Dagur - Tíminn Reykjavík - 09.07.1997, Blaðsíða 3

iDagur-ÍEhmrm
Miðvikudagur 9. júlí 1997 - 15
LIFIÐ I LANDINU
Áður fjölmenntu
krakkarnir þangað
til að hanga þar á
kvöldin. Nú hafa
þau ráðið sig þang-
að til að sendast
um bœinn á vespu.
Nýja fyrirtœkið
heitir Mótorsendill
og er til húsa í
gömlu sjoppunni
við Kleppsveg 35 í
Reykjavík. Þetta
fyrirtœki er svolítið
sérstakt. Það hjálp-
ar krökkunum að
átta sig á því hvað
þau vilja í lífinu.
Hjálpar krökkum
aðná
<->ömsson
heiðurinn i
erf/síamaðurinn
Þetta er í alfaraleið. Við
sjáumst hér og erum til.
Við vorum búin að bíða
eftir þessu húsnæði í þrjár vik-
ur. Það er svo stutt héðan í allar
áttir, bein leið upp í Grafarvog
eða niður í bæ. En gamlir kúnn-
ar koma hingað daglega til að
spyrja um sjoppuna, fólk er
með það í minninu að hér hafi
verið sjoppa og halda að hún sé
hér ennþá,“ segir Mummi,
starfsmaður og einn af for-
sprökkum fyrirtækisins, en
hann er einmitt þekktur úr for-
varnarstarfi sínu í Mótorsmiðj-
unni.
Framkvæmdastjóri þessa
nýja fyrirtækis heitir Marsibil
Jóna Sæmundsdóttir og eru
starfsmenn á skrifstofunni
tveir, Sólveig
Edda Vilhjálms-
dóttir og Mummi.
Sendlarnir eru
Qórtán, þar af
þrjár stelpur, og
er meiningin að
þeir starfi á tví-
skiptum vöktum.
Starfsemin er
óhefðbundin að því
leytinu til að þegar
sendlarnir taka til
starfa er gerður við
þá samningur. Ef
þeir standa sig ekki
eru þeir ekki sendir
út í kuldann eins og
venjulega tíðkast
heldur er reynt að
leysa málið, til dæmis
með því að semja við
þá upp á nýtt.
Heiðar Valur Bergmann, Gunnar, Loftur Matthíasson og Arnar ívarsson eru allir á svipuðum aldri, 16 til 17 ára.
Myndir: E.ól.
verða upp með sér og gera allt
til þess að standa sig. Þau eru
ofsalega dugleg
og áhugasöm og
vilja vera vinn-
andi allan dag-
inn,“ segir
Marsibil og
Mummi bætir
við að krakk-
arnir séu mjög
virkir þátttak-
endur í öllu
starfsferlinu,
þannig hafi til
þeirra tekið að
listaverk á húsið að utan
Fyrirtækið er
og í raun nýjung hér á landi.
Fyrirtækið styður starfsmenn-
ina til að öðlast
ökuréttindi á
Starfsemin verður skeiimöðru eða
, , . ^ bíl auk þess að
natturulega að
standa undir sér
en á ekki að skila
hagnaði. “
dæmis
að
ser
einn
mála

Dugleg og
áhugasöm
„Þau eru alveg ofsalega sam-
viskusöm og ábyrg. Það er eins
og maður geti treyst þeim bara
við það eitt að treysta þeim.
Það er kannski ekkert voðalega
algengt að þeim sé treyst. Þau
-í'=vrs5ssr
starfsemin er e
nú þegar með sex ve-
spur og verður þeim fljótlega
fjölgað um helming til að
fullnægja eftirspurn auk þess
sem draumurinn er að hafa tvo
bfla til að bæta þjónustuna.
Starfsemin er starfsmannavæn
vera nokkurs
konar félags-
miðstöð og at-
vinnuúrræði
þarna er það
ekki bissnes-
sinn sem ræður
för. Starfs-
mennirnir hafa ýmsa mögu-
leika, geta til dæmis sótt nám-
skeið í vinnutímanum því að
markmiðið er að hjálpa þeim
að átta sig. Fyrirtækið hefur
verið starfandi í einn mánuð.
„Starfsemin verður náttúru-
lega að standa undir sér en á
ekki að skila hagnaði að öðru
leyti,“ segir Mummi og bætir
við að í Mótorsmiðjunni hafi
hann horft á eftir svo mörgum
krökkum í vitleysu þó að auð-
vitað hafi það ekki gilt um alla
krakkana þar. 16 ára krakkar
séu að vissu leyti í „einskis-
mannslandi" og skólinn geti
ekki séð þeim fyrir því aðhaldi
sem þau þurfi. Eitthvað annað
þurfi að koma til.
„Svo verðum við bara að
vera dugleg að flétta körfur eða
setja upp leiksýningu. Þar kem-
ur bara félagsmiðstöðin til sög-
unnar,“ segir hann.
Spila
póker í pásunum
„Við sitjum bara hér og bíðum.
Svo kallar bara Solla á síman-
um ef það er sending. Þá fer
einn okkar. Annars sitjum við
bara hér og erum að spila. Um
daginn fórum við í fótbolta. Við
finnum okkur alltaf eitthvað að
gera,“ segir Heiðar Valur Berg-
mann. 17 ára. Honum og félög-
um hans finnst gaman að send-
ast um bæinn á vespu og svo er
félagsskapurinn fínn. Þeir spila
póker uppá sígarettur í pásum,
nú eða spila fót-
bolta milli þess
sem þeir send- „ÞdU eril alveg
voðalega þungt,“ segir hann.
Listamaður í hópnum
Þorgeir Óðinsson, 17 ára, er
listamaðurinn í
söm og áhyrg.
ast um bæinn.
„Manni finnst ofsalega samvisku-
eins og allir séu
að stara á mann
þegar maður
kemur með
sendingarnar. Það er í fyrsta
sinn á íslandi sem þetta er gert
en maður venst því líka,“ segir
Árni
Hann á
hússins.
Yngvi Árnason, 16 ára.
Hann segir að það séu mest-
megnis bréf sem þau sendist
með en stundum líka litlir
pakkar. „Við erum með kassa
aftan á hjólinu ef þetta er
hópnum. Hann
hefur verið
áhugamaður
um veggjakrot í
mörg ár og á
heiðurinn af út-
liti hússins.
Hann tók sig til í síðustu viku,
gerði uppkast að listaverkinu
og eyddi svo nokkrum dögum í
að útfæraþað á veggjum húss-
ins. Þorgeir var líka fenginn til
að útfæra
merki fyrir-
tækisins því að
það þótti ekki
nógu skemmti-
legt.
„Þetta er
náttúrulega
eins og að mála
mynd. Þetta tók
þrjá daga. Mað-
ur fékk sér kaffi,
spilaði og fór í
sendingar inn á
nilli. Það fóru 15
jrúsar í þetta,“
segir hann og
kveðst stefna að
því að fara í mynd-
listarnám, helst er-
lendis.
Þjónusta Mótor-
sendlanna er að
sjálfsögðu hræódýr.
í Reykjavík og
Kópavogi kostar
ferðin 700 krónur og
svo bætast 200 krón-
ur ofan á við hvern
stað í sömu ferð. í
hinum sveitarfélögunum á höf-
uðborgarsvæðinu kostar ferðin
800 krónur og svo bætist sama
upphæð ofan á við hvern stað.
-GHS
"■ "aiaverkinu á úthliðuf1'