Dagblaðið Vísir - DV - 15.05.1982, Side 12

Dagblaðið Vísir - DV - 15.05.1982, Side 12
12 DAGBLAÐIÐ & VlSIR. LAUGARDAGUR15. MAl 1982. _____Sérstæðir atburðir — Sérstæðir atburðir —__ SKELFINGARNÓTT Klukkan var7 aökvöldi hins21. októ- ber 1963 þegar einkarafstöö Moreno fjölskyldunnar á búgarði hennar bil- aði. Santa Teresa búgarðurinn, en svo er búgarðurínn nefndur, er í um þríggja kílómetra fjarlægð frá smá- bænum Trancas í Tucumanhéraöi í Argentínu. Heimilisföðumum leizt ekki meira en svo á að fara að standa í viðgerö i niðamyrkri og ákvað að láta hana bíöa til þess er birti af degi. Því var ákveðið að ganga snemma til náöa þar sem all- ur búgarðurinn var myrkvaður. Eftir klukkan átta um kvöldið var enginn á ferli utan hin 21 árs gamla Yolie de Valle Moreno sem beiö þess að kom- ungur sonur hennar sem enn var á brjósti vaknaði svo hún gæti gefið hon- Ljósin Skyndilega var drepið á dymar á svefnherbergi Yolie. Þar var komin 15 ára gömul vinnukona á heimilinu, Dora Martina Guzman. Stúlkan var hágrátandi og sagöist vera hrædd. Yolie reyndi aö róa telpuna og taldi víst að hún væri bara myrkfælin og óvön þvi aö sofa ein. Eftir skamma stund sneri telpan aftur til herbergis síns og var þá öllu rólegri. En ekki liðu nema örfáar sekúndur áður en stúlkan var komin aftur og nú á harðahlaupum og sagði að fyrir utan húsið væru ljós á flökti þar semengin ljós ættu að vera. Henni sagöist svo frá að þegar hún hefði ætlað aö ganga út úr húsinu hefði bjarma brugðið yfir svæðið fyrir fram- an húsið í örfáar sekúndur. I fyrstu datt þeim í hug að eldingu hefði slegið niður en við nánari um- hugsun sáu þær að það gat ekki komið til greina því ekki var óveður í aösigi og varla nokkur skýhnoðri á lofti. Verurnar Yolie vakti nú systur sína Yolöndu og baö hana koma meö sér til þess aö grennslast fyrir um hvað hér væri á ferii. Þegar systurnar gengu út úr hús- inu sáu þær ekkert markvert í fyrstu en þegar þær gengu lengra frá bygg- ingunni sáu þær eitthvað lýsa í nátt- myrkrinu. Ljósið virtist vera við jám- brautarteina sem lágu skammt austan við búgaröinn. Smám saman greindu þær betur það sem þær voru að virða fyrirsér. Þær sáu tvo disklaga hluti sem voru tengdir saman með einhverskonar upplýstri álmu. Yolinda sagði að fyrir- bærið hefði líkzt mest af öllu litilli lest sem hefði veriö óskaplega sterklega lýst. Systumar sáu fjölda vera sem virt- ust vera á ferð á milli diskanna eftir álmunni og taldist þeim til að verumar hefðu verið á að gizka 40. Systrunum virtust verurnar vera mannlegar og í fyrstu héldu þær að viðgeröarflokkur væri að vinna við brautina eða þá að skæruliöar og skemmdarverkamenn væru að koma f yrir spreng jum. Vcrurnar vfrtust vera mannlegar en voru þær þad? Þrátt fyrir ad fjöldi fólks dragi verulega í efa frásagnir um tilveru fljúgandi furöuhluta og telji lýsingar sjónarvotta hugarburö, þá eru sumar þessara frásagna svo sannfœrandi og nákvæmar í öllum atriöum aö þœr eru þess veröar aö þeim sé gefinn gaumur. Vissir þœttir í frásögn Moreno fjöl- skyldunnar, sem búsett er á búgaröi rétt hjá Trancas í Argentínu, krefjast þess aö málinu sé gefinn nánari gaum- ur. Sér í lagi sá langi tími sem fjölskyldunni veittist til aö viröa fyrir sér þá eöa þaö sem kom óboöiö inn á búgarö þeirra októbernótt 1963. Fyrirbærið skoðað nánar Systurnar ákváöu aö komast aö hverjir hér væm á ferð og sneru aftur inn í húsið til þess að sækja sér yfir- hafnir og Dora Martina sótti skamm- byssu sem hún átti og hafði alltaf hjá sér til öryggis þegar hún var ein á bú- garðinum. Yolie vakti nú yngstu systur sína, Argentínu, og baö hana líta eftir barninu á meðan þær gengju út. Þegar Argentína heyrði hvað systur hennar höfðu í hyggju varaði hún þær í fyrstu við því hvað skæruliðar gætu gert þeim en smám saman varð for- vitnin óttanum yfirsterkari og hún gekk út til þess að lita fyrirbærið eigin augum. Um leið og hún var komin rétt frá húsinu rak hún upp skaöræðisöskur og hrópaði síðan að einkennilegar vélar væra í námunda við húsið. Þegar hún svo flúði í dauðans ofboði steyptist hún kylliflöt um múrsteinshrúgu sem var þar á lóöinni. Á sama tíma voru Yolie, Yolinda og Dora lagöar af stað. Þegar þær gengu meðfram suðurhliö hússins sáu þær dauft grænlitt ljós við aðalhlið bú- garösins. Þær héldu að þar væri á ferð- inni einn af vinnumönnunum á bú- garðinum á einum af bílum býlisins. Dora Martina hljóp í átt til hliösins til þess að opna það. A meöan hún hljóp beindi Yolinda vasaljósi sínu að græna ljósinu. Fljúgandi diskur Á sama augnabliki sáu þær disklaga hlut sem hékk í lausu lofti fyrir framan þær. Á honum virtust vera 6 glóandi gluggar og hann var um 9 metra breið- ur. Diskurinn var málmkenndur á að líta og virtist vera boltaður saman úr fjölda eininga sem allar voru eins. Að ofanverðu var eins og væri hvolfþak en þaö var allt dekkra. Diskurinn sveiflaðist hljóðlaust fram og aftur. Skyndilega var eins og marglitur borði byrjaði að hringsnúast á bak við gluggana, hvítur mökkur myndaðist umhverfis diskinn og lágvært suð heyrðist. Jafnframt urðu sjónarvott- arnir varir við brennisteinsþef. Furðuverurnar bíta frá sér Allt þetta bar fyrir augu kvennanna á innan viö hálfri mínútu. Síöan eins og hendi væri veifað gaus blossi frá furðu- hlutnum, skall á Dóru og slengdi henni og systrunum til jarðar. A sama augnabliki kviknuðu ljós á þremur diskum til viðbótar viö jámbrautina hvíta mökkinn myndast og smám saman umlykja diskinn þar til ekkert sást annað en appelsinulitaö ský. Ljós- rák skauzt úr hlutnum og lék um allt húsið eins og verið væri að skoða það. Tvöföldum ljósrákum var beint frá þremur af hlutunum við jámbrautina. Einu pari var beint aö hænsnakofa, ööra að dráttarvélaskýli og hinu þriðja að nágrannabýli. Endar þessara ljós- svo nú voru þeir alls orðnir sex aö tölu. Nú vora foreldramir komnir á fætur en þeir höfðu vaknað við fyrirganginn í Argentínu. Þau stóðu viö gluggann í her- bergi Argentínu sem sneri í austur og virtu fyrir sér þann furðuhlutinn sem næstur var. Þau sáu þegar litrófsborð- inn byrjaði aö snúast á ofsahraöa, sáu fyrir því hvernig birtan komst inn í húsið því hver krókur og kimi var upp- lýstur. Likast því var aö geislarnir kæmust í gegnum veggi hússins. Ljósin höföu einkennileg áhrif á hús- dýrin á bænum. Morenofjölskyldan átti þrjá mjög grimma hunda og nú veittu þau því aðhygli að í hvert sinn sem ljós féll á þá lyppuöust þeir niður en ef ljósið flökti eitthvað urðu þeir alvegóðir. Diskarnir halda á brott Næst beindi hluturinn sem næst stóö húsinu geisla sínum í átt til Trancas. Geislinn teygði sig í átt til bæjarins í einar 10 til 15 mínútur. Yolie taldi aö hann heföi náð til úthverfa Trancas en þá sveigði geislinn skyndilega og fór í stórum boga aftur aö búgarðinum. ráka fóru hægt yfir og í gegnum girö- inguáleiösinni. Það tók geislana nokkrar mínútur að berast þá 180 metra sem era frá járn- brautarteinunum að dráttarvélaskýl- inuog síðan staðnæmdust þeir í um tveggja metra fjarlægð frá skýl- inu. Geislamir dreifðust ekkert, voru alveg Sívalir og jafnir alla leiöina frá teinunum að húsinu u.þ.b. þrír metrar að þvermáli. Hvergi var neinn skugga að sjá. Óhugnaður Án þess að hugsa um afleiðingarnar rak Yolie annan handlegginn inn i einn geislanna. Það hafði hvarflað að henni að geislamir gætu verið vatns- strókar sem á einhvern hátt væra upp- lýstir. Það sem hún fann aftur á móti var sterk hitakennd sem virtist þó engin áhrif hafa á húð hennar. Yolie hljóp inn í húsið. Þar hafði hitinn hækk- að úr 16 gráðum upp í 40. Loftið var mettað brennisteinsþefi og allir urðu varir við brennandi kláða í húðinni. Móðir hennar lá á bæn og Argentína og Yolinda grátbændu fóður sinn um að fara ekki út. I húsinu var bjart eins og um miöjan dag. Ekkert þeirra gerði sér grein Síöan dró hluturinn hægt og sigandi til sin geislann, sem var eins og hinir um 3 metrar í þvermál, þar til hann hvarf meö öllu. Hluturinn hélt nú í átt til hinna disk- anna við jámbrautina. Tókust nú allir hlutirnir á loft samtimis og liðu á braut jafn hljóðlega og þeir höfðu komið. Þeir flugu í lítilli hæð í austurátt í átfctil fjallgarösins Sierra de Medina og hurfu út í náttmyrkrið. Frá því Moreno fjölskyldan hafði fyrst orðið vör við furðuhlutina vora liðnar 40 til 45 mínútur. I meira en hálfa klukkustund eftir að hlutirnir höfðu haldið á braut var appelsínulit- aður bjarmi við s jóndeildarhringinn. Þegar Moreno fjölskyldan hafði loks A Sjónarvottar sjá furöu- hlutina fyrsta sinni B Furöuhiuturinn verður al- bjartur — Ijósleiftur feiiir sjónarvottana. Umsátur £ urðuveraniia um afskekkta búgar ðinn stúð aðeins tæpa klukkustund en margt getur gerzt á skemmri tíma

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.