Dagur - 18.11.1997, Blaðsíða 6

22 - ÞRIÐJUDAGUR 18.NÓVEMBER 1997

BíllinnAdrenalín,
snjófisið knáa, léttir
gullgripir, grafskreyt-
ingar ogföt úrfiskroði
- ásamt ótal öðrum
„snjallræðum“ bera ís-
lensku hugviti vitni
þessa dagna. Afurð-
imarvoru til sýnis al-
menningi um helgina,
sem nú er viss um að
hugvitsmenn em engir
vitleysingar ogfram-
leiðslubragurinn er
ekki bara íKolaports-
stílnum.
„Átak til atvinnusköputiar“ heitir
verkefnið, og er til að kynna ný-
sköpun, vöruþróun og útrás ís-
lenskra fyrirtækja og frum-
kvöðla. Á sýningunni mátti sjá
nýmæli og vöruþróun í fata-
hönnun, hug- og tæknibúnaði,
mavælaframleiðslu og ýmis kon-
ar smáiðnaði. Að framtakinu
stóðu Iðnaðar- og viðskiptaráð-
urneytið, Iðnþróunarsjóður, Iðn-
lánasjóður, Iðntæknistofnun og
Utflutningsráð. Dagur kynnti
sér íslenskt hugvit og komst að
raun um að það fylgir okkur í
dagsins önn, leik og starfi, og
allt til grafar! VS.
Léttir gullskartgripir
Óli Jóhann Daníelsson gullsmiður.
Gullsmiðurinn Óli Jóhann Daní-
elsson segist vera með ósköp
venjulega gullsmíðaverslun í
Hamraborginni. Eigi að síður
hefur hönnun hans á Iéttum
skartgripum vakið talsverða at-
hygli, ekki hvað síst í Dan-
mörku, þar sem hann hefur um-
boðsaðila. „Við tókum 1 ‘A ár í að
þróa þessa skartgripi, sem eru
mun léttari en sambærilegir
gripir. Hugmyndin var að búa til
fallega gripi, sem væru ekki
mjög þungir og fyrirferðarmiklir
og það tókst. Við fórum svo til
Danmerkur með kollektionina
og þar fengum við til liðs við
okkur fyrirtæki sem er umboðs-
aðili okkar í dag. Þeir fara á
milli 50-60 fyrirtækja nokkrum
sinnum á ári og eru með gripi
frá mörgum aðilum," segir ÓIi.
Þetta er hið besta fyrirkomulag,
því þeir vinna á prósentum,
þannig að engin álagning leggst
á vöruna og hægt er að halda
henni á viðráðanlegu verði. „Við
erum, eftir því sem ég best veit,
eina fyrirtækið í Evrópu sem er
með vöru sem handunnin er frá
byrjun til enda“. Þeim hafa
borist nokkrar pantanir erlendis
frá og segja að styrkurinn sem
þau hlutu hefði hleypt í þau
kjarki og gert þau óhræddari við
að prófa nýja hluti.
Öiyggisniðuifall í
neita potta
„Þetta hófst með því að árið
1992 heyrði ég um tvö börn sem
höfðu drukknað í heitum potti
og þá fór ég að velta því fyrir
mér hvort ekki væri hægt að búa
til öryggisbúnað í þá,“ segir Ein-
ar Gunnlaugsson, en hann hef-
ur hannað slíkan búnað, bæði
niðurfalls- og lokubúnað. Þessi
búnaður er eitt af fjórum sigur-
verkefnum í fyrstu hönnunar-
samkeppni Iðntæknistofnunar,
Snjallræði. „Það tók á fjórða ár
að hanna og prófa
þennan öryggis-
búnað, en hann
samanstendur af
nýrri gerð af örygg-
isniðurfalli og
mjög léttum og
einföldum lokun-
arbúnaði fyrir
heita potta,“ segir
Einar. Hann kallar
lokin ömmutæk,
þau eru svo létt og
auðveld í notkun.
Og vegna þess eru
þau notuð, en ekki
einnota eins og
raunin væri með þyngri lok.
Niðurfallið er hannað með það í
huga að börn geti hvorki sogast
föst við þau, né sítt hár flækst í
rist eða grind. Við öryggisniður-
fallið er einnig hægt að festa
sérstaka borðplötu með götum
fyrir börnin til að grípa í ef þau
falla inn í miðju pottsins.
Einar Gunnlaugsson í„heita pottinum".
Hann er sætur þessi guli...
íslenskur bHL
Þessi sæti guli bíll heitir Adrena-
lin og er smíðaður að öllu leyti á
íslandi. Hugvitsmennirnir
Gunnar Bjarnason og Theodór
Sighvatsson standa á bak við
þessa uppfinningu. „Þetta er
sportbíll, svona leiktæki," segja
þeir. „Það sem hann hefur um-
fram aðra bíla hérlendis er það,
að hægt er að smíða hann eftir
óskum hvers viðskiptavinar".
BíIIinn er óneitanlega dálítið
skrýtinn í útliti enn sem komið
er, enda tilraunasmíð. En þeir
Gunnar og Theodór segja það
vera matsatriði hversu skrítinn
hann er. „Svo er það ágætt ef út-
litið gleður einhvern". Bíllinn er
léttur og hægt er að fá í hann
stóra eða litla vél eftir óskum
hvers og eins. Hann virkar lágur,
en hæð undir lægst punkt er 15
sm. En er svona sérsmíðaður
bíll ekki rándýr? Ef okkur tækist
að framleiða 1-200 bíla á ári, þá
myndu þeir ekki kosta nema 1.2
- 3 milljónir kr. stk.“ Sérsmíðað-
ur erlendur bíll myndi varla
kosta minna en 4-6 milljónir
hingað kominn, svo þetta hljóm-
ar ekki illa.
Snjófis, léttur
vélsleði
„Ég hef lengi
haft áhuga á því
að smíða lítinn,
léttan vélsleða,
því þótt ótrúlegt
sé, þá hefur lítið
verið á mark-
aðnum annað
en hefðbundnir
Þetta er snjófisið, vélknúin snjóþota. sleðar, sem eru
fremur stórir og
dýrir,“ segir Steinn Sigurðsson, hönnuður vélsleð-
ans SNJÓFIS. Hann tók þátt í hugmyndasam-
keppni Iðntæknistofnunar, Snjallræði, árið 1994
og Snjófisið var ein þeirra hugmynda sem valin
var. Skoðanakönnun sem gerð var í byrjun sýndi
að um mikinn áhuga var að ræða hjá hinum ýmsu
aldurshópum um að eignast lítinn og Iéttan snjó-
sleða. Kynntur var sleði sem bæði mátti nota til að
draga menn á skíðum og sitja í og einnig mátti
leggja saman og flytja í farangursgeymslu bifreiðar.
En könnunin sýndi að flestir vildu sleða sem væri
ætlaður til að sitja í eingöngu. „Hugmyndin að
Snjófisinu var þróuð í samræmi við niðurstöðurn-
ar úr skoðanakönnuninnni og útkoman varð eins-
konar vélknúin snjóþota," segir Steinn.
Nýjung í grafskieytingum
Stór Kristsstytta og nokkrir leg-
steinar með myndum vöktu at-
hygli á sýningunni. Höfundur
þeirra er Rúnar Hartmannsson,
sem hefur aðstöðu í Njarðvík.
„Ég er nú ekkert læröur, er
bara fæddur með þeim ósköpum
að hafa listræna hæfileika á
ýmsum sviðum,“ segir hann.
„Hönnunin er öll mín og ég nota
sérstaka blöndu af marmarasalla
og steypi steinana í mót“.
Á legsteinunum eru myndir og
texti og þeim til hlífðar er gler.
Þetta er ný uppfinning Rúnars
og hann segir að bandarískir að-
ilar hafí sýnt þessu áhuga og
hann hyggur á útflutning. Gler-
ið er unnið á sérstakan hátt í
glerverksmiðju, til að veita sem
mesta vörn gegn sól og veðrun.
„Það er heldur ekkert mál að
lagfæra skemmdir á steinunum,
ef svo ber undir,“ segir Rúnar,
sem einnig hannar annars konar
grafskreytingar eftir þörfum og
pöntunum hvers og eins.
Rúnar Hartmannson fýrir framan graf-
skreytingar sem hann hefur hannað.