Dagblaðið Vísir - DV - 05.07.1990, Page 4

4
FIMMTUDAGUR 5. JÚLÍ 1990.
Fréttir________________________________________________________________________________________pv
Forsætisráðherra skipar nefnd um sameimngu árfestingarlánasj óða:
Framkvæmda-, Hskveiða- og
Iðnlánasjóður í eina sæng
- hugsanlegt að sameina alla Qárfestmgarsjóðina í einn stóran sjóð
Steingrímur Hermannsson forsæt-
isráðherra hefur ákveðiö að skipa
nefnd sem ætlað er að gera tillögur
um með hvaða hætti hægt verði að
sameina fjárfestingarlánasjóði ríkis-
ins. Helst er rætt um sameiningu
Framkvæmdasjóðs, Fiskveiðasjóðs
og Iðnlánasjóðs en einnig hefur verið
rætt um hugsanlega allsheijarsam-
einingu. Ef af yrði risi upp sjóður
með um 60 milljarða útlán eða lána-
stofnun á stærð við íslandsbanka og
Búnaðarhanka til samans.
„Eigandi sjóðanna, það er ríkið,
verður að taka þessa ákvörðun. Þessi
gamla hugmynd hefur strandað alla
tíö á því að leitað hefur verið eftir
áliti sjóðsstjórnanna og út úr því
hefur ekkert komið,“ sagöi Bolli Héð-
insson, efnahagsráðgjafi Steingríms
Hermannssonar, um hvemig staðið
verður að sameiningu einhverra eða
allra sjóðanna.
Framkvæmdasjóður
stendur illa
Eins og DV hefur greint frá stendur
Framkvæmdasjóður mjög illa eftir
að hafa tapað umtalsverðum fjár-
hæðum á Alafossi og fyrirséð er að
staða sjóðsins á eftir að versna enn
þegar áfóll vegna íjöldagjaldþrota í
fiskeldi ríða yfir hann.
„Hugmyndir um að sameina sjóð-
ina er miklu eldri en þessi vandræði
Framkvæmdasjóðs. Það má því ekki
láta stöðu Framkvæmdasjóðs nú
rugla þessa umræðu. Hitt er meira
um vert að þessir sjóðir nýtist til
þeirra verkefna sem em arðbær
hverju sinni,“ sagði Bolli.
Á aðalfundi Iönlánasjóðs kynnti
Jón Sigurðsson iðnaöar- og við-
skiptaráðherra fyrirhugaða löggjöf
um fjárfestingarlánasjóöina og sagð-
ist vona að hún yrði til þess að for-
ráðamenn sjóðana mættu auknum
kröfum með sameiningu þeirra.
Forráðmenn iðnaðarins notuðu
tækifærið til að lýsa því yfir að þeir
teldu að þeir ættu hlut að Iðnlána-
sjoði þar sem hann hefði verið byggð-
ur upp með Iðnlánasjóðsgjaldi á iðn-
aðarfyrirtæki.
Ekki allir hrifnir
„Iðnlánasjóðsgjald er bara skattur
sem ríkið ákvað að leggja á iðnaðinn
og ráðstafa með þessum hætti,“ svar-
aði Bolli Héðinsson þessari rök-
semdafærslu iðnaðarins.
Þrátt fyrir að hugmyndir um sam-
einingu fj árfestingarlánasj óðanna
hafi verið ræddar í ríkisstjóm hafa
þær ekki verið bomar upp við stjórn-
armenn sjóðana nema að Utlu leyti.
Ólafur Davíösson, stjórnarmaður í
Iðnlánasjóði, sagði að ekki hefði ver-
ið leitað eftir áliti stjórnar Iðnlána-
sjóðs. Hann sagðist ekki vera hrifinn
af hugmyndum um að ríkið tæki
ákvörðun um sameiningu sjóðanna
og allra síst ef sameina ætti þá alla.
Ólafur var heldur ekki hrifinn af
sameiningu Iðnlánasjóös, Fiskveiða-
sjóðs og Framkvæmdasjóðs þar sem
Iðnlánasjóður og Fiskveiðasjóður
væru ólikir sjóðir sem hefðu verið
byggðir upp á mismunandi hátt.
Framkvæmdasjóður væri hins vegar
ekki annað en hluti af ríkinu og sam-
eining við hann væri síður en svo
freistandi eins og staöa hans er í dag.
-gse
Aösókn að tjaldstæðinu í Laugardal eykst:
„AIK ágætis
fólk sem hing-
að kemur“
„Ég var að reikna það út aö það
hefur orðið 18 prósent aukning á
komu feröamanna hingað á tjald-
stæðið. Þá er miðað við aukningu í
júní miðað við sama tíma í fyrra. í
fyrrinótt gistu hér um 300 manns og
eins og ávallt er hér friður og spekt.
Þetta er upp til hópa ágætis fólk,“
sagði Árni Pétursson, tjaldstæðis-
vörður á tjaldstæðinu í Laugardal
viöDV.
Glaöasólskin var en nokkur
strekkingur. Töluvert var af tjöldum
og eitthvað af ferðafólki að dytta að
útbúnaðinum, snæða eða slappa af.
Að sögn Áma voru Þjóðverjar 40
prósent gesta tjaldsvæðisins í júní.
Frakkar koma skammt á eftir. Ámi
vildi taka það fram að íslendingar
notuðu sér í auknum mæli þjónustu
tjaldsvæðisins enda væri þar allt sem
ferðamaður þyrfti á að halda. Gisting
fyrir tvo í tjaldi kostar 450 krónur
yfir nóttina.
„Það em ekki endilega peningar
sem ráða því aö fólk fer í tjaldferða-
lög. Fólk virðist bara hafa valið sér
þennan ferðamáta. Annaðhvort hef-
ur það vanist honum eða þá að því
finnst það upplifa meira og eiga
meira spennandi frí ef það gistir í
tjaldi."
-hlh
Aðsókn að tjaldstæðinu í Laugardal hefur aukist frá i fyrra. íslendingar eru farnir að láta meira á sér bera.
DV-mynd BG
í dag mælir Dagfari
Yffir til þín, Davíð
Stöð tvö hefur sent Reykjavíkur-
borg sérkennilegt erindi. Stöðin
óskar eftir því að borgin gangist í
ábyrgð fyrir tvö hundruð milljóna
króna láni sem Stöðin ætlar að taka
einhvers staðar þar sem hún hefur
ennþá lánstraust. Erindið er ein-
kennilegt vegna þess að menn vissu
ekki betur en að Stöð tvö ætti inn-
angengt í íslandsbanka, eftir að
Verslunarbankinn var innlimaður
í þann banka, en síðasta skrefið í
þeirri innöngu var einmitt að
ganga þannig frá málum Stöðvar-
innar og bankans að allir endar
voru hnýttir. Það var þá sem
kraftaverkamanninum og banka-
ræningja aldarinnar var bolað í
burtu, vegna þess að hann hafði
rænt bankann, og aðrir menn voru
fengnir til aö kaupa Stöðina til að
bankinn yröi ekki rændur í fram-
tíðinni.
Allt voru þetta traustir máttar-
stólpar í viðskiptalífinu og ekki var
annað að heyra en að vellríkir
kaupahéðnir kepptust um að fá
aðild að þessu auðfélagi sem Stöðin
sýndist vera og komust færri að en
vildu. Þess vegna hélt Dagfari að
mál Stöðvar tvö væru komin í höfn
og ekki þyrfti framar að hafa
áhyggjur af tjármálum Stöðvarinn-
ar, hvað þá ábyrgðum.
Maður skilur vel að íslandsbanki
vilji ekki láta ræna sig endalaust
og maður skilur það vel að það
þarf ábyrgðir á bak við lán. Þetta
vita þeir í íslandsbanka, þótt þeir
í Verslunarbankanum hafi ekki
áttað sig á því þegar fyrrum sjón-
varpsstjóri Stöðvarinnar gekk þar
um sali og rændi bankann á nóttu
jafnt sem degi. En eru ekki nýju
eigendurnir ábyrgðarmenn fyrir
sínum hlutafjárkaupum? Eru þeir
ekki færir um að standa ábyrgir
gerða sinna þegar gróðafyrirtækið,
sem þeir keyptu til að skera Versl-
unarbankann niður úr snörunni,
þarf aö halda starfseminni gang-
andi?
Mann rekur eiginlega í rogastans
þegar í ljós kemur að mennimir,
sem böðuðu sig í sviðsljósinu og
slettu fram nokkur hundruð millj-
ónum króna við eigendaskiptin,
eiga allt í einu ekki veð fyrir lán-
tökum sínum og verða að leita á
náöir borgarinnar til að hafa lánst-
raust í sínum eigin banka? Það er
greinilega auðveldara að reka sjón-
varpstöð ef maður á ekki neitt, eins
og fyrrum sjónvarpsstjóri, heldur
en að eiga allsnægtir án þess aö
hafa efni á því að eiga sjónvarps-
stöð.
Reykjavíkurborg er að athuga
málið. Hún þarf vitaskuld að vera
viðmótsþýð við þá einstaklinga
sem eiga mikið undir sér og hafa
hundruð milljóna í handraðanum
til að kaupa hlutabréf í fyrirtækj-
um. Borgin má ekki við því að
móðga trausta skjólstæðinga, sem
ekki hafa efni á því að eiga sjón-
varpsstöðina sem þeir höfðu efni á
að kaupa. Það er nefnilega mikill
munur á því hvort menn hafa efni
á að kaupa eða hvort þeir hafa efni
á að eiga, og ríkir menn og vel látn-
ir borgarar geta ekki veðsett eignir
sínar fyrir lánum sem þeir taka
fyrir fyrirtæki sem þeir hafa keypt
en hafa ekki efni á að reka.
Yfir til þín, Davíð, segja sjón-
varpseigendurnir og telja nú
greinilega fullt tilefni til þess að
borgarsjóður og Reykvíkingar al-
mennt gangi í ábyrgð fyrir Stöð
tvö, sem þeir ætla sjálfir að hagn-
ast á þegar búið er að taka lán á
kostnað þeirra sem ekki eiga stöð-
ina. Þannig er jú bisnessinn. Þeir
sem eiga gróðafyrirtækin eiga ekki
að þurfa að taka áhættu af því að
eiga þau. Þeir mega að vísu græða
ef hagnaðurinn verður af rekstrin-
um, en þeir eiga ekki að þorga tap-
ið ef reksturinn gengur illa. Þetta
sjá allir og skilja og ekki síst borg-
arstjóm Reykjavíkur, sem hefur
ríkar skyldur gagnvart þeim fyrir-
tækjum og þeim einstaklingum
sem tapa á því að græða. Eða græöa
á þvi að tapa.
Yfir til þín, Davíð, segja þeir á
Stöð tvö og enda þótt Morgunblaðið
sé meö múður og vísi til einhverrar
stefnu eða principa þá gilda engin
princip þegar bisnessinn er annars
vegar. Þá verður hver að bjarga
sjálfum sér og það gera menn með
því að biðja aðra um að taka ábyrgð
á því að þeir bjargist. Svo mega
menn heldur ekki gleyma því að
ef meirihluti borgarstjómar bjarg-
ar Stöðinni þá mun Stöðin bjarga
meirihlutanum og það er ekki ónýtt
að hafa heila sjónvarpsstöð sem
bandamann með því að ábyrgjast
að hún ábyrgist sig.
Dagfari