líka mjög illa, hún fylltist af
leyndu samvizkubiti um að
kannski hefði aðgerðaleysi henn
ar haft þau áhrif að bardaginn
tapaðist. Hefði hún haft sig
meira í frammi gat verið að
sigur hefði unnizt. Ef til vill
fann hún líka einhverja ásökun
í þessa átt hjá manni sínum
sem var sár og niðurdreginn
yfir þessum nauma ósigri.
J^standið milli þeirra varð enn
alvarlegra, þegar hann
" ‘. ■ .v.
:: ■'
Hús Kennedy-hjónanna sem þau keyptu í Georgetown-hverfi í
Washington. Þarna urðu þau loksins hamingjusöm eftir þriggja ára
ósamiyndi og harma.
dyrabjöllu við herbergi Kenne-
dys og hafði hann dyrasíma til
að tala í við þá sem frámmi
stóðu. — Hver er þar? spurði
hann í dyrasímann. Jackie svar-
aði og breytti sér í málrómnum.
— Það er næturhjúkrunarkonan.
Hann svaraði: — Gangið inn.
Svo gengu þær inn í rökkrið,
Grace á undan. Kennedy hélt í
fyrstu að þetta væri hjúkrurtar-
konan, en þegar hann leit upp,
sá hann að þetta var Grace sú
fræga kvikmyndastjarna. Hann
reis upp við dogg og fór að
hlæja og hafði mjög gaman af
heimsókn hennar.
TVj'eðan hann var að ná sér og
hvíla sig á Palm Beach,
lét Jacqueline hann fá pensla
og léreft til þess að fá hann til
að reyna að mála myndir sér til
dægrastyttingar. En eftir nokkr-
ar tilraunir gafst hann alveg
upp á málaralistinni. í stað
þess steypti hann sér út í lestur
á bókum um bandaríska sögu.
Oft las Jacqueline fyrir hann
heilu bækurnar og skrifaði nið-
ur á smámiða minnisatriði úr
bókunum. Or þessum lestri og
miðum varð síðar bókin Profiles
in Courage, sem áður hefur ver-
ið minnzt á, en sú bók varð
ákaflega vinsæl og metsölubók
í Bandaríkjunum.
í maí 1955 hafði Kennedy
batnað svo að hann gat snúið
aftur til starfa sinna í öldunga-
deildinni. Hafði hann þá verið
fjarverandi vegna veikinda í
átta mánuði. Hann var þó mátt-
lítill og varð enn að styðjast við
hækjur. En með hjálp dr. Tra-
vell hjarnaði hann svo við á
fáeinum mánuðum, að hann var
sem hún fór með honum, safn-
aðist þvilíkur mannfjöldi í
kringum þau, sem vildi taka í
hendur þeirra, að það varð afar
þreytandi fyrir hana.
Camt fylgdi hún honum til Chi-
cago á flokksþing demo-
krata, þar sem ákveða skyldi
forsetaframboð. En aðbúðin í
Chicago var hræðileg. Hita-
bylgja gekk yfir borgina, rök og
kæfandi. Jafnvel andvarinn sem
lék um borgina utan af prerfun-
um var sjóðandi heitur og daun-
illur. Jackie bjó á hóteli með
Eunice mágkonu sinni í her-
bergjum með kæliútbúnaði en
henni leið tnjög illa. Allt
Kennedy-fólkið karlar og kon-
ur í fjölskyldunni var þarna til
sagði henni að hann ætlaði að
fara til Frakklands og dveljast
tvær vikur í fríi í sumarbústað
föður síns á Bláströndinni í
Frakklandi. Jackie sem nú var
komin átta mánuði á leið sá
eiginmann sinn fara til Evrópu,
sjálf varð hún eftir og dvaldist
hjá tengdamóður sinni í New-
port. Nú voru hjúskaparvanda-
málin að ná hámarki sínu.
Fjórum dögum eftir að eigin-
maðurinn lagði af stað í ferð-
ina var Jackie flutt á sjúkra-
hús. Það varð að framkvæma
skurðaðgerð, en barnið var lát-
ið. Jackie varð sjálf mjög veik
og læknarnir sögðu: — Við vit-
um ekki, hvort hún lifir þetta
af.
Hann var á skemmtisiglingu
einhvers staðar á Miðjarðarhafi.
Það var örðugt að ná í hann til
að koma skilaboðum til hans.
En þegar honum bárust fregn-
irnar, þá má hann eiga það, að
hann brá skjótt við. Hann hélt
þegar í stað í land og flaug með
fyrstu ferð vestur yfir haf.
Tackie lifði af en hún varð að
" fá langa hvíld og á þeim
hvíldartíma höfðu þau nú loks
gott næði til að ræða vandamál
sín. í fyrstu brutust fram sár-
indi og harmur, en síðan kom-
ust þau að samkomulagi, tókst
að hreinsa upp mikið af and-
stæðunum sem höfðu aðskilið
þau. Eldurinn sem hafði logað
milli þeirra varð að yljandi ást-
arhita, sem kviknaði á ný. Þau
nálguðust aftur og vildu allt
gera til að bæta fyrir brot sin.
Jackie hét því nú að sýna póli-
tískri baráttu hans meiri áhuga
en verið hafði og létti þar með
um leið á samvizku sinni. John
hét því á móti að gefa sér
tíma til að sinna eiginkonu sinni
og lifa heimilislífi. Þegar hún
losnaði af sjúkrahúsinu og þau
gengu saman arm í arm niður
tröppurnar, þá var lífið orðið
aftur allt annað og bjartara,
þrátt fyrir þann mikla harm
sem þau höfðu orðið fyrir en
sigrazt á sameiginlega. Nú hófst
skemmtilegur tími fyrir þau
bæði. Það var sýnilegt að um
leið og Jackie ætlaði að hjálpa
honum á stjórnmálasviðinu, þá
vildi Jack gera allt sem hann
gæti til að lifa sig inn í áðal-
áhugamál hennar, listir og sér-
staklega málaralist. Þau vörðu
löngum tíma í að heimsækja
málverkasöfn og nú gerðist sú
breyting á heimilishaldi þeirra,
að listamennirnir vinir Jacque-
line urðu velkomnir gestir á
heimili þeirra og. áttu þau
þannig mörg skemmtileg kvöld
í hópi listafólks. Húsið sem þau
höfðu keypt í Merrywood var
stórt og það varð enn stærra og
tómara eftir að þessir tveir at-
burðir höfðu gerzt, fósturlátið
og dauði barnsins. Þau ákváðu
því að selja húsið og keypti
Robert bróðir Johns það, í stað
þess keyptu þau annað hús í
Georgetown-hverfinu í Washing
ton. Það er rautt tígulsteinahús
á þremur hæðum með garði
vöxnúm magnolíutrjám. Þau
kölluðu það síðar „húsið sem
færði okkur hamingjuna".
Og Jack, hvar var hann?