Alþýðublaðið - 13.08.1966, Blaðsíða 4
m££MP
Ritst.iórar: Gylti Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndal — Ritstjómarfuil-
trúi: jíiður Guðnason. — Símar: 14900-14903. — Auglýsingasími: 14906.
Aðsetur Alþýðuhúsið við Hveríisgötu, Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðu
blaðsins. — Áskrlftargjald kr, 105.00 — í lausasölu kr. 5.00 eintaklð.
Útgetandi Alþýðuflokkurinn.
JARÐAKAUPASJÓÐUR
MIKLAR UMRÆÐUR hafa orðið um málefni land
búnaðarins og hefur gefizt til þeirra ærið tilefni með
söluerfiðleikum á afurðum. Margir fundir hafa verið
haldnir og mikið hefur verið skrifað í blöð og tíma-
rit.
Eftir fund Stéttarsambands bænda og umræður
í framhaldi af honum hefur komið fram ríkur áhugi
á tveimur atriðum, er landbúnaðinn varða. Atriðin
eru þessi:
1) Landbúnaðurinn verður að skipuleggja framleiðslu
sína í beinu samhengi við markaðshorfur. Þetta var
niðurstaða fundar Stéttarsambandsins, og mun erf
itt að deila gegn þessari skoðun, nema ef til vill að
harma, að hún skyldi ekki fá almennan hljómgrunn
fyrr. Skynsamleg áætlunargerð er án efa nauðsyn-
leg til að tryggja sem bezt afkomu bænda.
2) Vaxandi áhugi virðist vera á stofnun sjóðs á veg-
um ríkisins til að kaupa jarðir, sem ástæða þykir
til að taka til annarra nota eða hvíla í nokkra ára-
tugi. Minntist landbúnaðarráðherra á þetta mál í
ræðu sinni á Stéttarsambandsfundinum. Það er rétt
hjá honum, að hugmyndir manna um þetta mál eru
enn á reiki, en án efa eru þær vísir að merkri
| stofnun, sem gæti orðið ekki aðeins landbúnaði
heldur þjóðinni allri til góðs.
Jarðakaupasjóður gæti gegnt mörgum hlutverk-
um. Hann gæti gert öldruðum bændum kleift að
koma eignum sínum í verð, er þeir ekki geta stund-
að búskap lengur. Sjóðurinn gæti og -gert bændum
á. afskekktum jörðum kleift að flytja sig og stuðla
þannig að þéttingu byggðar í beztu sveitum. Sjóð-
urinn gæti keypt upp land, sem ríkið telur rétt
að nota til annarra þarfa, landgræðslu, sem þjóð-
garða eða útivistarsvæði fyrir þéttbýlið, til ann-
ars atvinnurekstrar eða skógræktar.
Ef þessi hugmynd verður framkvæmd, hlýtur
að fvlg.ja henni heildaráætlun um hagnýtingu lands-
ins fyrir langa framtíð. Slík áætlun er að vísu mikið
verk, en margir þættir þess eru til hjá ýmsum stofn-
unum nú þegar.
Tæknin og hinar stórbættu samgöngur gera það
að verkum, að íslenzka þjóðin verður á næstu árum
að gera sér grein fyrir, hvernig hún ætlar að fara
með landið, hvort þar á að beita fyrirhyggju og skyn-
samlegum vinnubrögðum, eða láta spilla landinu og
misnota eins og hver vill. Það <val virðist ekki vera
' erfitt.
4 13. ágúst 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Minningarkirkja séra
Jóns Steingrímssonar
Elns og frá hefur verið skýrt
í fréttum héldu Skaftfellingar há
tíðlega 175. árstíð séra Jóns Stein
grímssonar þ. 7. ágúst sl.
Var þar margt manna saman
komið og fór hátíðin á allan
hátt hið bezta fram og var öll
um til mikillar ánægju, er þang
að komu.
Þar var m.a. sagt frá því að á
kveðið hefði verið að reisa minn
ingarkirkju séra Jóns Steingríms
sonar á Kirkjubæjarklaustri en
þar hefir engin kirkja verið síðan
hún var rifin árið 1859. Verður
kirkja þessi reist á liinum forna,
kirkjugrunni en sem kunnugt er
þá er Kirkjubæjarklaustur einn
elzti ,ef ekki elzti kirkjustaður á
íslandi og skýra ' fornar bækur
svo frá að þar hafi kirkja stað
ið í tíð Papanna, sem þar bjuggu
er norrænir menn stigu á land.
Hugmyndin um að endurreisa
kirkju á Kir.kjubæjarklaustri er
ekki ný ,og segja má, að hún hafi
fengið nokkurn byr undir vængi
íyé'ir rúmum 15 árum, Þegar
Vesturíslendingurinn Jón Sigurðs
son sem er af skaftfellskum ætt
um, gaf töluvert fé í því skyni, en
framlag hans mun nú með vöxt
um vera nálægt 145 þús. kr.
En endanleg ákvörðun var nú
tekin, þegar það hafði verið kann
að að skaftfellskir bændur voru
mjög áhugasamir um þetta mál
og hafa nú þegar allt að 100
bændur í Skaftafellssýslu ákveð
ið að gefa eitt haustlamb næstu
sex árin, sem renna skal í Kirkju
byggingarsjóð. Söfnun er ekki
lokið. Hafa Skaftfellingar með
þessu sýnt að þeim er alvara og
er þá ekki að spyrja að samstöð-
unni hjá þeim og rausn.
Einnig hefur nokkurt fé bor
izt sem áheit,' en Minningarkirkja
séra Jóns mun þegar hafa reynzt
vel til áheita.
Á kirkjuhátíðinni þ. 7. ágúst
bárust væntanlegri kirkju einnig
margar peningagjafir, sem for
maður undirbúningsnefndar, Séra
Sigurjón Einarsson, þakkaði fyr
ir.
Vestur-Skaftafellssýsla leggur
í ár fram 20.000 kr. Samb. V-
Skaftf. kvenna leggur fram 20.000
kr.
Páll Pálsson, bóndi í Syðri-
Vík í Landbroti og kona hans
Magnea Magnúsdóttir gáfu tti;l
minningar um foreldra sína Pál
Sigurðsson bónda i Þykkvabæ og
konu hans Margréti Elíasdóttur
og Magnús Hans Wíum bónda í
Eintúnahálsi og konu hans Guð
ríði Sigurðardóttur kr 70,000.
Frú Gyðríður Pálsdóttir, Segl
búðum gaf til minningar um
maná sinn Helga Jónsson bónda í
Seglbúðum kr 10.000.
Margar aðrar gjafir bárust og
var einkennandi fyrir hátíðina sú
eining og samstaða, sem þar ríkti
um þetta mál. Það kom einnig
fram, að margir afkomendur séra
Jóns Steingrímssonar ,sem burt
fluttir eru úr Skaftafellssýslu,
munu hafa fullan hug á því að
láta eitthvað af hendi rakna til
byggingarinnar, en sem kunnugt
er varð séra Jón kynsæll maður
og í dag skipta afkomendur hans
þúsundum.
Vinnuvélar
til leigu.
Leigjum út pússninga-steypu-
hrærivélar og hjólbörur.
Kafknúnir gr jót- og múrhamrar
með borum og fleygum.
Steinborvélar — Víbratorar.
Vatnsdælur . m.fl.
LEIGAN S.F.
Sími 23480.
krossgötum
★ MESTA FERÐA-
ÆVINTÝRIÐ
íslendingum og erlendum ferðamönnum standa til
boða mörg hundruð mismunandi ferðalög frá
Reykjavík, á landi, sjó eða i lofti. Er farið jafnt
um byggð eða óbyggð, stuttar ferðir og langar inn
an lands og utan.
Einn ferðalang þekkjum við þó, sem telur af
eigin reynslu að mesta ferðaævintýri, sem íslend
ingur getur veitt sér sé að fljúga með einkaflug
vél um landið í góðu veðri. Stutt lýsing á slíkri
ferð virðist eindregið styöja mál hans.
Ferðin var að því leyti „út í bláinn", að flug
leiðin var ekki ákveðin, fyrr en við skoðun á kort
um veðurstofunnar nokkrum mínútum áður en
lagt var af stað. Það reyndist vera bezt veður yf-
ir Norðurlandi — aldrei þessu vant í sumar —
og var því flogið yfir Akranes og inn Borgarfjörð
í norðurátt. Útsýn úr litlum flugvélum er miklu
betri en stóru vélunum, og svo er hægt að fljúga
lágt og skoða hvern bæ, hverja ársprænu. Landið
fær nýjan undrasvip ólíkan sýn af vegunum eða
úr háloftum — og það er miklll munur á að standa
á fjallstindi eða svífa skammt fyrir ofan hann.
Þeir skoðuðu hylji í Norðurá og rifjuðu upp
veiðisögur, flugu svo yfir Krók og upp yfir heið
ina, renndu sér niður yfir Borgarvirki og sáu
lileðslu og varnaraðstöðu gamalla kappa, flugu
síðan út yfir Hóp og brostu að nokkur hundruð
sclum, sem þyrptust niður sendna ströndina á
sjó út, þegar þeir heyrðu dyn í óvæntum gesti
nokkur nundruð fet í lofti.
Drangey og Málmey glitruðu í sólskininu rétt
fyrir neðan flugvélina eins og huldufólkið í Tinda
stóli hefði varpað undraljóma yfir Skagafjörðinn.
Fyrir en værir mátti fylgjast með vegaframkvæmd
um í Strákum og nokkru síðar sást Múlavegur
eins og rönd í þverhníptum hamravegg.
★ SKYNDIHEIMSÓKN
í GRÍMSEY.
Grímsey og heimskautsbaugurinn voru skammt
fyrir utan hinn volduga norðlenzka fjallahring.
Þar var lent í fegurð og friðsæld, þannig að
glaumur Reykjavíkur, hávaðinn, umferðin, tauga
spennan og áhyggjurnar voru allt í einu óralangt
í burtu. Það er m.vndarlegt og lífsglatt fólk að sjá
í eynni, gamansamt og unir að því er bezt verður
séð vel við sitt — þótt það þekki dýrðina fyrir
sunnan, sé raunar sumt þaðan komið.
Það er athyglisvert hvað slíkt byggðarlag hef
ur mikið gagn af flugbrautinni og þeim samgöng
um, sem hún tryggir. Eftir að brautin kom tók
íbúum aftur að fjölga og nú eru þar miklar
byggingaframkvæmdir. Má raunar búast við, að
fleiri og fleiri byggðarlög víða um land muni líta
á nothæfan flugvöll sem óhjákvæmilegan lið í
samgöngum við aðra landshluta.
Ferðasagan gæti orðið miklu lengri, og slíka
sögu geta margir sagt, sem reynt hafa. Það hefur
til dæmis ólýsanleg áhrif á menn að lyfta sér til
flugs í glampandi sólskini og hita af Akureyrar
velli (fyrsta raunverulega ílugvellinum, sem ís
lendingar hafa sjálfir gert) og sjá nokkrum mín
útum síðar snjókomu uppi á reginhálendi! Hvað
ætli Jónas Hallgrímsson eða Einar Ben. hefðu ort,
ef þeir hefðu séð landið okkar á þennan hátt?