Dagblaðið Vísir - DV - 03.06.1988, Page 12

12
FÖSTUDAGUR 3. JÚNÍ 1988.
Spumingin
Ferð þú á skemmtistaði
borgarinnar?
Hannibal Sigurvinsson: Þaö er nú
ekki mikið, á Hótel Borg einna helst.
Kolbrún Kristjánsdóttir: Mjög lítið,
en ég fer svolítið á matsölustaðina.
Ragnhildur Jónsdóttir: Nei, lítið, ég
fer helst á Borgina ef ég fer eitthvaö.
Matthildur Guðbrandsdóttir: Ekki
neitt. En ég fer á veitingastaöi, út að
borða.
Hafdís Viggósdóttir: Auðvitað geri
ég það. Lækjartunglið og Broadway
eru í uppáhaldi hjá mér.
Jökull Jörgensen: Nei, sama og ekk-
ert, áhugamáhn eru upp til fjalla.
Lesendur_________________________ i>v
Olíusvæði til sölu - í Noregi:
Hvað gerum við?
Þórður Jónsson skrifar:
Þegar sífellt er verið aö tala um
hvernig við íslendingar eigum að
bregðast við aðsteðjandi vanda í
efnahagsmálum, t.d. vegna minnk-
andi framlegðar frá sjávarafla, t.d.
vegna ofstjórnunar og vanstjórn-
unar í senn og minnkandi gjaldeyr-
isforða vegna gegndarlausrar
eyðslu landsmanna í óþarfa fjár-
festingar, þá eru aðrar þjóðir sífellt
að finna arðbærar leiðir til að auka
við efnahag sinn og nota til þess
ráð sem hér væru úthrópuð sem
landráð, fóðurlandssvik eða annaö
í þeim dúr.
í fréttum frá Noregi kemur fram
að stjórn Verkamannaflokksins
þar segist nú tilbúin að selja oliu-
og gasvinnslusvæði ríkisins í Norð-
ursjó. Söluverðmæti þessara
svæða nemur tugum milljarða í
norskum krónum. Útlend fyrir-
tæki, sem stunda olíu- og gas-
vinnslu, hafa þegar lýst áhuga á
að kaupa þessi svæöi af Norðmönn-
einhver stjórnmálaflokkurinn
legði til að við íslendingar seldum
eitthvað af fiskimiðum pkkar öðr-
um þjóðum til afnota? Ég ætla nú
ekki að minnast á vinstri flokkana.
En athyglisvert er að í Noregi er
það Verkamannaflokkurinn sem
kemur fram með hugmyndina. Það
þarf varla aö orðlengja að hér
myndi sá stjórnmálaflokkur, sem
léti frá sér fara slíka hugmynd,
ekki þurfa að taka þátt í kosningum
eftirleiðis.
En er þetta svo vitlaus hugmynd
hjá Norðmönnum? Þeir hafa lengi
ekki nýtt öll þau hafsvæði, þar sem
olía er unnin, og leigt þau til ann-
arra þjóða til vinnslu. Þetta gætum
viö íslendingar að sjálfsögðu gert
við flskimið okkar. Við gætum leigt
þau hæstbjóðanda til að stunda
veiðar. Er það einhver íjarstæða,
ég bara spyr?
Hvað halda menn að við veröum
að gera þegar að því kemur að við
göngum til samninga við Evrópu-
bandalagið? Þá kemur að því, og
það án nokkurs vafa, að við verð-
um að láta eitthvaö í staðinn. Og
hvað er þetta „eitthvað“ sem við
höfum handbært? Ekkert annað en
hluti fiskimiðanna, annaðhvort
með beinum og fjrálsum aðgangi
Evrópuþjóðanna eða verða af
samningum ella.
Það er ekki til neins að eiga auð-
lindir ef ekki má nýta þær. Það er
nægur fiskur í sjónum í fiskveiði-
lögsögu okkar og miklu meira en
flskifræðingar halda fram. Þetta
vita sjómenn sem hafa áratuga
reynslu og þekkingu á hafsvæðun-
um allt í kringum landið. - En það
er eins og svo oft áður, að við bind-
um allt of miklar vonir við að aðrar
þjóðir geri einhverja sérsamninga
við okkur með einhyerjum sérkjör-
um. Það er einfaldlega liöin tíð.
En hver hefði trúað því fyrir svo
sem áratug aö Norðmenn myndu
fara þá leið að selja útlendingum
hluta auðlinda sinna? Þeir gera
þetta meðan olían er enn eftirsókn-
arverð. En það veröur hún ekki
lengi úr þessu. Þeir nota auðlindir
sínar sem beina verslunarvöru. -
Hvaö gerum við?
um.
Hvað myndu menn segja hér ef
Eigum við að fara að dæmi Norðmanna? - Olíupallur dreginn á haf út frá Stafangri í Noregi.
Ekið á Lödubrfreið
- Vitni vantar
Margrét skrifar:
Ég skrifa ykkur fyrir hönd vinkonu
minnar sem varð fyrir því að ekið
var á bifreið hennar meðan hún sat
sjálf í henni en ökumaður bifreiðar-
innar, sem ákeyrslunni olli, stakk af.
'Þannig var að vinkona mín sat í
bifreið sinni, brúnni Lödu, fyrir utan
hús DV í Þverholti. Þá finnur hún
að ekið er á bifreiðina. Hún fer út til
að athuga málið og sá þá að sendibif-
reiö hafði valdið ákeyrslunni. Eig-
andi eða ökumaður sendibifreiðar-
innar stóð þá við hliö bíls síns og
virtist vera aö þurrka af honum og
stóð þannig að ekki sáust neinar
skemmdir á bíl vinkonu minnar.
Eigandi sendibílsins tók þannig til
orða að „þetta væri allt í lagi og eng-
ar skemmdir sæjusf‘. - Þessu trúði
vinkona mín, án þess að athuga
verksummerki frekar. Nú kom það
hins vegar í ljós að Lödubifreið henn-
ar er talsvert mikið dælduð hægra
megin (eins og sést vonandi á mynd
sem ég sendi með þessum línum).
Nú vil ég fyrir hennar hönd lýsa
eftir bílstjóranum sem ók á brúna
Lödubílinn fyrir framan DV-húsið
og að hann gefi sig fram eða sá eða
þeir sem sáu þennan atburð. - Ég hef
fengið vilyrði lesendadíðu DV fyrir
aö taka viö upplýsingum um þetta.
Einnig má hringja beint til eiganda
Lödubifreiðarinnar í síma 72826 (eftir
vinnutíma).
Ekið á Lödubifreið. - Dæld í hægri hlið. Uppl. vantar.
Misnotkun orða
í sjónvarpi
Ingvar Agnarsson skrifar:, - Ég hef aldrei heyrt að orðiö
Mjög er skaðlegt þegar þeir sem „trekkur“ sé notað um veðurfar.
eiga að vera okkur til fyrirmyndar Það er aðeins haft um það fyrir-
um málfar, þ.e. fjölmiðlamenn og bæri innanhúss þegar dragsúgur,
aðrir slíkir, misþyrma málinu á súgur eða gustur kemur inn um
einn eða annan hátt. í sjónvarpinu hálfopna glugga eða dyr eða þegar
voru fyrir skömmu lesnar veður- blæs inn um rifur á óþéttum veggj-
frétir að vanda að loknum kvöld- um.
fréttum. Ég hnaut þar um afleitan Að nota orðið „trekk“ um veður-
málfarshnökra. far er áreiöanlega röng notkun á
Veðurfræðingurinn mælti á þessu oröi og er vonandi að fleiri
þessa leiö; „Það er talsvert frost og taki það ekki upp.
trekkur á landinu þessa dagana.“
Um þjóðarhag
og fleira
Fríða hringdi:
Alltaf vex skuldasúpan hjá Sam-
bandinu og nú er svo komið að
Landsbankinn er sagður vera valtur
á fótunum, sumir segja að hann sé
að fara á hausinn vegna þessa. En
það ætti að rætast úr því þegar nú-
verandi formaður SÍS verður banka-
stjóri í haust i banka allra lands-
manna.
En ég ætlaði að koma að nokkrum
orðum um þjóðmál almennt og tel
þá brýnast að minnast á deilu þá sem
upphófst í álverinu við Straumsvík
fyrir mörgum vikum og er ekki leyst
ennþá. Hvernig skyldu starfsmenn
þar hugsa til framtíðarinnar að því
er varöar atvinnuöryggi og áfram-
haldandi starfsemi? Dettur þeim
aldrei í hug að þessi starfsemi verði
einfaldlega lögð niöur við þær að-
stæður sem þarna eru ár hvert meö
verkfóllum og hótunum?
Eða þá sjómenn sem núna eru aö
krefjast hækkunar á fiskverði þótt
vitað sé að fiskurinn skilar minni
verðmætum en áður og ekkert útlit
fyrir hækkun á þessari einu raunút-
flutningsvöru okkar í náinni fram-
tíö? - Sýna þessi þrjú mál, baggi okk-
ar vegna Sambandsins, vandi Lands-
bankans, vinnudeilur í álverinu og
togstreita í sjávarútvegi, ekki í hnot-
skurn vanda okkar sem þjóðar? -
Hversu lengi geta skattgreiðendur
sætt sig við svona heimatilbúinn
vanda af mannavöldum?