Vísir - 13.12.1966, Síða 9

VÍSIR . Þriðjudágur 13. desember IWvL'
---jmíMÍtm
ii <«■., i tSíj;i— —- iri(w“«f"'--iMi«rtti*irwi
6 á HlÓtl 6
nautaat á sunnudagssíðdegi

Pineda er tilbúinn með rauöu skikkjuna og korðann til þess að
veita bola banastunguna.
PUERTO RICO heilsaði
Loftleiða-ferðaíöngunum
með sólskini og um 30
stiga hita. Þessi hlýindi
héldust alla þrjá daga
dvalarinnar þar, en ann-
að veifið skullu á regn-
skúrir svo skyndilega,
að það var eins og him-
inninn klofnaði og frá
hornun streymdi heilt
syndaflóð.
Cunnudaginn sem þrjú okkar
héldu til nauaatsins
hafði smárignt meöan á há-
degisveröinum í E1 Conventi
hóteliriu stóð. Til þessa hádegis
verðar bauð Siefert fulltrúi
Eastem Airlines flugfélagsins
þess þriðja stærsta í Banda-
ríkjunum, sem flutti okkur í
einni af þotum sínum til eyj-
unnar í Karíbahafinu.
Borðað í fornu nunnu-
klaustri
E1 Convento er eitt af mörg
um hótelum í San Juan höfuð-
borg Puerto Rico. Það er stað-
sett í elzta borgarhluta San
Juan, sem nú er veriö að endur-
byggja i nákvæmri eftirlíkingu
sinnar fomu myndar. E1 Con-
vento dregur nafn sitt af nunnu
klaustrinu, sem var áður þar
innan veggja og ber húsið þess
glögg merki. Byggingin er
skreytt innan í spönskum end-
urreisnarstíl og hana einkenna
margir bogar. Einkennilegur
blær ríkti þar inni þótt staður-
inn væri nú útbúinn sem veit-
ingastaður og það var ekki erf-
itt aö sjá fyrir sér hvemig lífi
nunnunnar hafa lifað innan
þessara háu veggja þar sem Ijós
ið streymdi inn um glugga hátt
á veggjum.
Eftir að hafa boröað steik
matreidda eftir bandarískum
matarháttum og máltíðinni var
lokið skipist hópurinn. Héldu
sumir aftur heim á hótelið en
þrjú okkar höfðu látig freist-
ast af auglýsingu sem við höfð-
um rekið augun í á hótelinu
þar sem auglýst var iriikið
nautaat.
Auglýsingin var nógu glæsi-
leg. „Njótið þeirrar æsandi
reynslu að vera áhorfendur að
miklu nautaati, sem verður
þmngið þeim geðhrifum sem
hin þjóðlega spánska „Fiesta“
ber með sér. Horfið á bardag-
ann og ímyndaðan dauða
hinna sex hugrökku nauta“.
Nautaatið var haldið í góðgerða
skyni fyrir elliheimili fátæku
systranna í Puerto Rico. Og
auglýsingin lofaði nautabanana
sex, sem áttu. að koma fram:
Eduardo Landa „goð Venezu-
ela“, Nelson Pineda „bezti
nautabani Spánverja“, Chucho
Herandez „knapi dauðans“
Jorge Jimenez „frægastur í Suð
ur Ameríku“, Carlos Padron
„listin sjálf í hinum foma bún-
ing“ og Luis Flores „bezti
banderillero Kolumbíu".
Það var þvl ekki án tilhlökk-
unar að við ókum áleiðis til
Plaza de Toros eða Sixto,
Escobar Stadium þar sem
nautaatið átti að hefjast kl. 4.
Þegar við komum að blámál-
aðri byggingunni hafði rigning
una hert enn meir. Vorum við
fegin að komast I skjól en á-
horfendapallamir að nautaats-
svæðinu vom yfirbyggðir.
Rigningin hafði safnazt sam-
an í polla á nautaatssvæðinu
og fyrsta veran sem þar birt-
ist var maður, sem í algjöm
tilgangsleysi að því er virtist
skóf eðjuna og stærstu rigning
arpollana með áhaldi þar til
gerðu.
„Síðdegi þrungið
geðhrifum.“
Áhorfendumir, sem týndust
inn vom túristar, sennilega
flestir frá nærliggjandi hótel-
um eins og viö. Allir vora létt
klæddir í hitanum og margir
með sólgleraugu þrátt fyrir sól
arleysi. Úr hátölurum sem var
komið fyrir við svæðið glumdi
hávær tónlist, nautaöskur og
inn , á milli fagnaðaróp fólks,
sem hróþáði olé.
Þégar , fleStir áhorfendanna
vom komnir, sem fylltu þó ekki
nándar nærri áhorfendasvæðið,
glumdi við lúðraþytur frá
tveirri rhönnum, sém blésu tvö
trompet eirts og þeir ættu lff-
ið að leysa. Og inn gengu nauta
banamir.
Sex talsins í glæsilegum bún-
ingum sínum. Þeir gengu í röð
fram á völlinn og heilsuðu á-
horfendum.
Hvílfk vonbrigði að sjá „goð
Venzuela“ og „bezta nautabana
Spánverja" litla og pattaralega
tifa fram völlinn.
„Bolakálfar“
Nautabanamir tóku sér
stöðu bak við hlífðargrindurn-
ar, aftur var blásið i trompet-
in og inn geystist fyrsta naut-
ið. „Þetta er bolakálfur" heyrð
ist frá einhverjrim áhorfáridán-
um nálægt okkur.
Landa var fyrstur nautaban-
.........'
anna til að hefja einvigi sitt
við nautið. Hann reyndi meö
öllum brögðum að draga at-
hygli þess að sér en /tókst seint.
Nautið flæmdist alltaf undan
og lauk fyrstu viðureigninni
með því að Landa kraup á kné
fyrir framan það 1 háðungar-
skyni.
Geröi Landa enn nokkrar til
raunir með nautiö. Gekk hann
til aðstoðarmanns síns, sem lét
hann hafa tvo bande^illos,
fleyga með hvössum oddi, sem
er sveigður í broddinn svo að
hann krækist í hold nautsins
þegar honum er stungið. End-
amir em hins vegar skreyttir
marglitum pappirsblómum.
Geröi Landa sig nú Hklegan til
þess að stinga fleygunum í
herðakamb nautsins en það var
aðeins látbragðsleikur fleygam-
ir snertu ekki nautið. Aö lok-
um fékk Landa’i hendur skikkj
una rauðu sem hann sveipaði
um sverðið, sem átti að veita
dauðastunguna..
Eftir enn eina atrennu að
nautinu brá hann sverðinu ör-
snöggt og veitti banastunguna.
Þetta var fremur liðlega gert
og var honum þó nokkuð
fagnað að afrekinu loknu.
Komu nú tveir starfsmenn og
gerði annar sig liklegan til þess
að fanga nautið í snöm en hitti
ekki í fyrsta sinn. Eftir tals-
verðan eltingarleik tókst þó að
fanga nautið dg koma því inn
í hólfið sem það var geymt i.
Viðureign Pineda við næsta
Frh á bls 4