Dagur - Tíminn Akureyri - 09.09.1997, Qupperneq 1
„Ég veit að þær væntingar sem við mig eru bundnar eru háðar því að ég njóti Guðs náðar, engla verndar og stuðnings góðra manna. í biskupsstarfi vinnur enginn einungis í eigin mætti.“
Með náð Guðs
og engla vernd
Karl Sigurbjörns-
son, prestur í Hall-
grímskirkju, var um
helgina kosinn
nœsti biskup ís-
lendinga, sextán
árum eftir aðfaðir
hans, Sigurbjörn
Einarsson, lét af
sama embœtti.
~JK ~Tú móta allir sitt starf
/ \/ hvert sem það er, hvernig
1. \ œtlar þú að móta þitt?
„Það er fernt sem ég tel mik-
ilvægt umfram annað. Þar ber
fyrst að nefna endurnýjun og
innri uppbyging kirkjunnar. í
öðru lagi endurbætur á starfs-
háttum og skipulagi í samræmi
við nýjan lagaramma sem kirkj-
unni hefur verið settur. Einnig
að kirkjan einbeiti sér að því að
styrkja og efla trúaruppeldi og
síðan hef ég lagt mikla áherslu
á að nýtt samtal um lífsgildi fari
fram milli kirkju og þjóðar."
Síðustu árin er sem þjóðin
hafi fjarlœgst kirkjuna. Þú hlýt-
ur að hafa áhyggjur af þeirri
þróun.
„Fagnaðarerindið á sér
bandamann í hverju ærlegu
hjarta. Þrátt fyrir allt hefur
kirkjan ótrúlega sterka stöðu í
þjóðlífinu og miklu sterkari en
ætla mætti. Hins vegar er því
ekki að leyna að afkristnun er
staðreynd, stofnanir þjóðfélags-
ins og siðir hafa ijarlægst
kristnar rætur sínar og upp-
runa. Ágengir menningar-
straumar í samtíð okkar snúast
að mestu leyti um að menn eigi
að njóta lífsins gæða, of mikið
er lagt upp úr yfirborði, en síð-
ur gaumur gefinn að velferð
sálarinnar. En allt það besta í
menningu okkar, mannúð, mis-
kunnsemi, kærleikur, samhjálp
og réttlæti, er af kristnum rót-
um runnið. Við lifum þar á arfi
genginna kynslóða. Hættan er
sú að við förum að taka þessi
gildi sem sjálfgefin, og ræktum
þau ekki sem skyldi í brjóstum
okkar."
Nú var faðir þinn einstak-
lega farsœll biskup og elskaður
af þjóðinni. Finnst þér ekki erf-
itt að feta í fótspor hans?
„Ég ber mig ekki saman við
föður minn. Ég er ekki jafnoki
hans að neinu viti. En ég tel
mig njóta góðs af því sem ég
lærði af honum og móður
minni. Það er ómetanlegt vega-
nesti og hefur verið mikil bless-
un í mínu lífi. Ég treysti að það
fylgi mér enn í þessu nýja hlut-
verki.“
Nú er atburðarásin orðin
eins og í Biskupasögunum
gömlu, sonur fylgir í fótspor
föður síns, áttu von á því að
eitthvert barna þinna muni síð-
ar meir gerast þjónn kirkjunn-
ar?
„Ég vona og bið að börnin
mín verði hvert og eitt góðir
liðsmenn kristinnar kirkju,
hvar sem þau hasla sér völl, en
hvort þau feti þessa braut
finnst mér ekki svipta megin-
máli. Þau hafa öll tekið virkan
þátt í starfi kirkjunnar, ekkert
þeirra er þó í guðfræði, en
væntanlegur tengdasonur
minn, Sigurður Arnarson, er
prestur í Grafarvogi."
Hversu mikils virði er það
fyrir þig persónulega að verða
biskup?
„Ég hef aldrei litið á það sem
sérstakt keppikefli. Ég var afar
tregur til að taka þátt í biskups-
kjöri. Ég gekk ekki til þess af
metnaði fyrir eigin hönd, held-
ur vegna þess að kirkjan kallaði
mig til þess. Ég veit að þær
væntingar sem við mig eru
bundnar eru háðar því að ég
njóti Guðs náðar, engla verndar
og stuðnings góðra manna. í
biskupsstarfi vinnur enginn ein-
ungis í eigin mætti."