Dagblaðið Vísir - DV - 10.06.1986, Blaðsíða 4

4
DV. ÞRIÐJUDAGUR 10. JÚNÍ 1986.
Fréttir Fréttir Fréttir Fréttir
Amarflugsþota og herflugvél höfðu nærri rekist saman:
Mistök flugumferðar-
sljóra ekki refsiverð
- var álit ríkissaksóknara
Ríkissaksóknari taldi ekki ástæðu
til að gefa út opinbera ákæru vegna
flugatviksins þegar farþegaþota frá
Amarflugi og kafbátaleitarflugvél
frá Vamarliðinu höfðu nærri lent í
árekstri í háloftunum skammt frá
Vestmannaeyjum þann lS.mars árið
1983.
Ákvörðun um að ákæra ekki tók
saksóknari rúmu ári eftir atvikið.
Þá lágu fyrir skýrslur sérstakrar
rannsóknamefhdar Flugmálastjóm-
ar og Rannsóknarlögreglu ríkisins
og umsagnir samgönguráðuneytis
og vamarmáladeildar utanríkis-
ráðuneytis. Umsagnir beggja ráðu-
neytanna vom á þá leið að hvorki
viðkomandi flugumferðarstjóri né
aðrir hefðu gerst sekir um refsiverða
háttsemi þó að mistök hefðu átt sér
stað.
í skýrslu rannsóknamefhdar Flug-
málastjómar er atvikið flokkað sem
„raunveruleg hætta á árekstri".
Flugmenn Amarflugsþotunnar em
taldir hafa afstýrt árekstri með snar-
ræði. Þeir sveigðu þotunni krappt
til hægri sekúndubroti áður en
VEumarliðsvélin skaust framhjá.
Amarflugsþotan var að koma frá
Evrópu í aðflugslækkur, að Kefla-
víkurflugvelli. Vamarliðsvélin var í
æfingaflugi við suðurströndina. Um
borð í flugvélunum vom alls 70
manns, þar af 64 í farþegaþotunni.
Vamarliðsvélin yfirgaf æfinga-
svæði sitt án leyfis. Flugumferðar-
stjóri á Keflavíkurflugvelli, sem
hafði báðar vélamar á radar, tók
ekki eftir árekstrarhættunni fyrr en
mjög seint. Var hann talinn hafa
sýnt aðgæsluleysi.
Atvikið við Keflavíkurflugvöll
í athugun hjá saksóknara
Hjá embætti ríkissaksóknara er
nú til meðferðar flugumferðaratvik-
ið sem gerðist skammt frá Keflavík-
urflugvelli þann 6. september 1984.
Bragi Steinarsson vararíkissak-
sóknari sagði í gær að ákvörðunar
væri ekki að vænta á næstu vikum.
Þetta atvik hefúr saksóknari þegar
sent tvívegis til Rannsóknarlögreglu
ríkisins. Áður hafði rannsóknar-
nefhd á vegum Flugmálastjómar
rannsakað það.
I skýrslu rannsóknamefhdarinnar
segir að aðeins hafi munað nokkrum
metrum að ekki varð árekstur á
milli flugvélanna. Fram kemur í
skýrslu hennar það álit að óhóflegt
vinnuálag flugumferðarstjóra og
uppsöfhuð þreyta hafi að verulegu
leyti ráðið viðbrögðum hans. Með-
verkandi orsök atviksins sé talin sú
að flugstjóri Boeing þotu skyldi
halda óbreyttri flugstefnu þrátt fyrir
að hann hafi tveimur og hálfri mín-
útu fyrir atvikið séð að hann stefndi
á DC-8 Jxitu.
Þotumar vom báðar frá Flugleið-
um. Þær höfðu hafið sig til flugs af
sömu flugbraut Keflavíkurflugvallar
með einnar mínútu millibili, DC-8
þotan á undan. Boeing-þotan klifr-
aði hraðar og náði DC-8-þotunni sex
mínútum eftir flugtak.
Sérstaka athygli hefur vakið orða-
skak það sem varð á milli flugum-
ferðarstjórans og Boeing-flugstjór-
ans. Rifust þeir dijúga stund á
flugbylgjunni meðan stefridi í næst-
versta flugslys sögunnar. Reyndi
flugumferðarstjórinn þrívegis að
sannfæra flugstjórann um að nægum
aðskilnaði væri haldið á milli flug-
vélanna.
-KMU
Frétt DV í maí 1984 þegar rikissaksóknari ákvað að ákæra ekki vegna flug-
urrrferðaratviks.
Þær beinlínis mnnu út eins og heitar lummur, trjáplönturnar sem borgarbúum
voru gefnar á opnunarhátið fegrunarvikunnar. Davíð borgarstjóri lét ekki sitt
eftir liggja og afhenti fólki tré í gríð og erg. DV-mynd GVA
Fegrunarvika í Reykjavík:
Gáffu borgar-
búum tré
„Við hófum fegrunarvikuna með því
að gefa fólki á fjórum stöðum í bænum
tré til að gróðursetja í görðum hjá
sér,“ sagði Gerður Steinþórsdóttir, for-
maður fegrunamefhdar Reykjavíkur-
borgar, aðspurð um fegrunarvikuna
sem hófst á laugardaginn.
„Þetta var eins konar táknræn opn-
unarathöfn sem mæltist mjög vel fyrir.
Við byijuðum að afhenda tijáplöntur
við Ársel kl. 10 á laugardagsmorgun,
fluttum okkur síðan að Gerðubergi,
eftir hádegi fórum við svo niður að
Laugardalshöll og enduðum loks í
Hljómskálgarðinum. Alls staðar þyrp-
ist að fólk og um 4000 trjáplöntur
runnu út. Það gaf þessu líka hátiðar-
blæ að Lúðrasveit Áræjar- og Breið-
holtsskóla lék á hverjum stað.“
Gerður sagði ennfremur að meðan á
fegrunarviku stæði gæti fólk fengið
ráðgjöf á skrifstofu garðyrkjustjóra,
einnig hlypi hreinsunardeildin undir
bagga, gæfi t.d. ruslapoka og reyndi
að stuðla að þvi að fólk tæki til á lóð-
um sínum og stuðlaði að fegrun í
umhverfinu. „Takmarkið er að hafa
borgina bæði fagra og hreina á 200
ára afmælinu. Til þess þurfa borgar-
búar líka að leggja sitt af mörkum “
-BTH
Vörubíll stöðvaður:
Ofhlaðinn um 12 tonn af mold
Stór vörubíll með aftanívagni var
stöðvaður af lögreglunni i Reykjavík
á Miklubraut við Réttarholtsveg.
Taldi lögreglan eitthvað athugavert
við farm bílsins sem var mold. Við
mælingu reyndist 12 tonnum of mikið
af mold á bílnum og sagði ökumaður-
inn að hann hefði keyrt með svipaða
farma í tvo daga en hann var stöðv-
aður á laugardag.
Að sögn lögreglunnar er þetta brot
talið það alvarlegt að það verður ekki
afgreitt með sekt heldur sent fyrir
sakadóm. -FRI
I dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
I dag mælir Dagfari
Hannyrðir og stálvinnsla
Þá er fimmþúsundkallinn lang-
þráði loksins kominn í umferð við
mikinn fonguð þeirra sem enn eru
að burðast með seðla í veskinu.
Raunar er sá blái nokkuð seint á
ferðinni þ ví obbinn af íbúum landsins
notar nú svo til eingöngu ávisanir
og greiðslukort. Hins vegar urðum
við auðvitað að fá okkar fimmþús-
undkall þó ekki væri nema til að
minna okkur á hina gömlu góðu
daga fyrir myntbreytinguna. Þá
höfðu menn fleiri hundruð þúsund
krónur í mánaðarlaun og engum
datt í hug að fara út í búð til að kaupa
i matinn með minna en fimmþúsund
krónu seðil, enda var þetta fyrir tíma
greiðslukortanna. Svo datt einhveij-
um vitringum í hug að slá niður
verðbólguna í einu höggi með þvi
einu að skera tvö núll aftan af krón-
unni. Og nú, örfaum árum siðar, er
allt komið í sama farið. Það sést
best á þvi að nýi fimmþúsundkallinn
jafngildir ekki nema svo sem níutiu
sterlingspundum. En það vantar
ekki að sá nýi er ansi flottur og sjálf-
sagt fyrir fólk að verða sér úti um
eitt eintak til að geyma niðrí i skúffu
til minja um Ragnheiði biskupsfrú á
Hólum sem skreytir seðilinn ásamt
nöfnum Jóhannesar Nordal og Dav-
íðs Ólafssonar. Auk þess er verðgild-
ið skráð með útsaumsletrí úr
SEOABANkl
ÍSLANDS
sjónabók Ragnheiðar og mynstur í
grunni er það sama og hún notaði í
altarisklæði fyrir Laufáskirkju á sín-
um tíma. Þetta eitt út af fyrir sig
gerir seðilinn ennþá eigulegri fyrir
þá sem hafa áhuga á hannyrðum til
foma. Þá má ekki gleyma því að
Gísli biskup, maður Ragnheiðar, er
líka þrykktur á þann bláa þótt minna
fari fyrir honum en frúnni. Svo til
að bæta um betur er skellt á seðilinn
myndum af tveimur fyrri eiginkon-
mn Gísla og fer þetta þá að verða
hið myndarlegasta fiölskyldualbúm
frá Hólum um aldamótin 1700. Þessi
myndafjöld eykur enn á safngildi
seðilsins og það þykir ekki mikið að
kaupa svona skilerí fyrir fimmþús-
imd krónur.
En blessaður Seðlabankinn ætlar
ekki að gera það endasleppt við þjóð-
ina hvað varðar peningamálin. Nú
hefur bankinn ákveðið að koma með
nýja gerða af 50 aura mynt. Þessu
ber að fagna þvi hvar værum við á
vegi stödd ef við hefðum ekki bless-
aðan fimmtíueyringinn til að styðj-
ast við í lífsbaráttunni. En sá gamli
er nokkuð farinn að láta á sjá, enda
bara úr bronsi og stykkið kostar víst
hátt í krónu úr verksmiðjum pen-
ingaframleiðenda. Seðlabankinn
hefur því brugðið á það þjóðráð að
slá nýjan pening og er hann úr kop-
arhúðuðu stáli.
Þetta var smart hjá Jóhannesi sem
nú ætlar að láta sverfa til stáls i bar-
áttunni við verðbólguna og hefja
fimmtíueyringa til vegs og virðingar
meðal þjóðarinnar á nýjan leik. Það
verður nú munur að kreppa hnefann
um kalt stálið i buxnavasanum þeg-
ar maður er á leið í bankann til að
leggja inn eða kaupa skuldabréf af
Þorsteini. Svo má ekki gleyma þvi
að nýi peningurinn er miklu ódýrari
en bronsruslið og kostar ekki nema
47 aura stykkið frá peningafabrikk-
unum. Man nú nokkur álkrónumar
frægu sem flutu á vatni. Engum dett-
ur í hug að bjóða fram slíkt rusl eftir
að stálpeningamir em komnir til
sögunnar. Það skal vanda sem lengi
á að standa, segir máltækið, og hven-
ær á það við ef ekki nú á þessum
merku tímamótum í myntútgáfu á
íslandi. Svo er það enn einn kostur-
inn við nýja peninginn en það er að
hann er 35 grömmum léttari en
bronsmyntin. Maður getur því borið
mun meira af stálmyntinni en áður
og á það eflaust eftir að koma sér
vel fyrir marga. Enda er þetta það
sem okkur hefur alltaf vantað, létt-
an, sterkan og ódýran fimmtíueyr-
ing. Já, hann ætlar ekki að gera það
endasleppt við okkur, blessunin
hann Nordal.
En varla lætur hann hér við sitja.
Nú hlýtur hann að fara að hugsa til
niðurskurðar á núllum á nýjan leik.
Það var svo gaman hér um árið þeg-
ar allt breyttist á einni nóttu og
verðlag fór niður úr öllu valdi og
kaupið auðvitað líka. En þessar fáu
krónur sem maður fékk voru svo
óendalega verðmætar að menn
tímdu ekki lengur að grípa til veskis-
ins þó þeir þurftu að bjarga brókum
úti i guðsgrænni náttúrunni. Þetta
þarf að endurtaka hið fyrsta áður
en greiðslukortin ná að útrýma
venjulegri peninganotkun fyrir fullt
og fast. En það má kannski ekki fara
fram á alltof mikið í einu og þvi skul-
um við láta nægja að þakka fyrir
bláa hannyrðaseðlinn og stálpening-
inn góða. Og eftir að hafa lagt inn
næst syngjum við bara „Lok, lok og
læs og allt í stáli...“
Dagfari.