Dagur - 04.12.1999, Blaðsíða 6

6 - LAUGARDAGUR 4. DESEMBER 1999
ÞJÓÐMÁL
Útgáfufélag:
Útgáfustjóri:
Ritstjóri:
Aðstoðarritstjóri:
Framkvæmdastjóri:
Skrifstofur:
Simar:
DAGSPRENT
EYJÓLFUR SVEINSSON
ELfAS SNÆLAND JÓNSSON
BIRGIR GUÐMUNDSSON
MARTEINN JÓNASSON
STRANDGÖTU 31, AKUREYRi,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 14, REYKJAVÍK
460 6100 OG 800 7080
Netfang ritstjórnar: ritstjori@dagur.is
Áskriftargjaid m. vsk.: 1.900 KR. Á MÁNUÐI
Lausasöluverð: 150 kr. og 200 kr. helgarblað
Grænt númer: 800 7080

Netföng auglýsingadeildar: greta@dagur.is-augl@dagur.is-gestur@ff.is
Símar aug/ýsingadeildar: (REYKJAVÍK)563-i6i5 Ámundi Ámundason
(REYKJAVÍK)563-1642 Gestur Páll Reyniss.
(AKUREYRIJ460-6192 Karen Grétarsdóttir
Símbréf auglýsingadeildar: 460 6161
Símbréf ritstjórnar: 460 617KAKUREYRI) 55i 6270 (REYKJAVlK)
LitrOdr prestar
í íyrsta lagi
Leiða má að því rök að mjög stór hópur landsmanna, jafnvel
meirihlutinn, vilji að prestar Þjóðkirkjunnar séu litskrúðugar
persónur sem láti að sér kveða og tekið sé eftir. Geðleysingjar
eru illa til forustu fallnir og hvað svo sem annars má segja um
erindi Þjóðkirkjunnar og trúarbragðanna við aldamótin 2000,
þá er það einfaldlega staðreynd að sóknarprestar gegna mikil-
vægu forustuhlutverki í því samfélagi sem þeir þjóna. Sem bet-
ur fer eigum við marga tilkomumikla presta sem bæði gefa
okkur dálítið aðra sýrt á hlutina en við erum vön, en eiga um
leið traust sóknarbarnanna og geta veitt leiðsögn ef svo ber
undir.
í öðru lagi
Lífrænt samband prests og sóknarbarna er grundvöllur þess að
Þjóðkirkjan þrífist sem raunveruleg þjóðkirkja. Málið snýst um
gangkvæmni. Ekki einhliða prédikun kirkju og prests. I því
felst að Þjóðkirkjan má ekki leyfa sér um of sérviskulega boð-
un fagnaðarerindisins, jafnvel þó hún sé litrík, heldur verður
hún að taka þátt í og láta sig varða daglegt amstur og brauð-
strit fólksins. Og laga sig að því. Slíkt krefst mikillar lagni og
samskiptahæfileika af bæði forsvarsmönnum sóknarbarna og
prestsins. Eðlilega klikkar slíkt stundum, eins og dæmin
sanna.
í þriðja lagi
Óeðlilegt ástand hefur nú ríkt í Holtsprestakalli í Önundar-
firði um skeið. Þó svo að hinn litríki sóknarprestur, Gunnar
Björnsson, hafi lítið viljað kannast við samskiptaöðrugleika og
prestsfrúin segi Degi í fullkomnu æðruleysi í gær að í Holti
séu menn í rólegheitum að baka fimm sortir af smákökum fyr-
ir jólin, þá er ljóst að grípa varð inn í málið. Sem betur fer virð-
ist biskup hafa kjark til að taka á málinu, og því ber að fagna.
Enn er málið sjálft þó óleyst og eina lausnin sem hugsanleg er
felst í því að skapa á ný lífræn tengsl milli sóknarprestsins í
Holti og sóknarbarnanna - jafnvel þó það þýði að skipta verði
um sóknarprest. Birgir GuÖmundsson.
Að meika sig og það
Þegar Garri var að vaxa úr
grasi var kvenpeningurinn
stöðugt að meika sig. Sem
fólst í því að maka einhverri
leðju úr buðk sér á fés í fríkk-
unarskyni. Mun þessi eðju-
smurningariðja enn vera
stunduð af konum sem nú eru
á dögum. Garri og jafnaldrar
hans í síðhippatímanum meik-
uðu sig ekki með sama hætti
og dömurnar. Þeir voru aðal-
lega í því að meika love en ekki
war, voru sum sé
fíknari í og fúsari til
hvílubragða en til
fjöldamorða. Þetta
var sem sagt það
sem menn og konur
voru að meika fyrir
25-30 áruni.
Nú snýst víst allt
um að meika það.
Og áður en menn
meika það þurfa þeir að meika
sig. Sem felst ekki lengur í
andlitssmurningu, heldur því
að búa sér til markaðsvæna og
söluhvetjandi ímynd út á við,
óháð því hvað innra býr, ef
eitthvað býr þá á annað borð
undir yfirborðinu. Umbúðirn-
ar og innihaldið hafa runnið
saman í eitt
Að meika monnípeninga
Garri Ias skemmtilegt viðtal í
Degi í vikunni, þar sem
ungskáldið Börkur Gunnars-
son greindi frá nýrri bók sinni
sem fjallar um það að meika
það. Börkur þessi hefur m.a.
gert fína sjónvarpsmynd um
úrelti heimilisfeðra, þar sem
einn af því sauðahúsi hengdi
sig í stofunni heima hjá sér og
var fagnaðarefni konu hans og
dóttur.
En nú er Börkur sem sé
kominn með bók þar sem
krufin er til mergjar mismun-
andi afstaða kynslóðanna til
þess „að meika það“. Kynslóð
V.
Garra vildi, að sögn Barkar,
sem sé aðeins meika það ef
hún átti það skilið, þ.e. bara ef
árangurinn var laun erfiðisins,
sem sé gegnum þrengingar til
stjarnanna. En kynslóð Garra-
barna, X-kynslóðin svokallaða,
vill bara meika það, alveg
sama hvernig, og helst með
sem minnstri fyrirhöfn.
Hlutabréf í vindimim
Þannig setur X-kynslóðin þá
helst á stall sem eru
svo flínkir sölumenn
að þeir geta selt fá-
vísum almúga fánýtt
rusl og breytt gerfi-
þörfum í lífsnauð-
synjar. Hámark
manngildisins er þó
að geta selt sem
mest af hlutabréf-
um í vindinum. Því
nú er manngildi og auðgildi
ekki lengur stillt upp sem and-
stæðum, þau hafa runnið sam-
an í eitt, manngildið er auð-
gildið og öfugt. Garri og félag-
ar voru hinsvegar ginnkeyptari
fyrir hlutabréfum í sólarlagi
Dags.
Gömlum bongó- og gæru-
hippa á borð við Garra er nátt-
úrlega ekki skemmt og finnst
harla holur hljómur í hugsjón-
um og markmiðum æskufólks-
ins. En svona gengur þetta,
foreldrum Garra var heldur
ekki skemmt þegar hann kom
sauðdrukkinn eða útúr stónd
úr mótmælagöngum bernsk-
unnar, sligaður af öllum
heimsins áhyggjum. Þannig er
þetta bara. Og hver veit nema
að barnabörn Garra verði frið-
ardúfur og hugsjónahipppar
sem snúast öndverð gegn efn-
ishyggju foreldranna?
Sagan endurtekur sig alltaf
og fer hring eftir hring.
- GARRI
ODDUR
ÓLAFSSON
skrifar
Fyrir mörgum eru nettengingar
tölvukerfanna ekki annað en
flækjur af netatrossum, sem
hvorki finnst upphaf né endir á.
Aðrir skilja tölvuheiminn í botn og
bíða þess eins að tæknin rétti
þeim matinn út um skjáinn og þá
þarf aldrei að víkja frá honum
meir. Trúin á tölvurnar er eins og
hver önnur guðsdýrkun, þar sem
hver og einn skapar guðinn í sinni
mynd og jábræður tengjast f söfn-
uði.
Eins og hinir biblíuföstu trúa að
ríki Guðs sé f nánd, eru netsöfn-
uðirnir klárir á því, að Netið muni
innan tíðar sjá oss vanmáttugum
fyrir öllum þörfum andlegum sem
jarðneskum. Vart líður svo dagur
að ekki séu kynntar nýjungar og
opinberanir um undramátt Nets-
ins og giæstar framtíðarhorfur
sem það mun veita um táradali
gömlu trúarbragðanna. Netið
Ieiðir til sparnaðar og hagsældar,
það veitir atvinnu og það vinnur
Netaflækjur eða fögur veröld?
fyrir okkur. Það skapar jafnvægi í
byggð landsins þar sem útmetinn
staður Menntanetsins er á Kópa-
skeri og svarsímaþjónustan á Suð-
ureyri. Skólabygginar eru úreltar
og kennarar þurfa
ekki lengur að þola
þá raun að horfa
framan í nemendur
sína, því fjar-
kennslan er að taka
við og rúðubrot og
einelti hverfur með
hefðbundnu skóla-
starfi.
Allt er hverfiilt
En sem fyrr gengur Adam illa að
tolla í sinni Paradís, því hann er
gæddur þeirri mannlegu náttúru
að fara sér að voða. Tölvuguðinn
Microsoft í Ameríku er dæmdur
og tröllum gefinn fyrir einræðistil-
hneijgingar og nú er Isiandssfma
og Islandsbanka hótað öllu illu
fyrir að veita ókeypis aðgang að
Netinu. Minni spámenn netteng-
inga missa þar með spón úr sínum
öskum og mun nú reyna á Sam-
keppnisstofnun að kveða upp enn
einn Salómonsdóminn.
Fyrir nokkrum
vikum var sett upp
símasvarþjónusta
til að bjarga byggð
á Vestfjörðum. Nú
kvað sú atvinnu-
bótavinna vera orð-
in úrelt eins og
flest annað sem
tengist Netinu, þar
sem tæknin í dag treðst í sífellu
yfir tækni gærdagsins. Bankar og
símafyrirtæki ryðjast yfir og gleypa
hina minni spámenn og ekki mun
líða á löngu þar til tvíeyki síma og
banka fari að stjaka hvort við
öðru, sem endar á þann eðlilega
veg, að einn banki og einn sími
munu taka að sér allar tengingar
og upplýsingaflæði, að sjálfsögðu
gratís eins og nú hefur gerst.
Auðæfi dánaxheima
Þeir sem ráða margmiðluninni
safna sálunum til sín. A þeim vett-
vangi gleypir nú hver annan og
allt er til sölu ef nógu vel er boð-
ið. Hlutabréfamarkaðir gegna þar
lykilhlutverki og gagnalindirnar
skipta um eigendur samkvæmt
lögmálum markaðarins og sjúkra-
skýrslur og dánarvottorð eru orðin
að einum helstu gullnámum upp-
lýsingaaldar. Hvern dreymdi um
það þegar enn Iifðu tíu ár af þús-
öidinni?
En það er varlegast að spá sem
minnstu um hvort netin flækjast í
eina bendu eða vísa mönnunum
greiðfæra leið til þeirrar paradísar
sem fyrirheit eru gefin um. Or-
stutt reynsla af framþróun alteng-
ingarinnar sýnir að við vitum álíka
mikið um þá nýju, fögru veröld og
hinir fornu Grikkir um frum-
myndaheim sinn, sem enn er ráð-
gáta.
-Ðagur
spurt 'tm
sva]ra<ð
Hvem viltu sjá sem
næsta seðlabanhastjóra?
Benedikt Johannesson
framkvæmdastjóriTalnakönminar.
„Helst vildi ég að bankastjórun-
um væri
fækkað í
einn. En úr
því að þeir
eiga áfram
að vera þrír
finnst mér
líklegast að
Páll Péturs-
son verði
ráðinn.
Hann yrði
ekki lakari seðlabankastjóri en
Steingrímur var.“
ÓlafurÞ. Jónsson
Jv. vitavörðnr.
„Helst vildi
ég fá Finn
Ingólfsson
sjálfan, til
þess að
losna við
hann úr
ráðuneyt-
inu. Það
skiptir sjálf-
sagt ekki
máli hvort
hann sé rétti maðurinn í starfið,
menn verða hvort sem er allir
harla líflitlir þegar þeir komast í
þetta musteri á Arnarhóli. Sfðan
er Finnur líka mikið upp á
heilsuræktina og það ætti því að
fara vel að hann færi í bankann,
sem er þekktur fyrir góða líkams-
ræktaraðstöðu í kjallaranum."
AuðurHaralds
rithöfnndur.
„Væri ekki
alveg upp-
lagt að fá
Sverri Her-
mannsson.
Heiðarlegur,
pottþéttur,
hógvær, lítil-
látur og læt-
ur sér duga
lág laun. Eg
mæli með
Sigurúur G. Guðjónsson
lögmaðw.
„Eg vil sjá
Má Guð-
mundsson.
Ég tel að
hann hafi
sýnt það í
störfum sín-
um sem
efnahags-
ráðgjafi
Ólafs Ragn-
ars Grímssonar í Ijármálaráðu-
neytinu og í síðari störfum sín-
um hjá bankanum að hann hafi
þá menntun og reynslu sem þarf
til þess að gera bankann að því
stjórntæki sem þarf í íslenku
efnahagslífi/1
þessum manni.“
ni ín Ls' a rk; n tii ii u mó li