Vísir - 11.12.1968, Qupperneq 4

Ársafmæli hjartaflutninga
Helmingur lifir — kostar 2-5 milljónir hver
Jólagetraumn
1968
Ein mesta bylting £ skurðlækn
ingum heldur hátíðlegt eins árs
afmasli sitt nú í vikunni. Sam-
kvæmt síðustu tölum hafa 95
hjörtu verið flutt milli manna og
grædd í brjóst 93ja sjúklinga, en
tveir fengu hjörtu tvisvar. Næst-
um nákvæmlega helmingur
hjartaþeganna er á lífi, þótt sum
ir þeirra hafi fengið nýtt hjarta
fyrir svo skömmu, að ekki sé
unnt að meta líkindi til þess,
að þeir lifi. Dauðsföll þeirra á
meðal eru nánast daglegur við-
buröur. Heimsmethafinn hefur
lifað í ellefu mánuði.
Margir skurðlæknar halda þvi
fram, að mikið vanti á, að hin-
ar 36 lækningastöðvar í 16
löndum hafi haft nægilegan und-
irbúning fyrir þessar aðgerðir.
Dr. Denton A. Cooley í Houston
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••■•••••••••••
Jólasveinninn hjá Línu langsokk
/
hefur framkvæmt fleiri flutninga
en nokkur annar. Hann minnir á
reynsluna af fyrstu hjartaskurð-
unum eftir 1920. „Vegna nokk-
urra byrjunarörðugleika var eng-
in skurðaðgerð framkvæmd inni
í hjarta í tuttugu næstu árin.
Þessi ár voru glötuð, og ég held,
aö það hafi verið alrangt að
stöðva þessar aðgerðir.**
1 dag heppnast slíkar aðgerð-
ir £ 90 af hverjum eitt hundrað
tilfellum. Ef til vill ná hjarta-
flutningar aldrei slíkum árangri,
en dr. Cooley er ánægður með
það, að þeir hafa ekki verið
stöðvaðir.
Fyrsti hjartaþegi dr. Bamards,
Louis Washkansky, lifði aðeins
£ 18 daga. Honum hefði ef til vill
vegnað betur, hefði honum verið
gefið minna að Iyfjum ýmiss kon-
ar, sem áttu að draga úr til-
raunum likamans til að hafna
þessu „framandi" hjarta. Þetta er
þó óvfst. Síðar hafa margir
hjartaþegar ekki lifað svo lengi,
þótt læknavfsindin byggju yfir
meiri þekkingu f þeim efnum.
)
)
)
)
)
I
)
I
)
)
)
)
I
l
Óheppilegar
•„stríðs“-myndir
Stórathygll almennings vek-
ur, þegar gistivinir lögreglunn-
ar að Skólavörðustfg 9, taka
sér bessaleyfi til ferðalaga, þó
þeir eigi auðvitað ekki margra
kosta völ um húsaskjól til lang-
frama. Það er alvarlegur hlut-
ur þegar hópur manna, sem
aðallega hefur sett svin sinn
á skálmöld þá, sem ríkt hefur
í haust, gerir fangaverði hlægi-
lega með því að loka þá inni og
binda, og stingur síðan af.
Lýsing fángavarðanna á gæzlu-
aðstöðunni f fangageymsl-
unni þykir nánast furðuleg, þar
eð treyst er svo mjög á það, að
fangamir muni ekki ’ hafa í
frammi ofbeldi. Þ6 ætti öllum
aö vera ljóst, að þegar upp er
risin slík glæpahneigð, að of-
beldismenn veigra sér ekki við
að ráðast að konum á almanna-
færi til að hrifsa af þeim veski
þeirra, er vart við því
aö búast, aö fangavöröum verði
hlíft.
ar, þá ætti það að umþenkjast,
hvort slikt sé f rauninni heppi-
legt. Er ekki þjóöfélagiö með
slíku aö fara út á hættulega
braut, ef það ætlar ekki að
„búa til“ nýja stétt atvinnu-
og yfirlýstir skolpræsamenn.
Ef þjóðin vill komast hjá því
að eignast stétt slíkra manna,
þá má hún ekki meðhöndla þá
þannig, að þeir hafi aöstöðu til
að spotta þá, sem laga og réttar
^mán^Götn
Þegar peyjar þessir voru
fluttir að nýiu i fangageymslur,
er gerð tilraun til að mynda þá,
svo hægt sé að birta þá alþjóð
til að frekar sé hægt að hafa
þá á milli tannanna í framtíð-
inni. Áður en slíkar myndasýn-
ingar eru ákveðnar og heimilað-
glæpamanna. Með slíkri mynd-
birtingu getur þjóðfélagið búizt
við því, aö það ýti þessum
mönnum svo frá sér, að þeir eigi
ekki marg a kosta völ í fram-
tiðinni og veröi því, bæði að því
er þeim sjálfum finnst og einn-
ig í augum annarra,
eiga að gæta, og einnig veröur
meðferöin að vera þannig, að
ekki gefi það tilefni til aö þjóð-
félagið muni eiga í stríði við
þessa menn um ókomna fram-
tíð.
Það
ránshneigð eigi sér sálfræöileg-
ar orsakir, sem geti átt rætur
sínar að rekja til umhverfis eða
aðstæðna. Ef svo er, þá er
hyggilegra að reyna að mann-
bæta þessa menn öðruvísi en
gefa þeim tækifæri til „hefnd-
araðgerða" við réttvisina. Og
myndatökur af niöurlægingu
þessara vesalings manna geta
aldrei orðið mannbætandi, held
ur miklu fremur stuðlaö
að því, aö þjóðfélagið eignist
sína föstu óvini um aldur og
ævi. Það ætti aö minnsta kosti
að hugsa um það í alvöru,
hvort ekki væri önnur lækiring
heppilegri, en sú sem raun ftef-
ur orðið á.
I þessu tilfelli
að á hafi
Blaiberg snæðir af beztu lyst
Jíöt£
Þið hafiö auðvitað fylgzt með
ferðum jólasveinsins f örtrööinni
í jólaösinni?
Hann byrjaði f gær f Kardi-
mommubæ, en þeir, sem misstu
af byrjuninni f gær, geta auð-
veldlega orðíð sér úti um blaðiö
og hafizt handa i dag.
í dag er jólasveinninn okkar
staddur hjá Línu langsokk á
Sjónarhóli, en hún hefur gert sér
lftið fyrir og jafnhattar hann, eins
og ekkert sé. Honum varð nefni-
lega svolítið á í umferðarregl-
Asche annast heimiiið.
2. þraut
□ 1. Ók hann út úr bílastæöi, gangbrautina, þegar hann
án þess að líta f kringum gekk yfir götuna?
sig? □ 3. Lagði hann sleðanum sfn-
□ 2. Notaði hann ekki merktu um við biðstöð strætis-
vagna?
unum, þegar hann sté úr úr sleð-
anum sínum. Krossið við rétta
svarið, ef þið sjáið, hvaöa skyssu
hann gerði.
Geymið nú seðilinn ásamt hinum
frá f gær. Sendið ekki lausnimar,
fyrr en þið hafið ráðið allar 10
getraunimar. — Sjáumst aftur!
Annar sjúklingur dr. Barhards,
tannlæknirinn Philip Blaiberg,
fékk minna af þessum lyfjum.
Honum gekk vel fyrstu vikumar,
og hann byrjaði nýtt lff. 1 júní
skapaðist hætta. Blaiberg veiktist
illa, og líkaminn tók að hafna
hjartanu. Læknamir voru við-
búnir og fluttu inn lyf frá Vest-
ur-Þýzkalandi, „antilymphocyte
globulin", eða ALG, sem hefur
reynzt vel.
• Æ>rt- ‘'Fhéodo re^-Cooper -1 -B anda-
+1 ríkjunum telur, að ár hvert veröi
t' 80 þúsundir'* ■Bándaríkjamanna
„efni“ f hjartagjafa vegna eðlis
sjúkdóms þeirra. Bjartsýnismenn
álíta, að um 40 þúsund hjörtu
muni koma til greina á ári á
næstunni þar f landi. Þótt þessi
tala yrði hærri, er skortur á æfð-
um læknum á þessu sviði. Auk
þess er kostnaðurinn við hvem
hjartaflutning gífurlegur, eða
2—5 milljónir kr. fyrir hvem. í
Bandaríkjunum er búizt við, að
sjúklingurinn greiði 1—iy2\ millj
ón sjáifur og afgangurinn verði
greiddur af rfki eða velferðar-
stofnun.
Hvemig líður hjartaþegunum?
Blaiberg ekur bifreið sinni, drekk
ur bjórinn sinn, borðar vel og
vinnur að sjálfsævisögu. 1 París
dvelst faðir Boulogne á sjúkra-
húsi, heldur messur og skrifar
bók um heilagan Tómas Aquinas.
William C. Carroll leikur golf og
körfuknattleik. Frú Virginia
Asche sinnir heimilisverkum.
Þessir sjúklingar em ánægðir
'með aðgerðina, sem þeir telja að
hafi að minnsta kosti lengt líf-
daga þeirra.
I