Alþýðublaðið - 23.07.1966, Side 5

Lctugardagsgrein
Gylfa Þ. Gíslasonar:
NEYTENDA
EINHVERN tíma hefði það ver
ið talið til tíðinda, að Þjóðvilj-
inn og Tíminn reyndust þau dag
blöð á íslandi, sem oftast skrif
uðu um lélegan hag íslenzkra at
vinnurekenda. Samt hefur þetta
reynzt svo undanfarin ár og þá
einkum undanfarna mánuði. Þjóð
viljinn og Tíminn hafa sérstak
lega látið sér tíðrætt um afkomu
íslenzkra iðnrekenda og talið
hana miklu lélegri en vera aetti.
Hafa blög þessi talið ýmsar iðn
greinar í miklum vanda staddar
og hættu á, að eigendur nokkurra
iðnfyrirtækja muni hætta rekstri
þeirra. Höfuðástæður þessara erf
iðleika telja blöðin vera aukna
samkeppni erlends varnings
vegna aukins viðskiptafrelsis á
undanförnum árum og lækkaðra
tolla.
Allar eru frásagnir Þjóðviljans
og Tímans um erfiðleika ,’ðnaðar
ins stórum ýktar. Forustumenn
iðnaðarins hafa verið sammála
þeirri meginstefnu ríkisstjórnar-
innar í viðskiptamálum að afnema
höft og hvers konar viðskipta-
fálmanir eftir megni og lækka
tolla á innfluttum vörum smám
saman. Þeir hafa óskað eftir því,
að aukið viðskiptafrelsi og tolla
lækkanir, sem snerta sérstaklega
innlenda framleiðslu, kæmu til
framkvæmda með nokkrum fyrir
vara og smám saman, og hefur
verið tekið tillit til þessara óska,
eins og sjálfsagt er. Þeir hafa
jafnframt óskað eftir auknu láns
fé í því skyni, að auðvelda þeim
nauðsynlega hagræðingu til þess
að mæta erlendri samkeppni. Hef
ur iðnaðinum verið greiddur að
gangur að lánsfé. þótt ekki hafi
verið hægt að fullnægja öllum
óskum hans í þeim efnum, frem
ur en annarra. Þrátt fyrir þetta
má búast við, að verðlag einstöku
innlendrar vöru reynist ekki sam
keppnisfært við verðlag erlendr
ar vöru. En hinu má þó ekki
'heldur gleyma, að samtímis hef
ur verið hafin framleiðsla nýrrar
innlendrar vöru og nýrrar inn-
lendrar þjónustu, sem hefur ver
ið samkeppnishæf. Hlutdeild ís-
lenzks iðnaðar og íslenzkrar þjón
ustustarfsemi iðnaðarins í þjóðar
búskapnum hefur ekki verið að
dragast saman á undanförnum ár
um. Samsetning hefur hins vegar
án efa breytzt eitthvað. Og óhætt
er að fullyrða, að íslenzkur iðnað
ur lætur nú neytendunum i tó
bæði betri og ódýrari vöru og
þjónustu en átti sér stað á hsifta
árunum.
Það er sérstaklega athvglisvért
við skrif Þjóðviljans og Tímans*
um málefni iðnaðarins, að þessi
blöð hafa aldrei látjð sér til hug
ar koma að spyrja, hvort iðnaður
inn þjóni nú íslenzkum neytend-
um betur eða verr en hann gerði
á haftaárunum. Þessi blöð virð-
ast hafa miklu meiri áhuga á af
komu fyrirtækjanna. Og þegar
blöðin eru að kvarta undsn þvi,
að eitthvert tiltekið fyrirtæki
verði ef til vill að hætta störf
um, af því að það geti ekki leng
ur selt vöru sína, þá dettur þess
um blöðum ekki í hug að spyrja,
hvers vegna varan seljist ekki
lengur. Skýringin hlýtur að vera
sú. að á markaðinn sé komin
sambærileg vara, sem sé ódýr-
ari. Neytandinn fær með öðrurn
orðum ódýrari vöru en áður. Það
þykja Þjóðviljanum og Tímanum
Framhald á 10. síðu.
Greville Wynne. Árið 1964 var Richard Sorge. — Hann sendi Gordon Lonsdale. — Minningar Rudolf Abel. — Sovjezk blöð Gary Francis Powers. — Myndin.
skipt á enska njósnaranum og Rússum dagsetningu þýzku árásar hans hafa verið gerðar opinberar skrifuðu ekkert um það, er skipt er tekin eftir að hann losnaði úr
Lonsdale.
innar á Sovétríkin í seinní heims í Sovétríkjunum.
styrjöldinni, en Stalin trúði hon-
um ekki. Nú hafa verið ritaðar um
hann margar bækur.
var á honum og Power, en nú vita haldi.
Rússar alla hans ævisögu.
300 sovézkir njósnarar eru á Vesturlöndum
Nú fá Hússar áb
vita allt um njósn-
ara og í Rússlandi
er nóg af njósna-
foókum og kvik-
myndum - en þeir
kæra sig ekkert um
James Bond.
ÞEIR, sem hafa haldið, að sovj-
esk leyniþjónusta sé ekki eins mik
á dögum Stalins, hafa rangt fyrir
sér. Það kemur í ljós í skýrslu,
sem Frakkar liafa nýlega komið
fram með og hún hefur vakið
mikla athygli í Bonn.
í byrjun ársins var sovjeska
leyniþjónustan KGB enurbætt og
lagt til hennar meira fé en nokk
um tíma áður. Og það er fyrst og
fremst í Vesturlöndum, sem KGB
il og á dögum Stalins, hafa rangt
KGB og herleyniþjónustan GRU
ihafa samanlagt fleiri starfsmenn
en sovéska utanríkisráðuneytið,
eftir því sem segir í hinni opin-
beru frönsku skýrslu.
LEYNIÞJÓNUSTA. ]
í janúar 1966 störfuðu 6200 j
sovjeskir starfsmenn í sendiráðum j
Vesturlanda. Að minnsta kosti 60 I
prósent þeirra voru háttsettir1
menn í KNKGB og GRU. Að auki
eru svo sovéskir stjórnarerindrek
ar.
Nú hafa Rússar 75 sendiherra í
andkommúnistí-kum löndum.
Samkvæmt upplýsingum frá Par-
ís hafa aðeins 25 þeirra aldrei
verið neitt við leyniþjónustu riðn
ir. Allir hinir vinna að nokkru
leyti fyrir KGB og GRU. Hinn
núverandi sovjestki ambassador á
Kúbu, Alexejev, heitir í raun og
veru Shitov og er ofursti í KGB.
Aðalstarf hans í Havanna er að
byggja upp leyniþjónustu á
Kúbu. í Kamerum eru fjórir af
fimm sovjeskum erindrekum full-
trúar í leyniþjónustunni, í Eþíó-
píu eru 13 af 16 erindrekum
starfsmenn KGB. Samkvæmt þess
ari þróun hefur Kreml allt í einu
byriað að hefja fulltrúa uon til
skvjanna — þeir eru dýrkaðir
sem hetjur í blöðum, í bókmennt-
um og kvikmyndum.
BUSSAR ÞÖGÐU.
Þegar Bandaríkjamenn árið
1957 ákærðu sovjeska njósnarann
Rudolf Abel, þögðu mörg rúss-
nesku blöðin um það. Og þegar
hann var dæmdur í 30 ára fang-
elsi þögðu þau enn. Þegar svo f
febrúar 1962 að skipti fóru fram
á honum og bandariska flugmann
inum Powers, var ekki eitt orð
um það skrifað í rússne kuin blöð
um. En nú vita Rússar allt um
Abel. Til dæmis, að hann í raun
og veru heitir Alexander Ivano-
vitj Below, að hann er mjög lík-
ur þýzka njósnaranum Johann
Weiss, einnig að hann hefur feng
ið að launum eigið hús í Moskvu.
Opinber ■-jálfsævisaga Abels segir
allt, sem þörf er á að vita.
25 ÁRA FANGELSI.
Einnig hafa Rússar gert bók
um njósnarann Konon Mology,
öðru nafni Minningar Gordons
Lonsdales. Bókin, sem gerði
brezku þjónustuna að athlægi hef
ur þegar verið gefin út á ensku
og bráðlega verður hún einnig gef
in út á þýzku og frönsku. Njósnar
inn Mologt Lonsdale, sem kunni
vel til sinna verka, var dæmdur í
25 ára fangelsi í London 1961 og
árið 1964 fóru fram skipti á hon-
um og Englendingnum Greville
Wynne.
Rússar þekkja líka fyrirrenn-
ara Ables og Lonsdales — 11
njómara, sem allir voru ákærðir
i Bandaríkjunum á árunum 1945-
1957. Og fyrst og fremst þekkja
þeir Richard Sorge, njósnarann
í Tokyo, sem sendi Rússum ná-
kvæma daesetningu á árás Þjóð-
verja á Rú*slandi í seinni heims
stvrjöldinni, en sem Stalin trúði
ekki. í dag segja bækur, blöð og
greinar frá Sorge, njósnaranum í
Tokyo. Brezniev hefur greinilega
ætlað að stofna til friðar við sovj-
esku leyniþiónustuna, sem Khrust
jov átti í erfiðleikum með og á-
leit vera glæpaflokk með milljón
ir saklausra mannslífa á sam-
vizkunni. Öryggisþjónustan hefur
nú algjörlega fengið uppreisn. Nú
eru sovjeskir njósnarar aðalmenn
irnir í kvikmyndunum. Það ser.1
áður var álitið hnignandi bók-
menntir, er nú viðurkenndur skáld
skapur og vestrænar njósnamynd-
ir eru hafðar að fyrirmynd.
VIRBULEGIR NJÓSNARAR.
Það er aðeins einn njósnari,
sem Rússar ekki kæra sig um —«
James Bond. Njósnamyndir þeirra
eiga að hafa uppeldislega og
stjórnmálalega þýðingu — ekk|
bara skemmtun. Alit sem. vjð-
kemur samskiptum kynjanna er
bannað. Virðulegur sovjeskur
njósnari daðrar ekki við kven-
fólk, og virðulegur kvennjósnari
háttar ekki hjá óvininum, þó að
það hefði getað verið gagnlegt
við upplýsingasöfnun. Morð, kvala
Framhald á 10. síðú.
KASTLJÓS |
ALÞÝÐUBLAÐIÐ - 23. júlí 1966 5