Dagur - Tíminn - 23.10.1996, Síða 8

8 - Miðvikudagur 23. október 1996
|Dagur-'OItmtrat
PJOÐMAL
33anur-®tmtmt
Útgáfufélag: Dagsprent hf.
Útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjóri: Stefán Jón Hafstein
Aðstoðarritstjóri: Birgir Guðmundsson
Framkvæmdastjóri: Hörður Blöndal
Skrifstofur: Strandgötu 31, Akureyri, Garðarsbraut 7, Húsavík og Brautarholti 1, Reykjavík
Símar: 460 6100 og 563 1600
Áskriftargjald m. vsk. 1.600 kr. á mánuði
Lausasöluverð kr. 150 og 200 kr. helgarblað
Prentun: Dagsprent hf./ísafoldarprentsmiðja
Grænt númer: 800 70 80
Fax auglýsingadeildar: 462 2087 - Fax ritstjórnar: 462 7639
Eldfjallið kulnar
I fyrsta lagi
Jón Baldvin Hannibalsson kveður pólitíkina á rétt-
um tíma - fyrir sinn hatt. Eldurinn er ekki lengur í
æðum, staðan í pólitíkinni býður ekki upp á marga
spennandi kosti fyrir gamlan ref sem ætlar sér
ekki að sitja á sínu óðali mikið lengur hvort sem
er. Eins gott að hafa sig á brott. Hér hefur verið
dregið í efa að þetta sé pólitískt rétt fyrir þá fram-
vindu sem Jón Baldvin gæti hugsað sér á komandi
misserum. En þetta er bersýnilega persónuleg
ákvörðun: Maðurinn finnur sig ekki knúinn til
frekari átaka. Þess vegna er heiðarlegast og best
að kveðja.
Gamli refurinn fer þó ekki án þess að sýna klæki:
Til íefnir eftirmann sinn Sighvat Björgvinsson og
ve ur til þess daginn sem Rannveig Guðmundsdótt-
ir er í New York og Guðmundur Árni í Köben!
( parfa tillitssemi við tvístígandi Alþýðuflokksmenn
í næsta formannskjöri. Það að Össur skuli hafa
erið í kallfæri sannar að hann ætlar ekki í fram-
boð. í væntanlegum formannsslag verður ekki
degist um málefni því Alþýðuflokksfélaga greinir
miklu fremur á um menn. En þó verður vart geng-
ið eftir öðru harðar við frambjóðendur en afstöð-
una til samrunaferlisins fyrir austan sól Davíðs
Oddssonar og sunnan mána Halldórs Ásgrímsson-
ar. ____
I þriðja lagi
í því máli kristallast framtíðarýn næsta formanns
Alþýðuflokksins. Ungliðar og sveitarstjórnarmenn
víða um land ganga hart eftir samvinnu félags-
hyggju- og vinstri manna. í Kópavogi vilja menn
læra af Reykjavíkurlistanum og þreifingar eru um
sama mál í Reykjanesbæ. Á Alþingi er sundruð og
smá stjórnarandstaða. Hvert ætlar næsti formaður
Alþýðuílokksins í þessum efnum?
Stefán Jón Hafstein
Spusiniitg, dxtg^inó
Ertu sammála VSÍ um nauðsyn þess að taka upp
sérstakan óháðan skattadómstól eða láta Hæstarétt
skipa yfirskattanefnd?
Lúðvik
Bergvinsson
alþingismaður
Eg tel óeðlilegt að
snúa þeirri þróun
við sem átt hefur
sór stað, að fækka dóm-
stólum, þeir voru allt of
margir. Á hinn bóginn tek
óg undir það að mál sem
yfirskattanefnd ijallar um
varða vissulega hagsmuni
ríkissjóðs og það er að
rnörgu leyti óeðiilegt að
fjármálaráðherra - gæslu-
maður sparibauksins -
skipi sitt fólk í yfirskatta-
nofnd.
Skúli
Þórðarson
skattrannsóknarstjóri
Eg hef ekki séð þess-
ar tillögur en eins
og ég þekki til
starfa yflrskattanefndar
veit ég ekki annað en að
hún hafi verið óháð í
störfum sínum og langt í
frá að ég hafl alltaf verið
sammála úrskurðum
hennar.
Kristín
Ástgeirsdóttir
alþingismaður
Mér finnst þessar
hugmyndir allrar
athygli verðar en
bendi þó á að ýmislegt hef-
ur verið gert til að taka á
skattamálum, t.d. með
stofnun embættis skatt-
rannsóknarstjóra. Það má
eflaust betur gera eins og
skattsvik sýna í þjóðfélag-
inu og ef menn telja sig fá
rangláta meðferð hjá yfir-
skattanefnd er það mál
sem þarf að skoða. Það
þarf að taka sérstaklega á
skattsvikum.
Sólveig
Péturdóttir
formaður
allsherjarnefndar
Mér finnst sjálfsagt
að skoða þetta
mál en ekki síst
þá tillögu VSÍ að aðrir að-
ilar en ijármálaráðherra
skipi nefndarmenn í yfir-
skattanefnd.

5
Sérþjálfuð eyru
„Öllu er pakkað inn í stofn-
anaorðalag, sérstaklega að-
flnnslum og athugasemdum
Ríkisendurskoðunar, þannig að
sérþjálfuð eyru þarf til að skilja
hvað um er að ræða.“
Séra Geir Waage um fjármál kirkj-
unnar í Morgunblaðinu í gær.
Þjóðkirkja andskotans
„Af stólnum kemur mest
sannfæringarlaust skvaldur
ríkislaunaðs embættismanns,
stundum með býsna furðulegu
ívafi. Sumir þessara manna
virðast vera fólk sem Djöfullinn
hafi beinlínis smyglað inn í
kirkju Krists. Og ekki kemst ég
hjá því að minnast á það, að
konur virðast margar sjá í
kirkjunni þægilega atvinnu-
grein og vettvang fyrir kven-
réttindabaráttuna."
Dr. Benjamín H.J. Eiríksson,
í Alþýðublaðinu í gær.
Sjálfs er höndin hollust
„Reynslan sýnir líka að best
hefur tekist til þegar íþrótta-
fólkið hefur haft veg og vanda
af skemmtiatriðunum, án utan-
aðkomandi skemmtikrafta...
Þegar allt kemur til alls eru
íþróttamennirnir bestu
skemmtikraftarnir. Ekki síst
knattspyrnumennirnir.
Steinþór Guðbjartsson, í Mogga í
gær, sem var ekki hrifinn af atriði
Radíus bræðra á lokahófi KSÍ.
Kindarlegur
„Hefur alla eiginleika full-
orðinnar kindar og horfir til
framtíðar“
Þórunn Jónsdóttir í Degi Tímanum í
gær um ágæti þess að kalla gsm
síma GEMSA.
Ofsóttir unglingar
Einu sinni tók smávaxinn og grann-
holda Reykvíkingur á fimmtugs-
aldri sér far með strætisvagni. Þar
sem þetta gerðist um mikinn frostavetur
í borginni og litli maðurinn var langt frá
því að vera neitt fórnarlamb hátískunn-
ar, klæddist hann svokallaðri kanaúlpu.
Þeim til upplýsingar, sem ekki muna,
var aðalsmerki kanaúlpunnar mikilúð-
leg gerviloðbrydduð hetta, sem slútti svo
langt fram, að ekki var vinnandi vegur
að sjá framan í þann sem henni klædd-
ist. Það þurfti því að geta sér til um það
af baksvipnum og almennum limaburði
hver væri á ferð.
Ekki hafði umrædd strætóferð staðið
lengi þegar vagninn snarhemlaði, vagn-
stjórinn strunsaði brúnaþungur aftur í,
greip farþegann kanaúlpuklædda
hnakkataki og henti honum út.
Meðan vagninn brunaði burt í hríð-
arkófinu sat aumingja maðurinn sár eft-
ir á svellbunka og vældi hástöfum „En
ég er ekki krakki".
Þeirri staðreynd hafði vagnstjórinn
ekki gert sér grein fyrir og þar sem
hann hafði veiðileyfi á krakka hafði
hann ákveðið að losa sig við þennan,
sem sat aftast í vagninum og var
minnsti farþeginn þá stundina, áður en
hann næði að gera af sér neinn
óskunda.
Þessi löngu gleymda litia saga riíjað-
ist upp fyrir mér eftir
bíóferð á dögunum.
Ég var ekki í kana-
úlpu, (nei, aldrei), en
hins vegar í svartri
lakkkápu og gúmmí-
stígvélum, sem
greinilega mátti túlka
sem unggæðislegan klæðaburð, a.m.k.
aftanfrá. Því þar sem ég stóð á bíógang-
inum í mesta sakleysi og virti fyrir mér
inn um opnar dyr nýjasta auglýsinga-
flóðið á tjaldinu í sal, þar sem sjálf bíó-
myndin var ekki byrjuð, kom sjálfur bíó-
stjórinn þrammandi þungum skrefum,
stjakaði við mér og þrumaði „Heldurðu
að þú getir verið bæði úti og inni hér,
eða hvað ?“.
Þarna gerði Bíóstjórinn sömu mistök
og vagnstjórinn forðum og á svipstundu
rifjaðist það upp hvað unglingar eiga oft
við fullorðinsyandamál að etja. Hvað
það er algengt, að fullorðið fólk fái útrás
fyrir geðvonsku og luntaskap gagnvart
unglingum, sem ekkert hafa til saka
unnið annað en það að vera unglingar.
Og hvernig eiga unglingar að vera
annað en einhvers
konar „vandamál" í
þjóðfélagi þar sem
stór hluti þjóðarinnar
er að sliga sig á því
að vinna þennan
lengsta vinnu-
stundaQölda Evrópu-
þjóða og annar stór hluti hennar fær
enga vinnu, jafnvel þó að vinnufær sé.
Það jaðrar við barnaskap að benda á
hvað hér væri mikið betra að lifa, ekki
síst fyrir börn og unglinga, ef þetta
ástand jafnaðist út, þannig að allir gætu
haft nokkuð fyrir stafni í mannsæmandi
Qölda vinnustunda, á mannsæmandi
kaupi.
En hvað á svo að gera við ungling-
ana? Jú, það á að fylgjast alveg rosalega
vel með þeim. Og af því að pabbi og
mamma, eða afi og amma, geta ekki
gert það, þá ætla stóri bróðir eða stóra
systir að gera það. Það eiga að vera
myndavélar út um allt, þannig að til
unglinganna sjáist hvar sem til þeirra
næst og svo á líka að taka úr þeim þvag-
prufur í skólum, gegn vilja þeirra ef
þurfa þykir.
Kannski er það bara voðalega andfé-
iagslega sinnað fólk sem svona hugsar -
haldið slæmri ofsóknarkennd að auki-.
En er allt þetta eftirlit eingöngu af hinu
góða í lýðræðisþjóðfélagi ? Þrátt fyrir allt
er staðreyndin nefnilega sú að yfirgnæf-
andi meirihluti unglinga er elskulegt in-
dælisfólk. Ef um skort á almennri kurt-
eisi og mannasiðum er að ræða, þá er
þar langoftast um að kenna uppeldis-
áhrifum fuliorðinna íslendinga, sem
varla geta beðið tveir eftir strætisvagni
án þess að fara að stympast um það hver
eigi að verða fyrstur þegar vagninn nálg-
ast. Svo framarlega sem þessir tveir eru
ekki mjög smáir vexti og gæta þess að
klæðast ekki allt of stórum kanaúlpun, er
hins vegar engin hætta á að vagnstjórinn
hendi þeim út í hríðarbyl.
H.H.S.