Vísir - 03.09.1968, Page 3

V
VÍSIR . Þriðjudagur 3. september 1968.
3
■ ,
í/ÍWílí* , í'rf </. ./ . .V S> * '* <■ > N ' 'í. /jí
Á Ieiðinni í skólann héldu bömin fast í hendur foreldranna, en þetta er aðeins fyrsta ferðin
og nógur tími er eftir til að Isr--------------* --■t-
Litli bróðir er dálítið súr á svipinn, en stóra systir brosir út
að eyrum: „Já, þú átt ýmislegt eftir ólært.“
eitthvað af honum að segja áður
en þau komast á skólaskyldu-
aldur, því að algengt er að senda
yngri börn í tímakennslu svo að
' þau séu betur undir skólaveruna
búin..
Það hlýtur að vera skemmti-
legt starf að kenna börnum, þvl
að enginn hörguú er á fólki,
sem vill leggja það starf fyrir
sig a. m. k. hér í Reykjavík, þar
sem í haust sóttu um 100 manns
um rúmlega tuttugu lausar kenn-
arastöður. Hvað gæti líka verið
skemmtilegra heldur en að sjá
börnin stíga fyrstu skrefin á
menntabrautinni, kenna þeim þá
kúnst að lesa og skrifa, þá
kúnst sem gengur galdri næst og
opnar fyrir þeim nýja æfintýra-
heima.
Þaö voru afskaplega hæglát
og prúð börn, sem komu til
skráningar fyrir hádegið í gær.
Þau söigðu fátt, en hugsuðu
greinilega þeim mun meira, og
lögðu á minnið allt, sem fyrir
augu bar, þvl að fyrsti skóladag-
urinn verður flestum ógleyman-
legur. En feimnin fer af böm-
unum eftir fyrstu dagana, og
innan tíðar óma skólagangarnir,
sem voru svo auðir I sumar,
af glaðværum hlátrum — og
stundum á kátínan sennilega eft-
ir að keyra úr hófi, svo að kenn-
ararnir verða að byrsta sig til
að benda bömunum á, að mennt-
unin fæst ekki öll í frímínútum.
Það tók alllangan tíma að lesa upp öll nöfnin, en bæði böm
og fullorðnir sýndu þolinmæði.
TTm þessur mundir fá yngstu
borgararnir aö kynnast al-
vöru lífsins, þv£ að nú eru skól-
amir að taka til starfa. Það er
alltaf gaman að vera viðstaddur,
Mikil andakt var ríkjandi í salnum, þar sem börnin vom lesin upp, en sumir strákanna voru þó ekki hátíðlegri en svo, að þeir
gáfu sér vel tfma til að fylgjast með athöfnum Ijósmyndarans.
A, b, c, d, e. \,q,...
Fyrsti dagur á menntabrautinni '
þegar börnin kynnast skólunum
I fyrsta sinn, og sjá svipbrigði
þeirra í þessu nýja umhverfi,
sem þau vita ekki fullkomlega,
hvort er vinsamlegt eöa ekki.
Fyrsta daginn er auðvitaö
styrkur I því, að mamma eöa
pabbi eða þá stóra systir kem-
ur með og heldur í höndina á
manni, en þeirri leiðsögn sleppir
fljótlega og við taka ókunnir
menn — kennaramir.
í flestum tilfellum fer allt vel,
og bömin eru fljót að samlagast
kerfinu, og gangast imdir skóla-
agann. Mörg þeirra hafa haft