Dagblaðið Vísir - DV - 11.11.1982, Síða 14

14
DV. FIMMTUDAGUR11. NOVEMBER1982
BREIÐHOLTI
SÍMI 76225
MIKLATORGI.
SÍMI 22822
Fersk blóm daglega.
j HÚSEIGENDUR
S Onnumst alhliða gluggasmíði;
I franskir gluggar,
• laus fög,
• viðgerðir á gömlum gluggum,
l glerísetningar.
J Smíðum eldhúsinnréttingar, önnumst einnig
t breytingar á gömlum innréttingum.
I Uppl. á verkstæðinu daglega í síma 16980 milli kl.
; 10 og 12 f.h.
•
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
REVLON
snyi tivörur fást nú hjá
okkur.
Höfum opnað aftur
faugardaga kl. 9—12.
Fimmtudaga kl. 9—20.
'og adra virka daga kl. 9—
17.
TINNA
hárgreiðsiustofa
Furugerði 3 sími 32935
\
• Kaffiveitingar — de luxe
• Skemmtiatriði.
Mætiö á staðinn
Skemmtinefndin
FREEPORTKLUBBURINN
SKEMMTIFUNDUR
fimmtudaginn 11. nóvember
kl. 20.30
í Safnaðarheimilinu Bústaðakirkju.
Menning Menning Menning
Það er enn verið
að skapa list...
Þaö kemur ósjaldan fram núorðið í
umræðum um listir — og þá einkum
myndlist — að lítið sem ekkert sé að
gerast á Norðurlöndum. Nýútskrif-
aðir myndlistamemar sem hyggja á
framhaldsnám forðast að mestu
hinar skandinavisku akademíur og
telja þær lítt gefandi. Og myndlistar-
menn almennt viröast hættir aö trúa
því aö listuppsprettan sé í Stokk-
hólmi, Osló eöa Kaupmannahöfn.
Það er því sem myndlistarsýning
Erland Cullberg (málverk) og Peter
Tillberg (kolteikningar) í
Norræna húsinu kom skemmtilega á
óvart og gladdi marga listunnendur.
Litur á léreft
Þetta er sannarlega hispurslaus og
ævintýraleg tjáning sem við kynn-
umst í verkum Erland Cullberg sem
nuddar litnum á léreftið. Myndverk
Cullberg eru fletir þar sem ekkert er
gert til að aðskilja efniskennd hluta
og manna. Umhverfi og manneskjur
renna saman í eitt og maður fær þá
tilfinnmgu að myndefnið framkallist
á léreftið undir auga áhorfandans.
Það er sem manneskjur vaxi fram
og nýjar fígúrur fæðist á myndflet-
inum.
Víst er að listamaðurinn vinnur
ekki beint eftir fyrirmyndum heldur
er sem hann í andlegum og líkam-
legum átökum viö málverkið nái að
seiöa fram úr eigin minni löngu
liðnar sýnir.
Myndlist Cullberg kemur hingað á
heppilegum tíma og minnir óneitan-
lega á „nýja málverkiö”, þó svo
hann standi kannski nær lista-
mönnum eins og Svíanum Bent Lind-
ström og auðvitað Cobra-hefðinni.
En listaverkin standa fyllilega fyrir
sínu og maður hrífst af þessum krafti
og þeirri sannfæringu sem virðist
einkenna verk listamannsins.
Andlit í kol
Listamaðurinn Peter Tillberg
hefur valið að tjá sig meö kolteikn-
ingum. I sýningarskrá segir Till-
berg: „Kolteikningamareruunnará
stórar pappírsarkir, ca. 120X150 cm,
sem ég festi beint á veggina. . . ;
veggimir eru málaöar spónarplötur
með ójöfnum og hrufóttum flötum.
Með teiknikoli sverti ég pappírinn
á handahófskenndan hátt eins og til
fellur, oft með löngum strokum yfir
allan myndflötinn. Vegna hrufótts
yfirborðs spónaplötunnar myndast
óvæntar klessur, mynstur og línur í
pappírinn. Eg held áfram þar til
Feimni eftir Tillberg.
Myndlist
Gunnar B. Kvaran
eitthvað kunnuglegt brýst fram úr
klessunum.”
Þó svo að verklýsing og
hugmyndir listamannsins séu ekki
fmmlegar þá er niöurstaðan, sjálf
listaverkin, furöulega athyglisverð.
Þessi andlit sem listamaðurinn
skapar búa yfir mjúkri efniskennd
og virðast auðveldlega geta tekið
sjálfkrafa myndbreytingum
(metamorphose). Það er því sem
áhorfandinn getur hæglega lesið
þessi andlit sem eina heild, ákveöna
þróunarsögu efnisins. En ef áhorf-
Ljósm. GBK.
andinn velur að einangra og skoða
sérhverja mynd þá virka þessi andlit
ópersónuleg og óháð tíma og rúmi, —
eins konar grímur, heigrímur fornra
menningarþjóða. Það er h'kt og
dauöanum hafi verið þrykkt á
pappírinn.
Tveir listamenn
Sýning þeirra félaga í Norræna
húsinu var sérlega vel upp sett. Með
því að hengja kolteikningarnar í
loftið tókst viðkomandi að skapa
umhverfi þar sem áhorfandinn gekk
bókstaflega inn í annarlega mynd-
heima. Þá var það vel til fallið að
framlengja sýninguna með video-
filmu sem gaf áhorfendum tækifæri
til að kynnast þessum listamönnum
örlítið nánar. -GBK.
j
!
i
I
!
í
I
I
i
I
í
I
!
!
Mutti — powerglerín
GLERA UGNADEILDIN
Austurstrœti 20 - Sími 14566
Nokkur orð um Neyðarópið
Ragnar Þorsteinsson:
Neyflarópifl hjá stálsmifljunni
Æskan, 1982.
I nýjustu ungbngabók Ragnars
Þorsteinssonar, Neyðarópið hjá
. stálsmiöjunni, er aöalpersónan eldri
maður, Þorlákur Vilmundarson. Hann
stundar verkamannavinnu við höfnina
í Reykjavík, en er gamall og þraut-
reyndur sjóari og býr með ráðskonu
sinni við Nýlendugötuna. Þorlákur
kemst í kast við nokkra pörupilta og
bjargar úr klóm þeirra 13 ára dreng,
Sveini, sem er einmana og utanveltu
þótt hann eigi góða móður, en hún þarf
að vinna hörðum höndum til að fram-
fleyta þeim mæðginum og hefur lítinn
tíma aflögu til að eyöa meö syni sínum.
Þegar Þorlákur kemur til sögunnar
taka málin óvænta stefnu hjá mæðgin-
unum og óhætt er aö segja aö vanda-
mál öll leysist farsællega. Sama er að
segja um vandamál Friðriks, sem er
þriðja aðalpersóna bókarinnar, en
Þorlák munar ekki um að leysa þau
líka.
- Þorlákur er heilsteypt persóna og
ftagnar Þorstelnsson: „Góð
persónusköpun er styrkur bóker-
innar," segir i ritdómi um nýjustu
unglingebók hens, Neyðarópiö i
stálsmiðjunni.
reyndar má segja hið sama um
strákana tvo, enda má telja góða
persónusköpun aðalstyrk bókarinnar.
Samræður persónanna og ýmislegt það
sem drífur á daga þeirra verður aftur
á móti ekki eins sannfærandi í meðferð
höfundar og er það miður þar sem
hann er meö góöan efniviö í höndum
ef rómantíkin væri dálitiö minni og
hugarflugið iægra.
Fyrri hluti bókarinnar heldur les-
anda í nokkurri spennu, svo og kaflar
um sjósókn þeirra Þorláks og strák-
anna, en eftir að kemur aftur fyrir
miðja bók virðist höfundur alveg
missa fótfestu, lætur hann vaða á
súöum og sagan verður æ ólíkindalegri
og yfirborðskenndari.
Góöa persónusköpun nefndi ég sem
styrk bókarinnar en fleira má líka
telja, svo sem raunverulegt sögusviö,
bæði í Reykjavík og við Breiðafjörðinn.
Sjómannamál verður lifandi i munni
Þorláks og hann miðlar strákunum, og
jafnframt lesandanum, ýmsum fróð-
leik sem fengur er að, t.d. tengdum
slysavörnum, gamalli þjóðtrú og sjó-
mennsku. hh