Alþýðublaðið - 11.10.1966, Qupperneq 16

Og enn er komið liaust. Slátur
tíð að verða lokið, búið að setja
Albingi, prentarar hafa sagt upp
sámningum og búnir að semja aft
ur, myndlistarsýningar opnaðar
annan hvem dag, Rósinkrans bú
inn að tilkynna hvert verður að
aljólaskemmtun í mösterinu, börn
•og fuiiorðnir seztir á skólabekki
•og uppboðin að byrja hjá Sigurði
Ben.
Það er ekki eingöngu veðurlagið
•og birtubrigðin sem breytast með
Ciaustinu hjá okkur, heldur tekur
«dlt þjóðlíf á sig aðra mynd með
Siaustkomunni. Fólk hættir að
sækja knattspyrnuleiki og laxveið
•ar en fer í þess stað í leikhús
á hljómleika og myndlistarsýning
•ar og sitthvað fleira, sem vetur
irin hefur upp á að bjóða. Sumir
fást jafnvel til að tolla heima hjá
tsé einstaka sinnum eftir að þessi
árstími gengur í garð, með öllum
islnum árvissu breytingum. Að
þessu sinni hefur þó orðið ein
breyting sem beðið hefur verið
eftir með nokkurri etfirvæntingu
Við höfum fen'gið sjónvarp, sem
-væntanlega á eftir að verða ís-
flendingupi til mikillar dægrastyít
ingar í skammdeginu, bæði með
því að horfa á það meðan útsend
ingar fara fram og síðan skemmta
menn sér við að tæta það niður
lið fyrir lið sín á milli og finna
hverjum einstökum dagskrárlið
flest til for'áttu og stofnunninni
ítheild. Ekki er laust við að
þessi uppáhaldsiðja mörlandans
sé þegar byrjuð þótt ekki sé bxí
ið að sjónvarpa nema þrisvar sinn
um. Enn sem komið er hefur ekki
borið mikið á þessu í blöðum, en
það stendur sjálfsagt til bóta,
Þetta þarf þó ekki að vera vegna
þess að sjónvarpið sé svo slæmt
Þetta er bara einu sinni siðúr..
Eða mannst þú, sem lest þessar
línur, eftir nokkurri stofnun í
landinu, sem ekki liggur undir
sífelldri gagnrýni nær allra þeirra
sem um hana tala eða skrifa, og
sérstaklega sé um að ræða stofn
anir sem á einn eða annan hátt eru
tengdar því opinbera.
Nýjíir bækur enu falKnar að
streyma út frá útgefendum og á
sá flaumur eftir að aukast mjög
með sívaxandi þunga allt fram
að jólum, er hann nær hámarki.
Alltaf er bókflóðsins beðið með
eftirvæntingu, ef ske kynni
að eitthvað leyndist innan um sem
í.C'týÍ.ý'
. v '
{ V.
Ertu þú cnn að tala við mig á skrifstofunni, yndið mitt?
bitastætt væri í. Ekki vantar að
útgefendur eru drjúgir yfir fram
taki sínu og bókavali um það leiti
sem framleiðslan kemur á markað
og sérstaklega áður en nokkur
fær neitt um hana að vita. En
reyndin er sú að þegar líður að
næstu bókakauptíð eru flestar eða
allar bækur sem út komu í fyrra
gleymdar, og menn orðnir leiðir
á að úthúða þeim og höfundum
þeirra, sem að sjálfsögðu er gam
all og góður siður, en nú förum
við að fá nýjan skammt og getum
aftur byrjað 'á að hneykslast á
höfundum og útgefendum.
Glöggur vitnisburður um að vet
ur sé að ganga í garð er að iðu
lega má sjá minni eða stærri hópa
fólks nopra við útidyr títtnefndra
veitingahúsa og bíða þar langtím
um saman í þeirri von að dyra
verðir miskunni sig yfir það og
hleypi inn í ylinn og önnur nota
legheit, þótt ekki sé það útláta-
laust. Annars er ekkert undarlegt
þótt veitingahúsin séu betur sótt
á vetrum, og þarf það ekki að
benda til að meira sé drukkið á
þeim árst’’ma, þar sem drykkju
skapur og önnur skemmtan úti í
guðsgrænni náttúrunni leggst nið
ur um nokkra mánaða skeið, enda
yrði það kalsasamt og náttúran
hætt að vera græn.
Á þessum síðustu og beztu tím
um eru íslendingar farnir að sjá
við haustkomunni og öllu því sem
henni heyrir og sækja sér sum
arauka suður í höf. Margir voru
svo forsjálfir að taka sér ferð til
Miðjarðarhafs þegar fór 'að dimma
og kólna á Fróni og höfum við
spurnir af hópnum og ferðin hafi
tekizt með þeim eindæmum að
sumaraukafólkið hafi ekki vitað
þennan heim eða annan fyrr en
komið var í 20 stiga hita og blíð
lakaparveður. ag komi e-kki til
með að vita af vetri fyrr en að
sex vikum liðnum.
pren'
hitti ég mann
meff sjónvarpsgleraugu, maul
andi ost, en þaff er fólki ráff
lagt aff gera, meffan þaff horf
ir á íslenzka sjónvarpjtff, og
hlýtur sú hvatning aff vera gerff
til eflingar þjófferninu.
Morgunblaffiff.
Þeir cru miklir 'freksmenn
skipverjarnir á Baltika. Fyrir
nokkrum árum björguffu þeir
1700 manns úr sjávarháska, og
nú hefur þeim teklist aff halda
400 íslendingnm þurrum í 3
daga. . . .
Kallinn vorkenndi kalHnum
sem þurfti að sitja einn meff
öllum kellingunum á tízkusýn-
ingunni í tivíinu. . .
Þegar eiginmenn gcfa konum
sínum uppþvottavélar er þaff
bara til aff þeir losni sjálfir
við uppvaskið.