Vísir - 28.07.1965, Blaðsíða 7

V ! S IR . Miðvikudagur 28. júli 1965.
llMllMlijm I..
UNDIR
JOKLI
Á Hellnum er verið að stækka bátabryggjuna.
— Ég veit bara ekki
hvernig tíminn hefur get
að liðið svona fljótt seg-
ir Lóa Kristjánsdóttir
forstöðukona gistihúss-
ins að Búðum um tíu ára
skeið, og hún heldur á-
fram, hvert sumar á að
I
vera það síðasta en allt-
af kemur maður aftur.
Við erum staddir nokkr-
ir blaðamenn í stofunni
að Búðum ásamt fleiri
gestúm. Þetta er um
kvöld, dagurinn hefur
verið óvenju fagur, sól
skin og hiti og það er
reisugilli að Búðum.
Talið berst að jöklinum, sem
baðast hvítur f sólarroða. Fujsi-
jama þeirra Snæfellinga og
fleiri.
íÁhrifamáttur hans verður al-
drei kannaður til fulls. Hvítur,
tákn hreinleíkans, hins eilífa,
hver svarar þessu, ef til vill
skáldið, sem hefur komið hing-
að til að skrifa.
Og velvildin umlykur gestinn.
Stafar frá víðfeðmu útsýni
gluggans, grasgrænu teppinu á
stofugólfinu og brúnum borð-
um þiljanna. Hún speglast I
hlýju brosi Alexanders Guð-
mundssonar okkar góða ferða-
félaga og orðum gestanna, sem
hverjir af öðrum færa fram
ámaðaróskir til hjónanna Lóu
og Friðsteins.
Einn smiðanna dregur gítar-
inn upp úr púss'i sínu og gömul
lög og ný era sungin, og hótel-
gestir virða það til velvirðingar
á þessum hátíðisdeg'i hjón-
arma.
Það er gengið til sængur, þeg
ar liðið er á nóttu, kyrrðina
rjúfa aðeins skærar raddir ung-
mennanna, það er erfitt að slíta
gamninu meðan enn er bjart af
nóttu og svefngalsinn hefur
náð tökum á þeim.
Skrýtnir fugíar.
Það era viða til skrýtnir fugl
ar. Hver skilur mann, sem vill
sitja á stéini og horfa á fugl?
Þegar komið er að fuglabjargi
eins og á Hellnum þar sem máf
urin situr sem fastast hjá unga
sínum á sillu sinn'i og skeytir
lítt eða engu mannaferðum.
Eða þegar krían gargar yfir
hausamótum manns, steypir
sér eins og „blár engill“ til þess
að komast í návfgi Við óvininn.
Hljóðhimnumar taka á móti
skerandi garginu og þau boð
berast upp í heilann, að nú
eigi að taka til fótanna og verj
ast með öllum tiltækilegum
brögðum eins og að sveifla sjó
rekinni spýtu yfir höfði sér. Þá
er hlutverk fuglafræðingsins
og fuglaskoðarans sem leggja
Skáldið kemur 1 hlað.
af stað í veiðiförina með ljós-
myndavélina á lofti ef til vill
ekki eins torskilið.
Þeirra paradís gæti verið á
Á klettasillum
býr mávurinn
með unga sína.
Snæfellsnes'i og þangað venja
þeir komur sínar margir.
Hellnar við litla vík með
gargandi mávi á klettasillum
og smábátabryggju, sem er ver
ið að stækka, vaxand'i útgerð í
litlu plássi. Nútíminn á litlu
búðarborði, þar sem bæði er
hægt að kaupa enskt gotterí og
sfgarettustauk, sem spilar „On
the street where you l'ive,“
meðan parið innan í gegnsæu
tóminu dansar hringinn rétt-
sælis og rangsælis þangað til
upptrekk'ingin er búin.
Tarzan á svörtum
skinnstakk
í fjarska gnæfa Lóndrangar
og á vinstri hönd þegar ekið
er vestur nesið er ás, sem
margir ferðalangar aka framhjá
og ekki ve'ita neina sérstaka at
hygli. Það er þó vel þess virði
að leggja á sig nokkurra mín-
útna göngu upp brattann til
þess að uppgötva gíginn með
vatni í botni. Bárðarlaug, þar
sem Bárður h'inn hvíti Snæfells
áss baðaði sig til foma. Þetta
er aðeins ein hinna fjölmörgu
eldgosamyndana, sem Snæfells-
nes er svo ríkt af og er svo
bundin jarðsögunni og sögu ís-
lands.
Ofan af skúrþakinu dingla
tveir sólbrúnir fætur. Á öðram
er uppreimaður strigaskór en
hinn er ber. Tólf ára Tarzan á
stuttbuxum og svörtum skinn-
stakk situr þama og hlær
strfðnislega framan í heiminn,
ljós hárlubbinn fellur niður á
sólbrennt ennið. Skömmu síðar
er snáði farinn að hjóla um
bryggjuna á Amarstapa og ber
sig mannalega þrátt fyrir ve'iku
tána, sem strigaskórinn hlífir.
{ leit að
Um miðjan dag er ekið frá
Búðum. Skáldið er nýkom'ið í
blað eftir að hafa verið við
nokkur vötn að skoða fugla.
Þegar ekið er út heimkeyrsluna
stendur roskin kona úti f mýr-
inni með grasið upp á miðja
kálfa og horfir þenkjandi kring
um sig á fffuna, sem breiðir úr
sér. Skozkur fífusérfræðingur,
sem hefur í fífuleit uppgötvað
ísland
Á m'iðri Fróðárheiðinni milli
Búða og Ólafsvíkur gerist sann
kallað Fróðárundur. Þoka hef-
ur hvflt yfir jöklinum að sunn
anverðu og ekki hefur sézt til
sólar. En sem við erum stödd á
heiðinni komum Við úr þokunni
í glampandi sólskini. Vftt og
breitt sér yfir dimmbláan
Breiðafjörð með þokubakka yfir
Barðaströndinni. Við ökum
framúr litlum trakk. Á máluðu
skilti standa orðin Iceland Bio-
logical Expedition, og innifyrir
era fjórir ferðalangar kven-
menn á bezta aldri, lffeðlis-
fræðingar á eltingi við upprana
lífsins.
Tvö kauptún
Ólafsvík, kauptún með ný-
tízkulegum húsum og kirkju f
smíðum. En ferðalanginum
verður ef til vill starsýnna á
gamalt, veðurbarið hús, sem sól
og særok hafa leikið grátt.
Gamla búðin ljóslifandi, stigin
framúr sveitasæluskáldsögum
nítjándu aldarinnar. Gildir, blá
gráir krossbitar ná frá búðar-
borði upp í lágt loftið og kaup-
staðarferðin, hátindur sælunnar
færist nær skynjuninni og verð
ur að veraleika í stað þess að
vera fjarlægt hugtak liðins tíma
Á Hellissandi hefur nútíminn
éinnig haldið innreið sína með
nútímahúsum og sjoppunni,
ekki langt frá malarkambinum
á Rifi sem ber við jökulinn f
fjarska, hvítan, tákn eilífðar-
innar.
Með strigaskó til hlífðar tánni.