Dagur - 14.01.1999, Blaðsíða 3

LÍFIÐ í LANDINU
FIMMTUDAGIJR 14. JANÚAR 1999 - 19
Margur verður af
aurum api?
Laumkröf-
urleik-
mannaí
ensku úr-
valsdeild-
inni eru orðnar
áhyggjuefniforráða-
manna deildarinnar.
Leikmenn hlóðmjólka
félög sín með hótunum
um aðfara hurt. Nær
útilokað erað Liver-
poolgeti haldið Steve
McManaman og
Robbie Fowler. Spum-
ing hvað gerist hjá
Amari Gunnlaugssyni
íBolton.
Enskir fjölmiðlar eru nú farnir
að vekja athygli á svimandi
háum launum bestu leikmanna í
ensku úrvalsdeildinni. Það eru
ekki endilega launin sem knatt-
spymumennirnir hafa í dag sem
menn hafa áhyggjur af heldur
heimtufrekja og græðgi margra
af svokölluðum stjörnuleik-
mönnum. Þar fara íremstir í
flokki Liverpoolleikmennimir og
vinirnir, Steve McManaman og
Robby Fowler. Launakröfur
þeirra em meira en nóg til þess
að menn hugsi sig um hvort
knattspyrnuíþróttin sé á réttri
leið eða ekki. Margir telja að nú
sé tími kominn til að staldra við
og sjá hvert stefnir.
Nýjustu fregnir herma að Arn-
ar Gunnlaugsson hafi farið fram
á sölu frá Bolton Wanderes þar
sem hann fær ekki nógu gott til-
boð. Ekkert skal fullyrt um
„heimtufrekju og græðgi
stjörnuleikmanns" en ljóslega er
tekist á um peninga.
NBA er víti til vamaðar
Það er ljóst að íþróttir eru orðin
ein aðal peningamaskína
skemmtanaiðnaðarins. Topp-
íþróttamenn hika ekki við að
gera kröfur um mánaðarlaun
sem venjulegur launþegi væri
hálfa ævina að nurla saman. I
því ljósi er fróðlegt að skoða
bandarísku ofurdeildina í körfu-
bolta, NBA. Þar eru meðallaun
leikmanna um 200 milljónir á
ári. Leikmennirnir í NBA létu
sig samt hafa það að fara í
margra mánaða verkfall til þess
að reyna að bæta þau sultarlaun
sem eigendur liðanna skömmt-
uðu þeim úr hnefum sínum.
Þeim tókst ætlunarverk sitt, að
hluta, á síðustu stundu eftir að
forráðamenn NBA höfðu sagt
Núverandi laun kappans eru
um 220 milljónir á ári og síðan
getur hver og einn velt því fyrir
sér hvort hann sé verðugur
launa sinna. Meiðsl hafa reynd-
ar sett strik í reikninginn hjá
honum en þau afsaka ekki slaka
frammistöðu síðustu tvö árin.
Nú er svo komið að hann stend-
ur í tunglmyrkva af Michael
Owen, sem vonandi reynist betri
fjárfesting en Fowler.
Þegar 18 mánuðir eru eftir af
samningi Robbie Fowler við
Liverpool vill félagið enn halda í
hann og hefur boðið honum þó
nokkuð sæmileg laun, 4,2 millj-
ónir á viku. Til samanburðar er
íslenskur grunnskólakennari
þrjú ár að nurla þessum milljón-
um saman. En glópagullkálfur-
inn sagði einfaldlega nei takk,
ég vil mun meira. Hann á nú
þegar fjórar íbúðarvillur, í Glas-
gow, Liverpool og London auk
sveitaseturs í hjarta Englands.
Honum er þó að sjálfsögðu vor-
kunn þegar þess er gætt að vini
hans, Steve McManaman, sem
Úrvalsdeildtn í sömu hug-
leiðingum
Forráðamenn ensku úrvalsdeild-
arinnar eru í sömu hugleiðing-
um og starfsbræður þeirra í
Vesturálfu. I dag eru launin í úr-
valsdeildinni 56 prósent af tekj-
unum. Hækki laun leikmanna
sem hlutfall af tekjum telja
menn að hætta sé á ferðum og
þá komi að því að deildirnar
verði endanlega gjaldþrota. Það
er því komið að þeim tímapunkti
í enska boltanum að farið verði
að spyma við fótum gegn
hömlulausri frekju einstakra
leikmanna sem telja sig hátt yfir
flesta félaga sína hafna.
Það liggur í augum uppi að at-
vinnumaður í íþróttum á skilið
há laun. Meira að segja mjög há
laun. Ferillinn er stuttur og það
er þvi sjálfsagt að leikmenn geti
séð sér farborða til æviloka af
launum sínum eins og allir aðrir
launþegar. En það verður að
ætlast til þess, af öllum Ieik-
mönnum, bæði stórstjörnum og
meðaljónum, að þeir skilji hveij-
ir það eru sem borga þeim laun-
in. Hærri Iaun leikmanna þýðír
einfaldlega hærra miðaverð á
völlinn sem sauðsvartur almúg-
inn verður að rífa úr vösum sín-
um ætli þeir að berja goðin aug-
um.
Robbie Fowler.
þeim að ekkert yrði leikið á
keppnistímabilinu ef þeir kæmu
ekki strax að samningaborðinu
með jákvæðu hugarfari, sáu þeir
sína sæng útbreidda og gengu
tilneyddir til samninganna sem
margir þeirra eru hundóánægðir
með. Forráðamenn NBA voru
hinsvegar skynsamir þegar þeir,
fyrstir forráðamanna íþrótta-
deilda í heiminum, settu launa-
þak við 57% af heildartekjum
deildarinnar. Þeim tókst að
koma vitinu fyrir Ieikmenn sína.
Fyrir utan launin þiggja þessir
snillingar síðan tugi milljóna í
„aukapening" fyrir ýmis viðvik
eins og að lána nöfn sín og and-
lit í auglýsingar.
Fowler og McManaman.
Fowler er vorkunn
Robbie Fowler var á sínum tíma
talinn undrabarn í enskri knatt-
spyrnu. Þessi 23 ára leikmaður
sló rækilega í gegn í fyrsta
heimaleik sínum á sínu fyrsta
heila tímabili í liði Liverpool.
Þrenna á 4 mínútum, gegn
Arsenal í sigurleik á Anfield
Road í ágúst 1994, eru senni-
lega afdrifaríkustu mínútur sem
þessi ungi leikmaður hefur lifað.
Eftir leikinn var hann tekinn i
guðatölu meðal stuðningsmanna
liðsins. „I love that Fowler kid“
sungu íbúar borgarinnar við
Mersey og væntu mikils af
undraunglingnum í framtíðinni.
Enginn sá eftir einu einasta
pundi sem rann inn á banka-
reikning táningsins. Robbie
Fowler var þyngdar sinnar virði í
gulli og gimsteinum. Hann stóð
undir væntingum en bara í tvö
ár. Síðustu tvö ár hefur Fowler
ekki skilað því sem forráðamenn
Liverpool töldu sig vera að Ijár-
festa í þegar þeir gerðu betri
samning við leikmanninn en
áður hafði þekkst í enska bolt-
anum.
Steve MacManaman.
á bara sex mánuði eftir af sínum
samningi, bjóðast nú tæpar 14
milljónir á viku gangi hann til
liðs við Barcelona á Spáni. En af
hverju fær McManaman svona
miklu betra tilboð? Það er ein-
faldlega vegna þess að félagið
sem hreppir hann þarf ekki að
greiða Liverpool eitt penný fyrir
leikmanninn. Því getur nýja fé-
lagið bætt verðgildi hans við
vikulaunin sem þá jafna sig út
sem 14 milljónir á viku í 5 ár.
Blcik er snarbrugðið
Forráðamönnum ensku úrvals-
deildarliðanna er öllum brugðið
vegna framkomu Liverpoolleik-
mannanna tveggja. Þeir vita sem
er að aðeins eitt lið á Englandi,
Manchester United, getur staðið
undir jafn svimandi háum laun-
um og standa McManaman til
boða. I dag greiðir United að-
eins 25 prósent af tekjum sínum
í laun. Forráðamönnum Iiðsins
dettur ekki í hug að hækka það
hlutfall til muna og því síður að
eyða 14 milljónum í vikulaun til
eins leikmanns. Skynsemin ræð-
ur á Old Trafford.
Síðan enska úrvalsdeildin var
stofnuð, fyrir sex árum og sjón-
varpsstöðin SKY-Sport fór að
moka peningum í fótboltann,
hefur fjárhagsstaða félaganna
breyst til hins betra. Þar með
gátu félögin greitt leikmönnum
sínum hærri laun en áður og nú
er svo komið að laun meðaljón-
anna í úrvalsdeildinni eru um
100 milljónir á ári. Þetta eru
ekki það léleg laun að leikmaður
með meðalskynsemi ætti að geta
látið sér líða vel í ellinni eftir að
7-15 ára ferli er lokið. Þeir leik-
menn, sem ekki skilja að lengra
verður ekki gengið í græðginni,
ættu að leiða hugann að því hve
lengi stuðningsmenn þeirra hafa
getu til að borga sig inn á völl-
inn.
Hvernig í andskotanum á t.d.
venjulegur hafnarverkamaður í
Liverpool að geta verið jákvæður
í garð hinna Armaniklæddu
krydddrengja, sem leynt og ljóst
reyna að þvinga félagið til að
greiða sér mánaðarlaun sem þeir
sjálfir eru 50 ár að þræla fyrir?
Það er alla vega erfitt fyrir
verkamanninn, stuðningsmann
Liverpool, að finna að hjarta
leikmannanna slái fyrir félagið
sem ól þá upp og gaf þeim tæki-
færið.
I þessu ljósi er rétt að líta á
ummmæli Ruperts Lowe, stjórn-
arformanns Southampton:
„Ef leikmennirnir skilja ekki
hvað gerist ef gengið verður að
kröfum þeirra þá einfaldlega
drepa þeir hænuna sem verpt
hefur gullegginu.“
Arnar Gunnlaugsson.