Vísir - 28.08.1967, Page 8

\
8
V 1S IR . Mánudagur 28. ágúst 1967.
mwmmsBssmæm
VISIR
Utgefandi: Blaðaútgátan viam
Framkvasmdastjóri: Dagur Jónasson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Aðstoðarritstjóri: Axe! Thorsteinsson
Fréttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Auglýsingastjóri: Bergþór Olfarsson
Auglýsingan Þingholtsstræti 1, sfmar 15610 og 15099
Afgreiðsla: Hverfisgötu 55.
Ritstjóm: Laugavegi 178. Slmi 11660 (5 línur)
Áskriftargjald kr. 100.00 á mánuði innanlands
I lausasölu kx. 7.00 eintakið
PrentSLoiðjs Vísis — Edda h.f.
Náttúruvemd
Líklegt er að ágreiningurinn milli náttúruverndar-
ráðs og skipulagsstjórnar ríkisins um lagningu nýja
vegarins við Mývatn hafi ýtt'við ýmsum, sem lítið
hafa látið slík mál-til sín taka. Væri vel, ef sumar
náttúruverndarnefndirnar hefðu eitthvað rumskað
við þessa deilu. Sitt af hve’rju hefur verið að gerast
á undanförnum árum, og er eflaust enn að gerast víð-
ar en við Mývatn, sem þær hef ðu átt að beita sér gegn
og koma í veg fyrir.
Það er staðreynd, að víðsvegar um landið hafa á
síðustu áratugum verið unnin náttú’ruspjöll, sem enga
nauðsyn bar til að fremja. Nægir þar að nefna hið al-
kunna dæmi, Rauðhólana hér við Reykjavík, sem hafa
verið þannig leiknir, að héðan af væri bezt að jafna
leifar þeirra við jörðu. Fyrir nokkrum árum átti að
fara að leika Grábrók við Hreðavatn á sama hátt, og
nú fyrir skömmu Saxhól á Snæfellsnesi, en hvort
tveggja var stöðvað, góðu heilli. Margt fleira mætti
nefna, en e'r ástæðulaust, því að verksummerkin
blasa við augum vegfarenda víðsvegar um land.
Við íslendingar höfum ekki þá afsökun, að við höf-
um ekki vitað, hvað við vorum að ge’ra. Reynsla ann-
arra þjóða, sem unnu hliðstæð spjöll í löndum sínum,
meðan náttúruvernd var nær óþekkt hugtak í heim-
inum, hefði mátt verða okkur víti til varnaðár. Sum-
ar þjóðir vildu nú gefa mikið til að geta bætt fyrir af-
glöp forfeðra sinna í þessu efni og eru að reyna það,
en margt verður ekki aftur tekið. Við höfum enn þá
sérstöðu fram yfir flestar eða allar nálægar þjóðir, að
margir staðir á landi okkar eru ósno’rtnir af umróti
tækninnar. En við þurfum að fara að hugsa fram í tím
ann meira en við höfum hingað til gert á þessu sviði.
Þjóðinni fjölgar ört. Þar sem nú e'ru óbyggð svæði, og
ef til vill úr alfaraleið, getur áður en varir komið til
þess, að friðurinn verði rofinn. Tæknin krefst nýrra
og nýrra fórna, landrýmið minnkar eftir því sem
mannfjöldinn vex og framfarir í tækninni geta gert
unnt að nýta sum svæði, sem nú eru talin lítt eða ekki
arðbær.
Það er ein af skyldum okkar við komandi kynslóðir
að skemma ekki fyrir þeim landið meira en brýn
nauðsyn krefur. Vér eigum nú þegar að friða þá staði
og landsvæði, sem vegna fegurðar sinnar og sér-
kenna eru okkur dýrmætir og líklegir til að verða það
einnig komandi kynslóðum. En verði ekki hjá því
komizt af þjóðhagslegum ástæðum, ,að gera þar eitt-
hvert rask, reisa þar mannvirki, leggja vegi o. s. frv.
ber að haga þeim framkvæmdum á þann hátt, að sem
minnst náttúruspjöll verði af. Á það hefur verið bent,
að ge'ra þurfi skipulagsáætlun um nýtingu landsins,
þar sem m. a. væru afmörkuð þau svæði og staðir,
sem sérstaklega þætti ástæða til að vernda óbreytta
gakir fegurðar þeirra og friðsældár. Virðist ekki
seinna vænna að fara að hrinda þeirri hugmynd í
framkvæmd.
Nasser forseti Egyptalands oe Feizal konungur S audi-Arabíu.
Samkomulagið um Yemen
er um „grundvallaratriði
//
eftir oð raeðo einstök atriði en þoð
verður gert nú i vikunni
Samkomulagiö um málamiöl-
-•nartillögur forsætisráöherr?
Súdans til lausnar Yemendeil-
unni leiöir af sér, að haldinn
veröur fundur þjóöarleiötoga
Arabaríkja, aö því er fréttir
fyrir helgina hemdu frá Beirut.
Áður hafði verið tilkynnt, svo
sem hermt var í fréttum, að
Feizal konungur Saucji-Arabíu
og Nasser forseti Egyptalands,
hefðu fallizt á tillögurnar, og
myndu þeir ræða þær á fundi,
sem gert var ráð fyrir að hald-
inn yrði í dag.
Þess er aö geta, að stjórn-
málamenn I Arabalöndum hafa
dregið nokkuð í efa að undan-
förnu, að nokkur „arabískur
toppfundur" yrði haldinn. Árang
urinn af ráðherrafundum þess-
ara rlkja hefir ekki verið sér-
lega mikill og ágreiningur verið
um sum hin mikilvægustu
mál, sem til umræðu voru.
Nú er að vísu ekki alveg ör-
uggt, að málið sé að fullu leyst
Samkomulag hefir áður veriö
gert svo sem kunnugt er (i
Jeddah 1965). Þá lofaði Nasser
að hætta að styðja lýðveldis-
sinna í Jemen og Saudi-Arabía
að styðja konungssinna, en
þetta samkomulag var aldrei
framkvæmt. Nokkru eftir að
samkomulagið var gert sagði
Nasser, að þaö væri ekki ger-
legt að framkvæma Jeddah-
sáttmálann, það væri „mein-
ingarlaust aö halda toppfundi
sem afturhaldslöndin notuðu tii
þess að treysta aðstöðu sína“,
en með afturhaldslöndum átti
Nasser þá viö Saudi-Arabíu,
Túnis og Jórdaníu.
Afstaða Arabaríkjanna til
þessarar deilu hefir breytzt
nokkuð eftir júnístyrjöldina
milli ísraels og Arabaríkjanna.
Samkomulag náöist ekki á ut-
anríkisráðherrafundi í Khart-
oum fyrir skemmstu, þar sem
Egyptar lögðu til, að Arabarík-
in tækju aö sér framkvæmd
Jeddah-sáttmálans, en á það
vildi Saudi-Arabía ekld fallast
skilyrðislaust. Þennan ágrein-
ing tók forsætisráöherra Súdan
að sér að reyna að jafna og tókst
það með ofangreindum árangri
en það er ekki vafamál að það
sem hvað mest hefir greitt fyrir
samkomulagi er val þeirra
landa, sem senda herafla tii
Yemen til þess að taka við af
Egyptum, einkanlega að þeirra
meðal er Túnis, og mun þaö
vafalaust að ósk Feizals, en
Nasser oröið að sætta sig við
það. Fjárhagur landsins er bág-
borinn og það er dýrt að hafa
tugþúsunda her I Bðru landi.
Þjóðin í Yemen á að fá að
greiöa þjóðaratkvæði um fram-
tíð sína. Vonandi tekst að koma
á friði í þessu landi og að þjóð-
in geti jafnaö sig sem fyrst
eftir 5 ára ófrið og eiturárásir
Egypta.
Ferðasaga frá Italiu
i musteri Thalíu ?
Nú eru æfingar hafnar hjá Leikfélagi Reykjavíkur og innan skamms
verður byrjað aö æfa hjá Þjóðleikhúsinu. — Þessi mynd er tekin
í kaffiboöi, sem Leikfélagið hélt fyrir skömmu og hér sjáum við
| leikhússtjórann Svein Einarsson ásamt leikkonunum Helgu Bach-
i mann, Guðrúnu Ásmundsdóttur, Sigríði Hagalín og Þóru Borg. —
| Líklega er Helga að segja þeim ferðasöguna frá Italíu, en þau
| hjónin, Helga og Helgi Skúlason, hafa dvalizt þar í sumar.