Vísir - 27.05.1966, Síða 3

VÍSIR . Föstudagur 27. maí 1966
3
Leikför að norðan
Bærinn okkar
Spjallað v/'ð Sigurgeir Hilmar, sem
Þau Georg og Emilí ganga auðvitað í það heilaga. — Þetta er frá brúðkaupinu.
fer með eitt af aðal
hlutverkunum
Leikfélag Akureyrar hefur í
vetur sýnt leikritlð „Bærinn okk
ar“ eftir Thomton Wilder við
góða aðsókn og undirtektir þar
nyrðra. Nú hyggja þeir á suður
ferð, norðanmenn, og ætla að
sína „Bæinn sinn“ í Iðnó, annan
í hvítasunnu.
Eitt af aðalhlutverkunum leik-
ur Sigurgeir Hilmar nemandi í
menntaskólaum á Akureyri. Kom
í vetur við sögu í menntaskóla
leikritinu og hefur getið sér góð
an orðstír fyrir frammistöðuna.
Sigurgeir kom hingað í bæinn
á undan hinum leikendunum. —
Þótti okkur því bera vel í veiði
fyrir forvitni Reykvfkingsins um
leiktilburði þeirra á Akureyri og
aðra listhneigð, sem hlýtur að
vera blómleg í jafn miklum bæ.
Sigurgeir var að finna einn
eftirmiðdag að baki sviös í því
andans stuðlabergshúsi, sem hef
ur mestan svip húsa við Hverfis
götuna.
Sigurgeir situr þár í búnings-
herbergi uppi á lofti og gluggar
í handrit af næsta verkefni Þjóð
leikhússins „Ó þetta er indælt
stríð“. Vöfpulegur maður og vel
trúandi til að bera merkin hátt.
Það kemur raunar í ijós að hann
er sunnanmaður ,en það vona
ég engum átthagatrúum Akur-
eyringi sámi til skaða.
— Ekki leikurðu í þessu, það er
„Indæla stríðið" sem ég á við?
— Nei, nei ég var nú bara að
glugga svolítið í þetta.
— Verður þú kannski eitthvað
viðriðin leiklist í sumar?
— Það getur verið að ég verði
eitthvað með í þessari skandina
vísku kvikmynd um Hagbarð og
Signýju, sem tekin verður f sum
ar.
— Það var nú eiginlega erind
ið að spyrja þig um leikhúslífið-
á Akureyri og leikförina hingaö
suður.
— Já, þetta er sögulegur við-
burður, ég held að það hafi ekki
verið farin leikfðr að norðan síð
astliðin 20 ár. Þá komu Akureyr
ingar hingað með Brúðuheimilið.
Þetta er auðvitað talsvert fyrir
tæki einkum fyrir það að allir
leikendumir stunda sfna vinnu
og gera þetta af hreinum áhuga.
— Hvenær byrjuðuð þið að
æfa, eru sýningamar orðnar
margar á Akureyri?
— Mig minnir að við höfum
byrjað seinnipartinn í febrúar
á æfingunum en frumsýningin
var á 2. í páskum.
— Hvað getur þú svo sagt okk
ur um leikritið og Ieikenduma.
— Þetta leikrit var held ég
fnimsýnt f Bandaríkjunum fyrir
um það bil 30 ámm og þótti þá
nokuð nýstárlegt. Það er enn í
dag nokkuð framandlegt fyrir
okkur, sem ekki erum þeim mun
meira inn í þvf sem gerist f þess
um efnum. Það var þvl dálítið
umtalað á Akureyri og gengu af
því hálfgerðar tröilasögur fyrst
f stað.
Við sýninguna er sem minnst
notað af tjöldum og leikmunum
og leikendur sýna með látbragði
hvað þeir eru með í höndunum
og hvað þeir gera við það. Ljós
hafa einnig afar mikla þýöingu.
Áhorfendur eru dregnir með inn
f leikinn með þessu. Það er höfð
að til ímyndunaraflsins.
Eitt af hlutverkunum er sögu-
maður, hann talar beint til fólks
ins og það er liður f sömu við-
leitni, að fá fólkið með.
Ég held að það sem vaki fyr-
ir höfundi með þesu leikriti sé
aðeins að opna augu fólks fyrir
ýmsu skemmtilegu f umhverfinu
eins og t. d. hugsunargangi tán-
inga, sem tilheyra að vísu ekki
Frú Gibbs, móðir Georgs, er aö gefa hænsnunum (Guðlaug Her-
mannsdóttir), Emilí (Sunna Borg) og frú Webb (Björg Baldurs-
dóttir). Georg stendur baka til.
Foreldrar Emilí, herra og frú Webb (Marinó Þorsteinsson og Björg
Baldvinsdóttir) og Georg (Sigurgeir Hilmar).
lengur okkar tíma. — Þriðji þátt
urinn stendur dálítið sér, þar er
skyggnzt yfir f annan heim en
við skulum ekki fara út í þá
sálma.
— Og þá erum við komnir að
leikurunum. Þú leikur annað að-
alhlutverkið er ekki svo, annan
unglinginn?
— Jú, ég leik Georg, og Emelí
stúlkuna hans leikur Sunna Páls
dóttir. Foreldra Georgs leika
Júlíus Oddsson og Guðlaug Her-
mannsdóttir, en foreldra henn-
ar Marino Þorsteinsson og Björg
Baldvinsdóttir. Björg er ein af
var heldur tregt til þess að sjá
þetta fyrst f stað, en svo fóru
menn að taka það upp hjá sér
að skrifa um leikinn og hvetja
fólk til þess að sjá hann, eins
og t. ' d. Ámi Kristjánsson
menntaskólakennari og Ámi
Jónsson bókavörður. Akureyrar
blöðin birtu einnig krftikk um
sýninguna. Aðsóknin jókst líka
og sýningamar uröu 11.
Hvemig er aðstaöan til að
færa upp leikrit á Akureyri.
— Það er leikið í samkomu-
húsinu. Það er raunar orðið gam
alt en ég held að leikfélagið hafi
aö ræöa um framtföina. Og leikstjórinn eöa sögumaöurinn (Har-
aldur Sigurösson) kemur þá fram sem þjónn.
helztu leikkröftunum á Akur-
eyri. Hún hafði smá námskeið
þar í vetur þar sem kennd var
framsögn og fleira. Ekki má
gleyma Sögumanninum, hann
leikur Haraldur Sigurðsson. —
Sögumaðurinn kemur eiginlega
fram í möirgum hlutverkum . . .
í hlutverki afgreiðslumanns, —
prests ....
— Það er nú raunar að fara
aftan aö hlutunum að enda á
leikstjóranum?
— Já, það var Jónas Jónasson,
sem setti þetta upp. Hann er
Akureyringum áöur að góðu
kunnur, hefur sett upp mennta-
skólaleikrit, gaudeamus, eins og
við köllum þau. Jónas er sér-
staklega laginn við að ná út úr
fólki því sem hægt er og ég
held að hann hafi vandað sig
sérstaklega með þessa .uppsetn-
ingu.
— Og svo eru það undirtektir
Akureyringa?
— Þær voru góðar — fólk
fullan hug á að koma sér upp
nýju húsi, þegar fram lfða stund
ir, formaður þess núna er Jón
Kristinsson.
Næsta vetur höfum við
menntaskóianemar hugsað okk-
ur að fá norður til okkar Erling
Halldórsson, ieikara og mun
hann að öllum líkindum setja
upp næsta skólaleikrit og hafa
námskeið f framsögn og leiktúlk
un um leið fyrir þá sem vilja,
líka fólk utan skólans.
Sigurgeir Hilmar virðist ekki
ennþá vera búinn að fá verulegan
skelk fyrir sýninguna, en auð-
vitað verður það taugatrekkj-
andi að leika fyrir þaulvant leik
húsfólk úr Reykjavík, sem á-
reiðanlega lætur sig ekki vanta
til þess aö sjá hverju fram vind-
ur í leiklistinni á Akureyri.
Og svo er aðeins að kveðja
þennan verðandi leikara og óska
honum góðrar ferðar upp á
stjörnuhimininn.
Jón.