Alþýðublaðið - 06.01.1966, Blaðsíða 16

iÍjuw-mjw-
MENN skulu gæta vel drauma
sinna á þessari nóttu. Sú er að
minnsta kosti gömul þjóðtrú að
þeir draumar væru sérstaklega
merkilegir, sem fólk dreymdi á
þrettándanótt; meira mark væri
á þeim takandi en öðrum draum
um, af því að á þeirri nóttu átti
Austurvegsvitringana á sínum
tíma að hafa dreymt fyrir fæðingu
Krists. Þrettándanóttin hefur því
stundum verið kölluð draumanótt
in mikla.
Frá þessu segja þjóðháttafræð
ingar i þykkum bókum og við rifj
um þetta upp af því að nú er kom
inn þrettándi og allt jólahald þar
með blessunarlega úr sögunni að
þessu sinni. Þrettándinn var lengi
fram eftir öldum haldinn helgur
og þá voru á sveimi alls konar
vættir sem þó eru oftar taldar
tengdar sjálfum áramótunum.
Eimdi lengi eftir af þessari helgi
þrettándans, og kom það fram í
því, að menn gerðu þá gjarnan vel
við sig í mat og drykk og kölluðu
þá veizlu „að rota jólin“. Nú er
þessi þrettándahelgi að vísu fyr
ir bí að mestu leyti, nema hvað
útvarpið ætlar ekki að gleyma að
þrettándann ber upp á fimmtudag,
ráðgerir að leika danslög fram eft
ir kvöldi í staðinn fyrir sinfóní
urnar, sem þó eiga fimmtudags
kvöidin samkvæmt gamalli hefð.
Eins hefur örlítið borið á því und
anfarin ár í einum nágrannabæ
höfuðstaðarins að unglingar liefðu
sig nokkuð í frammi á þrettánda
kvöldi og stæðu fyrir óknyttum. Er
það að sjálfsögðu gert til að bæta
það upp, að nú hin síðari ár hafa
unglingar yfirleitt hagað sér mjög
skikkanlega á gamlárskvöld, ólíkt
fullorðna fólkinu, sem á hinn bóg
inn heldur sér flest á mottunni á
þrettándanum. Er þetta að mörgu
leyti góð þróun, að kynslóðirnar
skuli þannig skipta með sér óláta
dögunum, því að það væri óneit
ánlega dálítið langt gengið, ef
allir landsbúar, ungir sem gaml
ir, væru vitlausir í einu.
Ein blessun fylgir þrettándanum
og hún er sú að þá er með góðri
samvizku hægt að fleygia jóla
trénu út í ö°kutunnu. off er bað
áreiðanlega mkill léttir fvrir marg
an eieinmanninn. sem frúin hefnr
pfckað oft á dag til að h'reinsa
upd barrið umhverfis iólatréð síð
an á aðfangadag. Eiginlega er það
svo mikili viðburður að losna við
bet.ta tré, að það væri ærið til
efni sérstakrar veizlu. enda tiðka-t
slíkt. víða á Norðurlöndum. Sá sið
ur er til, að á þrettándanum er
jóiatréð ,,rænt“ sem kallað er;
bá er allt. skrautið tekið af bví og
allt sæleætið. sem hefur verið
hengt á bað. étið. og auðvitað er
náð i eitthvað tiJ að slrola því öllu
iaraan niður með. Síðan er trénu
i
!

Ég sá, að nokkur ung-
menni vitnuðu í Vísi í gær
og töldu, að 18 ára ungling
ar væru ekki nógu þroskað
ir til þess að fá kosninga
rétt. Ætli mætti ekki bæta
því við, að fæstir yrðu það
nokkurn tíma. . .
Deila má um það, hvort
afstaða föðurins, sem segist
ávallt hafa elskað söngkon
una, en vill þó hafa hana
sem fjarst sér og syni sínum
sé jafn mannleg. . . .
Kvikmyndagagnrýni i
Mogga.

Ég fór með kallnn í bíó
tll þess að láta hann sjá
beztu mynd í heimi. Hún
heitir auðvitað It‘s a mad
madf mad, mad, World. En
hann er svo kreisí, að hon
um leiddist, . .
kastað út, og ef vel á að vera,
þarf að fleygja því beina leið út
um gluggann og láta sig einu gilda
hvað undir er.
Þennan sið þyrfti að taka upp
hér almennt. Þá losnuðu menn við
að bera jólatréð niður alla stiga
og reyna að koma því í öskutunn
una, sem að sjálfsögðu hefur ekki
verið tæmd síðan fyrir jól og er
yfirfull fyrir löngu. Það væri
miklu hreinlegra að fleygja trénu
út um gluggann eða fram af svöl
unum, og ef það væri almennur
siður, mundi enginn taka neitt
til þess.
Menn vissu þá á hverju þeir ættu
von, og þeir sem hættu sér ná
lægt mannabústöðum á þrettánda
kvöld gætu engum um kennt nema
sjálfum sér, ef þeir fengju allt
í einu jólatré í hausinn, sem
kæmi svífandi af tíundu eða
fimmtándu hæð í einhverju háhýsi
Á þessu væri heidur ekki svo mik
il hætta, því að auðvitað væru
allir vitibornir menn þá inni að
losa sig við jólatréð sitt með til
heyrandi seremóníu, af hinum þarf
ekki að hafa áiiyggjutf; þeir
bjarga sér alltaf.
!

'<x>0000000000000000000000<>0000000
Húmorleysi
Okkar kímni er ógnar slyng,
afraksturinn nógrur,
en ekkert kætir íslending
utan það sé rógur.
LÆVÍS
0<><XKXXX>00<X><XK>0<X>0<>C><X^<><><X><>00