Vísir - 10.07.1965, Síða 15

VíSIR . Laugardagur 10. júlí 1965.
15
JENNIFER AMES:
Mannrán
°g
ástir
SAGA FRÁ BERLÍN
Lindu var nú skapi næst að reka
honum utanundir. Hún sagði við |
sjálfa sig, að hann væri einmitt |
að þeirri manngerð, sem hún hefði j
andstyggð á, og það var blátt á-
fram ósvífið af honum að láta það
út úr sér, að fyrir henni lægi að
eiga leiðinlega ævi, ef hún færi
heim. Og allt í einu fannst henni
að hún væri þreytt. Hún greiddi
fyrir gosdrykkinn, reis á fætur og
fór upp í herbergi sitt.
Hún svaf ekki vært um nóttina.
Henni fannst hún vera að dansa
við David Holden á mjórri brú,
sem sveiflaðist til í lausu lofti —
og svo var hann allt í einu farinn
að dansa við aðra. Og svo dreymdi
hana herra Sell horfa brennheitu
augnaráði beint í augu hennar og
segja með ástríðuþunga:
— Þú hittir mig bráðum aftur,
Linda'
Hún andvarpaði í svefninum og
bylti sér á hina hliðina.
3. kapituli
Linda fylgdi föður sínum alveg
að leigubílnum daginn eftir, er
hann var í þann veginn að aka af
stað í heimsóknina til herra Sells.
Hún lagði ósjálfrátt á minr.ið
heimilisfangið, sem hann lét bíl
stjóranum f té. Hún horfði áhyggiu
fullum augum á eftir bílnum með
an til hans sást, þótt hún segði
við sjálfa sig, að það væri
heimskulegt að ala þessar áhyggj
ur sýknt og heilagt. Hún vissi, að
faðir hennar mundi verða kominn
aftur löngu áður en færi að
skyggja. Hún komst að þeirri nið
urstöðu, að bezt væri fyrir sig, að
fara í búðir eða til hárgreiðslu-
konu, til þess að henni fyndist
ekki tíminn eins lengi að líða.
Hún brosti með sjálfri sér og
hugsaði á þá leið, að það myndi
brátt fyrir allt hafa minni útgjöld
í för með sér, að fara til hár-
greiðslukonunnar. Hún tók þá á-
kvörðun um, að fara f glæsilega
hárgreiðslustofu í grennd við gisti
húsið, og henni datt í hug, að
láta greiða sér samkvæmt nýjustu
Berlfnartízku svona til tilbreyting-
ar.
Og hár hennar var klippt og
kembt og strokið og margar „upp
setningar" reyndar en þegar öllu
var lokið, var hárið greitt upp
í hnakkanum og nokkrir lausir
lokkar hafðir efst á enninu. Henni
var dálítið skemmt af tilhugsuninni
á leið í gistihúsið um það hvað
faðir hennar myndi segja um þessa
hárgreiðslu, því að kannski yrði
hann kominn, og það myndi allar
götur ekki dragast lengi, að hann
kæmi. Hann var nú ekki kominn,
svo að hún fór aftur •tjl herbeÉgii
síns,’fór f bað og’ Hafðf fataskjpti
til miðdegisverðar ,og svo fór hún
aftur til herbergis föður sfns.
Hún barði á dyrnar, tók svo f
þær, en þær voru læstar, barði svo
tvisvar eða þrisvar, yppti öxlum og
hugsaði sem svo: „Það er svo sem
auðvitað, hann hefir gleymt sér yfir
þessum forngripum. Ég verð víst að
horfast í augu við, að hann komi
of seint til miðdegisverðar.
Hún gekk niður f salinn til þess
að bíða þar, skemmti sér við að
geta sér til um af hvaða þjóðerni
menn og konur væru, þar til hún
allt í einu uppgötvaði, að miðdegis
verðinum var um það bil að verða
lokið. Líklega hafði faðir hennar
neytt miðdegisverðar með herra
Sell og gleymt að minnast á það
við hana, að gera fáð fyrir þeim
möguleika.
Hún settist þvf að borði og neytti
miðdegisverðar sfns og svo fór hún
aftur inn i salinn og hélt áfram að
bíða.
Hetnni fannst tfminn aldrei ætla
að líða. Og nú vaknaði óttinníhuga
hennar magnaðri en fyrr. Hvað
gat hafa tafið föður hennar svona
fengi? Klukkan sló 9. Hún ieit oft
á klukkuna — sá vísana nreyfast
hægt — og bráðum var klukkan
langt gengin 10. Hvers vegna kom
faðir hennar ekki? Hann hafði ekki
sagt neitt um að fara neitt annað
en til herra Sell, en ekki gat hann
þurft allt síðdegið og kvöldið líka
til þess að líta á nokkur gömul
glös.
Og nú minntist hún þess, sem
staðið hafði á lappanum, að hún
ætti að reyna að koma í veg fyrir
að faðir hennar færi til Pferdhof-
strasse eða hefði nokkuð saman
að sælda við fólkið, sem hann
hafði kynnzt þar. Hafði þá verið
alvara á bak við þetta? Var það
þá ekki glettni, spaug, eins og
faðir hennar hafði sagt?
Og nú hvarf henni allt f einu
allur efi — eitthvað hlaut að hafa
komið fyrir föður hennar. Og eitt
hvað varð að aðhafast og það taf
arlaust.
Hún flýtti sér upp, smeygði sér
í ullarkápu, hljóp niður stigann
og út, og var svo heppin að ná
í leigubíl þegar.
Það var ekki löng leið til bú-
staðar herra Sells, en það kom
henni óvænt, að hann átti heima
í húsi við skuggalega götu sem var
skammt frá Pferdhofstrasse. Eft-
ir útliti hans að dæma hefði mátt
ætla, að hann byggi f glæsilegu
íbúðahverfi, en svo datt henni í
hug, að erfitt myndi að fá íbúðir
f Berlín og margir myndu verða
að sætta sig við að búa í íbúðum
í leiðinlegum, skuggalegum hverf
um, þar til annað betra byðist.
Samt jókst ótti hennar, þegar
hún hringdi bjöllunni eftir að hafa
veitt því athygli, að ekkert nafn
skilti var á hurðinni. Kannski hafði
hún heyrt skakkt og þetta var ekki
hið rétta heimilisfang? Hún ætlaði
að fara að snúa við, er dyrnar
opnuðust og herra Sell kom sjálfur
til dyra. Hann var undrandi á svip,
er hann sá hana — Hann var hár
og virðulegur og henni varð ljóst
á svipstundu, að hún hafði aldrei
séð virðulegri mann, kurteisari
eða meira aðlaðandi. Og þegar
þetta áliOLþehhar h&fði' skotið ! rót
um á eiriu andartaki rétti hann
hönd sína eins og öllu til áherzlu,
brosti til hennar heillandi brosi og
sagði:
— Ungfrú Redfern, ef mér
i skjátlast ekki? Dóttir prófessors-
j ins? Afsakið að ég þekkti yður
ekki rétt f svip, en kynni okkar
| eru líka mjög skömm — við hitt
j umst rétt sem snöggvast í íbúð
i herra Lehmanns eins og þér mun
• ið. En þetta kemur mér skemmti-
l lega á óvænt, þótt ég geri mér
i Ijóst, að þér komið ekki mín vegna
i heldur til þess að útskýra fyrir mér
; hvers vegna faðir yðar kom ekki
eins og okkur hafði talazt til.
Hún náfölnaði og gat aðeins
; stunið upp:
; — Eigið þér við, að faðir minn
| hafi alls ekki komið síðdegis í dag
; . . • en það hlýtur hann að hafa
! gert. Ég heyrði hann sjálfan segja
’ við bílstjórann að aka hingað. Þess
; vegna vissi ég heimilisfang yðar.
Hann hristi höfuðið og virtist
\ mjög hugsi.
; - Ég get rulvissað yður um,
! að hann kom ekki hingað, ung-
; frú Redfern. Ég beið hans klukku
i stundum saman og loks sannfærð-
i íst ég um að eitthvað hefði orðið.
i þess valdandi, að hann kom ekki.
j Hann þagnaði og brosti svo til
1 hennar.
— Ég þekki vitanlega ekki föður
yðar eins vel og þér, en er hann
ekki einn af þeim, sem framkvæma
tafarlaust það, sem þeim dettur
í hug? Ef tii vill hefir hann komið
við einhvers staðar til þess að líta
á forngripi, og það tekið miklu
lengi tíma, en hann hafði búizt
við, eða eitthvað ruglazt í kollinum
á honum, þeir eiga það til þessir
hágáfuðu vfsindamenn. Verið nú
ekki svo óttaslegnar, ungfrú Red
fern, hann verður kominn heim í
gistihúsið. er þér komið þangað
aftur. En við skulum ekki standa
héma lengur, má ég ekki bjóða
yður inn andartak til þess að fá
glas af vfni?
Þegar hún opnaði munninn og
ætlaði að mótmæla varð hann
fyrri til
— Nei, neitið mér ekki um þetta
ég mundi líta á það sem móðgun
við mig persónulega. Það mundi
verka þannig á mig, að þér vær
uð smeykar við að vera einar með
mér, en ég get fullvissað yður um,
að ég ér ekkert hættulegur. Gerið
svo vel og gangið inn. Ég ætla
að greiða fyrir bflinn. Við náum
sjálfsagt fljótt f annan, er þér far
ið heim.
i Linda hikaði enn. Það var fjarri
því að hana langaði til þess að fara
þarna inn. Ekki var það þó vegna
þess, að henni geðjaðist ekki að
manninum, en hún var næstum
smeyk við hið segulmagnaða að-
dráttarafl hans, — Það réð þó
úrslitum hve óttaslegin hún var
um föður sinn, og þótt hún vildi
komast sem fyrst heim í gistihús
ið, ef hann væri kominn þar, þá
gat hugsast að frekari kynni við
herra Sell gætu orðið að liði, ef
— ef faðir hennar væri ekki kom-
inn, og hún orðið einhvers vísari
um kynnj jfjjgur hennar;og þessa
manns -L, ,og svo gat hún ekki
neitað honu’m um að koma inn
án þess að vera ókurteis. Og loks
— hann var kominn út á götu til
þess að greiða bílstjóranum fyrir
ökuferðina áður en hún vissi af.
Þegar hún var komin inn í stofuna
gat hún ekki varizt því að hugsa,
að þetta væri einkennileg íbúð
fyrir slíkan mann sem herra Sell.
Allt var frekar fornlegt og úr sér
gengið og eins og enginn hlutur
væri á sínum stað. Þarna hafði
ekki verið tekið til hvað þá gert
hreint f háa herrans tíð, en hann
virtist hafa lesið f huga hennar,
því að þegar hann kom inn hló
hann og útskýrði þetta fyrir
henni.
— Þetta er ekki mín íbúð, sagði
hann. Ég lánaði hana af vinum,
sem eru fjarverandi, til þess að
geta notað hana f viðlögum eftir
hentugleikum. Ég bý nefnilega
vanalega hjá foreldrum mínum í
húsi þeirra skammt fyrir utan
borgina. Ég hafði hér þetta safn
Feneyjaglasa sem faðir yðar hafði
fengið áhuga á. Og ég játa hrein
skilnislega, að ég hafði í huga að
selja þau, ef ég gæti fengið fyrir
þau verð. sem mér líkaði. Menn
hafa, eins og þér skiljið, nóg við
peningana að gera á þessum tím
um, ekki sfzt þeir, sem ekki eru
í fastri stöðu .
MOk BEMTOt NOJ
K ME5SAGE iS COMIWSj
IMFORVOU...FKOM 4
HEAPQUAKTERS! UKGENT
CAPTURE TAR.ZAR
AUV£H
Einníg þetta kom henni óvænt.
Það hafði ekki flögrað að henni,
neitt annað en að þessi glæsilegi
heimsmaður hlyti að vera velmeg-
andi maður í kaupsýslustétt, eða
vellríkur og gerði það sem hann
lysti.
VÍSIR
flytur daglega m. a.:
— nýjustu fréttir í máli og
myndum
— sérstak. efni fyrir unga
fólki
— íþr
— myn
— rabb Uu: mannlífið, séð
í spegilbroti
— bréf frA lesendum
— stjömuspá
— myndasögur ,_i
— framhaldssögu ’FJjb
— þjóðmálafréttir
— dagbók
og greinar
m..
tsm

VÍSIR
er ódýrasta dagblaðið ^
til fastra kaupenda. I(
— áskriftarsímí í
Reykjavík er:
116 6 1
AKRANE$
Afgreiðslu VISIS á Akranesi
annast Ingvar Gunnarsson,
sími 1753.
- Afgreiðslan skráir nýja
kaupendur og þangað
ber aö snúa sér, ef um
kvartanir er að ræða.
AKUREYRI
Afgreiðslu VISIS á Akureyri1
annast Jóhann Egilsson,
simi 11840
- Afgreiðslan skráir nýja
kaupendur, og þangað
ber at snúa sér, ef um'
kvartnii er að ræða.
Loksins sé ég þennan Tarzan
eins og mig langaði til í gegnum
sterkan miðunarkíki á fflabyss-
unm Þetta er vissulega dagur,
sem foringi okkar mun halda upp
á. Fjandinn hafi hann, Benito.
Við látum hann sem æti handa
krókódílunum í ánni, engan mun
gruna hvað kom fyrir hann, Nei,
Beni’to, það komu skilaboð frá
aðalstöðvunum. Það er árfðandi
að við tökum Tarzan l’ifandi.
VÍSIR
ASKRIFENDAÞJONUSTA
Áskriftar-
Kvartana-
síminn er
1661
virka daga kl. 9-20, oema >
laugardaga ki. 9—13. |