Vísir - 14.10.1967, Side 12

V í SIR . Laugardagur 14. október 1967.*
•••

AWP l'U. WUV6R W£R J
TO VOU .......—•"T-"
p—- ( i hsar som
" 1 'r THÍNO/ r—
U-AVt THE RteST
'10 ME, TOM...
-fou .$TAV our o;-
SISWT ---------
tftOfA A HIÞifilG n.ACe
WLL MAtíE SOMK
SOtJN!>S...THSV'U. 'íWlWK
Wg'KÉ THS fíANPlTS.'...
wnn S0M&
■ A0TÍW6/ r
iÍM/ >« >' ■’Ji-lifrifji* - tfipArfHtT t> <J
*, ,V-T-'

Skipuleggjum og
gerum yður fast
verðtilboð.
Leitið upplýsinga.
ty
HOW 00 W£ 1.
miss cu-iÁm
AWAV rkott'
THE PATR'.!. ?
„Þetta virðist vera leiðangurinn“. „Heyr-
iröu til mín, Tom, þetta er hann, vertu viö-
búinn.
k V'•.':■■•
„Ég heyri til þín, Tarzan, hvað á ég nú að
gera?“ „Byrjaðu að öskra“.
„Gætilega, ungfrú O’Hare, þetta eru ræn-
ingjamir".
Eldhúsið, sem allar
húsmœður dreymir um
Hagkvœmni, stílfegurð
og vönduð vinna á öllu.
OMBU TÍIIR
tískri stígandi. Þá freistingu hefur
höfundur þessarar skýrslu staöizt
samvizkusamlega, þar eö hann
geröi sér ljóst við samningu henn-
ar, aö starf hans var fyrst og
fremst fólgið í söfnun og skrásetn-
ingu óvefengjanlegra heimilda, en
ekki ag sjá lesendum hennar fyrir
spennandi dægrastyttingu.
Þótt sú frásögn, sem hér fer á
eftir, sé aö vísu ekki rituð sam-
kvæmt eiðfestum framburði beinna
aðila eða sjónarvitna, ber að líta
á hana sem heiðarlega og einlæga
tilraun höfundarins til aö draga
upp óvilhalla og sem skýrasta heild
armjmd af því, sem rökrétt dregnar
ályktanir af — því miður allt of
fáum — vituðum staðreyndum,
benda ótvírætt til að í rauninni
hafði gerzt þama í Nautabugnum
umræddan morgunn.
Viö skulum þá fyrst beina at-
hygli okkar aö
Coru Templeton Massingale
Þegar samtali hennar og herfor-
ingjans var lokið um kvöldið, hélt
hún sem leið lá út að vagnborg
Wallinghams, viö jaðar kviksands-
ins, þeirra erinda aö hafa upp á
Jónasi spámanni, og biðja hann að-
stoðar vig greiöslu lausnargjalds-
ins árla næsta morguns. Kvaö hann
sér það mikla ánægju, að verða við
þeirri bón hennar.
Þá sneri hún máli sínu til Franks
Wallinghams og skýrði honum frá
þeirri ákvörðun sinni, að afhenda
rauðskinnum vagnfarmana fimm-
tán í ’skiptum fyrir gíslana. Vildi
hún afhenda Wallingham undirrit-
aða yfirlýsingu sína þar að lútandi,
ag hann gæti sótt hana til sakar og
krafið hana skaðabóta. En Walling-
ham neitaði að taka við yfirlýsing-
urmi — lézt sjálfur mundu ráða
um hvem hann sækti til sakar og
hvenær, og á hvaða forsendum, án
þess yfirlýsingar hennar eða ráð
kæmu þar til.
Honum til ósegjanlegrar undr-
unar felldi hún þá talið, og kall-
aði eitthvað, sem helzt Hktist at-
löguskipun liðsforingja — og bar
þann árangur, að sextíu og fimm
leiðangurskonur, sem leynzt höfðu
inni I þeim sextíu og fimm vögn-
um, er mynduðu borgina, skriöu
metzeler
Vetrarhjólbarðamir koma snjó-
negldir frá METZELER verk-
smiðjunum.
BARÐINN
Ármúla 7. Sími 30501.
HJÓLBARÐASTÖÐIN
Grensásvegi 18. Sími 33804.
AÐALSTÖÐIN
Hafnargötu 86, Keflavik.
Sími 92-1517.
Almenna Verzlunarfélagið
Skipholti 15. Sími 10199.

. ~TTTTTT-
•
■ H i 1» kTB
LAUQAVE Q í 133 »linl 11783
IBJLAU/GAM
RAI 1T>A.RARSTÍG 31 SÍMI 22002
fram úr fylgsnum sínum, klifu nið-
ur úr vögnunum og skipuöu sér í
tvöfalda röð að baki henni, héldu
síðan á brott undir forystu henn-
ar í áttina að tjaldbúðum leiðang-
ursins. Að sjálfsögðu fór það ekki
fram hjá Frank Wallingham, að
allar höfðu þessar konur eitthvað
það að vopni, sem var til þess
falliö að koma gati á viskítunnum-
ar — viðar-axir, búrhnifa, jám-
fleyga, grjóthnullunga og hatt-
prjóna — og þótti honum það því
jafnvel ótrúlegra en allt annað, þeg
ar athugun leiddi í ljós, að allar
voru tunnumar heilar og óskadd-
aðar. Svo mikið varð honum hins
vegar um, er hann sá að allar hans
varúðarráðstafanir höfðu reynzt
gagnslausar, að það leið löng stund
áður en hann mátti mæia, og varð
honum þá fyrst fyrir að setja þre-
falt fjölmennari vörö um vagnborg
ina...
Gearhart herforingi.
Þegar Cora kom til baka með
sínar sextíu og fimm leiðangurs-
konur, fór herforinginn þess á leit
við hana, að vagnborgin og farar-
tækin, sem þær höfðu yfir að ráða,
yrði flutt úr mynni bugsins, svo
þar mætti fara um óhindrað og
riddarasveitimar ættu auk þess
auðveldara með að verja þær og
irsku vagnborgina hugsanlegum á-
rásum. Kvaðst hann reikna dæmið
þannig, að heimavarnarliðið og
vagnalestin mundi freista að kom-
ast þá leiðina út úr sjálfheldunni
morguninn eftir, strax þegar kæmi
á daginn, að slóðin yfir kviksand-
inn væri þeim týnd. Og þar eð.1
skiptin á vagnförmunum og gíslun-
um mundu þá standa sem hæst,
væri mikilvægt að ekki kæmi til
neinna árekstra.
Cora Templeton kærði sig ekki
um að fá frekari sannanir fyrir því
en orðið var, að hyggilegra mundi
að fara aö ráðum Gearharts herfor-
ingja en ekki, sá svo um að það,
sem hann fór fram á, var fram-
kvæmt án tafar, þegjandi og hljóða
laust og tók það um tvær klukku-
stundir.
Þá var klukkan hálfþrjú að nóttu.
Lygnt hafði verið aö undanfömu,
en nú var kominn snarpur vind-
ur úr norövestri, nepjukuldi og
nokkurt fjúk.
Og nú var þannig umhorfs við
Nautabug, eða því sem næst: Brot-
strikalínurnar í uppdrættinum
tákna þá leið, sem umsamiö var
aö vögnunum fimmtán, yrði ekið
morguninn eftir, en homiö þar sem
örvamar mætast, staðinn þar sem
rauðskinnamir áttu að „taka viö
taumunum", sem áður er getið.
Jónas spámaður.
Samkvæmt loforði, sem spámað-
urinn hafði gefið frú Massingale,
gekk hann tafarlaust á fund þeirra,
Fimmkagga foringja, Paul Slater
höfuðsmanns og Louise Gearhart í
tjaldbúðum rauðskinna. Var það
fyrst og fremst erindi hans þang-
að, að fullvissa sig um að ekki
færi neitt á milli mála, hvað snerti
hið umsamda fyrirkomulag á vænt
anlegri greiðslu og afhendingu
lausnargjaldsins og þá einnig af-
hendingu gíslanna, — Sannfærðist
hann um að allt lægi þar ljóst
fyrir ,og viðkomandi aðilar vissu
nákvæmlega hvernig þeim bæri að
haga sér. Duldist honum ekki, að
konurnar voru dálítið kvíðandi,
þótt þær reyndu aö láta ekki á
því bera og að riddaraliðarnir
undu illa sínum hlut. Aftur á móti
lék Fimmkaggi foringi á alsoddi,
er herkænska hans og snilli hafði
borið slíkan árangur.
Að sjálfsögðu var Jónasi spá-
manni það Ijóst, að skiptin á vagn-
förmunum fimmtán og gíslunum
fimmtíu, mundu taka talsverðan
tíma, þótt allt gengi samkvæmt á-
ætlun, og um leið, að ekki gat betra
tækifæri fyrir Wallingham og
heimavarnarliðið að sleppa úr sjálf
heldunni yfir kviksandinn án þess
eftir þeim yrði tekið, en á meðan
þau skipti fóru fram. Fyrir það
taldi hann sér skylt aö sjá svo um,
að ekkert gengi úrskeiðis f sam-
bandi við skiptin. Dvaldist hann
því 1 tjaldbúðum rauðskinna það
sem eftir var nætur og hafði nán-
ar gætur á Fimmkagga og þeim,
sem honum voru næstir að völdum
og áhrifum. Komst hann að raun
um það, að samkvæmt þeim venj-
Knútur Bruun hdl.
Lögmcmnsskrifstofa
Grettisgötu 8 II. h.
Sími 24940.
gerðist morguninn eftir, þama við
Nautabug. Að svo er, má fyrst og
fremst kenna þeim, sem gerst mega
þetta vita, en vilja, ýmissa orsaka
í'v'egna — sem lesandinn mun fara
ipærri um — láta sem flest liggja í
Iþagnargildi.
L Þegar svo er í pottinn búið, verð-
|»ir skrásetjarinn að taka þann kost-
inn, að draga ályktanir af þeim fáu
staðreyndum, sem honum eru kunn
ar og geta síðan f eyðumar, sam-
kvæmt þeim. Auðvitað er það hon-
um þá mikil freisting að gefa f-
myndunaraflinu lausan tauminn í
trausti á það, að enginn geti það
á hann sannað, þar sem heimildir
þrýtur — gera atburðina sem æsi-
legasta og samtölin þrungin drama
FELAGSLIF
VlKINGUR,
handknattleiksdeild.
Æfingatafla fyrir veturinn 1967
-1968.
Sunnudaga
kl. 9,30 4. fl. karla
- 10,20 - - -
- 11,10 3. fl. karla
- 13,00 M., 1. og 2. fl.
karia
- 13,50 -------------
Mánudaga
kl. 19.00 4. fl. karla
- 19.50 3. fl. karla
- 20.40 M., 1. og 2. fl.
kvenna
- 21.30 - - -
Þriðjudaga
kl. 21.20 M., 1. og 2. fl.
karla
- 22.10 - - —
Firamtudaga
kl. 19.50 M„ 1. og 2. fl
karla
— 20.40 — - -
Föstudaga
kl. 19.50 3. fl. kvenna
Laucardaea
kl. 14.30 3. fl kvenna
Æfingar fara fram i íþrðttahúsi
Réttarholtsskólans, nema þriðju-
daga, en þá eru þær í íþrötta-
höllinni í Laugardal. — Æfing-
arnar byrja þann 15. sept. Ný-
ir félagar eru velkomnir.
Mætið vel frá byrjun
Þjálfarar.