Vísir - 14.06.1968, Page 12

12
I S IR . frwstudagur 14. júní 1968.
Ég hikaði við að svara. — Ekki
allt, held ég. — Ég hef verið að
velta því fyrir mér síðan fyrsta dag
inn sem ég var héma, því að ég þótt
ist skilja, að eitthvað dularfullt
væri aö gerást hérna. En ég var
á villigötum þangað til í gær. Ég
var svo mikið flón að trúa þér,
þegar þú sagðir að þessir tveir
menn, sem komu að heimsækja pró-
fessorinn, væru ættingjar hans. Það
var Roderiquez, sem sagði mér að
hann væri vísindamaður ...
— Sagöi hann þér líka, hvers
vegna þeim væri svona umhugað
um að ná 1 hann?
— Já. En áöur var ég komin að
þeirri niðurstöðu, að Peter mundi
vera einhvers konar... einkanjósn-
ari.
Marcia brosti. — Þú getur kallað
hann það. En hann er starfsmað-
ur brezku stjórnarinnar.
— 1 M.I. 5-deildinni?
Hún kinkaði kolli. — Hann gat
ekki sagt það hverjum sem hafa
vildi. Hvorki þér né nokkrum öðr-
um. Og ég gat heldur ekki sagt, að
ég er ein af þeim, sem starfar fyrir
hann.
— Mér hefur veriö það ráðgáta,
hvar þú áttir heima f þessum dul-
arfulla leik, sagði ég.
— Já, mér datt það í hug. Og
sama er að segja um Carlos. Ég
sagði honum það ekki fyrr en þú
hvarfst í gær og við fórum að
verða hrædd um þig. Ég hef stund-
um rekið erindi fyrir húsbændur
Petros. Pabbi starfaði í sendiráö-
inu hérna á Spáni í gamla daga,
eins og þú veizt. Ég kynntist mörgu
fólki þá, og ýmislegt leiddi af því.
Stundum hef ég oröið að talsverðu
gagni, og í þessu sérstaka tilfelli.. .
Hún baðaði út höndunum. Þegar
þeir komust að því, að setið væri
um Rocha prófessor, tii þess að
ná í leyndarmálið hans, sneru þeir
sér til mín. Við Peter töluðum um
það á afmælisdaginn minn.
Mér fannst þungu fargi létt af
mér.
— Manstu þegar þú komst að
okkur, þegar við sátum inni í skrif-
stofunni hans föður míns og vorum
að tala saman?, spurði Marcia. —
Þú geröir ekki vart viö þig. Mér
gramdist að þú gerðir það ekki.
— Afsakaðu! Ég heföi líklega átt
að segja þér frá þvl. Var það líka
út af Rocha prófessor, sem þú tókst
ekki 'á mótr mér á flúgvellinum? i
— Já. Ég hafði frétt að 'samsært
hefði verið gert um að ræna hon-
um. Og það var símað til mín,
HH ÝMISLEGT
rökum aö okkur övers konai tnúrbro'
og sprengivinriu t húsgrunnum og ræs
um. Leigjum ú» loftpressur og víbra
sleða Vélaleiga Steindórs Sighvats
sonai A.Ifabrekku viö Suöurlands
braut slmi 10435
GÍSLI
JÓNSSON
Akurgerði 31
Slmi 35199
Fjölhæf jarðvinnsluvél, annast
ióðastandsetningar, gret hús-
grunna. holræsi o. fl.
te'kur alls konar kl^ðningar
FLJÓ» OG VÖNDUÐ VINNA
'ORVAL AF AKLÆÐUM
LAUGAVEC 62 - 5lMI 10825 HEIMASlMl 83634
I
j
I
I
einmitt þegar ég átti að fara að
taka á móti þér.
— Nú skil ég. Það var þess
vegna, sem ég mátti ekki segja
Carlos frá, að þú hefðir ekki kom-
ið. Mér fannst 'þkð undarlegt.
— Já, það var engin furða. Og
verst var að ég gat ekki sagt þér
ástæöuna til þess heldur.
REIKNINGSSKIL
Mér var huggun að þessum skýr-
ingum á ýmsu, sem mér hafði verið
hulið áður, en ýmislegt var mér
óljóst ennþá.
— Var það prófessornum viökom
andi að þú truflaðir Peter fýrsta
kvöldið sem ég var með honum í
„Quissicari"? spuröi ég.
Marcia glennti upp augun. —
Hvernig vissir þú þetta?
— Ég sá þig. Ég gleymdi farða-
dósinni minni á borðinu þegar Pet-
er sendi mig heim, alveg upp úr
þurru, og þess vegna sneri ég aft-
ur að veitingahúsinu. Og þá sá ég
ykkur sitja við borðið ...
— Og þú sagðir ekki orð við mig?
Og ekki við Peter heldur, býst ég
við?
— Nei, ég vildi síður að rifrildi
yrði út af þessu.
Hún hristi höfuöiö. — Æ, Joyce,
þetta var hræðiiegt. En við hefðum
reyndar ekki getað gefið þér skýr-
ingu, þó aö þú hefðir spuft okkur.
Hvaða skilning lagðir þú í þetta?
— Ég hélt að þú værir að taka
Peter frá mér. Fyrst sá ég ykkur
saman í skrifstofu föður þíns — og
þú talaðir um að þér fyndist hann
I heillandi — og svo kom þetta á
„Quissicari".
I — En ég hélt, að ég hefði gert
I þér það ljóst, að við Peter höfðum
þekkzt síðan við vorum börn, og
. . . byrjaði Marcia.
— Ég tók um höndina á henni.
— Fyrirgeföu, Marcia. Þetta var illa
!niWáð-’'-af mér, en þú' verður að
játá, að það var grunsámlégt.' Og
þú varst mikiö piltagull áður en þú
giftist.
Hún hló. — Kannski var ég þaö.
En ég hef gerbreytzt síðan. Jæja,
það er gott að þú hefur fengið
skýringu á þessu.
Hún gekk að glugganum og leit
út. John var niðri í garðinum.
— Á ég að segja honum að hann
geti komið upp til þin?
— Finnst þér ekki að ég ætti að
klæða mig og fara niður til hans?
— Nei, það finnst mér ekki. Þú
átt að halda þig sem mest í rúm-
inu I dag. Það er skipun unnust-
ans þíns. Hann er farinn til Gí-
braltar og kemur ekki aftur fyrr en
í kvöld. Hann skildi eftir bréf til
þín. Hún tók það upp úr vasanum
og rétti mér það og brosti um
leið. — Þú getur lesiö það meðan
ég fer og sæki John.
Ég opnaði umslagið i flýti. Þetta
var fyrsta bréfið, sem Peter skrif-
aði mér. Það var stutt, en þar stóð
allt sem ég þurfti að vita. Hann
vildi giftast undir eins og hægt
væri og ætlaði að reyna að fá leyfi
til að giftast á morgun.
Ég var enn að hugsa um þetta
þegar drepið var á dyrnar.
— Kom inn! kallaði ég, og ósk-
aði að næstu mínúturnar væru af-
staðnar.
John var miklu hressilegri í dag.
Ég rétti fram báðar hendumar.
— Það er gott aö sjá að þú ert
farinn að jafna þig aftur, sagði ég
hikandi.
— Og þú líka.
Svo varð vandræöaleg þögn. —
Þú mátt gjarnan reykja hérna,
sagði ég.
— Viltu það ekki siður — hérna
í svefnherberginu þfnu?
— Nei-nei.
Hann tók upp vindlingahylkið og
þreifaði eftir kveikjaranum. — Vilt
þú reykja?
— Nei, þökk fyrir.
Svo varð þögn aftur. Ég reyndi
aö hugsa mér eitthvað til aö segja.
Ég varö að hafa einhvern formála
að aðalefninu, en vissi ekki hvem-
ig ég ætti að byrja.
— Marcia segir að þú eigir aö
liggja í dag, sagði hann loks.
— Já, ég er ekki sérlega burðug
í dag.
Ég horföi á hann, angurvær. —
Æ, John, mikiö þykir mér leitt aö
ég skyldi veröa til þess að þú lent-
ir í þessu-hræðilega ævintýri f gær.
Ég hef samvizkubit út af því.
— Ekki berð þú ábyrgö á því. Það
er ekki síöur mér að kenna.
— En ef að ég heföi ekki skrifað
þetta flónslega bréf, hefðir þú aldrei
komið hingað.
— Þegar á allt er litið, sem gerzt
hefur, var bréfiö ekki flónslegt, og
mér þykir vænt um aö ég kom.
Hann gekk út að glugganum og
stóð þar og sneri að mér bakinu.
Ég beið og átti von á öllu illu.
Nú gat þetta ekki dregizt lengur.
BIFREIÐAEIGENDUR ATHUGIÐ!
Bónstöð, bifreiðnþjónusta
LAUGAVEGI118 (ekið inn frá Rauðarárstíg).
Veitir yður aðstöðu til að þvo og bóna bif-
reið yðar. einnig tökum við að okkur þvott,
hreinsun á sætum, toppum, hurðarspjöldum
(leðurlíki). Bónum og ryksugum.
SÍMI 21145.
iy EDGAJt RlCE I
BURROUOHS I/
WhBN TARZAN F/NAl L Y &6HTS
TO THE SURFACE BEUAV'THE GfTEAT
WATEZFALL. JANE /S AOWHFNE
_ M S/öHT... , i
..A.VP THEE/VEF FLUNGEE /f/TO A
FEARSOME BLACF HOLE //V THE
MOU/VTA//V/ ___________—.
Þegar Tarzan tekst loksins að kom-
ast upp á yfirborðið neðan við fossinn
er Jane hvergi að sjá...
UTIHURÐIR
SVALAHURÐIR
BfLSKÚRSHURÐlR
HURDAIDJAN SF.
AUDBREKKU 32 KÓPAV.
• SÍMI 41425
GUN^ÓSTH0SSJR^'n
13
ER '
SIMI
uD!
RAUOARARSTÍG 31 Slfl/U 23022
SDAUll
UiillHU
ERCO
BELTIog
BELTAHLUTIR
á BELTAVÉLAR
BERCO
Keðjur Spyrnur Framhfól
Botnrúllur Topprúllur
Drifhjól Boltar og Rær
jafnan fyrirliggjandi
BERCO
er úrvals gæSavara
d hagstæðu verSi
EINKAUMBOÐ
ALMENNA
VERZLUNARFÉLAGIÐi
SKIPHOLT 15 —SÍMI 10199