Vísir - 15.10.1966, Page 9

V 1 S I R . Laugardagur 15. október 1966.
t
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
f
V
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
i
t
t
i
i
t
i
t
t
ý
t
i
t
i
i
i
i
i
i
t
i
i
i
i
i
t
i
i
i
i
i
i
i
i
t
i
t
i
i
t
t
i
i•
t
t
t
t
t
Sendur i bögglapósti á fyrsta erienda mótiö
— Beztu Rússarnir þurfa ekki að hafa á-
hyggjur af lífinu - Skákstíll minn hefur
breytzt - Lenti oft í tímahraki - Rússarn-
ir vinna saman á alþjóðamótum — Veik von
um að komast í A-flokk á Olympíumótinu.
Það var árið 1946. Síðari heims
styrjöldinni (sem sumir vilja kalla
aðra heimsstyrjöldina) var nýlok-
ið og mestur hluti Evrópu 1 rúst-
um. Hér á fslandi gengur lífið
sinn vanagang. Dag einn kemur
ungur Reykvíkingur, 11 ára að
máli við forráðamenn Taflfélags
hér í borginni og biður um leyfi
að fá að tefla i kappmóti.
Menn velta vöngum, sumir verða
undrandi, aðrir hlæja, en aðrir
segja: Undrabam? Jú, hann fékk
að tefla með. Árangurinn? Hafn-
vinsamlega beðiö að vísa mér til
vegar. Nú, ég varð nr 3 á þessu
móti. Næsta erlenda mótið sem
ég sótti var einnig haldið í Birm
ingham £ Englandi. Það mót var
fyrsta viðurkennda heimsm.mót
unglinga. Varð ég neðarlega á
þvi móti. Þess má geta, að á
því móti komu fram þeir Ivkov
(Júgóslavlu) og kunningi minn
Bent Larsen. Á næsta heims-
meistaramóti unglinga stóð ég
mig aftur á móti betur, varð I
þriðja sæti ásamt Ivkov. Þá voru
Friðrik Ólafsson, stórmeistari, á
voru gefnir á skákmótinu £ Los
Þótti of ungur til
— Rætt við Friðrik Olafsson, stórmeistara
aði í miðjum flokknum. Teflir
aftur næsta ár. Árangurinn? Vann
þann flokk, flyzt upp í 1. flokk.
Teflir þar og lendir í fyr^a skipt-
ið um miðjan flokkinn, en vinn-
ur hann í annarri tilraun. Flyzt
upp í meistaraflokk. Þá 15 ára
gamall, og farinn að vekja veru-
lega athygli. Tekur síðan þátt í
Norðurlandameistaramóti í skák
hér á landi og vinnur þar næst
efsta flokkinn og við það fær
hann sæti í landsliðsflokki ís-
lands. Keppir þar í fyrsta skipti
16 ára gamall og verður nr. 2,
en á næsta ári verður hann í
efsta sæti ásamt öðrum skák-
manni Lárusi Johnsen, en vinnur
hann í einvígi, 3y2 : 2 y2 og er
þá íslandsmeistari í skák, 17 ára
gamall. Síðan heldur ferillinn ó-
slitið áfram, og verður glæsilegri
og glæsilegri, og nú i dag er þessi
skákmaður talinn einn af fremstu
skákmönnum heimsins. Lesendur
þurfa víst ekki að geta til nafns
hans, þetta er auðvitað Friðrik
Óíafsson, sem borið hefur hróður
íslands viða um lönd, ekki að-
eins með sinni frábæru tafl-
mennsku, heldur og með sinni
látlausu framkomu, sem hann er
orðlagður fyrir.
— Annars er mér minnisstætt
frá þessum árum, er ég var
að byrja taflmennsku mína, að
ýmsir eldri menn í Taflfélaginu
voru því mótfallnir að ég keppti
á mótum. Þeim fannst ég vera
of ungur, sérstaklega var einn
harður andstæöingur þátttöku
minnar, en það fór nú frekar
illa fyrir honum, því að ég vasTi
hann á fyrsta mótinu.
Síðan hafa leiðir þínar legið
á erlendan vettvang, Friðrik?
— Já, ég var sendur á fyrsta
mótið til Birmingham, 15 ára
gamall. Fór ég utan með togara
til Englands, og man ég það eitt
úr togaraferöinni, að mér leið
alls ekki vel á leiðinni. Kunn-
átta mín í enskri tungu var þá
ekki upp á marga fiska og var
ég með bréf í vasanum, sem ég
átti aö sýna, ef ske kynni að
ég villtist. í bréfi þessu var fólk
efstir og jafnir þeir Panno (Arg-
entínu) og Darga (V-Þýzkalandi)
Sama ár varð ég Noröurlanda-
meistari, 17 ára gamall. Má þá
segja, að fari að kveöa að mér á
erlendum vettvarsgi.
Síðan liggja leiðir þínar til
þátttöku í heimsmeistarakeppn-
inni? •
— Árið 1954 tók ég í fyrsta
skipti þátt í svæðamóti, sem er
undirbúningsmót fyrir heims-
meistarakeppnina. Varð nr. 6,
en reglurnar á -þessum mótum
eru þannig, að 5 efstu þátttak-
endumir komast áfram á milli-
svæðamót, en það tókst sem
sé ekki í þetta skiptið, enda var
þetta sterkt mót.
Það var á þessum árum, sem
þú tefldir einvígin við Pilnik?
— Fyrra einvígið við Pilnik
var stuttu síðar, og vann ég það,
5:1. Eftir það einvígi fór ég til
þátttöku á hinu árlega skákmóti
sem haldið er í borginni Hest-
ings í S-Englandi. Það mót vann
ég, ásamt Rússanum Kortsnoj,
og á næsta Hastingsmóti varð
ég í næst efsta sæti á eftir þeim
félögum Gligoric og Larsen. Síð-
an komu mótin hvert af ööru,
en eftir 1961 hef ég lítið teflt
á erlendum vettvangi, með þeirri
undantekningu að ég keppti á
móti í Los Angeles, 1963,
Piatgorsky-mótinu, varð þar nr.
3—4. Sú frammistaða fannst
mér sanna það, að ég hefði ekk-
ert slæmt af því að hvíla mig
frá keppni um árabil.
Allt komið undir
einni skák
JJvað er nú minnisstæöasta
skákmótiö, sem þú hefur
tekið þátt í á þínum ferli?
— Þau tru náttúrlega minn-
isstæðari mótin, þar sem mað-
ur stendur sig bærilega. Mér er
sérstaklega minnisstætt skák-
mótið í Portoroz, sem var milli-
svæðamót. Þá var komið að
heimili sínu. Hann virðir fyrir sér útskocna taflmenn, sem honum
Angeles, 1963.
á fyrsta mótinu
síðustu umferðinni I mótinu og
ég keppti þá við skákmann frá
Colombíu, de Graif að nafni.
Skákin för £ bið og leit alls
ekki vel út fyrir mig. Staðan
var þá þannig, aö 6 efstu á mót-
inu komust upp og öðluðust
þátttöku i áskorendamóti, sem
úrskurðar um rétt til að skora
á heimsmeistarann í einvígi. Til
að ná 6. sætinu varð ég að vinna
þessa skák. Næöi ég jafntefli,
voru margir skákmenn þar á
meðal Bronstein, Averbach og
fleiri kappar, jafnir að vinning-
um og yrðu að tefla sérstaklega
um 6. 'sætið. Mér tókst nú að
vinna þessa skák, og varð jafn
Fischer í 5—6 sæti, þarf ekki
að orölengja það, að ég var mjög
ánægður að skákinni lokinni.
Hvernig er það hefur skák-
stíll þinn breytzt á keppnisferl-
inum?
— Hann hefur að sjálfsögðu
breytzt. Áður fyrr voru sigrar
mínir nokkuð komnir undir
heppni, t. d. sigurinn á Hastings
mótinu. Ég tefldi á þeim tíma
til vinnings, sem ég geri enn
í dag, en í þann tíma voru ýms-
ir hlutir á leiðinni, sem gleymd-
ust og næstu árin fóru í að bæta
þessa gleymsku og gloppóttu
taflmennsku. Þetta hefur að
sjálfsögðu tekið sinn tima. Ég
myndi segja, að núverandi tafl-
mennska mín einkenndist af
agressivri positiontaflmennsku,
eins og það heitir á máli skák-
manna. Það mundi útleggjast
einhvem veginn á þann veg, að
ég byggi skákir mínar vel upp,
og tefli frekar til sóknar, væri
áleitinn.
Nú var þaö eitt sinn á þfnum
ferli, Friörik, að mönnum fannst
þú lenda oft í tfmahraki í skák-
um þfnum. Hvað viltu segja um
þetta?
— Það er alveg rétt, ég lenti
of oft í timahraki. Ég held, að
það hafi verið vegna ónógrar
kunnáttu minnar í byrjun, og
þurfti ég því að eyða miklum
tíma í þær. Þetta hef ég verið
að laga og held að ég sé kom-
inn yfir það, en það er alltaf
erfitt, er menn hafa fengið þetta
í sig.
Beztu skákmenn
heimsins í dag?
/
JJverja mundir þú telja sterk-
ustu skákmenn í heiminum
í ár?
— Ég held að erfitt sé að
segja, hverjir séu absolut sterk-
astir, ég nefni þá sem mest hafa
verið áberandi. Það eru Spassky,
Tal, Petrosjan, Kortsnoj, Larsen,
Fischer, Stein.
Þarna eru 5 Sovétmenn.
Hver er að þínu áliti orsökin til
getu Rússanna í skákíþróttinni?
— Ég tel að þar komi fyrst og
fremst til mikill og rótgróinn á-
hugi þjóðarinnar á skákinni.
Skákmenn eru styrktir af ríkinu,
og þeir, sem sýna hæfileika eða
ná framarlega, þurfa ekki að
hafa áhvggjur af lifinu. Annars
held ég, aö Rússamir megi fara
að vara sig.
Á hverju byggist sú skoðun
þín?
Ja, sú staðreynd blasir við,
að í lengri tíma hafa ekki komið
fram í Rússlandi skákmenn, sem
jafnast á við beztu menn þeirra
f dag. Þeir mega verulega fara
að vara sig, er hinir eldri og
reyndari fara að hætta.
Heldur þú að eitthvaö sé rétt
i þeirri staðhæfingu Fischers, að
Rússamir vinni saman á mót-
um, þar sem margir þátttak-
endur eru Sovétmenn?
— Ég held að það leiði af
sjálfu sér. Og ég held, að ís-
lendingar og hvaöa þjóð, sem
er gerði ]jað sama, ef þeir kæm-
ust í sömu aðstöðu og Rússam-
ir eru í.
Olympíuskákmótið
Cvo að við víkjum að Olympíu-
^ skákmótinu, hvað getur þú
sagt okkur um það?
— Olympíuskákmótin eru
haldin á tveggja ára fresti, og
má ég segja það, aö íslendingar
hafi alltaf veriö með frá stríðs-
lokum. Síðasta mótið var í ísra-
el. Tilhögun mótsins er þannig,
að'f fyrstu er sveitunum raðað
í riðla, þannig að sterkar þjóð-
ir dreifast um riðlana. Siðan
komast 2 efstu þjóðimar í þess-
um riðlum, hvorum um sig, i
A-flokk úrslitakeppninnar, 2
næstu í B-flokk og svo fram-
vegis.
Hvað um þátttöku íslenzku
sveitarinnar, Friðrik?
— Á síðasta móti í ísrael,
urðu íslendingar í C-flokki í
úrslitakeppninni. Við erum þvi
álitin veik sveit, og lendum því
að líkindum með tveimur sterk-
um sveitum í riðli og ef til
vill fleiri sterkum sveitum. Um
frammistöðuna er erfitt að segja
fyrirfram, en ef öllum tekst vel
upp og ná sínum bezta árangri,
er veik von um að komast
í A-flokk. En ég vil minna menn
á það, að þó menn segi, að
okkar sveit sé sterk, er hún það
aðeins á okkar mælikvarða. Það
eru þjóöir þama með stórmeist-
ara á hverju boröi.
Hvað vitið þið um þátttöku-
þjóðimar?
— Við vitum með vissu um
40 þjóðir og líklega verða þær
eitthvað fleiri. Þar á meðal eru
allar þær sterkustu svo sem
Rússar, Júgóslavar, Ungverjar,
en ég er ekki viss um þátttöku
Bandaríkjamanna, en þeir eiga
sveit, sem gæti auðveldlega náð
öðra sæti á mötinu.
Rússar era óneitanlega með
sigurstranglegustu sveitinai Þeir,
sem tefla þar era: Petrosjan,
Spassky, Tal, Stein. Varamenn
era Kortsnoj og Bolugajevskv.
Og að lokum Friðrik, hvað
vildir þú ráðleggja strákling með
ólæknandi skákáhuga að gera
með það fyrir augum að ná
árangri?
— Ég held að það séu ekki
neinar uppskriftir til um það.
Að sjálfsögðu er það þannig
Framh. á bls. 5.