Dagur - 16.04.1999, Qupperneq 11
FÖSTUDAGUR 16. APRÍL 1999 - 27
Tkgur
LÍFIÐ t LANDINU
VEÐUR
L j
R
FOLKSINS
■■•■■^^ Sumum finnst
BREF UR fátt sorgiegra en
að hafa glas eða
gler utan um
DAL kerti. Alls konar
myndskreytum
glösum með
jólasveininum,
páskakanínum,
blómum og öðru
dúlleríi er troðið
utan um kerti af
öllum stærðum
og gerðum, og
svo á loginn að
lýsa upp myndirnar á glösunum
og gefa þeim líf.
Mér finnst kerti vera falleg, ef
þau fá að loga í friði svo áran
þeirra Ijómi og skíni. Út um allt
í öllum regnbogans litum.
Að byggja múr
Vitiði, ég held að fólk sé dálítið
eins og kerti. Kerti er líf og fólk
er líf. Það er enn sorglegra þegar
fólk byggir múr utan um sig
helduren það þegar kerti eru
sett í glös. Maður hættir að sjá
og skynja útgeislunina.
Það er erfitt að losna við
svona múr þegar hann hefur
verið byggður á annað borð, og
líklega hafa allir einhvers konar
girðingar eða skráp utan um sig.
Allir þurfa jú að eiga sitt prívat
svæði þar sem hægt er að hafa
sjálfan sig í friði. En að byggja
um sig múr, er annað, því sá
sem innan við múrinn er getur
ekki með góðu móti skynjað það
sem er fyrir utan og verður
kannski með tímanum ómót-
tækilegur fyrir tilfinningum,
skoðunum og lífsmáta hinna,
lífsmáta sem alltaf er að breytast
og þróast. Sá sem er innan við
múrinn fylgir ekki með, missir
af framvindunni og einangrast
þar inni. Og enginn sér eða
skynjar útgeislunina hans, til-
finningarnar hans, eða reynir að
skilja einstrengingslegan
lífsmáta hans, lífsmáta sem jafn-
vel einkennist af tillitsleysi við
lífið. Lífið fyrir utan múrinn.
Ára vorsins
Það er lykt af vori í vindinum.
Lykt af vori og tilhlökkun, vorið
sprengir af sér öll bönd og öll
höft, allan snjóþunga, vorið er
algjörlega óviðráðanlegt og svo
dásamlega lifandi. Vorið geislar
og ilmar og græðir, - og lyktin af
því berst með vindinum. Vorið
er ekki hægt að setja í glas, eða
hlaða múr utan um, ára þess
ljómar og skín í fallegustu litum
heimsins. Vorvindarnir eru svo
einstakir og ómótstæðilegir. Því
leyfirðu þeim ekki að leika um
þig og horfir til himins, í stað
þess að horfa á lítinn blett \dð
fætur þína sem þú ert fastur á?
Reyndu! Spyrntu við báðum fót-
um í múrinn, sparkaðu í hann
og kýldu hann niður, láttu
vindana um að feykja brotunum
á haf út. Og sjáðu lífið fyrir
utan! Komdu með og vertu með
í lífinu. Það er of stutt til þess
að múra það inni.
Kerti eru líka of falleg til þess
að setja þau í glas. Alveg sama
hvort eru jól eða páskar. Lífið á
að vera líf. Það ert þú sem skap-
ar þína leið og þó leiðin þín
skari leiðir annarra, skaltu passa
að þú ryðjist ekki inn á leiðir
þeirra því þú hefur ekki rétt á
því. Þú átt bara eina leið, þína
eigin, ef þú villist inn á aðrar
brautir vanrækirðu þína og aðrir
vita ekki hvað þeir eiga að gera
við þig. A meðan tefurðu fyrir
öllum! Vertu bara samhliða,
einn með öllum. Enginn hafnar
þér ef þú hafnar ekki öðrum.
Ljómaðu, Iifðu í vorvindinum
og leyfðu Iitunum þínum að
njóta sín, fyrir alla muni: Ekki
setja áruna þína ofan í glas!
Hj ól og hestar
BJÖRN FINNSSON
SKRIFAR
Þegar vorar fer að koma meiri
hreyfing á landsins búendur.
Menn fara að Iiðka Iimi sína og
gripa sinna svo Iiprari verði við
sumarferð. Hestaeigendur liðka
og þjálfa hross sín, en aðrir taka
til járn- og álhesta sinna eða
gera annað liðkandi.
Gerist nú fjölfarið um stíga
við hýbýlaþyrpingar Iandsmanna
°g liggja þá oft saman leiðir
nefndra járn-, ál- og kjötfáka.
Kjötfákar eru sjálfstæðar og
hugsandi verur, þegar á vegi
þeirra verða járn- og álfákar,
barnavagnar eða önnur svipuð
farartæki, er það fákum þessum
oft óskiljanlegt hvað vera munu
og einhverjir þeirra hræðast við.
Hærðsla getur haft slæmar af-
leiðingar og þvi skal af varfærni
farið svo eigi hljótist slys af.
Reiðmenn járn- og álfáka geta
brugðist vel við og vikið á kant
út eða stöðvað alveg meðan kjöt-
fákar flytja reiðmenn sína fram-
hjá. Einnig er gott fyrir kjötfák-
ana og kurteisi við reiðmenn að
bjóða góðan dag eða mæla
nokkuð af munni fram enda
þekkja fákarnir tal manna og
hræðast því síður.
Vitaskuld væru aðskildi stígar
um margt heppilegri en stígar
með blandaðri umferð. Slíkir
kosta þó mikið fé og taka pláss
svo oft er erfiðara framkvæmdar
enda rými víða lítið. Hins vegar
má benda á að vel má venja
kjöthesta við umferð ál- og stál-
hesta og gjarnan fara að dæmi
klúbba í Bandaríkjum Norður-
Ameríku sem hafa sameiginlega
stíga og brautir og venjast hvorir
öðrum. Þeir hafa ákveðna æf-
ingatíma saman og skiptast
gjarnan á fákum einhverja
stund.
Verðug væru slík verkefni ís-
lensku sportfólki og myndi vafa-
laust auka gleði manna af fjöl-
breyttari útiveru og auknu um-
burðarlyndi íslenskra einstakl-
ingshyggjumanna.
Hesturinn er af holdi og blóði,
hjólhesturinn máhns síns gerð.
Við útiveru rjátlar rjóði,
reiðmaður á ferð.
Vegagerðm á Vesturlandi
athafnasöm
HJÁLMAR GUNNARSSON í
GRUNDARFIRÐI
HRINGDI
„Vegagerðin hefur undanfarin ár
verið að leggja veg út í átt að
Búlandshöfða frá Grundarfirði.
Þar á leiðinni lenda þeir eftir tíu
ára mælingarstarf akkúrat í að
eyðileggja síðasta himbrima-
hreiðrið í byggð, sem ég veit um.
Vegurinn var líka svo nákvæm-
lega lagður að þeir lentu alveg
eftir mænisásnum á hlöðunni á
Búlandshöfða. Þar bjuggu göm-
ul hjón sem neyddust tií að
hætta búskap. Himbriminn er
með fágætustu fuglum á íslandi
og er í hættu. Þeir reiknuðu það
akkúrat að það félli aur og grjót
yfir hreiðrið hans við Lárvatn.
Um Búlandshöfða hefur verið
vegur í 35-40 ár og var gerður af
augum fram. Sá vegur hefur
reynst frámunalega góður og þar
hafa aldrei orðið óhöpp.
I þessum gauragangi í Bú-
landshöfða sást þeim yfir eina
merkilegustu fornleifaperlu Is-
lands og þótt víða væri leitað.
Þar var við gamla veginn svo-
kallaður Líksteinn. Ég held að
þeir séu búnir að kaffæra hann.
Hann hefur verið þar frá því í
frumkristni. Menn hafa alltaf
látið lítinn stein á helluna þegar
þeir hafa iabbað þar framhjá. Ég
sé ekki annað en báðar þessar
perlur hafi verið eyðilagðar,
hvort sem menn hafa gert það af
ráðnum hug eða menn eru bara
að vaða í myrkrinu.
Þessir vegagerðarmenn eru
orðnir svo tæknilegir að þeir eru
alveg á hælunum á ameríska
flughernum þegar hann skýtur
inn um þennan glugga eða hinn
hjá Saddam. Þeir hitta svo ná-
kvæmlega ofan í hreiðrið að það
má segja að þeir hafi kúkað ofan
í hreiður himbrimans. Þetta er
ekki mönnunum að kenna sem
vinna þarna, þeir vinna eftir
teikningum."
Veðrið í dag...
Allhvöss eða hvöss norðanátt með snjókomu eða éljagangi.
Norðvestan hvassviðri austanlands, en þurrt og víða bjart
veður sunnan- og vestanlands. Minnkandi norðanátt um
landið vestanvert síðdegis. Frost á hilinu 0 til 6 stig,
hlýjast við suðausturströndina, en kaldast norðvestantil í
nótt.
Blönduós Akureyri
Egilsstaðir Bolungarvík
C1 mn L!5 | 5£ -io ! o- Z) mm
1 «1 ■ 1 ■ ■ ■ B - -5 ! -5- -0 i -10' m ,— ,
Flm Fös Lau Mán Þri Miö Rm Fðs Lau Mán Þri Miö
I f{ ÍK { £ í í í i í i | rfií'íi r/ rrrss
Reykjavík Kirkjubæjarklaustur
CQ) mn i ..(*C) mm
r \. ■ : -5 0-
■ • -0 -5-
\ /í í r í r ffsf/'/ \ í í r fss
Stykkishólmur Stórhöfði
í fí í í í fffff/f L.- fítXitff
.
Y — Veðurspárit 15.04.1999
Línurit: Lofthiti, spágildi fyrir miðnætti og hádegi.
Súlurit: Úrkoma, uppsöfnuð i 12 klst.
Vindörvar: Vindur blæs inn að punkti. Vindhraði er táknaður
með skástrikum; heilt strik táknar 5 m/s en hálft 2.5 m/s.
Þríhyrningur táknar 25 m/s.
Dæmi: « táknar norðvestanátt, 7.5 m/s.
Færð á vegum
í gærkvöld var hvassviðri, skafrenningur og vont
ferðaveður víða á landinu, síst þó á Suður- og
Suðvesturlandi. Ófært var um Bröttuhrekku og
Steingrímsfjarðarheiði, en ráðgert að moka þar í dag. Á
Noröurlandi var ófært um Víkurskarð. Á Norðausturlandi
austan Húsavikur til Vopnafjarðar var vart ferðafært vegna
veðurs. Þungfært var orðið um Möðrudalsöræfi og mátti
húast við að þar lokaðist með kvöldinu.