Dagblaðið Vísir - DV - 30.01.1986, Blaðsíða 18

18
DV. FIMMTUDAGUR 30. JANÚAR1986.
Fræðslufundur
um börn með astma
Björn Árdal barnalæknir fjallar um börn með astma
á fundinum á Hótel Hofi að Rauðarárstíg í kvöld
kl. 20.30.
Kjörið tækifæri fyrir aðstandendur og kennara til að
fræðast.
Kaffiveitingar.
SAMTÖK GECN ASTMA OG OFNÆMI
TOYOTA
Opið á laugardögum
kl. 13.00-17.00
Toyota HI-ACE bensín árg. '81.
ekinn, 100.000. gulur. Verð
340.000.
Toyota Land-Cruiser stw. dísil árg.
'82. ekinn, 120.000, rauður. Verð
790.000.
Toyota HI-LUX 4x4 árg. '82, ekinn Lada Sport árg. '84. ekinn 37.000,
aðeins 30.000, hvftur m/vökvastýri. hvitur. Verð 305.000.
Verð 670.000.
Toyota Crown dfsil, 5 gira, árg.
'83, ekinn 80.000, rauður. Verð
630.000. (Einkabill).
Toyota Carina árg. '82 DX. 5 gira,
ekinn aðeins 23.000, Ijósblár. Verð
365.000.
Toyota Carina GL 5 gfra árg. '81.
ekinn 57.000. dökkblár. Verð
280.000.
Toyota Tercel árg. '82 4x4, blár,
ekinn 6.000. Verð 565.000.
Toyota Land-Cruiser árg. '82 dfsil,
ekinn 147.000, hvftur. Verð
790.000.
Subaru 4x4 árg. '82. ekinn 90.000,
rauður. Verð 330.000.
Toyota Land-Cruiser bensin árg.
'85, ekinn 8.000. grár-sans. Verð
845.000. (Aukamælar, rafm.rúður,
fjaðrandi sæti).
Mazda 929 árg. '78. Verð 140.000.
Cortina árg. '79. Verð 140.000.
Daihatsu Charmant árg. '79. Verð
150.000.
Dodge Aspenárg. '78. Verð 210.000.
TOYOTA
upp á tíu ára ötult starf og, eins og
kirkjan sem hana hýsir, samnorræn.
Voru til fengnir bestu ungir lista-
menn á upprunahljóðfæri frá hverri
þessara frændþjóða okkar. Var það
mál manna að sú merka hátíð hefði
aldrei verið glæsilegri en frumsömdu
verkin urðu út undan þetta árið af
skiljanlegum ástæðum
Stórvirkari en áður
Vera kann að það hafí verið í tilefni
ársins að á óperusviðinu voru menn
stórvirkari en áður. Hollendingurinn
fljúgandi var fluttur á tónleikum,
íslenska óperan sýndi Carmen á leik-
árinu og skellti Leðurblökunni upp
með glæsibrag undir vor. Leikhús
Tónlist
EYJÓLFUR MELSTED
þjóðarinnar rumskaði og tók til að
sinna reglugerðarákvæði um söng-
leikjaflutning undir öðrum formerkj-
um en verið hafði um skeið. Þótti
mönnum gott til þess að vita að þar
á bæ skyldu menn vakna í tæka tíð
til að komast á Grímuball.
Sinfóníuhljómsveitin hélt sínu
markaða striki. Smám saman hefur
hún verið að þreifa fyrir sér um
nýjungar í starfsemi sinni. Hún þótti
sinna betur en oft áður skyldum
sínum við íslensk tónskáld. Innlendir
einleikarar voru líka fleiri en áður
og virtist það ekki koma niður á
heimsóknum erlendra einleikara sem
slægur væri í. Kammertónleikarnir,
sem hún hafði á dagskrá annan vet-
urinn í röð, gengu sér þó til húðar.
Fór hún þar að öllum líkindum inn
á mettaðan markað. Tómlæti það
sem menn sýndu þeirri tónleikaröð
íslenska hljómsveitin ásamt bandaríska hliómsveitarstjóranum Martraret HílH^
ANNÁLL
FRÁÁRI
TÓNUSTAR
varð meðal annars orsök þess al-
menna þekkingarleysis sem á daginn
kom þegar Hafliði Hallgrímsson
hlaut verðlaun Norðurlandaráðs, en
verðlaunaverk hans, Poemi, var ein-
mitt frumflutt á einum þessara tón-
leika.
íslenska hljómsveitin hélt velli og
tók upp þá nýlundu í starfsemi sinni
að leika alla sína tónleika einnig á
þremur stöðum utan höfuðborgar-
innar og tekst tilraun þessi vonandi
vel. Kærkomin viðbót var svo Sin-
fóníuhljómsveit æskunnar. Hún er
beint framhald Zukofsky-námskeið-
anna. Sýnist þar vera unnið bæði vel
og skipulega og á stofnun hljóm-
sveitarinnar eflaust eftir að verða
tónlistarfólki framtíðarinnar mjög
til góðs.
Þar ferskir vindar blésu
Myrkir músíkdagar voru að venju
vettvangur nýrra hugmynda og
ferskravinda. Af þeim bar Musica
Nova hitann og þungann en þess
utan var starfsemi hennar með
blóma. Er hætt við að ný íslensk
músík ætti ekki svo greiðan aðgang
að tónleikamarkaðnum ef hennar
nyti ekki við. Annar salur ferskra
vinda á tónlistarsviðinu var Listahá-
tíð kvenna. Kannski reiknuðu ein-
hveijir með því að þar yrði flutt
kvennamúsík, sú sem nefnd hefur
verið feministisk. Á henni var þó
verið að kynna framlag kvenna til
listanna fyrst og fremst en ekki
kvennabaráttunnar.
Hin ýmsu félög, sem á stefhuskrá
sinni hafa að styðja við bakið á
tónlistinni, hafa í fæstu hugað sér-
staklega að framgangi íslenskrar
tónlistar. Lengi vel var Tónlistarfé-
lagið eitt um hituna en nú hafa bæst
við nokkur félög sem oft hafa staðið
Þegar Evrópuráðið ákvað að gera
árið nitján hundruð áttatiu og fimm
að ári tónlistarinnar held ég að
margur hafi fyllst efasemdum. Menn
hafa orðið heldur leiða reynslu af því
að á alþjóðavettvangi séu einstök ár
eða áratugir helgaðir tilteknum
málaflokki. Hefur oftast farið svo að
heimsáhugi hefur verið vakinn upp,
hann síðan enst árið, leikurinn blás-
inn af um áramót og málefnið vel
gleymit. Það versta er að allir halda
síðan að þau ósköp hafi verið gerð
viðkomandi málefni til góða á því
helgaða ári að ekki þurfi lengur að
gera neitt sérstakt. Oþarft er hér að
fara að rifja upp dapurleg dæmi þessa
en hugga sig fremur við þá ánægju-
legu staðreynd að tónlistin virðist
ætla að standa jafnrétt eftir.
Við skulum heldur ekki líta fram
hjá því að margt var gert tónlistinni
til góða á þessu Evrópuári hennar.
Líklega það ánægjulegast að meira
en venjulega var greitt fyrir tónlist-
arsamskiptum landa í milli og þar
eð árið var einnig ár æskunnar hlaut
tónlistaræskan stærri bita en oft
áður.
Ár Bachs, Handels og Scarlattis
Þrjú hundruð ára afmæli Bachs,
Hándels og Scarlattis setti að sjálf-
sögðu sitt mark á árið og var virð-
ingu þeirra og vinsældum skipað í
sömu röð og þeir voru hér upp taldir,
að minnsta kosti hérlendis, og virðist
þar hið sama uppi á teningnum og í
nágrannalöndum okkar. Aðeins í
einu tilviki var reynt að gera þeim
öllum einhver skil á sama vettvangi,
en það var á þeirri tónlistarhátíð sem
hvað hæst bar í öllu listalífi landsins
á árinu, Sumartónleikunum í Skál-
holti. Var hátíðin í sumar til að halda
Menning
Menning
Menning