Alþýðublaðið - 22.07.1966, Síða 13

Sautján
Syttem
Dönsk iitxvlkmynd efttr tiinnl um
töluöu skáldsögu hins djarf* höf
undar Soya
Aöalhlutverk.
Ghits Nörby
Ote Söltoft.
Bönnufl innan 16
Svnd kl 7 og 9
10. sýningarvika.
KuEnuð ást
Áhrifamikil amerísk myr.d tek
in í CinemaScope og litum
Susan Hayward
Betty Davis
Michael Connors
Bönnuð börnum
Sýnd kl. 9.
SMURIBRÁUÐ
Snittur
Optð frá U. 9-23,39
Brauðstofan
Vesturgötu 25.
Sími 16012
SMU RSTÖOIN
Sætúni 4 •— Sími 1Ö-2-27
BStitm er smurður fljöft og vel.
Síájtna aliar teguaðir af sinurolíu
LesiB áifiýSublaðið
Áskriftasimiin er 14909
— Mér finnst við hafa verið
heppin. Þau eru yndisleg bæði
tvö, sagði hún þegar bau óku
af stað eftir að hafa kva+t Keith
og Janet. — Ég er fegin því
að það er ekki langt fram að
fríi.
Hugo McAllister kinkaði kolli.
— Eg hlakka svo sannar,ega til
að fá þau. Keith er hreinasti
dýrgripur í öllu sem viðkemur
náttúrunni. Ég er sannfærður
um að næsta bók mín verður
heiimikið um jarðfræðiieg efni.
En hvenær getum við larið á
morgun? Ég held að það sé rétt
ast að fara snemma. Ferðin er
löng og við nemum sjálfsagt
stundum staðar til að virða fyr
ir okkur útsýnið, Við verðum
að sjá það meðan enn er bjart.
— Já, en hérna suður frá er
bjart lengi fram eftir kvöldi.
Ég held alveg til klukkan níu.
Jæja, ég ætla að fara og vera
við messu. Kirkja er skammt
frá hótelinu. Hún sá að hann
starði undrandi á hana og liún
þagnaði.
— Af hverju horfirðu svona á
mig? spurði hún. Svo skildi hún
það og reiddist. — Hugo Mc
Allister! Skammastu þín. Auð-
vitað fer ég í kirkju. Hún er
bæði fyrir tollheimtumenn og
syndara ekki síður en fyrir
faríseaná!
Hann tók um úlnlið hennar.
— Þegiðu! Ég meinti það ekki
þannig Ég varð aðeins svo hrif
inn af Því að þú skildir geta
hugsað þér að fara í kirkju. Ég
er siálf”r trúaður þó að trúin
skipti mig ekki jafn miklu máli
og þig og ég fari aldrei til
kirkju.
— Ef bér er sama skulum við
fara ef+ir matinn og vera við
messu í lftmi sveitakirkju á leið
inni. Kannske við Ciinton eða
hvar svo sem við verðum um
ellefuleytið.
Þau fóru rétt eftir dögun og
voru besar búin að aka margar
mílur beear bau námu staðar
fyrir framan hvítmálaða kirkju.
Þan vorn boðin velkomin og
boðið til h^degisverðar á bónda
bæ í nágrenninu, Þau afsökuðu
sig ’samt með þvi að þau ættu
eftir að aka langt. í Gore
snæddu þau hádegisverð og óku
svo af stað. Midge svaf aftur
sætinu og vaknaði af og til til
að sleikja á þeim hnakkann.
Þau ræddu sjaldan saman.
Prudence vildi heldur sitja og
njóta útsýnisins þegjandi Þegar
þau voru komin út fyrir Gore
námu þau staðar við smálæk
því Midge þurfti að fá að
hreyfa sig.
— Við skulum gera það sama
við Te Anau. Eftir það þrengjast
10
vegirnir og við getum ekki
hleypt honum út.
— Já, ég veit ekkert nm sam
göngurnar hérna, sagði Prud
ence.
— Mér finnst sem Ástralu-
búa ótrúlegt að íbúarnir í jafn
þéttbýlu landi. Nýja-Sjálandi
skuli vita jafnlítið um
sitt sitt föðurland. Hér er
ósegjanleg náttúrufegurð á
tveim eyjum og samt hefur þú
aldrei komið hingað. Það er sagt
að hvergi í heiminum sé útsýn
ið jafn fagurt og í Milford Samt
þekkir þú það ekki og hefur þó
unnið að ferðamálum.
Prudence hugleiddí öll þau
ár sem hún var bundin yfir
föður sínum og matsölustaðnum
sem hún hafði rekið. Henni
hafði aldrei tekist að fara í sum
arfrí. því hún hafði alltaf verið
að hugsa um annarra manna
sumarfrí.
Hún leit brosandi til hans.
— Þú ert alltof fljótur að
dæma aðrar hr. McAllister og
tekur aldrei tillit til kringum-
stæðnanna. Ég vann aðeins á
ferðaskrifstofu í hálft ár Fyrir
þann tíma fékk ég aðe*ns frí
að vetri til Ef til Vill veiztu
ekki að hingað til hefur Mil-
ford verið einangraður staður
frá því í apríl og fram
í nóvember. Um leið og -fer að
snjóa lok'ast vegurnn gegnum
Homers Sadle. Það fer ekkert
um þann veg nema matvæli og
póstur. En það er ekki við því
að bíiast að Ástralíubúar sem
eru vanir miklum sléttum en
ekki fjöllum geti skilið hve
hættulegt það er.
Hann skellti upp úr henni til
mikils leiða. — Eitt mark þér
í vil. En þú verður að hafa mig
afsakaðan. Ég vissi ekki að þú
hefðir verið svo bundin heima.
Hann flautaði á Midge Hund
urinn hafði velt sér í grasinu
til að þurrka sig eftir bað í
ánni og í skinninu var fullt af
skordýrum sem þau urðu að
tína af honum.
Svo stökk hann upp í aftur
sætið og velti um leið mjklum
hluta farangursins út. Pappírinn
utan um stóran pakka sem
Prudence átti rifnaði af og
Hugo sá sér til mikillar undr-
unar stóra hraðsuðupotta, nokk-
ur rafmagnsvöfflujárn og hell
margt annað.
Hann tók upp pott, sneri hon
uf -á alla kanta og velti fyrir
sér áður en hann sagði: —
— Hvað í ósköpunum ætlastu
fyrir með þessa potta? Ég geri
ráð fyrir að gott sé að nota þá
í smáeldhúsi en við erum með
heilt hótel. Það lítur út iyrir að
þú vitir ekki meira um hótel
rekstur en nýfætt barn. Þegar
maður eldar mat á hótel; notar
maður öðru vísi potta og pönn
ur.
— Ég á víst að heita sérfræð
ingur í matseld í hraðsuðupott
um, sagði Purdenoe rólega. —
Héfur þú nokkru sinni eldað
mat í þannig pótti? Nei, ég
bjóst við að svo væri. Þú ert
afar íhaldssámur. Ég ræddi þetta
mál við Margréti frænku og hún
bað mig um að kaupa stærstu
gerð og koma með hana. Það
tekur til dæmis langan tfma og
mikla fyrirhöfn að elda allskon
ar súpur en í hraðsuðupotti
tekur það aðeins fáeinar mínút
ur.
— En þessi leikföng hérna,
Hvað með þau?
Hún brosti. — Hefur þú
nokkru sinni verið innilokaður
í rigningu á hóteli heilan dag
hr. McAllaster og umk’-ingdur
af heilli hrúgu af börnum. Nei?
Vissi ég ekki! Ég hef gert það.
Og þegar ég hugsa um sujóinn
í - Fiordland ... veiztu að á í&
um stöðum snjórar meira ea
þar? Eða hefur þú aldrei heyrt
að þar er úrkoman um það bil
sjö þúsund og fimm Hundruð
millimetrar á ári! Finn daga
í viku snjóar eða rignir. Það
er stundum dálítið erfitt að
halda börnunum inni. Ég ætia
að skipuleggja heilt leikher
bergi.
Hann andvarpaði. — Þetta er
ekki neitt lúxushótel. Þetta er
hótel í auðninni. Fólk fer ekki
með börn þangað. Við viljum1
fá veiðimenn, fjallgöngumenn,
jarðfræðinga, grasafræðinga,
dýrafræðinga. — Kæri hr. Mo
Allister þú sérð með tímanum
'hve gjörsamlega þér hefur
skjátlast. Sumir foreldrar eru
gáfaðir og fara með börnin þang
að sem lítil börn eiga að fara
— niður að ströndinní o. sv.
frv. En sumir fai’a með börn
sín hvert sem þeir fara og það
getur hver sem er á ferðaskrif
stofu sagt þér.
— Vann þessi Godfrey lika
á ferðaskrifstofu?
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 22. júlí 1966