Vísir - 28.12.1968, Blaðsíða 9

V í S i R . Laugardagur 28. desember 1968.
9
Hiiin nýi biskup rómversk-kaþólsku kirkjunnar
á ísiandi, hans herradómur Hinrik Hubert
Frehen, flytur með sér anda, sem játendur
postullegrar almennrar heilagrar kirkju
hérlendis hafa beðið eftir.
Annan jóladag fór eftirfarandi viðtal fram við
herra biskupinn i bústað hans við Egilsgötu
„Ég hef verið svo hamingju-
samur að vera aðnjótandi sér-
stakrar trúarnáðar."
„Ég varð bæði glaður og hissa
þegar ég heyrði útnefning-
una...”
„ .. .ég hafði lesið svolítið ís-
lendingasögurnar í hollenzkri
þýðingu og svo Lilju-kvæði
Eysteins múnks á frönsku".
a
„Móðir mín var óbrotin
kristin manneskja, sem
ól okkur systkinin upp í
andu fórnarlundar og
gjafmildi. Hún var ekki
1 mikið bóklærð, en til-
finningalega menntuð og
hafði þetta til að bera,
sem er ofar mannlegu
viti, djúpa innlifun í
kristin sjónarmið og
sýndi fordæmi, sem hef-
er fæddur og alinn upp af mjög
trúaðri fjölskyldu, þar sem
steðjuðu að fátækt og erfið-
leikar, einkum af völdum fyrri
heimsstyrjaldarinnar. Faðir
minn var námumaður, þýzkur
að uppruna. Afi minn fluttist
með fjölskyldu sína frá þorpi
nálægt Aachen i Rínarhéraði
(15 km frá landamærunum) tii
Holiands, er faðir minn var
komungur. Móðir mín var hins
vegar belgísk, frá Brugge. Til
heimsstyrjaldarlokanna varð fað
ir minn að vinna í Þýzkalandi,
missti þá vinnu sína og eigur
út úr höndunum á sér og þaö
var barizt í bökkum heima fyrir.
Þetta hafðj sín áhrif ... and-
sér í fylkingu Montfort-regi-
unnar (herra Hinrik fór að hans
dæmi síöar).
Herra biskupinn segir glettn-
islega:
„Þeir innfæddu í Kongó köli-
uðu hann „eimvélina" ... þeim
þótti víst vera sá gangur á
honum .. hann hafði þrotlausa
orku. Hann vó 125 kíló og
styrkur eftir þvi og andaðist
niðri í Kongó áriö ’53 af völdum
malaríu, sem orkaði á heilann.
Hann var trúboði af lífi og sál“
„Segið mér eitt, your ex-
cellency, hvar voruð þér, er þér
heyrðuð tíðindin um útnefning-
una og hvernig varð yður við?“
Herra biskup segir:
a. s. ég komst i kynni við tvo—
þrjá íslendinga, sem voru mér
þar samtíða, og ég hafði lesið
svolítið af íslendingasögunum í
hollenzkri þýðingu og hrifizt
af bókmenntahefðinni".
Biskupinn var nánar inntur
eftir þessu atriði og hann held-
ur áfram:
„Tveir þessara íslendinga
voru systkinasynir herra Jó-
hannesar biskups fyrirrennara
míns, þeir Hörður heitinn Þór-
hallssonar og Gunnar Friðriks-
són, og svo var líka sá þriðji,
sem dó stuttu síðar — hann hét
Jón. Ég kynntist þessum Islend-
ingum vel á næmu aldursskeiði,
og þá fékk ég áhuga á landi og
IA MATRE: að vera staðfastur i
undir handleiðsiu Móður Maríu. •]
Herra biskup Hinrik á langan 3
margslunginn feril innan kirkj- »j
unnar og reglu simar, Montfort ij
ana, sem var stofnuð um 1760 j
í Vestur-Frakklandi af Saint j
Louis Marie GRIGNION de 3
Montfort. Tilgangur reglunnar
er fyrst og fremst að boða trúna |
og flytja trúna hvert sem er um j|
heiminn. Montfortanar hafa ort jj
jarðveg í Kanada, i Indía- y
löndum og víðar og víðar. Þeir
eru mikið á hreyfingu og hafa |
að fordæmi postulana í öðrum 1
kafla Postulasögunnar eins og |
sagt er frá þeim, er þeir biðu g
ásamt Maríu mey komu heilags |
sm$
ur alltaf verið mér leið-
arljós í lífi mínu og starfi
sem kirkjunnar þjónn.
Það var þetta hugsæi
hennar, sem aldrei brást
orð virtust henni óþörf
og kennisetningar, því
hún hafði öll prinsíp
kirkjunnar og guðs í fing
urgómunum, henni var
kristindómur eðlilegur
eins og lífið í kringum
hana enda batzt hvort
tveggja órjúfandi...“
Svo mælti hinn nýútnefndi
af páfadómi biskup yfir Reykja-
víkurstói hans herradómur
Hinrik Hubert Frehen, sem er
nýkominn hingað til lands okk-
ar, þar sem hans bíður vettvang-
ur með ærin verkefni. Herra
biskupinn var hittur að máli
rétt eftir hámessu í Kristskirkju
í Landakotj laust fyrir hádegi
á annan dag jóla í biskupsbú-
staðnum við Egilsgötu.
í lífi hvers manns eru örlög,
sem hver og einn skapar sér að
nokkru leyti sjálfur eða beygir
sig undir af fúsum vilja alger-
lega. Herra biskup Hinrik valdi
sér prestsdóm að ævistarfi að-
eins 5 — 6 ára gamall, „ég fann
það hjá mér sem köllun. Ég
tók stefnu lífs míns svona
snemma og hafði þjónustu við
guð og kirkjuna að miði mínu.“
„Hvarflaði aldrei að yður að
sjá eftir þeirrj ákvöröun yðar?“
„Aldrei. Aldrei nokkru sinni.
Ég hef verið svo heppinn og
hamingjusamur að vera aðnjót-
andi sérstakrar trúarnáðar. Það
er guðsgjöf út af fyrir sig.
Raunar er það ekkert undarlegt,
að ég skyldi verða prestur. Ég
rúmsloftið, ástandið, sem hafði
skapazt".
'C’ins og hans heilagleiki Jö-
hannes páfi tuttugasti og
þriðji er herra biskup Hinrik
sprottinn upp í jarðvegi án
veraldarauðs og aðstöðu, blóð
af blóði fólksins og með trúar-
eld, jarðneskum auðæfum meiri,
sem guð af náö sinni deilir á
sinn hátt í ákveðnu augnmiði.
Eldri bróðir Hinriks biskups
um tíu árum eldri gekk ungur
kirkjunni á hönd og skipaði
imww—>—wwwn ii
„Ég varð bæði glaður og hissa,
já, hissa ... Ég var síðast í Róm
í september, þar sem ég hef
haft starfa á höndum undanfar-
in þrjú ár á vegum reglu minn-
ar, Montfortana; ég veitti for-
stöðu útbreiðslustöð Montfort-
reglunnar og féll þaö í minn
hlut að leitast við aö glæða og
lifga hiö rétta og sanna og upp-
runalega i hugarfari Montfortíd-
ana, hvar sem þeir starfa i
heiminum. Ég vissi raunar tölu-
vert um ísland frá skólaárum
mínum í prestaskólanum, þ. e.
þjóð. Já, sögurnar eru mér
minnisstæðar, þýddar af pró-
fessor Hamel við háskólann í
Utrecht og sömuieiðis af pró-
fessor De Vries; þá Ias ég Lilju-
kvæði á frönsku, og hana las
ég mér til nautnar og andlegrar
gleði, Lilju sem Eysteinn múnk-
ur krvaö. Ég hreifst af ljóðinu.
vegna þess að það er fagur-
fræðilegt ágæti, hnoss, enn-
fremur fyrir trúarlegt gildi ljóös-
ins. Það er líka gullekta guö-
fræði“
JJerra biskup lítur upp. Hann
handleikur vindilinn með
hægð og segir svo:
„Þegar ég fékk skipunina
var ég búsettur í Róm, en
staddur í Hollandi, sem fulltrúi
á umdæmisþingi Montfortana,
en umdæmj reglunnar spannar
yfir Þýzkaland, Hoiiand, Dan-
mörk, ísiand og nokkur trúboðs
iönd út um allan heim. Þegar ég
fór frá Róm, vissi ég lítið um
þessa ráöstöfun ...
Herra biskup og kirkjunni
var óskað til haming.iu með
viðtökur sunnudaginn 22. þ. m.
í Kristskirkju og með móttök-
una í átthagasal Hótel Sögu
sama dag, þar sem ægði saman
andstæðum. fulltrúum hinna og
þessara innlendra og eriendra
stofnana Þar voru meöal annars
tveir sendifutltrúar H.iálpræðis-
hersins og virtust una sér vel
og eðlilega. Biskuparnir fjórir
og fólkið. sem var viðstatt. virt-
ist einhuga. Sumir höfðu orð á
bví. að hans herradómur Hirnik
fiytti eitt.hvað með sér til lands-
ins, sem ekki hefði verið hér
s;ðan fyrir siðaskipti. Herra
biskup var vígður í embætti >
Hollandi á Maríumessu og fór
vel á, því einkunnarorðin. sem
hann hefur valið sér og látið
greypa í skjaidarmerki sitt eru:
PERSEVERANTES CUM MAR-
im«— ir l
anda í Jerúsalem til þess að
verða sendir um allan hetm.
Montfortanar eru sem sagt
flytjendur kristindóms og leggja
áherzlu á guði þóknanlega and- |
lega iðkan. Þeir leggja mikiö I
upp úr ákveðnum atriöum í and- 1
anum — sem eru postuilegs ll
eðlis. Þeir segja: „Við viljum i
lifa og starfa í anda postulanna Í1
og fara meöal fólksins og j|
bianda geöi við það og vera i
alls staöar, þar sem er þörf fyr- 1
ir kristindóm og hversu mikið g
við iðkum slíkt fer eftir þörfinni
á hverjum stað.“ Fyrirmynd I
Montfort-regiunnar er Heilög |
María Guðs móðir, sem þeir lof- |
sama með sérstökum hætti. |
Herra biskup Hinrik fræddi á fj
þvf. aö regla hans miðaðj starf I
og líf sitt við aö vera alger
skuldbinding og hollusta viö "
móðurlega umsjá Blessaðrar t
Maríu meyjar. Hún er móðir j
Krists og er dæmigert tákn fyrir |
kristið líferni og iðkun kristin- ’
dóms. „Þetta er eðlilegt — Heil-
ög María er móðir allra krist-
inna manna" segir herra biskup
Hinrik
Hans herradómur Hinrik
Hubert Frehen er 51 árs að aidri,
fyllir 52. árið 24. jan. næstk.
ár. Hinrik og Hubert er skírn-
arnöfn en Frehen er fjölskyldu-
nafn. Eins og fvrr segir hefur |
hann sterkan trúar-grundvöll |
og er mótaður í uppeldi af krist- p
inní hugsun. Bróðir hans var |
Montfortani. eins og áður er 1
getið. og svstir hans er nunna j
af regiu ..Guðlegrar forsjónar", 5
sem er frönsk regla. Að leið ^
herra biskuns lá hingað til okk- |
ar lands á sér sögu eins og |
annað f lífinu. Kynni hans af fj
íslendingum f prestaskólanum |
er mikilvægur báttur og enn-
fremur segir hann sjálfur frá 1
bvi. sem hann las í hollenzkum
blöðum og tímaritum um Hol- j
10. siöa. 1
Hans herradómur Hinrik Hubert Frehen, Reykjavíkur-biskup:
„Ég mun Ieitast við að hafa samvinnu með góðleik" (myndir:
stgr)
£--iiþ'l ’-t-í