Dagblaðið Vísir - DV - 23.06.1984, Síða 27

DV. LAUGARDAGUR 23. JUNI1984.
27
miklu „stuöi" á mótinu, tefldi yfir-
vegað og vandað og svo sannarlega
var reiknivélin í lagi.
Því fékk heimsmeistarinn fyrr-
verandi, Vassily Smyslov, að kynnast
en þeir tefldu saman í 10. umferð. Þótt
Smyslov sé ekkert unglamb lengur,
orðinn 63ja ára, tefldi hann djarft og
tók af skariö strax í 14. leik er hann
afréð aö fóma drottningunni. Þessi
fóm var afar freistandi því að fyrir
drottninguna fékk hann hrók, biskup
og peð og trausta stöðu. Hins vegar sá
Timman lengra: öflugur miliileikur í
20. leik breytti stöðunni í einu vetfangi.
Hrókur Smyslovs lokaðist inni á f6 og
hann f ékk ekki við neitt ráðið.
Hvítt: JanTimman
Svart: Vassily Smyslov
Skoskur leikur.
I.e4 e5 2.RÍ3 Rc6 3.d4 exd4 4.Rxd4
Bc5 5.Rf5 g6 6.Re3 Rf6 7.Rc3 0-0 8.Bd3
He8 9.0—0 Re5 lO.Khl d6 ll.Be2 Rc6
12.f3 Rd4 13.Bc4 a5 14.Rg4 Be6?!
15.Bg5
abcdefgh
15. — Rxg416. Bxd8 Re317. Dcl Bxc4
18.Dxe3 Rxc219.Dd2 Rxal 20.BÍ6!!
Vegna máthótunarinnar (21.Dh6) er
næsti leikur svarts knúinn en
hrókurinn lokast inni og það verður
honum að falli.
20.-He6 21.Hxal Hxf6 22.b3 Be6 23.Ra4
Ba3 24.Dc3 Hf4 25.g3 Bb4 26.Dd3 Hf6
27.a3 b5 28.axb4 axb4 29.Kg2! bxa4
30.Dd4 Bxb3 31.Dxf6 .32.Dd4 c5
33.Dxd6 Hc8 34.Dd2 Be6 35.f4 h6 36.g4
Bxg4 37.Í5 He8 38.Dxh6 gxf5 39.h3
— Og Smyslov gafst upp.
Eg veit hvað ég
ætla að segja
Golf er ein af þessum göfugu
íþróttagreinum sem veldur bakveiki
hjá fólki á mínum aldri þótt hún
virðist mjög auðveld þegar hún berst
okkur inn í stofu á öldum ljósvakans
from the sunny beach of Florida.
Hins vegar verðum við ekki eins
þreytt í fótunum á þvi að elta kúluna
og þeir í Florida því að við hittum
hana aldrei nema af tilviljun og
þegar það gerist er viðbúið aö hún
týnist annaðhvort í grasinu utan
vallar eða lendi í tjörninni sem hefur
verið búin til á miðri brautinni til aö
gera unnendum íþróttarinnar
erfiðara fyrir.
Nú ert þú auövitað orðinn alveg
steinhissa á því hvað ég veit mikiö
um golf og þess vegna ætla ég að segja
þér hvemig á því stendur.
I fyrsta lagi hef ég oft séö menn
stunda þessa íþrótt í sjónvarpinu og
í ööru lagi stundaði ég hana sjálfur
hér um bil heilan sunnudag ekki alls
fyrir löngu, megnið af þeim tima
reyndar á upphafsreitnum.
Einn af kunningjum mínum er
forfallinn frístundaiþróttamaður og
er alltaf að reyna að fá mig til að
taka þátt í einhverjum iþróttum.
Stundum vill hann fá mig með sér i
badminton, en það er iþróttin sem
menn slíta á sér hásinarnar i,
stundum á ég að hlaupa með honum
um götur borgarinnar eða taka þátt í
Samnorrænu sundkeppninni sem við
Islendingar ætlum að vinna að þessu
sinni samkvæmt einhverjum nýjum
reglum.
Vegna þess hve kunningi minn
hringir oft er ég um það bil búinn aö
lofa konunni minni öllu milli himins
og jarðar. — Þvi miður, segi ég
þegar hann vill fá mig með sér að
skokka niöur í miðbæ og til baka
aftur, — ég var búinn að lofa konunni
minni því að slá fyrir hana garöinn.
Og þegar hann vill fá mig til að
synda með sér tvö hundruð metrana,
samnorrænu, var ég að enda við að
lofa konunni minni því að ryksuga
fyrir hana stofugólfiö.
En þegar þessi ágæti kunningi
minn bauð mér í golf var ég nýbúinn
aö horfa á framhaldsmyndaflokkinn
um Bing Crosby golfmótið í Ameríku
þar sem menn léku sér að því að fara
átján holur á sjötíu höggum og úr því
að þetta var svona auðvelt on the
sunny beach of Florida gat það ekki
verið mjög erfitt uppi í Grafarholti.
Eina vandamálið var það að ég
átti ekkert golfsett en skortur á því
getur vist háð bestu mönnum við
iökun iþróttarinnar.
Kunningi minn var hins vegar
ekki lengi aö kippa þeim smámunum
i lag og kom til mín meö fullan poka
af kylfum sem mér fannst hálft í
hvoru ofrausn, ég hafði hugsað mér
að fá lánaðar eins og tvær kylfur hjá
honum og nota aðra til aö slá kúluna
með en hina fyrir göngustaf þegar ég
færi að eltast við kúluna.
Ekki allt sem sýnist
Á leiðinni uppeftir leiddi
kunninginn mig i allan sannleikann
um hina göfugu íþrott.
Eg átti að byrja á því að slá
kúluna með drævernum eitthvað út í
buskann og horfa að því búnu frán-
um augum á eftir henni, að sögn
kunningja mins sakaöi nefnilega
ekki að vita svona nokkurn veginn
hvar hún kæmi niður.
Að þessu loknu átti ég að taka
pokann með öllum kylfunum í og
fara að leita aö kúlunni og ef svo ein-
kennilega vildi til aö ég fyndi hana
átti ég aö velja mér jám úr pokanum
og slá kúluna upp á grín en það er
flötin með flagginu á og sand-
gryfjunumíkring.
— Siðan er bara að pútta kúlunni í
holuna, sagöi kunningi minn um leið
og hann kom kúlunni minni fyrir á
svolitlum pinna í upphafsteignum.
Eg tók mér stööu hæfilega langt
frá kúlunni, sveiflaði kylfunni, sló
síðan eins fast og ég gat og horfði aö
þvi búnu fránum augum á eftir hluta
af fósturjörðinni sem sveif í f allegum
boga og lenti um það bil fimm metra
frá okkur.
Eg varð dálítið hissa á þessu flugi
fósturjaröarinnar en kunningi minn
lét sér hvergi bregða og lýsti því yfir
aö svona færi fyrir öllum byr jendum
í þessari grein, jafnvel þeim sem
hefðu horft á framhaldsþættina frá
Florida. Síðan sagði hann mér að
galdurinn viö aö hitta kúluna væri sá
að horfa á hana meðan á sveiflunni
stæði, þaö mætti alls ekki lita af
henni.
Eg gerði auðvitað eins og fyrir
mig var lagt og hvessti augun á
kúluna á meöan ég lamdi fóstur-
jörðina eins fast og ég gat í annað
sinn.
— Svona á ekki að fara að þessu,
sagði kunningi minn, nema þú ætlir
að fara aö stunda túnþökusölu, bætti
hann við og þóttist fyndinn. — Þú átt
ekki að leggja svona mikinn kraft í
höggiö, og hann sýndi mér hvernig
ætti að fara aö þessu.
Eg tók mér enn stöðu hjá kúiunni
og að þessu sinni tók ég bara litla
sveiflu og loksins lagöi kúlan af stað í
það feröalag sem henni var fyrir-
hugaö í upphafi.
Benedikt Axelsson
Háaloftið
Það tók mig langan tíma og mörg
högg, ef feilhöggin eru talin með, að
koma kúlunni upp á grínið. Þar tók
ég fram púttarann og sló kúluna i
fyrsta höggi rakleiðis ofan í sand-
gryf juna hinum megin við þaö.
Þegar þar var komið sögu var ég
eiginlega búinn aö fá nóg af hinni
göfugu iþrótt og datt því ekki í hug að
reyna að slá kúluna upp úr gryfj-
unni, ég sparkaöi henni upp úr henni
og urðu það síöustu afskipti min af
golfíþróttinni.
Eg fékk sem sagt ekki þá golf-
bakteríu sem kunningi minn haföi
lofað mér og eftir þá reynslu sem ég
hlaut í þessari, að því er virtist, ein-
földu og heilsusamlegu íþróttagrein
veit ég alveg nákvæmlega hvað ég
ætla að segja við kunningja minn
þegar hann hringir í mig um miðjan
ágúst og spyr hvort ekki megi bjóða
mér að taka þátt í Reykjavíkur-
maraþoninu.
Kveðja
Ben.Ax.
* áfcgp ,r
^w^tingahi«9^
Laugarásveg 1
s.31620~