Dagur - Tíminn Reykjavík - 22.04.1997, Blaðsíða 3

. JDagur-'ðJbtrám
Þriðjudagur 22. apríl 1997—15
LIFIÐ I LANDINU
Hreint
ekki
sestur í
helgan
stein
- segir Garðar Sig-
geirsson kaupmað-
ur sem nú er hœttur
með Herragarðinn.
Tveir ungir Reyk-
víkingar hafa keypt
reksturinn og
hyggja á stœkkun
verslunarinnar og
ýmsar nýjungar,
meðal annars stóra
verslun að Lauga-
vegi 13. Garðar, 54
ára, segir í viðtali
við Dag-Tímann að
hann sé ekki sestur
í helgan stein.
Maður spyr sjálfan sig
eftir 25 ára starf, þegar
allt hefur gengið vel,
allt verið á beinu brautinni,
hvort maður eigi að halda
áfram og þá hvað lengi, fimm
ár eða tíu ár. í mínu tilviki þótti
mér rétt að selja. Ég er afar
sáttur við gerðir mínar og sel
með góðri samvisku," sagði
Garðar Siggeirsson kaupmaður,
sem nú hefur selt Herragarð-
inn, leiðandi tískufataverslun
karla í Reykjavík um árabil.
Garðar segist hafa ráðist í
stofnun Herragarðsins við Aðal-
stræti nærri þrítugur eftir að
hafa verið verslunarstjóri hjá
P&Ó í tíu ár, ungur og heilsu-
góður og fullur af bjartsýni og
hugmyndum.
Innréttaði sjálfur
„Ég átti minna en ekki neitt á
þessum tíma. Maður var ungur,
vaknaði glaður og hress og
vann mikið. Ég innréttaði fyrsta
húsnæðið sjálfur að langmestu
leyti, eitthvað um 50 fermetra
búð. Ég get fullyrt að allan
þennan tíma í versluninni man
ég ekki eftir neinum erfiðum
árum. Þó verslaði hjá mér fólk
úr öllum stéttum, ráðherrar,
sjómenn, verkamenn, allir. Ég
lét gera markaðskönnun hjá
viðskiptavinahópnum og þar
kom þetta fram. Hingað komu
jafnvel heilu skipshafnirnar til
að galla sig upp. Mér var vel
tekið alls staðar. Sem dæmi um
það get ég nefnt að talsvert
margir fyrrverandi kúnnar hjá
mér, sendu mér peninga, þetta
50 til 100 þúsund krónur hver
á verðlagi dagsins í dag. Þeir
vildu eiga inni hjá mér og taka
út vöru seinna. Svona traust
var mér auðvitað mikils virði,
að finna fyrir svona áður en ég
var búinn að opna búðina. Ég
er þessum mönnum afskaplega
þakklátur,“ segir Garðar.
Að gleypa heiminn
Herragarðurinn var orðinn
elsta herrafataversiun borgar-
innar í eigu sömu eigenda,
traust fyrirtæki og vinsælt.
Starfsmenn eru um 20 talsins,
og þeirra á meðal tvö systkini
Garðars í lykilhlutverkum, þau
Ómar og Kristín.
„Ég opnaði Herragarðinn í
júlí 1972. Ég var búinn að læra
fagið hjá Óla og Pétri frá unga
aldri. Þetta voru flínkustu menn
í faginu þá,“ segir Garðar.
„í þessari verslunargrein er
þekking og reynsla nauðsynleg,
menn kaupa ekki rétt inn í búð-
ina öðru vísi. Ég bjó yfir 12 ára
reynslu þegar ég byrjaði sjálfur,
en síðan tók ég eitt skref í einu.
Ég segi ungum bisnessmönnum
að reyna ekki að gleypa allan
heiminn í einum munnbita."
„Ég hef alltaf gert háar kröf-
ur í innkaupum, kúnninn á að
fá toppvöru á góðu verði. Ég er
ánægður með að þetta hefur
tekist. Sjálfur sá ég um allan
innflutning í búðirnar sem ég
tel lykilatriði, en vandasamt
verk.
Hér á landi er ágætt verð á
vönduðum fatnaði. Ég var nú
að koma frá New York f síðustu
viku. Þegar ég bar saman vöru
sem við höfum haft í Herra-
garðinum við verð í búðum þar,
þá kom í ljós að ítalskar, enskar
Garðar Siggeirsson, nú fyrrverandi kaupmaður í Herragarðinum - það komu aldrei erfið ár í rekstrinum.
Mynd: Dagur-Tlminn.
og þýskar vörur, eru 30 til 60%
dýrari þar en í Herragarðinum,
algjörlega sambærileg vara.
Það er því raunhæft þegar
kaupmenn og Flugleiðir hvetja
Bandaríkjamenn að heimsækja
okkur og gera um leið góð kaup
í búðunum okkar. Ameríkanar
geta nefnilega gert ágæt inn-
kaup hjá okkur, segir Garðar.
Engar andvökunætur
Margir kaupmenn áttu and-
vökunætur þegar þeir höfðu
ákveðið að taka þátt í versl-
anarekstri í Kringlunni. En ekki
Garðar.
„Það var aldrei spurning í
mínum huga með þau kaup. Og
ekki heldur þegar ég keypti hlut
í Stöð 2 á sínum tíma. Eg seldi
þann hlut fyrir þó nokkrum ár-
um með ágætum hagnaði. Mér
finnst að maður megi ekki
staðna. Maður á að takast á við
ný verkefni á hverjum tíma,
verkefni sem maður hefur trú
á. Það sagði nú einn banka-
stjóri við mig forðum að liann
þyrði að veðja við mig kassa af
viskíi að ég yrði búinn að tapa
þessum peningum innan árs.
Það varð nú ekki, en viskíkass-
ann hef ég nú reyndar aldrei
séð,“ sagði Garðar og hlær við.
Hann segir að kannski hafi
hann gleymt að taka þessu veð-
máli, það geri þá ekkert til,
hann sé ekkert sérstaklega
sólginn í viskí!
Fjallríkur?
- Ög nú tekur við annar kapítuli
í lífinu, kannski spennandi líka,
og þú auðvitað orðin fjallri'kur?
„Ja, ég þarf ekki að hafa
áhyggjur af afkomunni. Þetta er
eins og með lífeyrissjóð, þú
uppskerð eftir því hvað þú hef-
ur lagt í sjóðinn. En ég mun
takast á við ný verkefni, það er
alveg ljóst. Það hafa fjölmargir
haft samband við mig um að
koma og hjálpa sér með aðstoð
og ráðgjöf," segir Garðar. „Ég
er nú rétt að koma niður á jörð-
ina eftir þessi umskipti, en ég
get sagt þér það eins og er að
ég er ekkert sestur í helgan
stein,“ segir Garðar. Hann seg-
ist þó geta hugsað sér að taka
sumarfrí í ár. Shk frí hafa ekki
verið á dagatalinu undanfarinn
aldarfjórðung.
Undir lokin fer viðræðan út í
verslun og menntunarmál
verslunarfólks. Garðar hefur
áhuga á aukinni menntun til
handa fólki í smásöluverslun.
Hann veit nákvæmlega hvers
virði góð afgreiðsla í verslun
þýðir.
- Þú værir kannski ákjósan-
legur rektor við skóla fyrir
væntanlegt afgreiðslufólk?
„Þú segir nokkuð, kannski að
næsti kaflinn í lífi mínu verði á
þeim nótum. Það veit enginn,
en það kemur í ljós,“ sagði
Garðar að lokum. -JBP