Dagur - 13.05.1999, Side 3

FIMMTUDAGUR 13. MAÍ 1999 - 19
LÍFIÐ í LANDINU
Trillusjómenn Œafnar-
firði, sem eiga
beitningaskúra á hafna-
rsvæðinu, hafa verið
beðnir aðfjarlægja þá,
rifa þá eðaflytja þá af
svæðinu. Hafnaryfir-
völd segja að skúrará
þessum stað samræmist
ekki skipulaginu.
Skúrarnir voru áður þar sem
núna er kaffihúsið Kænan, síð-
an voru þeir fluttir á þann stað
sem þeir eru núna. Svæðið er í
daglegu tali kallað Kaldalón eftir
Stjána Kalda, sem er einn þeirra
sem fyrstur byggði sér skúr á
þessum stað. Kristján Jónsson er
76 ára. Hann segist ekki hafa
róið af neinu gagni í fjögur ár en
hann hefur samúð með ná-
grönnum sínum. „Það er illt að
fara svona með strákagreyin sem
hafa þetta sem lifibrauð. Það er
agalegt að vera rekinn svona í
burtu. Við fengum bréf fyrir
þremur vikum og áttum að vera
farnir í burtu 8. maí.“
SviMn loforð
Þarna hafa um tíu hafnfirskir
tillukarlar aðstöðu. Þeir undrast
sé metinn á 600 þúsund en
verðmætið liggi í aðstöðunni,
frystigeymslunni og veiðarfær-
unum. „Þetta er nokkurs konar
eignaupptaka.“
Ragnar er með beitningarað-
stöðu í skúmum sínum. Hann
segir það vera ansi hart að þurfa
fara burt af hafnarsvæðinu, en
bætir við að til standi að byggja
vélsmiðju á lóðinni sem skúrarn-
ir standi á. I grendinni hafi verið
úthlutað lóð fyrir skemmu, þar
sem ætlunin sé svo að selja eða
leigja útgerðamönnum aðstöðu.
Ragnar segir að ef yrði af fram-
kvæmdum, yrði sú aðstað ekki
tilbúin fyrr en í haust og segist
ekki skilja hvar þeir eigi að vera í
millitíðinni.
Tilbimir til viðræðna
Ragnar furðar sig á skilnings-
leysi bæjaryfirvalda og segir
trillukarlana vera tilbúna til að
ræða um bætur fyrir skúrana, en
best væri ef bærinn geti útvegað
þeim jarðarskika undir þá. „Bæj-
aryfirvöld hafa boðist til að flytja
skúrana í burtu fyrir okkur.
Okkur hefur verið boðið
geymslusvæði við Alverið, en
þarna yrði engin beitningarað-
staða, þar sem ekkert rafmagn
er á svæðinu. Þetta yrði bara til
þess að geyma þá. Þetta er
furðuleg afstaða til atvinnustarf-
semi í bænum.“ -PJESTA
Hafnfirskir trillusjómenn segja að
bæjaryfirvöld hafi gefið vilyrði um
lóð yrðu þeir að flytja skúra sína í
burtu. myndir: teitur.
„Það er illt að fara svona með strákagreyin, sem hafa þetta sem lifibrauð, “ segir Kristján Jónsson, sem fyrstur reisti sér skúr á þessum stað.
skilningsleysi bæjaryfirvalda og
segja yfirvöld helst vilja senda þá
til Krísuvíkur. Hafnaryfirvöld
hafa boðið þeim að flytja
skúrana upp í Hraun en sjó-
mennirnir telja það of langt í
burtu frá Höfninni. Þeir segja
að þegar þeir fengu aðstöðuna
fyrir um 13 árum hafi þeir feng-
ið vilyrði frá bæjaryfirvöldum að
þyrfti bærinn á landinu að halda
yrði þeim útveguð lóð undir
skúrana.
Grásleppan boöar sumar
Kristján málar í skúrnum og
hefur verkað grásleppu í honum.
Hann segir að sigin grásleppa sé
herramannsmatur. „I fyrra sendi
ég grásleppu út til systur minnar
sem býr í Bandríkjunum. Henn-
ar Ijölskylda er sólgin í signa
grásleppu. Eg þvæ fiskinn uppúr
saltpældi áður en ég hengi bann
upp. Það sagði mér karl hérna
að sér fyndist ekki vera komið
sumar fyrr en hann fær grá-
sleppu á diskipn hjá sér,“ segir
Kristján og bætir því við hann sé
með langan lista af nöfnum
fólks, sem vilji fá grásleppu hjá
honum. Grásleppuna fær hann
hjá grásleppukörlum þarna í
grendinni. En í umræddum
skúrum hafa tveir grásleppukarl-
ar aðstöðu.
Kristján segir að
þeir hendi fisk-
inum og hirði
einungis hrogn-
in og finnst illa
farið með hrá-
efnið.
Nokkuxskonar
eignaupptaka
Kristján segir að
í skúrunum liggi
mikil verðmæti,
veiðarfæri og kæligeymslur fyrir
beitu. Einn þessara sjómanna er
Þeir undrast skilnings-
leysi bæjaryfirvalda og
segjayfirvöld helst
vilja senda þá til
Krísuvíkur.
menn seu
með
„Bæjaryfirvöld hafa boðist til að flytja skúrana I burtu fyrir okkur. Okkur hefur verið boðið geymslusvæði við Alverið, en
þarna yrði engin beitningaraðstaða, þar sem ekkert rafmagn er á svæðinu, “ segir Ragnar Gunnarsson trillusjómaður.
Ragnar Gunnarsson. Hann
keypti sér skúr þama fyrir um
ári síðan. Hann á bátinn Dag-
rúnu, sem er
sex tonna trilla,
sem hann gerir
út á línuveiðar.
Hann er með
32 tonna kvóta
og segist geta
lifað þokkalega
á því. Það er
helst að maður
hafi eitthvað
útúr svoköllum
meðafla. Ysu og
steinbít. Ragnar segir skúrana
kannski ekki vera verðmæta sem
slíka, hann segir að skúrinn sinn
1