Vísir - 27.12.1967, Blaðsíða 6

6
VtSIB
Utgefandi: Blaðaútgatan viðin
Framkvæmdastjóri: Dagur Jónasson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
Aðstoóarritstjóri: Axel Thorsteinsson
Fréttastjóri: Jón Birgfe Pétursson
Auglýsingastjóri: Bergþór Olfarsson
Auglýsingan Þingholtsstræti 1, simar 15610 og 15099
Afgreiðsla: Hverfisgötu 55.
Ritstjóm: Laugavegi 178. Siml 11660 (5 Bnur)
Áskriftargjald kr. 100.00 á mánuði innanlands
I lausasölu kr. 7.00 eintakiö
Prents:..iðit Visis — Edda h.f.
Fjör færist í iðnaðinn
Árið 1967 hefur verið íslenzkum iðnaði erfitt eins og
raunar fleiri atvinnugreinum. Vaxandi tilkostnaður
við framleiðsluna hafði dregið úr möguleikum til út-
flutnings á iðnaðarframleiðslu og minnkað samkeppn-
ishæfni iðnaðarins gagnvart innfluttri iðnaðarvöru.
Þetta breyttist snögglega eftir gengislækkunina 24.
nóvember. Hún er þegar farin að hafa fjörgandi áhrif
á iðnaðinn, bæði útflutningsiðnaðinn og þann, sem
framleiðir fyrir innanlandsmarkað. Þetta er sérstak-
lega áberandi í ýmsum lykilgreinum, sem hljóta að
verða drjúgur þáttur í iðnþróun landsins á næstu
árum.
Samkeppnisaðstaða íslenzkra skipasmíðastöðva
hefur batnað verulega. Kom það greinilega fram við
útreikning á tilboðum innlendra og erlendra skipa-
smíðastöðva í strandferðaskipin tvö, sem smíða á
fyrir Skipaútgerð ríkisins. Enda fór svo, að íslenzk
stöð, Slippstöðin á Akureyri, fékk bæði skipin.
Þá má einnig búast við, að það leggist að mestu af,
að útgerðarmenn láti smíða fiskiskip sín erlendis.
Fyrir gengislækkun var talið, að íslenzku stöðvarnar
stæðu beztu stöðvum erlendis jafnfætis í fiskiskipa-
smíði, bæði í gæðum og verði. Eftir gengislækkunina
er aðstaða íslenzkra skipasmíða enn hagstæðari. Jó-
hann Hafstein iðnaðarmálaráðherra hefur bent á, að
nú megi smíða hér um 10 fiskiskip á ári, og að ástæðu-
laust sé að leita til útlanda um slíkar smíðar, ef inn-
lendar stöðvar eru fyllilega samkeppnishæfar. Margir
útgerðarmenn höfðu ekki áttað sig á þessu, en nú
mun afstaða þeirra áreiðanlega breytast. Allt bendir
til þess, að íslenzku skipasmíðastöðvarnar muni hafa
nóg að gera í náinni framtíð.
Menn tala oft um, að nauðsynlegt sé að efla inn-
lendan niðursuðuiðnað. Margt hefur verið gert til
þess, en verkefnið reynzt vandasamt. Nú hefur ríkis-
stjómin ákveðið að stuðla að útvegun lánsfjár til
tveggja niðursuðuverksmiðja, Norðurstjörnunnar og
K. Jónssonar, sem hafa átt í erfiðleikum. Eftir gengis-
lækkunina fá slíkar verksmiðjur miklu hærra verð á
erlendum markaði fyrir framleiðslu sína. Eru því nú
betri horfur á en oftast áður, að gera megi niðursuðu
með tímanum að öflugri iðngrein hér á landi.
íslenzkar ullarverksmiðjur voru byrjaðar að flytja
út vörur sínar, en hafa átt í erfiðleikum undanfarin
misseri vegna tilkostnaðarins. Þetta hefur skapað
mikla rekstrarörðugleika hjá fyrirtækjum eins og SÍS-
verksmiðjunum og Álafossi. Nú eru góðar horfur á,
að þessi fyrirtæki geti rétt úr kútnum og lagt áherzlu
á framleiðslu til útflutnings.
Hér hafa verið nefndar skipasmíðar, niðursuða og
ullariðnaður, en einnig hefði mátt taka önnur dæmi.
Þetta sýnir Ijóslega, hve mikils virði það er fyrir fram-
tíðina, að árangri gengislækkunarinnar verði ekki eytt
með vaxandi tilkostnaði innanlands. Nú er tækifæri
til að hefja nýja sóV- ■' iðnvæðingu landsins.
V í SIR . Miðvikudagur 27. desember 1967

25 lítra mjólkurkassarnir vin-
sælir á elliheimilinu
Menn eiga almennt að fá að nota þessar um-
búðir, segir G'isli Sigurbjörnsson forstjórí
— Starfsfólkið hér er sammála
um, aö mikil framför sé f 25
lftra kössunum, sem við fáum
nú mjólkina f frá Mjólkursam-
sölunni, sagði Gísli Sigurbjörns-
son í fréttaviðtali við Vísi.
Elliheimilið Grund er eini að-
ilinn í Reykjavík, sem fær mjólk
ina í þessum umbúðum frá
Mjólkursamsölunni. Vísir heim-
sótti Gísla, forstjóra Grundar, af
þessu tilefni til ag spyrja um
reynsluna. Umbúöir af þessu
tagi hafa rutt sér til rúms víöa
úti á landi, eftir hina góðu
reynslu, sem komin er af þeim á
Akureyri. Varnarliðið á Keflavfk
urflugvelli kraföist þess að fá
mjólkina afgreidda í þessum um
búðum og fékk Mjólkursamsal-
an þá vél til að pakka inn mjólk
fyrir þá á þennan hátt. En Gísli
er fyrsti reykvíski aðilinn, sem
fær kassamjólkina.
— Ég er mjög þakklátur
Mjólkursamsölunni fyrir aö af-
greíða mjólkina hingað á þenh-
an hátt. Það er margvíslegt hag-
ræöi og spamaður að þessum
nýju umbúðum. Að vísu notum
við miklu meiri mjólk eftir breyt
inguna, en sá kostnaður jafn-
ast upp á annan hátt. Hreinlæt-
ið í meðferg mjólkurinnar er
meira, minna fer til spillis, við
spörum mjólkurílát, vinna í eld-
húsum er miklu einfaidari, og
þannig má lengi telja.
— Við höfum sett upp sjö
kæliskápa, sem hver rúmar einn
25 lítra kassa. Þetta fyrirkomu-
lag hentar vel til sjálfsaf-
greiðslu. Vistfólkið styður á
handfang og þá rennur mjólkin
beint úr kössunum í glösin.
Þetta er miklu meira hreinlæti
heldur en aö láta mjólkina ;
standa f könnum á boröunum,
svo ekki sé talað um allt upp-
vaskið, sem sparast.
— Ég held, að Mjólkursamsal-
an hafi líka mikinn hag af þessu. i
Hún losnar við ryðguðu þpis- •
ana, sem tíökuðust áöur og hún I
getur selt meiri mjólk, því að 1
neyzlan eykst við þetta. Það I
væri ekki ónýtt fyrir bænda- 1
stéttina, ef menn fengju almennt 1
hér f Reykjavík að nota þessar 1
umbúðir, þvf að þá kæmu þeir •
út meiri mjólk. Mér finnst ekki |
að vamarliðið eigi að hafa for- ,
réttindi á þessu sviði.
Gísli sýndi okkur mjólkur-
kæliskápana. sem hann kallar
„búkollur". Starfsfólkið f eld-
húsinu á Grund lauk miklu lofs-
orði á þessa nýjung og sagði, ,
að hún sparaði mikla vinnu hjá
þvf.
Slippsfóðinni á Akureyri formlega falin sm'iði strandferðaskipanna:
Þjóðfélagslegur hagnaður
jafnar mismun tílboðanna
— segir i fréttatilkynningu frá sam-
göngumálaráðuneytinu
Rfkisstjómin hefur nú form-
Iega ákveðið að taka upp samn-
Ingaviðræður við Slippstöðina
hf. um smí’ tveggja 1000 tonna
strandferðaskipa á grundvelli
endurskoðaðs tilboðs hennar, en
Slippstöðin á Akureyri var eitt
af fjórum innlendum skipasmíöa
fyrirtækjum, sem sendu tilboð f
smfði skipanna tveggja. Vísir
skýrði nýlega frá þvf, að þetta
stæði til.
— Auk innlendu stöðvanna
sendu 20 erlendar skipsmíða-
stöðvar tilboð í skipin, og þó
að nokkur erlendu tilboðin hafi
verig hagstæðari, jafnvel eftir
gengislækkun, ákvað ríkisstjóm-
in að nota þetta tækifæri til að
efla innlendan skipasmíðaiðnað.
Lægsta tiiboðið var frá Bodew-
es Scheepswerven i HoIIandi,
sem einnig var hagstæðasta til-
boðið að því leyti, að þag var
ekki háð kaup- og verðbreyting-
um á byggingartíma.
Verðtilboð Bodewes Scheeps-
werven fyrir fyrra skipið var
53.156.767.80 kr., en kr. 105.939.
128.44 fy,’ bæði skipin. Tilboð
Slippstöðvarinnar, sem er að
vísu háð verðbreytingum, var
57.895.000 kr. fyrir fyrra skipið,
en 113.915.000" kr. fyrir bæði
skipin. — Niðurstaðan varð því
sú, að mismunurinn væri 8—9%.
f fréttatilkynningu frá samgöngu
málaráöuneytinu segir m. a.:
„Á grundvelli þessa tsaman-
burðar varð það álit ráðuneytis-
ins, að' taka bæri hinu innlenda
tilboði, þar sem hinn þjóðfélags-
legi hagnaður af smíöi skipanna
innanlands yrði að teljast meiri
en sem svaraði mismun tilboð-
anna.
f framhaldi af þessu hefur
ríkisstjómin ákveðið ag smíöuð
skuli tvö skip og ákveðið að taka
upp samningaviðræður um smfði
beggja skipanna við Slippstöð-
ina hf., Akureyri, á grundvelli
endurskoðaðs tilboðs hennar".
Þag var 7. nóvember 1966.
sem ráðuneytið heimilaði stjóm-
amefnd Skipaútgerðar ríkisins.
að undirbúa útboð á einu eða
tveimur strandferðaskipum, sem
koma skyldu f stað þeirra skipa.
sem höfðu verið f þjónustu um
langt árabil og voru orðin göm-
ul og dýr í rekstri.
Um svipað leyti var ákveðið
að selja tvö af skipum útgerðar
innar, ms. Skjaldbreið og mt
Heklu, og taka skip á leigu i
þeirra stað, þar til hin nýju skip
kæmu. Hefur leiguskipið, ms.
Blikur frá Færeyjum, nú verið
f strandferðum hér á annað ár
a