Dagblaðið Vísir - DV - 05.12.1986, Qupperneq 18

18
FÖSTUDAGUR 5. DESEMBER 1986.
Frjálst, óháð dagblað
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON
Auglýsingastjórar: PALL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11, SÍMI 27022
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: HILMIR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 500 kr.
Verð í lausasölu virka daga 50 kr. - Helgarblað 60 kr.
Kosningasamningar?
Lota á kjarasamningunum stendur yfir, þegar þetta
er skrifað. Fari hún út um þúfur, er hætt við, að sjái
fyrir endann á þessari samningahrinu. Miklu skiptir,
að kjarasamningar takist fljótlega, ekki bráðabirgða-
heldur alvörusamningar. Hættan er sú, að takist samn-
ingar ekki nú stefni í kosningasamninga eða kosninga-
slag um samningana.
Veganesti Alþýðusambandsins er ekki slæmt. Rætt
hefur verið um hækkun lægstu launa úr um nítján þús-
undum á mánuði upp í tuttugu og fjögur til tuttugu og
sjö þúsund. Leyniviðræður toppanna fyrir samningana
gerðu ráð fyrir hækkun þessara launa í tuttugu og fimm
þúsund á mánuði, eins og fram hefur komið. Ekki tókst
að koma þessu samkomulagi gegnum samningakerfið.
Þar stóðu á móti þeir, sem hafa hærri mánaðarlaun en
þetta. Slíkt samkomulag hefði um margt verið æski-
legt. Öll vitum við, að flestir launþegar hafa í ár fengið
mikla aukningu á kaupmætti launa sinna. Aðrir hafa
setið eftir. Við vitum, að efnahagurinn er viðkvæmur
og þolir ekki verulega almenna launahækkun á næsta
ári, án þess að sú kollsteypa verði, sem sumir hagfræð-
ingar telja líklegri en ekki. Því ber að leggja áherzlu á
lægstu launin, þá sem hafa setið eftir. Þjóðfélagið getur
ekki sætt sig við 19-20 þúsund krónur í mánaðarlaun
hjá hinum lægstlaunuðu. Þetta sjá flestir, en uppmæl-
ingaraðalinn þrjózkast við. Dagsbrúnarmenn reyna að
eyðileggja slíkt hugsanlegt samkomulag og hafa gengið
út.
Takist að hindra, að samið verði í þessari lotu, er
rétt, sem Karl Steinar Guðnason segir, að líklegt er,
að hætt verði í bili. Samningaviðræðum yrði frestað
fram yfir áramót. Þá munu þær enn dragast meðal ann-
ars vegna þess grundvallarmunar, sem er á afstöðu
ýmissa forystumanna Alþýðubandalagsins. Þá mun ekki
verða unnt að semja mestmegnis um hækkun lægstu
launa, heldur munu hvers konar hópar með meiri laun
sækja fram. Þá verður einnig fyrir að hitta stjórn-
málamenn, sem eru orðnir hræddir við kosningar og
munu vilja semja fyrir hvern mun, til þess að ekki komi
til átaka fyrir kosningar. Slíkir samningar gætu orðið
verðbólgusamningar. Það verður líklegra, eftir því sem
þeir dragast. Þetta skiptir okkur öll, einkum launþega,
meira máli en ætla mætti í fljótu bragði. I viðkvæmri
stöðu efnahagsmála mætti búast við meiri verðbólgu,
meiri halla á viðskiptum við útlönd, meiri lántökum
erlendis og meiri halla á ríkisrekstrinum. Kollsteypan
yrði staðreynd.
En það er annað, sem verkalýðsmenn hafa ekki nefnt
enn. Þingkosningar verða líklega í lok apríl. Samning-
ar, sem standa fram i febrúar-marz, skapa hættu á
átökum. Staðan var þannig fyrir kosningarnar 1978, að
stjórnarandstæðingar, Alþýðubandalag og Alþýðu-
flokkur, áttu leik á borði með því að upphefja átök um
kjaramál. Þá dundu yfir meðal annars ólögleg verkföll.
Þessir flokkar lærðu þá, að þeir gátu sigrað í kosningum
með átökum á vinnumarkaði, þar sem ríkisstjóm sjálf-
stæðis- og framsóknarmanna virtist standa gegn
launþegum í landinu. Það gæti verið býsna freistandi
að reyna þetta aftur.
Því eru úrslitahlutir á ferðinni í þessum samningavið-
ræðum. Slitni nú upp úr, getur mikið tjón orðið.
Haukur Helgason.
,Það sem sérstaklega stingur i augun er að Halldór segir hópa kristinna foreldra, sem eiga börn
almennum
skólum (hér er eflaust átt við ríkisreknu grunnskólana), beiti sér nú gegn flestum þáttum skólastarfsins. Þetta eru
stór orð. Allur er málflutningurinn í þá átt að gera kristna foreldra og kristna lífsskoðun tortryggilega.“
Kristnir menn,
haldið vöku ykkar
I DV miðvikudaginn 26. nóvember
sl. birtist grein eftir Halldór Valdim-
arsson, fréttamann DV í Dallas í
Bandaríkjunum, sem er að mínu
mati villandi og skilst sem áróður
gegn kristnum mönnum þar í landi.
Það sem sérstaklega stingur í augun
er að Halldór segir hópa kristinna
foreldra, sem eiga böm í almennum
skólum (hér er eflaust átt við ríkisre-
knu grunnskólana), beiti sér nú gegn
flestum þáttum skólastarísins. Þetta
em stór orð. Allur er málflutningur-
inn í þá átt að gera kristna foreldra
og kristna lífsskoðun tortryggilega.
Maður fær það á tilfinninguna að
þetta kristna fólk sé ósanngjamt,
þröngsýnt, hafni staðreyndum vís-
indanna og skorti umburðarlyndi.
Gagnlegt væri að fjalla ítarlega
um efiii greinarinnar en það mun
ég ekki gera hér og nú heldur gera
aðeins stutta athugasemd við hana.
Eiga minnihlutahópar að ráða
ferðinni?
í greini sinni segir Halldór orð-
rétt: „Ef til vill má búast við því að
í náinni framtíð feti aðrir foreldra-
hópar í fótspor þeirra kristilegu. Ef
svo fer má búast við því að almenn-
ingsskólakerfið í Bandaríkjunum
geti ekki í framtíðinni kennt neitt
það sem brýtur í bága við trúarvit-
und kristinna manna.“ Við þessi orð
Halldórs hef ég þetta að athuga:
Samkvæmt nýjustu upplýsingum,
sem ég fékk hjá Menningarstofnun
Bandaríkjanna hér í borg, em um
127 milljónir, eða rúmur helmingur
bandarísku þjóðarinnar, skráðar í
kristna söfhuði (eflaust em þeir fleiri
v.þ.a. sumar kirkjudeildir telja að-
eins skírða meðlimi og þær hinar
sömu skíra ekki ungböm). Ekki þyk-
ir mér óeðlilegt að svo stór hluti
þjóðarinnar eigi rétt á því að hlustað
sé á óskir hans, annað væri óréttlátt.
Halldór ályktar síðan á þá leið að
fyrst kristnir menn fari fiam á að
tillit verði tekið til skoðana þeirra
hljóti aðrir hópar þar í landi að krefj-
ast þess sama, svo sem „múhameðs-
trúarmenn, búddistar, hindúar eða
þeir sem trúa á Óðin og Þór“.
Varðandi þetta vil ég segja að
fylgjendur Múhameðs em um 2
milljónir í Bandaríkjunum, búdda-
trúarmenn 70.000, hindúar em alls
310.000 í allri N-Ameríku, en hvergi
gat ég séð tölur um ásatrúarmenn
þar vestra, þeir hljóta því að vera
mjög fáir. Það er sem sagt augljóst
mál að þeir trúarhópar, sem Halldór
nefnir, em margfalt fámennari en
KjaUaiinn
Friðrik Ó.
Schram
guðfræðingur
kristnir menn í USA og því vil ég
andmæla röksemdafærslu hans um
að búast megi við að þessir hópar
taki i framtíðinni að krefjast áhrifa
á skólana til jafns við kristna menn.
Það er með öllu óeðlilegt ef lýðræði
er eitthvað annað en orðin tóm.
Þögn í bekknum!
En það er fleira skrýtið við grein
Halldórs. Hann ályktar að fyrst
kristnir menn og aðrir trúarhópar
vilja hafa áhrif á kennslu í gmnn-
skólum vestra þá taki fleira við.
Látum Halldór hafa orðið: „Síðan
verði eflaust afnumið allt það sem
stjömufræðispekingar em mótfalln-
ir og allt það sem fellur að öðrum
sérskoðunum. Loks fer svo, augsýni-
lega, að hætt verði kennslu á öllu
því sem andstætt er lífsskoðunum
repúblikana og demókrata. Þá geta
bandarískir foreldrar loks alið upp
böm sín í heilbrigðum lífeviðhorfiun
án þess að þurfa að óttast að skóla-
kerfið brjóti niður siðferði þeirra
jafnóðum. Þau verða einvörðungu
aðnjótandi þeirrar ánægju að sitja í
skólastofu nokkrar klukkustundir
dag hvem, í þögulli sátt við um-
hverfi sitt, og horfa á kennarann
jafn þögulan við kennaraborðið.“
Þá vitum við það! Mér þykir menn
aldeilis hafa húmor!
Þróun mála hér
En hvers vegna er ég að skrifa
þessa grein? Vegna þess að mér
finnst hún vega að skoðunum og
stöðu kristins fólks almennt. Þótt
greinin fjalli um þessi mál í Banda-
ríkjunum em svipaðir hlutir þegar
farnir að bæra hressilega á sér hér
á okkar landi.
Nú telja ýmsir minnihlutahópar
að fullt tillit skuli tekið til þeirra,
jafhvel þótt hegðun þeirra og boð-
skapur stríði gegn almennu siðgæði
og viðurkenndum menningarverð-
mætum.
í 63. grein stjómarskrárinnar segir
að öllum sé frjálst að stofha félög,
-en tekið er fram að þar megi ekki
„kenna eða fremja neitt sem er gagn-
stætt góðu siðferði og allsherjar-
reglu". Síðustu ár hefur mjög
varhugaverð þróun orðið hér á landi
í þá átt að menn kenna hiklaust -
og iðka og það meira segja í ríkis-
reknum fjölmiðlum - það sem beint
stríðir gegn góðu siðferði og alls-
heijarreglu. Er hér um mjög alvar-
legt mál að ræða og hvet ég allt fólk,
sem vill standa vörð um kristna trú
og velferð þjóðarinnar, að fylgjast
hér vel með. Tökum eftir því sem
fjölmiðlamir flytja og veitum þeim
aðhald til þess að þeir verði ekki
notaðir til að reka áróður fyrir
óhreinleika og illum boðskap. Höld-
um vöku okkar og látum ekki
háværa minnihlutahópa ryðja burt
því sem gott er og heilbrigt, því verði
það gert mun reynast erfitt að bæta
um og snúa til fyrri vegar.
Friðrik Ó. Schram
„Síðustu ár hefur mjög varhugaverð þróun
orðið hér á landi í þá átt að menn kenna
hiklaust og iðka - og það meira að segja
í ríkisreknum fjölmiðlum - það sem beint
stríðir gegn góðu siðferði og allsherjar-
reglu.“