Alþýðublaðið - 26.01.1967, Blaðsíða 13

LeðurbSakan
Spáný dönsk litkvikmynd. tburB
armesta danska kvikmyndin í
mörg ár. Listdansararnir Jón
Valgeir og Margrét Brandsdótt
ir koma fram i myndinni.
IILY BROBERG POUL REICHHARDT GHITA NORBY
HOLGER JUUL HANSEN GRETHE MOGENSEN DARIU CAMPEOTTO
SIRGíT SADOUN POULHAGEN KARL STEGGER OVE SPROGBE
Instruktion': Annelise Meineche
Sýnd 7 og 9.
Síöasta sinn.
Blaöaummæli:
Leðurblakan í Bæjarbíó er kvik-
mynd sem óhætt er að mæla
með.
Mbl. Ó. Sigrurösson.
Ör.Mabuses
D0BSFJELBE
LEX BARKER
KARIN DOR
WERHLR PETERSt'íi
Ákaflega spennandi og hroll-
vekjandi ný mynd.
Bönnuö börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
' snHURSTÖÐIN
Sætúni 4 — Sími 16-2-27
BÍTIina er smuröur flióft vg Vel.
SeLjum allar teguaatr at sYnuraliU'
SHEILA MURRAY
HANDAN KLAUSTURSINS
— Það er fallega gert að hugsa
um mig en ég sé um mig. Ég
er á förum.
Nú gekk Eve Hurst til henn-
ar og tók um handlegg henn-
ar.
— Gillly ég hef áætlun, ég við-
urkenni að það er ekki síður
mér í hag en þér. En viltu hlusta
á mig?
— Já.
. ’— Þú hefur fallega rödd og
Signor Rosso vill kenna þér. Ég
er búin að spirja hann og hann
játaði því og... ,já og ég borga!
Þá verðurð.u að vera erlendis í
eitt ár. . í Hílanó. Signor Ro
sso býr þar. Fæðing barnsins
kemur ekki í veg fyrir æfingar
nema í mesta lagi í tvo mánuði,
kannski minna og svo. svo
fer ég til Suður Frakklands af
heilsufarsástæðum.... Ég geri
það stundum. Ég á að vera
heilsulaus.
— Já.
— Ég segi Russell - nú tal-
aði Eve mjög hægt og leit niður
fyrir sig.
— að ég eigi von á barni... ég get
sagt honum það strax. Ég fer
til Suður Frakklands og þegar
þú ert búin að eiga barnið fer
ég með það heim, sem mitt barn.
Hún þagnaði. Þær störðu hvor
á aðra.
■— Eigið þér við... stamaði
Gilly. ... yðar barn? En það er
lygi! Væri þér ekki hræddar við
að gera það?
— Segðu þú eins ég Gilly.
Ég elska hann! Aðrar stúlkur
hafa líka... æ, hvernig á ég
að útskýra það? Þú skilur það
ekki og átt aldrei eftir að skilja
það! Hún gekk út að glugganum
og horfði einkennilegum aug-
um á Gilly. -Ég sagðist öfunda
þig, sagði hún bitur. -Já, ég vil
ljúga, því lygi getur ef til vill
bjargað hjónabandi okkar. Ég
get ekki átt barn og þetta barn
er a.m.k. hans barn!
— En það er ekki aðeins mín
vegna, Gilly, hélt Eve áfram
biðjandi. -Það er líka þú sjálf,
Russell og Duncan og barnið...
Ég myndi elska barnið því það
er Russells barn og ég veit að
það yrði yndislegt barn fyrst
það yrði þitt barn. Það er bet-
ra fyrir barnið að alast upp hjá
foreldrum, sem elska það en hjá
einhleypri móður.
Já, það var betra. Gilly minnt
ist bemsku sinnar og hvernig
hún hafði öfundað önnur börn
sem áttu foreldra og gátu farið
heim til þeirra.
— Það er bezt fyrir alla. sagði
Gilly rólega. -Þetta er ágæt á-
ætlun.
— Samþykkirðu hana?
— Hvernig get ég annað?
Eve virtist næstum fögur þeg-
ár hún gekk til Gilly og faðmaði
hana að sér.
— Þetta tekur ár, hvíslaði
hún. -Þú lærir að syngja Gilly
og ég veit að Duncan bíður eft-
ir þér.
— Já Duncan, sagði Gilly og
rödd hennar brast. -Ég - ég get
ekki logið að Dunean Eve. Það
get ég ekki!
12. kafli.
Gilly talaði við Duncan rétt
áður en hún átti að fara inn að
isyngja. — Signor Rosso hringdi
í mig í kvöld, sagði hann. -Eve
er væntanlega'búin að minnast
á áætlanir sínar viðvíkjandi fram
tíð þinni?
— Já, hún talaði um það við
mig.
—. Þú getur ekki neitað þessu
einstæða tækifæri, sagði Dunc-
an Hurst - Signor Rosso vill taka
þig í eitt ár. Hann spurði mig,
hvort hann vildi leysa þig frá
samningnum.
—-Þetta er óvenjulegt tilboð
sagði, Gilly en sársaukinn í
hjarta hennar olli því að rödd
hennar varð þurr og kuldaleg.
-Viltu gera það?
— Auðvitað - en ég mun sakna
þín Gilly. Við söknum þín allir
- ég strákamir og áheyrendur.
Þú hefur þegar reynzt mjög vel
og ert orðin all fræg.
Duncan leit á hana og henni
tókst að brosa til hans og augu
Ihennar glömpuðu. Hann áleit
það af spenningi. Hvernig átti
hann að vita að það voru inni-
byrgð tár, sem ollu ljómanum?
— Þú — þú gætir víst ekki
hugsað þér að giftast mér í stað
inn, Gilly spurði hann rólega. —
Ég veit að það yrði mikil fórn
fyrir þig en Ihvað ef þú yrðir fyr
ir vonbrigðum með söngnámið?
Hún hristi höfuðið og starði
fram undan sér. Hún gat ekki
svarað því ekkinn var i hálsi
hennar en hún hristi höfuðið
einu sinni til.
Það varð löng þögn. Svo sagði
Duncan: — Svo þú ætlar að gera
sönginn að atvinnu þinni? Gott
og vel —ég veit að þú getur
lært að syngja og ég veit að þú
verður fræg. En ár er langur tími
Gilly. Kannski gleymir þú mér.
Hann vissi að aldrei myndi
hann gleyma augnaráðinu, sem
hún sendi honum. Það var augna
ráð, sem ekki myndi yfirgefa
hann nótt né nýtan dag. Augna
ráð, sem sífellt myndi ylja hon
um um hjartaræturnar. Hann
myndi heldur aldrei gleyma rödd
hennar. . . . hún var lág og hás
en þrungin ástríðu, sem skyndi
lega virtist blossa upp.
— Ég geri það ekki Duncan,
sagði Gilly. — Ég gleymi þér aldr
ei.
13. KAFLI.
— Skál — fyrir morgundegin
um, sagði Russell Hurst með
glasið í hönd sér meðan hann
reis á fætur og horfði á Gilly
sem sat hinum megin við borð
ið. — Skál fyrir framtíðinni.
Ég vona að framtíðin verði þér
gleðirík Gilly.
— Já Gilly, greip Eve fram
í og lyfti glasi sínu. — Þó ég
óttist að hún færi þér aðallega
þrældómsvinnu eða er ekki svo
Signor Rosso?
— Jú, ju, sagði ítalinn og
brosti breitt meðan hann skálaði
fyrir Gilly. — Þrældómsvinnu.
En þrældómsvinna er góð og holl
Það er ekkert sem jafnast á við
vinnu og vinnugleðina. . . Hann
yppti öxlum og baðaði út hönd
unum og Russell Hurst tæmdi
glas sitt og hló.
— Ég verð víst að reyna það
seinna, sagði hann og hoi*fði á
Gilly.
Honum fannst hún hafa breytzt
Ljóminn í augum hennar og
bamssvipurinn var ihorfinn þótt
varir hennar virtust enn mjúkar
og hún væri bein í baki. Hann
þlygðaðist sín skyndilega og leit
niður.
Duncan snerti hönd Gilly blíð
lega.
— Þú hefur ekki bragðað á
víninu, Gilly, sagði hann. — Þú
hefur gott af að drekka það.
— Já. Hlýðin lyfti hún glasi
sínu og drakk.
Á morgun háfði Russell sagt
— á morgun og alla aðra daga
Á morgun yrði hún farin — þau
yrðu eftir.
Hún leit á Eve, sem brosti til
hennar og í grágrænum augum
hennar var traust og von.
Svo tók Eve orðið og leit á litla
ihópinn við borðið.
— Meðan við erum að skála
fyrir Gilly og óska henni góðs
gengis sagði bún, — held ég að
við ættum líka að skála fyrir
því, sem ég hef ^ð segja. Þið er
uð öll vinir mínir og mér þykir
vænt um ykkur öll. Hún greip
andann á lofti þegar Russell
Hurst leit á hana og hrukkaði
ennið svo rétti hún fram glasið
um leið og stofustúlkan kom inn.
— Meira kampavín, Winnie.
Fylltu glösin.
Svo brosti hún aftur blíðlega
til Russells og lagði hvíta hönd
sína á öxl hans og hélt áfram:
— Ég hefði átt að segja þér það
fyrstum vinur minn, en ég veit
að þú fyrirgefur mér - Það er
von á nýjum fjölskyldumeðlim
í Hurst fjölskyldunni!
— Eve! hrópaði Russell, sem
var utan við sig af undrun. Svo
reis hann á fætur og starði á
konu sína. — Ertu viss? spurði
hann.
— Heldurðu að ég tilkynnti
þetta svona, ef ég væri ekki viss
sagði hún glaðlega. Hún var gjör
breytt, hugsaði Russell, glaðleg
og hamingjusaöm. Hann blygð-
aðist sín í annað skiptið þetta
kvöld. Hér hafði- hann setið og
hugsað um Gilly og að hún væri
Hre
frisk
heilbrigð
húð
Massey
Ferguson
DRÁTTARVÉLA
og GRÖFUEIGENDUR
Nú er rétti tíminn til að
láta yfirfara og gera við
vélarnar fyrir vorið.
Massey Ferguson-við- j
gerðaþjónustu annast
Vélsmiðja
Eysteins Leifssonar
hf.
Síðumúla 17.
sími 30662.
26. janúar 1967 - ALÞYÐUBLAÐIÐ 33