Vísir - 23.12.1968, Blaðsíða 10

V1SIR . Mánutíagur 23. desember 1968.
Dauf jól í Laufási
Ingólfur læknir Gíslason, sem ólst upp á Þverá í
Dalsmynni, segir svo frá andláti sr. Bjöms Halldórs-
sonar: 1
Það var á vökunni rétt fyrir jólin 1882, að sendi-
maður kom til okkar með þær óvæntu og sorglegu
fréttir, að prófasturinn í Laufási hefði orðið bráðkvadd-
ur daginn áður, nefnflega þann 19. des. Hann hafði ver-
ið hress að vanda, en þó dálítiö lasnari fyrir brjósti
síðustu dagana, gegndi samt starfi sínu og sat við
skriftir um daginn, en er hann stóð upp og ætlaði að
ganga milli herbergja, hné hann niður við þröskuldinn
og var þegar örendur. Þóttu öllum þetta hinar verstu
fréttir og urðu jólin fremur daufleg í þetta sinn. Þór-
hallur var að taka embættispróf í Kaupmannahöfn og
hef ég frétt, að dánarfregnin hafi ekki komið honum
á óvart, hvort þaö var fyrir drauma eða annars konar
vitranir veit ég ekki. Prófasturinn var jarðsunginn 1?
jan. 1883, auðvitað í Laufási. Þar hvfla flestallir þei:
prestar, sem þar hafa verið.
Er ^éra Matthías frétti lát sr. Björns orti hann eit
af sínum fegurstu erfiljóðum. Er þetta upphaf að:
Sá flýtir - sá flýtir að fara burt,
þér fósturlands dætur og synir.
Sjá, grjótið stendur í götunni kjurt
og grasið á jöröunni visnað og þurt,
en burt eru bjarkir og hlynir,
á burt mínir kærustu vinir.
í dag
D
við þessi orö Davíðs sálma:
Gangið inn um hliö hans með
þakkargjörö, í forgarða hans
með lofsöng, lofið hann, veg-
samið nafn hans.‘‘
En nú segja margir: Það er
erfitt að syngja lofsöng á and-
streymistímum. Erfitt að segja:
^rottinn er minn hirðir, mig
mun ekkert bresta, þegar oss
skortir svo margt. En Guð hef-
ur ekki gleymt oss, og vér skul—
um ekki heldur gleyma honum.
Ef hann er oss t'il hægri hand-
ar, þá verðum vér eigi valtir á
fótum, hvað sem á gengur.
Hjörtu vor skulu fagna og sál-
ir vorar gleðjast, því að Drott-
inn er vort skjól. Hann hefur
gefið oss þessa hátíð, hann
mun einnig láta hag vom snú
ast til heilla, ef vér treystum
honum. Og hvað sem í skerst,
þá megum vér ekki játa rík-
dóm Kfists, ríkdóm þessarar há
tíðar, sem oss er ætlaður fyrir
helga trú, fara fram hjá oss.
Jólin viljum vér ekki missa úr
skammdegismyrkrinu, ekki
missa kirkju vora, ekki vera
án messuhelginnar, ekki án
fagnaðarboðskaparins. Minn-
umst þess einnig, að það er
hátíð oftar en á jólunum, það
er hátíð í kirkjunni flesta helgi
daga og vér erum allir boðnir
velkomnir.
ra.
I Vér vitum, að hásæti Drott-
ins er á himnum, en það er stór
kostlegt, að geta sagt: Drottinn
kom til þessarar jarðar, þegar
Jesú fæddist. Enn stórkostlegra
að geta sagt: Drottinn kemur.
IJann kemur til þfn og mín.
Hann er oss nálægur í sínu
ÚR GRUNDARFIRÐI
í fyrstu var kirkja á Eyri,
síðar Hallbjarnareyri, í Eyrar-
sveit fremst á nesinu jnilli Kol-
grafarfjarðar og Grundarfjarðar.
Sú kirkja virðist aftekin 1563.
A 12. öld er kirkja risin að Sct-
bergi við Grundarfjörö austan-
verðan, og hefur þar uin langan
aldur verið sóknarkirkja og
prestssetur.
Á s.l. 25 árum hefur byggzt
kauptún í fjarðarbotninum og
ber nafnið Grundarfjörður. Þar
eru um 600 ibúar. Kirkja var
vígð þar 1986, og nýtt prests-
setur, sem stendur hjá kirkj-
unni, tekið í notkun á þessu
ári. Eru nú tvö guðshúsin í
Grundarfirði, Setbergs- og
Grundarfjarðarkirkjur.
Á hverjum sunnudagsmorgni
er fjölskyldumessa í Grundar-
fjarðarkirkju kl. 10.30. Koma
þá börn og foreldrar saman ti'
kirkju. Síðdegismessur eru a?
jafnaði annan hvem sunnudag
Kirkjuskóli fyrir börn á aldrin
um 4—9 ára er á fimmtudags-
morgna kl. hálf ellefu. Er þá
sameiginlega farið með bænir
og ritningarvers, sagðar sögur
og æfður víxllestur fyrir morg-
unmessumar á sunnudögum.
1 safnaðarheimili kirkjunnar
er ágæt aðstaða fyrir unglinga-
fundi og fermingarundirbúning.
Unglingaskóli sveitarinnar hef-
ur einnig fengið þar inni fyrst
um sinn. Söngkennsla og nokk-
ur tónlistarkennsla á vegum
organista kirkjunnar, Áslaugar
Jigurbjörnsdóttur, fer einnig
fr'am i safnaðarheimilinu. Þar
eru haldnir ýmsir fundir, svo
sem kvenfélagsfundir, héraðs-
fundir fyrir prófastsdæmið ög
fundir í félagi áfenglsvamar-
nefnda á Snæfellsnesi.
Jólahugleiðing eftir sr. Magnús Guðmundsson
i Grundarfirði
L
Jólin eru að koma. Á þús-
undum heimila um gervallt land
ið hljómar jólakveðjan: Gleði-
leg jól. Sú kveðja á fagran
hljóm í eyrum vorum. Á heim-
ilum og í kirkjum óma jólasálm
amir. Þeir eru jafnómissandi og
jólakveöjan. Án þeirra finnast
oss engin gleöileg jól. Á þessum
jólum eiga líka vorar raddir að
hljóma í þúsund radda skara,
sem syngur Jesúbaminu lof.
Fyrsti jólasálmurinn var sung-
inn af englum: „Dýrð sé Guöi í
upphæðum og friður á jörðu
með þeim mönnum, sem hann
hefur velþóknun á.“ Þaö var
eins á Betlehemsvöllum og í
draumi Jakobs í Betel: Englar
Guðs gengu upp og niður stig-
ann frá jörðu til himins. Þegar
Jakob vaknaöí, sagði hann:
Sannarlega er Drottinn á þess-
um stað. Hér er hlið himinsins.
Hér er Betel, hér er Guðs hús.
Þegar vér heyrum jólaboð-
skapinn og syngjum jólasálm-
ana, finnum vér sannleika þess-
ara oröa: Sannarlega er Guð hér
mitt á meðal vor. Hér er Betel,
Guðs hús. Englamir á Betle-
hemsvöllum sögðu furðuleg-
ustu tíðindi. Þeir sögðu, að him
inninn væri komirin til jarðar-
innar. Hann kom í barninu frá
Betlehem. 1 vitund kristinna
manna er Betlehem helgur og
h’imneskur staður. Hirðingjamir,
vitringamir og postularnir hafa
sagt: Vér sáum dýrö Guðs í
honum, sem fæddist I Betlehem.
Ljósið eilífa, sem var hjá föð-
urnum, hefur verið opinberað
oss. Höfunda Nýjatestamentis-
ins skortíir orð til að lýsa þeim
ósegjanlega ríkidómi, sem kom-
inn er í Kristi. Þetta er ekki
aðeins fortíð: Guð var í Kristi,
heldur Guö er á meöal vor enn
í dag. Enn í dag skín ljós eilífð-
abinnar, enn I dag starfar Krist
ur í kirkju sinni á meðal vor.
Kristnir menn safnast saman í
Jesú nafni í kirkjunum. Þeir
treysta fyrirheiti Jesú: „Hvar
sem tve'ir eða þrír eru saman-
komnir í í .ínu nafni, þar er ég
mitt á meðal þeirra.“ Guð rétti
út sína hönd, þegar Jesú fædd-
ist, hann bjó á meðal mann-
anna fullur náðar og sannleika.
En vér getum líka sagt: Jesú er
hér. Guö réttir enn út hönd slna
meðal vor við heilaga skíi;n, við
heilagt borð og þegar orö hans
hljómar. Hann býr með -oss í
dag. Orð hann eru eins raun-
veruleg nú og þegar Jesú gekk
um kring, gerði gott og lækn-
aði. Enn í dag gerast guðdóm-
leg kraftaverk. Jesú Kristur hef
ur ekki yfirgefið þann heim,
sem hann fæddist inn í. Hann
er í gær og í dag og um aldir
hinn sami.
Á jólum fögnum vér yfir því,
að Guö gerðist maður. Guð hef
ur vitjað mannanna til aö frelsa
oss frá svnd og dauða. Vér heyr
um um fæöingu Krists, verk
hans, allt hans líf, boðskapinn
um dýrlega návist hans á þess-
ari jörð. Þetta er ekki aöeins
fortíð. Guð starfar enn 1 kikju
sinni fyrir sín þeilögu náöar-
meðul, fyrir þau kemur Íífs-
straumurinn aö ofan. Þess
vegna er Guð nálægur oss. Þess
vegna er á meðal vor heilagur
og himneskur staöur, Guös hús.
n.
Á jólum safnast kristnir
menn saman við hin ólíkustu
skilyrði. Sumir í fæðingarkirkj-
unni í Betlehem eða í háreist-
um dómkirkjum, aðrir syngja
konungi jólanna lof við hin
frumstæðustu skilyrði I fangels
um eða strákofum. En allir
krjúpa í anda að jötunni og
horfa á jólaljósin. og til allra
kristinna manna hljómar hvatn-
ingin: „Á fæðingarhátíð frelsar-
ans, fagni og syngi kristnin
hans. Hallelúja.“ i
Það er uppörvandi að koma
1 kirkju, þegar margir koma og
lofsöngurinn hljómar meö
krafti, Forveri minn í embætti
I Ögurþingum, séra Óli Ketils-
son, maður Ijúfmannlegur og
viröulegur, sagði við mig, er
ég kynntist honum á ísafirði:
Ég fer aldrei í kirkju á hátíð-
um, aðeins á venjulegum sunnu
dögum. Hvers vegna? spurði ég.
Á hátíðum er ekkert pláss í
kirkjunni. — Nú er af sú tíð,
að kirkjan rúmi allan söfnuð-
inn og margir segja á jölum:
Það er ekkert pláss í kirkjunni
fyrir mig. Leitt er til þess að
vita, að víðar vantar pláss í
kirkjunum á jólunum fyrir þá,
sem vilja koma, og sums staðar
vantar líka kirkjumar.
En það er oftar hátíð I Guðs
húsi en á iólum og öðrum stór-
hátíðum. Hver messa á að vera
hátíð. Margir segja: Ég þarf
ekki á messu að halda, ég get
verið kristinn fyrir því, en
þetta er misskilningur. Jesú
þurfti sjálfur á því að halda að
ganga í Guðs hús. Úr því að
hann þurfti þess, þá þurfum vér
þess fremur. Ástæðum vorum
kann að vera þannig háttað, að
vér eigum erfitt með að koma
oft og reglulega. En það er mik
ilvægt fyrir oss sjálfa og börn
vor, ef vér komum. Þá gefum
vér öðrum gott fordæmi, gerum
lofsönginn fyllri og sterkari og
uppörvum og gleöjum vora
kristnu bræður. Hversu gleði-
legt að sjá guðshúsið fullsetið
og heyra kröftugan lofsöng á
helgum degi. Sannarlega eiga þá
Jólahugvekja Kirkjusíðunnar
að' þessu sinnj er skrifuö af sr.
Magnúsi Guðmundissynl I
Grundarfirði.
Sr. Magnús er Reykvíkingur,
fæddur hér í borg 29. jan. 1925.
Hann varð stúdent 1945 og lauk
guðfræöiprófi vorið 1950 með
hárri 1. eink. Sama ár varð
hann prestur í Ögurþingum við
ísafjaröardjúp þar sem hann
var í 4 ár og sat í Súðavík.
Vorið 1954 fékk sr. Magnús
veitingu fyrir Setbergspresta-
kalli á Snæfellsnesi þar sem
hann hefur verið prestur síðan.
Segir nokkuð frá kirkjulegu
starfi í prestakalli sr. Magnúsar
í meðf. grein.
Kona sr. Magnúsar er Áslaug
Sigurbjörnsdóttir forstjóra í
Reykjavík Þorkelssonar.
heilaga húsi. Drottinn er hér,
þegar vér söfnumst saman til
jólamessunnar og syngjum lof-
sönginn. í Guðs húsi er stiginn
reistur, sem nær frá jöröu til
hlmins.
Gleðileg jól í Jesú nafni.
Magnús Guðmundsson.
Kirkjan í Grundarfirði.
Setberg.
Hann býr með oss