Dagur - 10.03.2001, Qupperneq 6

30- I.AUGARDAGUR 10. MARS 2 00 1
. Dogur
ÞJÓÐMÁL
jy&jmttr'
Útgáfufélag: dagsprent
Útgáfustjóri: eyjólfur sveinsson
Ritstjóri: elías snæland jónsson
Aðstodarritstjóri: birgir guðmundsson
Skrifstofur: strandgötu 3i, akureyri,
GARÐARSBRAUT 7, HÚSAVÍK
OG ÞVERHOLTI 1A, REYKJAVÍK
Simar: 460 6ioo OG 800 7080
Netfang rilstjórnar: ritstjori@dagur.is
Áskriftargjaid m. vsk.: 1.900 kr. Á mánuði
Lausasöiuverð: 150 kr. og 200 kr. helgarblað
Grænt númer: 800 7080
Netföng auglýsingadeildar: valdemar@dagur.is- augl@dagur.is-gestur@ff.is
Símar auglýsingadeildar: creykjavík)563-i615 Ámundi Ámundason
(REYKJAVÍKJ563-1642 Gestur Páll Reyniss.
(AKUREYRIJ460-6192 Valdemar Valdemarsson
Simbréf auglýsingadeildar: 460 6161
Símbréf ritstjórnar: 460 617i(akureyri) 551 6270 creykjavík)
Menn og málefni
í fyrsta lagi
Línur virðast nú vera að skýrast í forustukjöri Framsóknar-
flokksins sem fram mun fara á flokkþinginu sem hefst í næstu
viku. Ljóst er að í það minnsta þrír frambjóðendur munu slást
um varaformannsembættið en tveir um ritarastöðuna. Allir
hafa frambjóðendurnir lýst því yfir að fyrst og fremst sé verið
að velja á milli einstaklinga til að gegna forustu. Vissulega er
það rétt að framsóknarmenn munu velja milli einstaklinga, en
flest bendir til að þeir muni í leiðinni taka pólitískar ákvarð-
anir um þær áherslur sem flokkurinn ætlar að leggja í náinni
framtíð.
í öðru lagi
Olíkra stefnumiða gætir ekki síst í varaformannskjörinu þar
sem sýnilegur munur er milli frambjóðenda. Það kom t.d.
berlega fram í frétt í Degi í vikunni að þessir frambjóðendur
hafa ólíkar áherslur gagnvart því hitamáli sem útboð almennr-
ar grunnskólakennslu í Hafnarfirði er. Einmitt þetta mál er
ágætis prófsteinn á grundvalldarviðhorf stjórnmálamanna, því
þrátt fyrir aulafyndni forsætisráðherra á þingi í vikunni, þá er
hér á ferðinni grundvallarmál sem varðar kjarna allra stjórn-
mála.
í Jiriðja lagi
Ljóst er að af varaformannsefnunum er Jónína Bjartmarz ein
fylgjandi því að gera tilraun með kennsluútboð, enda virðist
hún þar dálítið á skjön við meginstraum flokksins. Ólafur
Örn hefur aftur komið með mjög afgerandi yfirlýsingar um
einkavæðingu Landsímans, sem ríma ekki við stefnu núver-
andi forustu. Þessi málefnaágreiningur mun auðvelda mörg-
um að átta sig á frambjóðendunum, hvað sameinar þá og hvað
skilur þá að. Því eiga þeir skilyrðislaust að gefa sig upp á fleiri
sviðum, t.d. í Evrópumálum og heilbrigðismálum. Það er gott
og gilt svo langt sem það nær að halda á lofti persónum, en
það er ekki síður mikilvægt að málefnapólitíkin týnist ekki í
hringiðu persónupólitískrar fegurðarsamkeppni. Sérstaldega
þegar málefnaágreiningurinn er fyrir hendi.
Birgir Guðmundsson
SMS sjónvarp á uppleið
Samkeppni er alltaf til góðs,
enda eingöngu keppt í þágu
neytenda, sem kunnugt er og
í anda lögmála framboðs og
eftirspurnar. Samkeppni hef-
ur verið komið á í flestum
greinum atvinnulífsins og
drýpur nú alls staðar smjör af
stráum og fjölbreytni eykst.
Ekki síst á sjónvarpsrásunum
þar sem þúsund blómum er
Ieyft að spretta í þágu áhorf-
enda.
Og nú er loksins, og þó fyrr
hefði verið, að hefjast sam-
keppni í sjónvarpsút-
sendingum á klám-
efni á Islandi. Sjón-
varpsstöðin Sýn hef-
ur um skeið staðið
fyrir sýningum á
svokölluðum léttblá-
um myndum fyrir
svefninn en aðrar stöðvar ekki
haft sig í frammi í þessum
geira hingað til. En nú stefnir
allt í hörkusamkeppni í þess-
um efnum.
Teikniklám?
Breiðband Landssímans hef-
ur hafið dreifingar á alþjóð-
legu klámefni og mun selja
það Skjá einum til útsending-
ar. Og ný sjónvarpsstöð, Stöð
1, ku vera með fínustu klám-
rás á „teikniborðinu" eins og
segir í DV og er væntanlega
um að ræða bláar teikni-
myndir um fígúrur á borð við
Mjallhvít og dvergana sjö og
þeirra samfarir harla góðar.
Ennfremur mun þegar vera
hægt að horfa á þýskt klám á
Breiðbandinu og er örugglega
ekki ófyndnara en þættirnir
um Derrick og þá fúlu frænd-
ur alla saman.
Það má því gera því skóna
að klámhundar landsins og
kannski lands'menn allir fái
nægt klámefni við sitt hæfi á
næstunni, enda segir for-
V
stöðumaður Breiðbandsins að
„þetta sé ágætis efni sem eng-
an svíki“.
Sadó, Masó,
Sódó?
En hér eins og svo víða, fylgja
bögglar skammrifi. Það hefur
til dæmis komið fram að Stöð
2 og Ríkissjónvarpið ætla ekki
að hcfja sýningar á klámefni,
þannig að framboðið verður
minna en efni stæðu annars
til. En vonandi bætast þessar
siðprúðu stöðvar í
hópinn sem fyrst,
þ.e. um leið og þær
sjá að þetta skilar
hagnaði.
En svo er einnig
hætt við að margar
þeirra þúsunda klám-
mynda sem í hoði verða á hin-
um stöðvunum, hjóði ekki
upp á nógu fjölbreytt efnis-
tök. Þannig má búast við að
þær sýni einkum og aðailega
myndir þar sem menn fara
upp á konur og konur fara
upp á menn og öfugt. Og
þetta gæti orðið svolítið til-
breytingarlaust til lengdar.
Því er nauðsynlegt að sjón-
varpsstöðvarnar sérhæfi sig
og marki sér hver sinn bás á
kynlífsrásunum. Þannig gæti
Ríkissjónvarpið haldið úti
klámrás um hefðbundnar
uppáferðir manna og kvenna
hvort á annað; Stöð tvö Iagt
áherslu á efni þar sem maður
íer upp á mann og annan og
kona ofaná konu; Skjár einn
einbeitt sé að samney'ti
manna og dýra merkurinnar
og Stöð 1 snúið sér að SMS
rás, sem sé Sadó, Masó,
Sódó.
Og una þá allir glaðir við
sitt og flestum þörfum full-
nægt á öldum ljósvakans.
GARHÍ
JÓHANNES
SIGURJÓNS
SON
skrifar
Bændur hafa verið grátt leiknir
af fjölmiðlum um áratugaskeið.
Rauðvínspressan hefur hamast
á hændastéttinni svo til upp-
styttulaust, ekki síst með um-
fjöllum um bændabæturnar og
aöra meinta aðstoð sem bændur
hafa þegið af almannafé. Og síð-
an hafa alls kon;ir hallar og
laddar komið fram á mannamót-
um og í sjónvarpi og gert grín að
bændum og málað þá harla
ókræsilegum dráttum á stund-
um. Islenskir bændur eiga sem
sé við nokkurn ímyndarvanda að
stríða, þrátt fyrir að framleiða
bestu mjólkur- og kjötafurðir á
byggðu bólí og hljóti því að telj-
ast í hópi heimsins bestu
bænda.
En bændur eiga auðvitað
sjálfir ærna sök á eigin ímynd og
viðurkenna það raunar llestir.
Þeir hafa sem sé ekki staðið sig
nógu vel í áróðursstríðinu og
látið um of valta yfir sig í þeim
eínum, í stað þess að snúast til
Bændaferð án bænda
varnar og jafnvel blása til sókn-
ar. Þeir hafa einfaldlega ekki
haldið vöku sínni þegar á þeírh
hafa staðið öll spjót. Eins og
ljóslega hefur komið fram í stóra
bændaferðarmálinu síðustu
daga.
Feigðarflan?
Það er mikið búið að
óskapast í fjölmiðlum
út af gin- og klaufa-
veildhópferð bænda til
Bretlands. Bændaleið-
toginnn Ari Teitsson var
hreint forviða yfir
áformum kollega sinna að stor-
ma til Stóra-Bretlands, nánast í
því skyni í hefja innflutning á
gin- og klaufaveiki til íslands, á
meðan jafnvel örgustu borgar-
búar væru að afskrifa utanlands-
ferðir af öryggisástæðum. Og
Guðni landbúnaöar kvaðst varla
trúa því að bændur sýndu slíkt
ábyrgðarleysi og væri auðvitað
hiirmulcg kaldhæðni ef bændur
sjálfir yrðu til þess að flytja
nauta- og sauðasjúkdóma inn í
landið.
Og fleiri hafa lagt orð í belg
um hina ógurlega bændaför til
Bretlands og allir sammála um
að annað eins feigðarflan hafi
ekki verið áformað írá því ís-
lenskur landbúnaður
hófst. Undir þessari
orrrahríð hafa bændur
setið þegjandi og til
dæmis hefur ekki einn
einasti af þeim stóra
hópi bænda sem hafði
skráð sig til ferðar látið
í sér heyra í fjölmiðlum.
Sf ormiir í glasi
Að þessu sin-ni var ástæðan
reýndar einföld. Bændaferðin
skelfilega er sem sé engin
bændaför, heldur her aðeins
þetta nafn frá fornu fari frá þvi
að bændaferðir voru einkum
ætlaðar hændum, að siign tals-
manns ferðaskrifstofunnar. I
auglýstar bændaferðir fer því
alls konar fólk, enda öllum opn-
ar. Og svo skemmtilega vill til að
í þessa tilteknu bændaferð til
gin- og klaufaveikilanda er cng-
inn starfandi bóndi skráður, cf
marka má DV sem aldrei lýgur
verulega, a.m.k. ekki í þágu
bænda.
Það var því ekki kyn þó enginn
úr hinum meinta og margnídda
bændahópi svaraði fyrir sig þeg-
ar hneykslunaraldan gekk yfir
þjóðina.
Málið var sem sé stormur í
vatnsglasi frá upphafi til enda
og enginn bóndi sekur um
ábyrgðarleysi.
I sama tölublaði DV og þetta
var upplýst, hirtist önnur frétt
undir eftirfarandi fyrirsögn:
„Bændur kærulausir með flutn-
ing niilli svæða." Sem sé, þegar
ábyrgða rleys i s u m ræðan u m
bændur er búin, þá hefst kæru-
leysistímræðan. Uverju svara
bændur nú?
Erný kjii rd;u m :i sk ipn n
„arfavitlaus“?
(Þetta sagði Guðjón Guð-
mundsson alþingismaður á AI-
þingi þegar rætt var um til-
lögu Sverris Hermannsson
sem vill að ný kjördæmaskip-
an verði endurskoðuð.)
Þuríður Badunan
þiiigmaðurVG á Austurlandi.
„Undir þau orð
get ég tekið.
Landsbyggðar-
kjördæmin eru
mjög stór og
brjóta upp félags-
legt samstarf sem
skapast hefur
milli sveitarfélaga innan gömlu
kjördæmanna, sem voru miklu
eðlilegri samstarfsvettvangur
landfræðilega séð. Reykjavík er í
hugum allra eitt kjördæmi og
mun skipting borgarinnar í tvö
kjördæmi örugglega valda rugl-
ingi í aðdraganda alþingiskosn-
inga. Það verður farið að huga að
breytingum á kjördæmaskipan-
inni við fyrsta tækifæri, eins og
þegar hefur komið fram."
Kjartan Magnússon
borgarfldltriíiSjáifstæðisflokks.
„Það er margt at-
hugavert við nýju
kjördæmaskipan-
ina en aðalatriðið
er að með henni
verður stigið
langþráð skref í
átt til jöfnunar at-
kvæðisréttar. Töluvert misvægi
verður þó enn ríkjandi sam-
kvæmt nýju skipaninni og leyfi
ég mér að vona að þess verði ekki
langt að bíða að allir landsmenn
hafi jafnan atkvæðisrétt óháð
búsetu."
Ólafur Helgi Kjartansson
sýslúmaðurá Isafirði.
„Kjördæmaskipan
er í sjálfu sér ekk-
ert annað en að-
ferð til þess að
velja þjóðinni
þingmenn. Sam-
göngur hafa batn-
að mikið á síð-
ustu árum og nú er orðið auö-
veldara að ferðast innan nýju
stóru landsbyggðarkjiirdæmanna
en var til dæmis innan hins
forna Sléttuhrepps fyrir fimmtíu
árum. Með siimu rökuirt má
segja að landið allt geti verið ein
heild, en ef litið á einkakosningu
Reykvíkinga um framtíð mið-
stöðvar innanlandsflugs þá þarf
enn aðlögunartíma svo íbúar Is-
lands skilji að þeir verða að vera
ein heild í þessu fámenna landi."
Skúli Þórðarson
bæjarstjðri á Blönduósi.
„Ný kjördæma-
skipan er ekki
„arfavitlaus" en
hefur verulega
annmarka sem ég
hef trú á að komi
fram þegar frá
líður. Skynsam-
legra hefði verið hæði út l’rá lýð-
ræðissjónarmiðum og hagsmun-
um þéttbýlis og dreilbýlis að
ganga skrefið til fulls og gera
landið að éinu kjördæmi.