Dagblaðið Vísir - DV - 27.07.1989, Side 12

12
FIMMTUDAGUR 27. JÚLÍ 1989.
Spumingin
Lesendur
Hvað var merkilegast í
fréttum í gær? (spurt 25.7.)
Eiríkur Guðnason: Ráðherraskiptin
hjá Thatcher og að það skuh vera
komin ný Thatcher í Japan.
Ásdís Sigurðardóttir Cosby: Jú, það
var eitthvað um ráðherraskipti í
Bretlandi. —
Lára Ólafsson: Það voru nógar fréttir
fyrir mig að vera einn og hálfan tíma
frá Litlu kafíistofunni að Lögbergi á
sunnudaginn.
Valgarður Sverrisson: Merkilegust
var frétt í ríkissjónvarpinu um til-
færslur fjármuna frá sparifjáreig-
endum til skuldara.
Sigrún Sigurðardóttir: Ég hvorki
hlustaði né horfði á fréttimar í gær.
Ritvinnsla með tölvum:
Meiri af köst - betra verk
Ritvinnsla með tölvu. - Hagkvæmt gagnavinnslutæki.
Dauðastund hjá dýralækni:
Ljótar aðfarir
Þóra Björg Stefánsdóttir skrifar:
Ég fór með rúmlega 15 ára gamla
læðu á dýraspítalann í Víðidai til að
láta deyða hana. Þaö er ekki auðvelt
að sjá á eftir gömlum heimilisvini á
þennan hátt en þar sem heilsan.hjá
honum var orðin mjög bágborin sá
ég mér ekki aðra leið færa.
Þegar ég kom á spítalann var læðan
orðin hrædd og skalf mikið. Hún
hafði aöeins í örfá skipti komið í bíl
og þá einmitt til að fara í aðgerðir á
þessum sama spítala.
Ég hafði hringt nokkrum dögum
áður og óskað eftir því að fá að halda
á kettinum þegar hann fengi „dauða-
sprautuna".
Dýralæknirinn kom og vísaði okk-
ur inn í herbergi þar sem hann setti
köttinn upp á borð. Þær hendur, sem
fóru um læðuna mína síðustu sek-
úndur lífs hennar, voru ekki mjúkar.
Læknirinn lyfti henni ekki öðruvísi
upp frá borðinu en með því að rífa í
hnakkann á henni og skipaði mér
sífellt að vera ekki fyrir.
Kötturinn, sem var oröinn skelfd-
ur, fékk fyrst snögga sprautu í
hnakkann og átti þaö að vera til að
róa hann. En læknirinn mátti auðsjá-
anlega ekki vera að því að bíða eftir
áhrifunum því skyndilega skellti
hann dýrinu niður - sem var alls
ekki viðbúið og veitti mótspyrnu -
stakk sprautu í kviðinn á því og sagði
þessu lokið.
Nú er ég ekki fagmaður í dýra-
lækningum eða dýradeyöingum en
þaö segir mér enginn að þetta séu
réttu aðferöimar!
„Hjólförin verða síðar lækjarfarvegir."
Lárus hringdi:
Mér datt í hug að hringja til ykkar
á lesendasíðunni eftir að hafa lesið
bréf frá Pétri Guðmundsyni undir
fyrirsögninni „Flaggaö með hræsn-
inni“ þar sem hann vitnar til leiðara
í tímaritinu Úrvali um hræsni þá sem
við íslendingar sýndum í sambandi
við handtöku hermannanna þriggja
er þeir hinn 17. júní skáru niður
nokkra fána í ölæði. - Ég er sam-
mála bréfritara um afstöðu hans og
leiðarahöfundar Úrvals.
Það var reyndcir ekki þetta sem ég
ætlaði að tala um heldur grein sem
ég fann 1 síðasta Úrvali og var um
ritvinnslu og spuminguna hvort að
henni væri gagn eða ekki. Það hittist
nefnilega svo á að ég hef nýlokið við
að fjárfesta í einni af þessum rit-
vinnslutölvum, svokallaðri PC tölvu
með hörðum diski. Hef hins vegar
ekki enn farið á tölvunámskeið og
taldi mig ekki þurfa þess eftir að
hafa kynnt mér handbækurnar lítil-
lega.
Þetta er hins vegar mikil firra. Það
má gera svo ótalmarga hluti í þessu
tæki, sem með réttu má kalla lúxus-
ritvél og um leið hagkvæmt gagna-
vinnslutæki, að með góðu ritvinnslu-
forriti eru manni eiginlega allir vegir
færir í þessu efni. - Og eins og segir
í greininni í Úrvali er það ekki nema
upphafið að geta auðveldlega slegið
inn texta í tölvu og kunna að færa
bendilinn fram og aftur, þangað sem
þarf að breyta eða bæta við.
Það varð mér mikill stuðningur að
lesa þessa grein um ritvinnslu í Úr-
vah og ráðlegg ég öllum sem hafa enn
ekki áttað sig á því hvaða gagn getur
verið í góðri ritvinnslu að ná sér í
ritið og fletta upp á greininni. - Því
sá sem er aö byrja að fikra sig inn í
tölvuheiminn rekur sig á aö hann
þarf aö þjálfa sig upp á nýtt til þess
að nýta kosti þessa undratækis.
Eftir lesturinn
Gunnar Sverrisson skrifar:
í vikublaðinu Pressunni, sem kom
út fimmtud. 13. júh sl„ rakst ég á
athyghsverða grein er nefndist Nátt-
úruvörur - viðurkennd vísindi eða
skottulækningar. - Örn Svavarsson
í rimmu við lyfjaeftirlitið.
Mér fannst augljóst mál, þegar ég
tók að velta efni greinarinnar fyrir
mér, að báðir aðilar hefðu eitthvað
til síns máls. Lyfjaeftirlitið er viður-
kennd stofnun sem gætir hagsmuna
sinna í hvívetna, er vel vakandi og
starfi sínu vaxin. - Hið sama má líka
segja um Örn Svavarsson sem virðist
vel kunna á rekstur Hehsuhússins,
hefur reyndar rekið það í mörg ár.
Mér finnst að taka megi jákvætt mið
af mörgu í viðtali þessu, einmitt í
þessu ljósi.
Ég er einnig þeirrar skoðunar að
ef þessi grein hefði verið skrifuð fyr-
ir tíu eða fimmtán árum hefði hún
getað valdið nckkru fjaðrafoki. Jafn-
vel deilum. Svo virðist ekki gerast í
dag þar sem fólk er mun upplýstara
en áður. Greinin virðist í fljótu
bragði geta valdið leiðum misskiln-
ingi en gerir þó ekki annað en vekja
athygli á málstað Arnar. Eflaust
munu sumir flokka slíkt undir eigin
hagsmuni. - En þarna eru frjáls sjón-
armið á ferðinni.
Enda þótt svo virðist sem um hálf-
gert hringl hjá Lyfjaeftirlitinu sé að
ræða í þessari grein er svo ekki í
raun þar sem þessi virta stofnun er
einungis á varðbergi eins og aðrir á
þessum síðustu og verstu tímum. -
Þeir tímar munu þó koma að sú
stofnun og fyrirtæki eins og Svavars
og önnur svipuö munu njóta gagn-
kvæms trausts.
Hvað varð um
Decamin?
Jóhanna hringdi:
Decamin megrunarkúrinn var hér
á markaönum hér fyrir nokkru og
var talsvert auglýstur. Það er hins
vegar nokkuð síðan ég hef getað
fengið hann keyptan. Ég notaði
þennan kúr talsvert og fannst hann
áhrifaríkur. Með því að taka þetta
inn að kvöldi til hjaðnaði löngunin í
mat og ég gat auðveldlega haldið
minni.kjörþyngd.
Ég get því fyllilega mælt með Dec-
amin fyrir þá sem eru að beriast við
aukakílóin. Máhð er þó ekki einfalt
á meðan þetta fæst ekki. Ég vil því
gjarnan koma þeirri spurningu á
framfæri aö þeir sem vita hvað varð
um þetta ágæta megrunarefni láti í
sér heyra.
Lesendasíða DV tekur að sjálf-
sögðu við upplýsingum um málið
eins og fyrri daginn.
Heybrækur og
hálendisgæsla
fslendingur skrifar:
Miklar dauðans heybrækur eru
löggæslumenn okkar. Vegir um há-
lendi íslands hafa verið lokaðir
vegna aurbleytu og vegna þess að
enn er snjór og leysingar. Þetta er
enn vandamál þótt komið sé fram á
sumar.
Þrátt fyrir augljósar takmarkanir
á vegum og tilkynningar um lokun
vega hafa útlendir ferðaménn farið
sínu fram og ekið um hálendið og
gert þar mikinn skaða. - Að aka um
ógróið land er slæmt undir þessum
kringumstæðum þar sem hjólforin
verða síðar lækjarfarvegir og því má
sjá hversu fráleitt þaö er að þola slíka
framkomu.
Belgíumenn voru stöðvaöir á leið
sinni suður Kjöl en þeir bara hlógu
og glenntu sig framan í yfirvöldin,
fóru rakleitt suður á land og óku
norður Kjöl að Hveravöllum. - Sýslu-
maðurinn á Blönduósi glúpnaði fyrir
framan þessa kauða en lét þá greiða
3000 kr. í sekt. Belgarnir glenntu sig
enn og hlógu. - Við þekkjum þessa
menn úr landhelgisstríðinu. Þeir
voru vanir að fara sínu fram þar.
Þeir skildu ekki fyrr en skotið var á
þá. En þá seig hjartað líka ofan í
buxurnar.
Meðferð máls af þessu tagi er okkur
til minnkunar og nú geta allir ferða-
menn farið sínu fram uppi á hálend-
inu. Það kostar ekki nema 3000 krón-
ur að vaða um landið þvert og endi-
langt, tæta og eyðileggja öræfin og
sniðganga öh aðvörunarmerki! Það
er kominn tími til að láta annað en
heybrókarhátt skakka þennan leik.
Hér þarf verulega hert aðhald og
miskunnarlausar sektir. Ella verður
vaðið yfir hausinn á okkur á öllum
sviðum.