Vísir - 12.03.1966, Side 2

og á ágóðinn að renna til Barna
hjálpar SÞ. Að sjálfsögðu gefur
Grace Kelly vinnu sína við kvik
myndina, og sama er að segja
um aðra leikara en meðal þeirra
eru Rita Hayworth, Marcello
Mastroianni, Trevor Howard og
Yul Brynner.
Hlutverk furstafrúarinnar er m.
a. kynning myndarinnar og þeg
ar verið var að taka hana upp
-er sagt að Yul Brynner hafði
hlaupið um með myndavélina
sína (hvaöa tegund veit 2. sið-
an ekki) og smellt myndum af
samleikurum sínum. En hvort
sem gæði myndanna má þakka
leikni Brynners eða sjálfvirkni
myndavélarinnar þá er víst að
góðar eru þær.
YUL BRYNNER tekur myndir
af GRACE furstafrú
Ný stærðfræði
Cnýr Grace Kelly sér aftur að
kvikmyndaleik?
Þessari spurningu hefur skot
ið upp kollinum öðru hverju,
allt frá því að Grace Kelly dró
sig úr hópi kvikmyndaleikara
og giftlst furstanum í dvergrík
inu Monaco og settist að þar
í landi sem furstafrú.
En orðrómurinn um kvik-
myndaleik furstafrúarinnar hef
ur ekki haft við neitt aö styöj
ast, hún hefur neitað öllum
kvikmyndatilboöum, hvaðan
sem þau hafa komiö. Hitchcock
hefur boöið henni hlutverk, en
hún hefur þakkað fyrir og sagt
nei við þennan fyrrverandi leik
stjóra sinn, þvl að hér áður fyrr
lék hú'n f kvikmyndum undir
hans stjórn. Enda hefur fursta
frúin víst ærið nóg að sinna
sem furstafrú, þriggja barna
móðir og „verndari“ ótal góð-
gerðastofnana.
En — fyrir skömmu kom að
því að Grace Kelly svaraði til
boði um kvikmyndaleik með
JÁ. Það var heldur ekki nein
venjuleg kvikmynd eins og þeg
ar hefur verið drepið á hér á síð
unni. Þessi kvikmynd er gerö
á vegum Sameinuðu þjóðanna
Tjá er nú stærðfræði upp tekin
og ekki vonum fyrr. Þró-
unin síöastliðna áratugi hefur
gert þá gömlu úrelta og afstaða
manna til allra stærðfræöilegra
gilda gerbreytzt. Þetta á ekki
hvað sízt við um talnagildin,
sem orðin eru allt annarrar
merkingar, ef svo mætti segja.
Upphaflega fundu menn þau
upp til þess að geta glöggvaö
sig á umhverfinu og hversdags
legri tilveru sinni, beittu þeim
eins og hverju öðru tæki og
höfðu á valdi sínu. Nú hefur
þetta snúizt við; nú hafa talna
gildin mennina á valdi sínu og
rugla fyrir þeim allri hversdags
legri tilveru, svo aö þeir botna
ekki neitt í neinu. Það má í raun
inni segja, að talnagildin, sém
áður uxu í höföi manna, hafi nú
vaxið þeim yfir höfuð svo að
þau rúmast þar ekki lengur ...
ekki í mannlegum heila, þar
þarf rafmagnsheila til, annars
fer allt I hönk og gerir það
sennilega hvort eð er. ÁÖur
hugsuðu allir skikkanlegir
menn í einingum og tugum,
kannski í hundruðum, ef þeir
voru stórhuga og efnamenn —
þúsunfi var aðeins óraunveru-
legt hugtak. Nú hugsa menn í
milljónum, þeir sem ekki hafa
annað á aö lifa en vinnu sinni
... hinir, sem lifa á einhverju
öðru, sem enginn veit með
vissu hvað er og kannski sízt
þeir sjálfir; þeir sem vinna
ekki neitt að séð verður en
hafa gjaldtraust svo aö þeir
geta skuldað ... þeir hugsa i
tugum milljóna, jafnvel þúsund
um og tugþúsundum milljóna
undir það að þeir fara á haus-
inn ... Áður fyrr voru áfangar
milli bæja mældir £ stundar-
fjórðungum og stundum, svo
komu bílarnir og þá var fariö
að tala um vegalengdir í öðr-
um einingum, kílómetrum, og
talið í tugum og hæst I hundr
uöum, eftir að bilfært varö
norður í land... nú minnist
enginn á slíka smámuni, en
þess í tað er talað um stjam-
fræðilegar vegalengdir, til
tunglsins, Venusar og Marz ...
jafnvel til annarra sólkerfa. Aö
vísu eru enn til afgreiðslustúlk
ur í verzlunum sem bregða
höndum undir borðbrún og
reikna krónur og aura á fingr
um sér. .. það kemur þó ekki
af beinni vankunnáttu, heldur
eru þær svo óvanar aö reikna
meö svo lágum tölum... Úr
þessu á nýja stærðfræöin svo
að bæta; Þúsund verður gert að
einmgu fyrst í stað, öllu þar fyr
ir neöan seppt eða sett upp sem
tugabrot... seinna verður svo
milljónin gerð að einingu, ætli
það ekki, svo að þetta verði við
ráðanlegt...
Kári skrifar:
Góugróður
p’nn er góa. Þó virðist komið
^ vor. Sól er dag eftir dag.
Gróðrarilmur i lofti. Einhvers
staðar stendur þetta: „Góugróð-
ur, vinur minn, sem grær fljótt,
en stendur skjaldan lengi...“
Fólkiö með reynsluna er lika
þegar farið að spá höröu vori.
Óskhyggjan er hins vegar alltaf
sterkt afl — og því þá ekki að
binda vonir sínar við það, aö
góðviðrið haldist. Veðráttan hér
er líka alltaf aö mildast með
hverju nýju ári þrátt fyrir erf-
iða kafla i tíðarfarinu.
Börnin og vorblíðan
Engir fagna vorblíðunni jafn-
skemmtilega og börnin að kálf-
unum kannski undanskildum.
Aldrei verður fyrirferðin meiri
á þeim skinnunum en einmitt
með hækkandi sól. Þau teyga
að sér loftið og hlaðast orku,
ösla og gösla allan liðlangan
daginn, ef þau fá því viðkomið.
Þau blátt áfram heimta útrás
eins og kálfarnir, þegar þeim
er hleypt út á vorin. En sorg-
legast er, þegar þau hafa ekki
annað en götuna sem sitt at-
hafnasvið.
Unglingar
á refilstigum
Mikið er rætt og ritað um
vandamál æskunnar og sjaldn-
ast af viti og sanngirni. Kvik-
myndir um þetta efni eru fram
ieiddar í stórum stíl úti um
allan heim. Ein slík, Raggare,
sem nefnist á íslenzku ÓÖir
unglingar, er sýnd í Tónabíói
um þessar mundir. Þetta er
sænskt afsprengi, en einmitt í
því velmegunarlandi, Svíþjóð,
hefur kveðiö ramt að spilling-
arfári meðal unglinga, sem kem
ur fram í kvalalosta, alls kyns
óeöli og glæfrum. Það kemur
fram í þessari kvikmynd, að
orsakanna er að leita í upp-
eldinu. Foreldrar missa tök á
unglingunum. Hvers vegna?
Það ríkir ekki gagnkvæmt trún
aðartraust milli foreldra og
barns, því að foreldrarnir sýna
hættulegt fordæmi. Er skammt
að leita að sömu tilfellum hér
á íslandi. Skólamaður hérlend-
is hefur sagt, að unglingar, sem
hann hefur haft undir höndum,
séu margir algerlega kalnir á
hjarta gagnvart foreldrum.
Hvers er þá að vænta af slík-
um einstaklingum, þegar þeir
koma út í þjóðfélagið? Er hægt
að búast við því af þeim, að
þeir virði tilveruna fyrst þeir
heiðra hvorki móður sína né
föður?
Bjórinn
í öllu stappinu út af bjór-
málinu koma í ljós skringileg
viðbrögð, sem stafa af vanmeta
kennd íslendinga í áfengismál-
um. Það er viðburöur að heyra
eöa lesa óhlutlægar skoðanir.
þar sem fjallað er málefnalega
um þennan blessaða áfenga
bjór. Yfirleitt má draga þá á-
lyktun eftir skoðanakönnun,
sem blööin hafa látið fara fram,
að íslendingar séu á sama stigi
og Indjánar, hvað áfengisneyzlu
varðar. Þetta lýsir ótrúlegu van
trausti á skapgerð þjóðarinnar.
Það er vitað mál, að það er erf-
iðisvinna að drekka sig drukk-
inn í öli, sem ekki er sterkara
en 4y2 prósent að áfengismagni
en hins vegar er öl að þessum
styrkleika talið læknislyf með-
al menningarþjóija.
. f • J ' , "
V-. ’k