Dagur - Tíminn - 29.11.1996, Page 6

18 - Föstudagur 29. nóvember 1996
JOagur-íEímmrt
MENNING O G LISTIR
Dauflegt
afmæliskvöld
Listaklúbbur Leikhúskjallarans:
AFMÆLISKVÖLD LEIKFÉLAGS AKUREYRAR.
Dagskrá í tilefni áttrœðisafmœlis Leikfélags-
ins. Atriði úr verkefnum á afmœlisári. Flutt í
Leikhúskjallaranum 25. nóvember
Stefapsson
s
Eg hef sjaldnast átt þess
kost að sjá sýningar Leik-
félags Akureyrar á síð-
ustu árum; minnist þó með
ánægju sýningar á Bar-pari
Cartwrights, sem komið var
með hingað suður og var betri
en sú sem LR setti síðar upp.
Heyrt hef ég líka að sýningin
fyrir norðan á Nönnu systur
hafi verið fullt eins góð, jafnvel
betri en sýning Þjóðleikhússins.
Þetta er vitnisburður þess að
leikhúsið fyrir norðan hafi verið
rekið með reisn og af listrænum
metnaði og getu, og er það
vissulega fagnaðarefni. Hins
vegar er því ekki að leyna að
stefnumörkun virðist nokkuð
tilviljanakennd, sem vafalaust
stafar að nokkru af tíðum leik-
hússtjóraskiptum nyrðra. Leik-
hússtjórar hafa ekki fyrr verið
teknir til starfa en þeir eru
flognir. Nú er leikhússtjóri
Trausti Ólafsson og hann stóð
fyrir dagskrá í Leikhúskjallar-
Leikfélag
Dalvíkur
sýnir
Stútunga-
sögu
(eða kyrrt um hríð)
Leikstjóri: Sigrún Valbergsdóttir.
Sýningar:
Föstudag 29. nóv. kl. 21.
Laugardag 30. nóv. kl. 21.
Sýnt er í Ungó.
Miðapantanir sýningardagana í síma
466 1900 milli kl. 17 og 19.
Leikfélag Dalvíkur.
anum til að kynna fólki hér á
suðvesturhorninu starfsemi
Leikfélags Akureyrar, sem mun
halda upp á áttræðisafmæli sitt
næsta vor. Það var með nokk-
urri eftirvæntingu sem ég kom í
kjallarann á mánudagskvöldið.
Mikið á að leika á Akureyri í
vetur, eins og ég vissi reyndar
fyrir. Gott var að heyra að nú á
að koma upp öðru leiksviði í
bænum, Renniverkstæðinu á
Strandgötu 49. Á Renniverk-
stæðinu á að frumsýna um jólin
leikrit eftir Bosníumann sem
lengst bjó í Bandaríkjunum,
Steve Tesich, sem nefnist Undir
berum himni (On the Open Ro-
ad). Dagskráin á mánudags-
kvöldið, að loknum inngangs-
orðum Trausta Ólafssonar,
hófst með leiklestri á atriði úr
því verki sem Arnar Jónsson og
Þráinn Karlsson fluttu. Það
voru orðræður tveggja flótta-
manna sem bíða þess að snör-
unni verði brugðið um háls
þeirra.
Eitt atriði áhugavert
Þetta var forvitnilegt á að hlýða
og virðist leikritið samið bæði af
skarpskyggni, heimspekilegri
íhugun og góðri kímnigáfu. Hin-
ir tveir þrautreyndu leikarar
fluttu atriðið líka ágætlega, eins
og við mátti búast. En því mið-
ur var þetta atriði það eina sem
verulega áhugavert reyndist á
dagskránni. Á eftir kom atriði
úr Sigrúnu Ástrósu, sem Sunna
Borg flutti; það er lunkið leikrit
sem notið hefur hylli hér, en ég
hef reyndar ekki séð það, í
hvorugri uppfærslunni, syðra
eða nyrðra. Vel hefði mátt flytja
meira af þessu efni, sem fjörg-
aði upp á kvöldið. Aftur á móti
var fátæklegt að kynna væntan-
lega sýningu á leikverki með
söngvum, sem á að heita Koss-
ar og kúlissur, einungis með
söng úr Deleríum Biibónis. Að-
alsteinn Bergdal söng að vísu
Iaglega og lög Jóns Múla, eins
og „Einu sinni á ágústkvöldi",
hljóma alltaf jafnvel í eyrum.
En samt, ef átti að kynna þetta
væntanlega söngleikjapró-
gramm hefði þurft að gera það
betur.
Aðalsteinn Bergdal var fyrir-
ferðarmikill í dagskránni. Hann
flutti líka brot úr Markúsarguð-
spjalli, sem á að flytja á kirkju-
listaviku í vetur. Ekki var svo að
heyra að mikið eigi að gera til
að færa þennan helga texta í
leikrænan búning.
Vefarinn hentar illa í leik-
gerð Kjarninn í dagskránni
voru svo nokkur leiklesin atriði
úr Vefaranum mikla frá Kasmír,
sem Halldór E. Laxness og
Trausti Ólafsson hafa snúið í
leikrit.
Það er ekki nein tilviljun að
Frá æfingu leikritsins Undir berum himni eftir Steve Tesich, sem er jólaverkefni Leikfélags Akureyrar.
Er Trausti á réttri leið?
„Tœpast tímabœrt
að efna til afmœlis-
kvölds af þessu
tagi, “ segir Gunnar
Stefánsson og
hvetur norðan-
menn til að marka
stefnu Leikfélags
Akureyrar betur.
Sunna Borg í hlutverki Sigrúnar Ástrósar, sem LA sýndi á haustmánuðum.
ekki skuli hafa verið samin leik-
gerð úr Vefaranum þegar, þar
sem svo mikið hefur verið leikið
af skáldsögum Halldórs Lax-
ness eins og kunnugt er. Vefar-
inn er einfaldlega ekki hentug-
ur í leikgerð. Hið mikla hug-
læga flæði þessa verks, há-
timbruð mælska þess og flug-
eldasýningar njóta sín varla á
leiksviði. Þarna er að minnsta
kosti þörf róttækrar uinsköpun-
ar, sem leikgerðarhöfundar
virðast ekki ætla að leggja í.
Þau atriði, sem leiklesin voru á
mánudagskvöldið, voru „beint
upp úr bókinni", aðallega
bréfalestur. Marta Nordal fór
með hlutverk Diljár og Þor-
steinn Bachmann las Stein Ell-
iða. Guðbjörg Thoroddsen var
Jófríður, Sunna Borg Valgerður
Ylfingamóðir, Þráinn Karlsson
Faðir Alban og Aðalsteinn
Bergdal kom hér einnig fram.
Textinn hljómaði svo sem allvel
hjá sumum þessum leikurum,
einkum Þráni og Sunnu, en var
nokkuð uppskrúfaður hjá Guð-
björgu og gjallandi hjá Þor-
steini. Annars er ekki gott á
þessu stigi að gera sér grein
fyrir hvernig sýningin verður
fullbúin. En frumlegri sýn á
efnið er varla til að dreifa. Eitt
var auk þess sérstaklega óvið-
felldið: það var eftirherma Þor-
steins Bachmanns á rödd Hall-
dórs - sem hann virtist að vísu
gleyma öðru hverju. Slíkt uppá-
tæki er raunar frumstætt sýnis-
horn þess hversu fastir leik-
gerðarhöfundar eru í viðtekn-
um skoðunum á Vefaranum. Því
hefur sem sé löngum verið
haldið fram að Steinn Elhði sé
sjálfsmynd af Halldóri ungum.
Látum svo vera, en leikgerðar-
höfunda varðar ekki um það.
Þeir gætu alveg eins velt fyrir
sér þeirri skoðun Guðbjargar
Þórisdóttur, sem hún lýsti í rit-
gerð um Vefarann í Andvara
1992, að heilmikið af Halldóri
sé í Diljá og sagan alls ekki eins
kvenijandsamleg og af hefur
verið látið. Og sagði ekki Flau-
bert um sína frægu kvenper-
sónu frú Bovary að hún væri
hann sjálfur?
Því miður, silalegt og
langdregið
Dagskrá Leikfélags Akureyrar
lauk með því að Aðalsteinn
Bergdal söng „Dvel ég í
draumahölT* úr Dýrunum í
Hálsaskógi.
Efnið var því fjölbreytt, en
niðurstaðan er engu að síður sú
að það hafi tæpast verið tíma-
bært að efna til afmæliskvölds
af þessu tagi. Verkefni leikárs-
ins hefðu þurft að mótast betur
í æfingu, aðallega Vefarinn, því
auðvitað hlýtur það að vera fé-
laginu mikið keppikefli að auka
áhuga á honum. Enn er þess að
geta að það vantaði snerpu í
prógrammið og kynningu þess,
þetta var of silalegt og lang-
dregið.
Það er leitt að þurfa að vera
svona neikvæður gagnvart hinu
áttræða afmælisbarni, en ég
held að þörf sé á að hleypa
fersku lofti og nýjum þrótti inn í
Akureyrarleikhúsið. Stefnan
mætti líka vera fastari. Norðan-
menn ættu að láta heitstreng-
ingu í þá átt verða afmælisgjöf-
ina til þessa merka menningar-
félags.