Alþýðublaðið - 15.10.1966, Page 13

SÆJARBÍ
Q-— Síml 50184.
Benzðnið í boln
□EAtiPAUL
BELMOtlDO
3EAH
SEfiERQ
QERT
FftÖBE
Óhemjuspennandi CinemaScope
kvikmynd.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.

j* [ 1 1 j » ~T~~
•mil S0249
Sumarnóttin
brosir
SMIL
INGMAR BERGMANS
PRISBEL0NNEDE MESTERVÆRK
e/V EROr/SK KOMED/E
MED
EVA
dahlbeck
fiUNNAR
BJÖRNSTRAND
U LLA
JAC0BSS0N
HARRI E T
ANDERSSON
MAflOIT
__CARLOUIST
Jarl Kulle
Verðlaunamynd frá Cannes,
ger’ð eftir Ingmar Bergman.
Sýnd kl. 9.
KÖTTUR KEMUR f BÆINN.
Tékkneska litmyndin.
Sýnd kl. 6.45.
Á YZTU NÖF,
S.pennandi sakamálamynd.
©R. UOLDFOOT BIKINIVÉLIN.
Sprenghlægileg ný amerísk gam
anmynd í litum og Panavision
með Vincent Price og Frankie
Avalon.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Koparpípur og
Rennilokar
Fittings
Ofnakranai
Tengikranai
Slöngukranai
Blöndunartæki
Burstafell
Bygglngavoruverzlun.
Réttarholtsvegi S
Sími 3 8R 4«
Auglýiinfisfíjninn 14906
— Þetta er skolli góður klúbb
nr og þú skalt ekki hlæja að
honum. Micael Bourne er tíu
sinnum betri en nokkur maður,
sem þú hefur 'kynnst. — heyrðu
annars, hvernig þekkirðu hann
með nafni fyrst þú ert nýkomli
hingað í borgina?
— Ég er það að vísu, en þar
fyrir er engin ástæða til annars
en ég þekki eitthvað til fólksins
sem hér hýr. Ef þú vissir það,
sem ég veit. . . hún skellti aft-
ur upp úr.
— -Ég vil ekki vita það. Lenn-
ie ýtti peningum til þjónustu-
stúlkunnar og beið óþolinmóður
eftir að fá til baka, Unga stúlkan
saffði ekki orð. Hún var önnum
kafin við endurminningar sínar.
Fyrir næstum tveim árum
hafði barnið hennar fæðst.
Hún kom snemma á spítalann.
Gamla frú Leit'h sem bjó í kjall-
aranum og átti að heita eigandi
hússins hringdi og lét sækja
hana.
Hún mundi ekki eftir ferðinni.
þangað. Það eina, sem máli hafði
skipt var að Jack var ekki með.
Jack með dökka hárið og iglæsi-
lega vöxtinn og miklu reynsluna.
Hún hafði verið hrifin þegar
hann fór með hana út en henni
hafði einnig leiðst löng faðmlög
hans. Furðulegt að hún skuli
halda áfram að elska hann eftir
allt sem hafði gerzt.
Þess bera menn sár um óra-
löng ár sem eitt sinn var stund-
argaman
Aldrei hafði 'hún haldið að sár-
in yrðu svo djúp!
Hún hafði ekki sagt honum
frá barninu fyrr en hún neydd-
ist til þess. Einkennilegt, því
hún hafði verið sannfærð um að
ihann myndi giftast henni, hún
hafð’ aldrei vitað hvað hélt aftur
af henni.
Þegar hann hafði heimsótt
hana í litla herbergið, sem hún
hafði !á leigu í Suður-London
hafði liðið yfir hana og þá 'hafði
'hann neytt hana til að segja
sér allt. Hún myndi aldrei
gleyma -reiðisvipmun á andliti
hans né kuldanum þegar hann
reyndi að finjna einhverja afsök-
un til að losna við hana.
En hún hafði haldið í hann dauða
haldi, hrædd við svipinn í augum
hans og grátbeðið hann um að
giftast sér. En hann ihafði ekki
gert það, hann ihafði saigt henni
ikaldur og rólegur, að hann æbti
konu norður í landi og myndi
aldrei giftast henni.
Fyrst b-TKi búp ekki trúað honum
en svo hafði henni skilizt að
hann var að segja sannleikann
og þá hafði ‘hún brotnað. Hann
fór ekki frá henni eftir allt ng
0,g fyr'r ,það var liún þakklát.
Þau hittust alltaf þegar hann
■kom ifjW London, hann lét hana
hafa peninga ög hann iofaði
henni að vera hjá henni þegar
barnið fæddist.
Hann sveik hana. Hún fór ein
og þegar hún fékk að vita eftir
marga • klukkutíma að barnið
hennar væri dáið langaði hana
líka að deyja. Hún dó ekki samt
og ‘hún hugsaði um það með
biturleika að nú hefði hún misst
það, sem hún hafði þráð mest af
öllu um ævina.
Ennþá verra varð það vegna
stúlkunnar sem lá í rúminu við
hlið hennar. Þegar hún fékk son
sinn, starði hún tómlega á hann,
rétti ekki út hendumar eftir
honum, virtist ekki vilja sjá
sjá hann.
Hún 'hafði horft iá stúlkuna og
næstum glaðizt yfir sársaukanum
sem hún fann þegar 'hún ihorfði
á bamið hennar. Ef hennar barn
hefði lifað hefði allt breytzt.
Þá hefði hún átt einhvern til að
elska og hugsa um — Jack hefði
9
látið hana fá peniniga. Já jafn-
vel gifzt henni.
Nú fékk hún ekkert — nema
bréf frá honum, þar sem hann
skrifaði að hann kæmi aldrei
aftur til London og peningasend-
ing til að auðvelda henni að
komast yfir það versta. Þá fór
hún að hata hann og ihatrið yfir
færðist á stúlkuna, sem lá á
sæng með henni, því stúlkan sú
■ hafði átt sitt barn lifandi og
og ekki viljað sjá það.
Hún fór af spítalanum, fékk
sér vinnu í búð og lifði einhvern
veginn, en hún vildi ekki fiá
fleiri sár frá lífinu. Hún hafði
lært sína lexíu og héðan í frá
léti hún ekki blekkjast af fegurð
og mjúkmæli.
Löngu síðar 'hafði hún séð
mynd af stúlkunni sera hafði
legið með henni á sæng. Það var
trúlofunarmynd.
Fyrst hafði hún aðeins verið
afbrýðisöm yfir því hve allt hafi
gengið henni í haig, — Fyrst
fékk hún barn — svo manninn
en svo — já svo laust hugmynd-
inni ;niður í huga hennar.
Hafði Ruth Morton sagt manni
sínum frá barninu? Hún setti
sig i hennar spor. Hefði hún
sagt tilvonandi eiginmanni sín-
um hvað hafði komið fyrir hana.
Nei — ekki af hann væri prest
íur.
Ilvað liafði luún iþá gert við
bai'XLið? JJ-afði hún ,þá,gefið hann?
Sett hann á barnaheimili? Beð-
■ið fjölskyldu sina að hugsa um
hann?
Svo minntist hún brots úr sam
■tali, sem hún hafði heyrt á spít-
alanum — þegar Ruth Morton
spurði hjúkrunarkonuna um
barnaheimilið í Bradley. Var
barnið þar? Það var hætta —
en það var þess virði.
Stúlkan myndi sjálfsagt ekki
kæra sig um að maður hennar
fengi veður af þessu — hún
imyndi gera allt til að vernda
hjónaband sitt og hamingju —
og það var erfitt að vinna sér inn
peninga nú orðið.
Það var auðvelt að komast að
því hvar Ruth Morton bjó í
Gransham og senda skeytið. Það
hafði bara ekki gengið eins og
það átti að ganga. Hún hafði
beðið við kvikmyndahúsið en
stúlkan sem hún átti von á kom
ekki, hinsvegar hafði hún séð
konu sitja í bíl og drengurinn
Lennie hafði sagt henni að þetta
væri systir Ruth Morton.
Stúlkan hafði ekki komið sjálf
og nú var þetta ekkert leyndar-
mál lengur, fyrst systir hennar
vissi allt.
Munnur hennar varð aftur
hörkulegur, þegar hún reis á f æt-
ur. Allt gekk á afturfótunum
fyrir henni, nú var allt við það
sama einu sinni enn.
Þegar þau komu út á götuna,
sagði Lennie:
— Jæja, ég er að fara í klúbb-
inn, bless.
Hún vildi ekki að hann færi og
sagði því fyrirlitlega:
— Ætlarðu virkilega að hlaupa
til prestsins? Hann er hland-
kanna, skal ég segja þér.
— Við hvað áttu? Hvað veiztu
eiginlega um hann? Lennie vissi
að hann varð að fara fljótlega,
en hann vildi einnig verja Mich-
ael Bourne og tala vel um hann.
— Hann tilheyrir kirkjunnar
mönnum. Og kirkjan er ómögu-
leg. Hún hjálpar engum — segir
bara, þetta má og þetta má ekki
og hristir höfuðið og prédikar,
þegar maður gerir það samt.
— Þannig er hr. Bourne alls
ekki. Lennie var orðinn alvarlega
reiður. — Hann er éins og aðrir
menn. Þú hefur ekki einu sinni
hitt hann.
— Nei, kannski ekki, en ég
veit það nú samt. Ég þori að
veðja að hann er alls ekki dásam-
legur — ekki þegar maður veit
allt um hann.
— Haltu kjafti- Hann ieit reiði-
lega á .hana. — Þú og kjaftur-
inn á þér — þú sérð illt í öllu.
Því ferðu ekkd héðan?
— Ég var Tétt að koma, sagði
Joan Maltis blíðlega og gekk til
hans.
— yiltu ekki sjá mig aftur?
— Nei, hann skammaðist sín
íyrir að svara ;svona, en hann
var reiður við hana. — Þú segir
ekkert fallegt um neinn.
— Þú — þú verður að fyrir-
gefa, en ég veit svo margt, skal
ég segja þér. Hún tók um hand-
legg hans og leit framan í hann.
Viltu gera það fyrir mig að fara
ekki strax í klúbbinn.
Varir hennar voru rétt við hans
en hann ýtti henni frá sér. Hann
var ennþá jafn reiður.
— Það er of seint fyrir þig að
biðjast" afsökunar núna. Ég er
að fara.
Hann snérist orðalaust á hæl
og fór niður eina hliðargötuna
meðan hún stóð ein í gulleitum
bjarma götuljósanna. Um rauðar
varir hennar lék undarlegt,
skakkt bros.
NÍUNDI KAFLI.
— Elsku Ruth, hvað það gleð-
ur mig að sjá þig. Lafði Boume
kyssti á kinn ungu stúlkunnar.
Ég vona að ég hafi tekið það
fram, að þið þyrftuð ekki að
koma í mat nema ykkur langaði
til.
Tengdadóttir hennar kinkaði
kolli.
— Auðvitað vildum við koma!
Var það ekki, Michael?
Michael brosti og tók utan um
axlir móður sinnar.
— Við hefðum boðið okkur
sjálf, ef þú hefðir ekki orðið á
undan.
Lafði Bourne andvarpaði af
létti og gekk inn í dagstofuna.
— Það var gott, því mig langar
ekki til að vera frek, tengda-
móðir. Stephen, viltu gefa okk-
ur sherry?
Geim-iæknar
Framhald af 1. síðu.
.skotiJS mönnuðu geimfari á loft
síðan í marz 1965. Þeir hafi viljað
spara fé með þvi að forðast endui
tekningar á tilraURum, sem gerðaf
hafa verið áður. Þeir geri sér
grein fyrir, að áróðursgildi geim
ferða hafi minnkað. Þeir hafi á*
kveðið að einbeita sér að stórkost
legu afreki.
Sovézkir vísindamenn hafa feng
ið margar mikilvægar upplýsingar
frá myndum þeim, sem bandarísk
ir geimvísindamenn hafa birt af
hinum níu Gemini-geimferðum síu
um siðan í marz 1965. Auk þess
'hafa Rússar gert víðtækar tilraun
ir í marga mánuði á Kyrrahafi meS
nýjar og öflugar tegundir eld-
flauga, sem talið er að eigi að
geta skotið stærri gervihnöttum
en tekizt hefur til þessa. Talað hef
ur verið um, að reynt verði að
skjóta allt að 500 lesta gervihnet+i
en þyngstu gervihnettirnir, sem
Rússar hafa skotið vóigu 12 lestir.
Handték
Framhald af 1. síðu.
ur verið heldur var honum sjón-
varpað beint úr sjónvarpssal, þar
sem þátttakendur voru saman*
komnir. Signrður Sigurðsson. 'sera
flutti forspjall að mynd frá knatt
spyrnuleik, flutti einnig mál sitt
beint til þeirra, sem á horfðu ogr
hlýddu. I
Óhætt er að fullyrða að þátt-
urinn DvrlinijTirinn, sem sýndu 1
var í gærkvöldi nýtur þeerar ó
mældra vinsælda, og bvkir lang ;
um betri en sambærilegt efni
sem svnt hefur verið í Kcflavík*
ursjónvarpinu.
5. október 1966 - AlÞÞÝflUBLAÐiS