Dagur - 27.01.1999, Síða 3

Ifc^ur
MIDVIKUDAGVR 27. JANÚAR 1999 - 19
LÍFIÐ í LANDINU
Karlrembulaust
karlrembukvöld
að Karlrembukvöld í
Kaffileíkhúsinu laðaði
að sérvöðvabólgna sjó-
ara og bílaviðgerðar-
menn með smurolíu
undirnöglunum.
A.m.k. reyndistþað
vitleysa.
Það var hins vegar nóg af glans-
andi ungum drengjum og stúlk-
um með fullt af spennum í hár-
inu og kamerlegu fólki (sem var
áreiðanlega ekki að fela tattú af
hafmey prýddri háreistum barmi)
á Karlrembukvöldi Kaffileikhúss-
ins, sem haldið var á bóndadegin-
um síðastliðinn föstudag. Jú, og
svo voru þarna tvær eldri konur.
Það voru tveir ungir menn,
Þorlákur Einarsson og Markús
Þór Andrésson, sem stóðu fyrir
karlrembukvöldi Kaffileikhúss-
ins. Dagskráin var opnuð á tí-
unda tímanum og hófst þá biðin
eftir karlrembunni...
Gjafvaxta stúlka
og Auto
Skipuleggjendur
buðu áhorfendur
velkomna og tóku
gestir vel í bón þeirra
um að klappað yrði
fyrir heiðursgesti
kvöldsins (sem var
falleg mynd af gjaf-
vaxta stúlku). Prúðir í
háttum bentu þeir
Stúlkan var fim og horfðu bæði karlar og konur andaktug á. Þá virtist skemmtan manna aflestri Eddu Bjargar Eyjólfs-
dóttur ieikkonu á bósasögunni um kynbiendingsstúikuna heldur ekki vera kynbundin. myndir: hari
um og rófustöppu upp í sig. Ver-
ið gæti að eitthvað hefði dregið
úr áhuga fólks á súrmatnum
(eða grámetinu eins og þorra-
maturinn heitir 1-a-á
A4 textablað sem lá á
borðum (við hliðina
þýskum Auto-motor
blöðum) og báðu sið-
sama um að láta vera
að kíkja undir gula
miðann, þar væri
nefnilega að finna
dónatexta. Þar fór lítið
fyrir karlrembunni,
skipuleggjendur höfðu
ekki lagt í að hafa 'text-
ann ófalinn frammi
fyrir berskjalda gest-
um. (Þeir sem iðuðu
í skinninu hafa sjálf-
sagt ekki getað
hamið sig, lyft mið-
anum og séð: fííddu
henni Jórunni, helvít-
is hórunnijríddu
henni Jórunni, rass-
gatið í o.s.frv...)
Rauðvrn og rófu-
stappa
Ekki allir höfðu
ákveðið að njóta
þorramatar á þessum
fyrsta degi þorra. Ein-
hveijir þó og m.a. par
sem sat með kertaljós
sín í milli og dreypti á
rauðvíni milíi þess sem
það raðaði hrútspung-
Súkkat-mönnum sem spiluðu
þarna milli atriða af alkunnri
þjóðelsku) að í Kaffileikhúsinu
er ekkert veitt brennivínið. Eins
og skipuleggjendur
kvöldsins bentu á þá væri
húsið griðastaður kvenna
og því yrðu menn að þola
brennivínsleysið en ein-
hvern veginn verður grá-
meti dálítið of grátt ef
ekkert er brennivínið.
Karlrembaii brást
En þá var komið að hápunkti
kvöldsins. Búið var kynna til
sögunnar: Harald Jónsson,
myndlistarmann og skáld, sem
segja átti „genúin karlrembusög-
ur“ svo notuð séu orð skipu-
leggjenda. Eftirvænting vaknaði
í augum áhorfenda, spennan
magnaðist...
A sviðið mætti Haraldur, frem-
ur bljúgur og álútur, sennilega að
kikna undan þessari dagskrár-
kynningu, með nýju bókina sína
Fylgjur. Þeir sem hafa, þó ekki
væri nema gluggað í þá hók vita
að leynist þar karlremba þá er
a.m.k. svo djúpt á henni að það
er ekki á almennan lesanda Ieggj-
andi að finna hana (og er þetta
ekki sagt bókinni til hnjóðs).
Það var í raun ekki fyrr en
undir lok dagskrárinnar, eftir
nytsamlega tískusýningu frá
Herrafataverslun Kormáks og
Skjaldar sem hápunktur kvölds-
ins rann upp, öllum að óvörum.
Reffilegur ungur maður, versl-
unarstjóri Kormáks, sem kynnt
Flestir sátu brenntvlnslaiisir ‘JjkZ'L. klsJdur
«**££££ZSá-oes**-
1/2 rassiim úti
Hinu er er ekki að Ieyna
að þorrinn átti þjóðleg
ftök í áhorfendum. Þeir
klöppuðu hátt og mikið
til að fagna Aðalsteini
Davíðssyni, sem hélt
erindi um bóndadag-
inn, sem stakk upp á
því að til mótvægis
hinu árlega kvenna-
hlaupi skyldi haldið
karlahlaup. Það
skyldi þó ekki hlaupið
í heilbrigðislegum og
merktum bol karlahlaups-
ins á mildum sumardegi
heldur á sjálfum bónda-
deginum. Sum sé í fimb-
ulkulda og í búningi sem
skírskotaði til fornrar
karlmennsku en ein-
hveijar sögusagnir eru
til um það að íslensk
karlmenni hafi áður
fyrri fagnað þorra með
því að hlaupa á öðrum
fæti kringum bæjarhús-
in að morgni bónda-
dags, hvurnig sem viðr-
aði með aðeins hálfan
bakhlutann klæddan
enda fátt á prjónabrók og annað
Konur voru senmiega ,~ . f / því siður að þar Iærið Aðalsteinn var
dagskránni sem gat yf/r um tíu-leytið sannfærður um að
værusjáanlegarkarlrembur.Að vsu J æti karlmenni: Hvergt vært hægt að
þegar inn skálmar maður sá Jda vestrahetja hnna glæsilegn, ef
\attur á höfði, skegg a efn eW/7Ús... ekki t.gnarlegn, syn-
hefði getað borið stolt. Svo hvarr uain^--,ngu a karlmennsku .
—-------------' Hann virtist mjög
Auður Haralds mælti fyrir minni karla og söguleg úttekt hennar á kvenrétt-
indabaráttu síðustu þriggja áratuga vakti lukku. Ráða mátti afræðu hennar
að hún samsamaði sig ekki hinum „heilbrigðu“ konum sem réðust á karl-
veldið „með brennandi brjóstahaldara að gunnfána“. Sagði stutta dæmisögu
til útskýringar. Hún hafði einhverju sinni verið fengin til að halda tölu í ein-
hverri karlareglunni og meðan hún beið þess að helgihaldi reglunnar lyki sat
hún í rúmgóðum kústaskáp, þarsem henni hafði verið skaffaður félagsskap-
ur reglubróðurs. Sá stikaði órólegur um og til að róa manninn niður og
drepa tímann fitjaði Auður upp á eins sakleysilegu umræðuefni og hugsast
gat: „Það eru miklar haustrigningarnar í ár“, sagði hún meinleysislega.
Manngreyið svaraði um hæl af örvæntingarofsa: „Það er ekki mér að kenna".
Þá, segir Auður, rann það upp fyrir henni að karlar væru hræddir.
vantrúa á að „mjúki maðurinn11
(og var sem ofvaxinn Albaníu-
ólífa hefði hrokkið ofan í kok
Aðalsteins meðan hann bar
þetta ógeðfellda hugtak fram)
hefði slíkt hopp af, enda þætti
þeim eflaust notalegast að fá
blómvönd í tilefni dagsins og
heitt kakó í rúmið „eða álíka
vesalmannlega drykki." Hann
benti jafnframt á að þetta karla-
hlaup myndi eflaust vekja at-
hafði tískusýninguna var að
ljúka máli sínu. Sýningarherr-
arnir voru farnir af sviðinu.
Hann leit varlega yfir salinn.
Laut höfði... skorðaði kollinn
nánast undir krepptum hand-
leggnum. Leit eldsnöggt til hlið-
ar og æpti hvellt: „Niður með
kerlingar..."
Stökk samstundis ofan af svið-
inu og hljóp í skjól.
Það elti hann enginn. LÓA
Kannski varþaðjjar-
stæða að ímynda sér
hygli langt út fyrir landsteinana
og þarf þá ekki að orðlengja
frekar um snilld þessarar tillögu.