Vísir - 27.05.1966, Blaðsíða 15
...ORmHB SECTA l
SIUISTER PATH TO 7HE
.W 5KASSOP THE i
POACHiKté KiKS?.. r
[fclFHE POsSH'tT.
f MIH7-ÍU-JUST jj
«■ TA6 ALONS'. m.
AH.SEKENAIS
HOME-AW j
.TOUM71WG -s
HEAKT TELLS'
. ME SO! M
iUIAW! CAHTHIS
SE THE PALACE
OC IHC TMWAWC j
im'mufjsA
’ IfJ-AW/ÁAL- J
WPES' BUlLT?]
uaha!at last THE '
JU7SE FUES THE C00?■
Tm. R«g. U. S. Pat Ot.—All righti morv«J
Copr. 19AT by Ur.lted Featurt SyndtcQta, Inc.
HEILDSOLUBIRGDIR
ISLEN2K ERLENDA VÍRZlUNARFiLARIflHF
FRAMLEIDSLURÉTTINDI AMANTI H F
V í S IR . Föstudagur 27. maí 1966
Sprlnga negluryöar
NAIL VARNISH
REMOVER
aöeins 1. tlDkks olfur op IblDndunarefni
Loksins fer dómarinn út, fer hann beint
í háttinn?
eða fer hann eftir einhverjum krókaleiöum
til forsprakka glæpahringsins? ef honum er
sama, þá ætla ég mér að rölta á eftir honum.
Ó, Serena er heima, hjartaö, sem berst svo
ört segir mér það. Hm, getur þetta verið
höllin, sem skinnasalan byggði?
CATKERINE ARLEY:
uð þar alger undantekning".
Hann hneygði sig lítið eitt, eins
og í hæverskuskyni við hana.
„Það kom líka á daginn, að þér
gerðuð yður fullkomna grein fyrir
því, aö enginn býður neitt sem
nokkurs er um vert, án þess að
að hann ætlist til að eitthvað komi
á móti“, sagði hann. „Sá tepru-
lausi skilningur mælti einnig mjög
með yður“
„Ég get varla imyndað mér, að
ég hafi verið ein um að leggja
I þann skiining í tilboðið,“ mælti •
i hún.
i „Ónei, nei. Það voru þrjár, auk
yðar, sem fundu náð fvrir augum
mínum, ef ég mætti komast þannig
að orði. Eins og þér, þágu þær
j með þökkum það boð að njóta gest
i risni minnar, og ég hef haft allná
in kynni af þeim síðustu vikumar.
Ég vil alls ekki leyna yður því, að
þér eruð þrátt fyrir allt, neðstar á
listanum."
Hildu brá ónotalega. „Dveljast
þær í þessu sama gistihúsi?" varð
henni á að spyrja.
„Vissulega, en hafið ekki nein
ar áhyggjur af því. Þetta er ekki
nein opinber keppni og þær bera
ekki nein númer sem slíkar. Það
er mjög lítil hætta á að þið hittist,
neinar ykkar.“
„Ég sldl,“ mælti Hilda sem hafði
mesta löngun til að votta dreng-
skap sinn með því að bæta við:
Megi sú sigra, sem það á helzt skil
ið. En hún lét það ógert, þar sem
hún þóttist ekki í neinum vafa
um að svo yrði.
„Ég verð að biðja yður afsökun-
ar á þvf, ungfrú Meissner, að ég
skuli kalla yður hingað alla leið
frá Hamborg. En mér þótti nauðsyn
bera til, að samband okkar yrði
ekki eingöngu bréflegt."
„Ég se ekkert eftir því, það meg
ið þér vera viss um,“. svaraði Hilda
„Jæja, nú þegar ísinn er ferotinn,
munduð þér kannski fáanlegar að
segja mér hverju þér gerið einna
helzt ráð fyrir í sambandi
við þennan hjúskap,“ sagði hann.
Hilda kyngdi munnvatninu. Ekk
ert haföi reynzt eins og hún hafði
gert ráð fyrir. Þessi — ef til vill
— væntanlegi eiginmaður hennar,
var ekki einungis allra manna glæsi
legastur að útliti og vallarsýn, á
bezta aldri, óvenjulega hreystileg-
ur að sjá og kraftmikill. Og hann
hafði þegar náð meira valdi yfir
henni, en hún vildi viðurkenna fyr
ir sjálfri sér, og hún gat gert sér
grein fyrir af hverju stafaði. Bros
hans var í senn hæverskt og áleit-
ið, augnatillitið fast og sefjandi —
en það var hvorugt það, sem gerði,
heldur eitthvað á bak við brosið
og tillitið, ögrandi og ómótstæðilegt
„Ég ... ég ...“ henni vafðist
tunga um tönn.
Hann beið svarsins brosandi og
með krosslagða arma og gerði sig
á engan hátt líklegan til að gera
; henni það auðveldara.
,d£g hef skýrt frá öllu í bréfi
mínu,“ sagði hún.“ „Það er ekki
neitt leyndarmál varðandi líf ógiftr
ar stúlku. Ég fæ ekki skilið að það
sé neitt, sem ég gæti haft að segja
fram yfir það, sem þér kynnuð að
hafa áhuga á“.
SIMONIZ
LINO-GLOSS
SjóKgljóandi
gólfbón
Húsmæður hafið þið athugað:
aö komið er á markaðinn frá
hinum heimsþekktu SIMONIZ
verksmiöjum
LINO-GLOSS
sjálfgljáandi gólfbón.
LINO-GLOSS gerir dúkinn
i ekki gulan .
| LINO-GLOSS gefur gönrium
I dúkum nýtt útlit.
LINO-GLOSS heldur nýjum
dúkum nýjum.
LINO-GLOSS ver dúka óhrein-
indum og rispum.
LINO-GLOSS gerir mikið slit-
þol og gljáa.
Biðjið kaupmanninn um þessa
heimsþekktu úrvalsvöru.
Einkaumboð:
ÓLAFUR SVEINSSON & CO. !
umboðs- og heildverzlun
P.O. Box 718 Rvík, slmi 30738. i
KVIKMYNDASAGA
TÓNABÍÚ
TÁLBEITAN
mála um að þetta var fals eitt,
og bragöiö þar að auki klaufa-;
legt, að ekki sé fastar að orði kveð
ið. Að sjálfsögðu voru svo aðrar,
sem minntust á það að vísu, en
virtust þá gera kröfur um eigin-
mann, sem væri ungur og glæsi-
legur og reiðubúinn að elska þær“.
Hann gerði andartaks þögn,
hreyfði glasið hugsi á milii fingra
sér og tók síðan aftur tíl máls.
„Það er forvitnilegt að kynnast
jafnvægisskorti fólks yfirleitt. Mað
ur setur harla óvenjulega auglýs-
ingu i blaö, þar sem einungis er j'
talaö til fátækra, einhleypra |
kvenna, sem yfirleitt eiga ekki
neina arfsvon. Ég tek það fram j
að ég á þar ekki við yður ung- \
frú Meissner, þér eruð að mínum
dómi af allt annarri gerð, en flest-
ar þeirra, sem svara slíkri aug-
lýsingu, eru ósköp hversdagslegar
stúlkur, sem venjulega gera sig á-
nægöa méð' fyrrverandi opinberan
starfsmann á eftirlaunum eða al-
geran öryrkja, sem tryggir þeim
efnahagslegt öryggi. Þær eru sem
sé reiðubúnar aö gefast hverjum
sem er, heldur en að vera ein-
mana alla ævi. Sé einbýlishús í
borgarúthverfi í boði eða smáverzl
un í hliðargötu, tekur þær að
dreyma — en það má aldrei minn-
ast á orðið „peningar". Það er
töfraorðið, skiljið þér. Þær mega
ekki heyra svo mikið sem ymprað
á þvl, þá missa þær allt taumhald
á sér og gera óðara hinar ósann-
gjömustu kröfur".
„Það er ótrúlegt hve ég hef
öðlazt merkilega sálfræðilega þekk
ingu fyrir aö lesa þessi bréf. Það
var einmitt þess vegna, sem bréf
yðar vakti strax athygli mína. Það
skar sig úr, meðal annars vegna
þess að þér rædduð þar einmitt
peningahliðina af fullkominni hrein
skilni. Ég er yður einnig þakklát-
ur fyrir það, að þér voruð ekki
með neitt væmnisraus eða við-
kvæmni, enda þótt að einmitt þér
hefðuð haft sérstaka afsökun hvaö
það snerti, þar sem þér hafið ver-
ið sviptar fjölskyldu yðar á harla
sorglegan hátt. Ég er ekki sér-
lega hrifinn af tilfinningasemi, en
hins vegar gerði ég mér ljóst að við
hermi mætti búast af þýzku kyen-
fólki. Ég sá þó strax, að þér mund
■MWtkCt
íutm
iiáiVirift'it