Dagblaðið Vísir - DV - 13.08.1990, Síða 4

4
MÁNUDAGUR 13. ÁGÚST 1990.
Fréttir_____________________________________________________________________________________dv
Fólskuleg árás ungmenna á strætisvagnstjóra í Breiðholti:
Þetta var bardagi
upp á líf og dauða
- segir Pétur Hraunfjörð og skilur ekki hvemig hann komst lifs af
„Þeir lömdu svoleiöis í höfuöiö á mér
að ég er snarvankaður ennþá, meö
mikinn svima og get varla hreyft á
mér vinstri höndina þar sem ég fékk
bylmingshögg í bakið þegar ég hálf-
hentist innyfir peningabrúsann og
mælaboröiö. Ég skil hreint ekki
hvernig ég komst lifandi frá þessum
kolvitlausa skara af unglingum, svo
harður var atgangurinn. Þeir sóttust
mjög eftir aö berja í höfuðið á mér
og þaö er örugglega ekki þeim aö
þakka aö ég er lifandi í dag,“ sagöi
Pétur Hraunfjörð Ingvason, strætis-
vagnstjóri á leiö 12, Hlemmur-Fell, í
samtali við DV.
Pétur varö fyrir fólskulegri árás
10-15 ungmenna í Breiöholti
skömmu efir miönætti á laugardags-
kvöld. Hann var aö fara síðustu ferö-
ina á leið 12 og rétt eftir að hann
haföi ekið frá biðstööinni viö KRON
í Eddufelli stökk hópur unglinga fyr-
ir vagninn.
Hópurinn hjólaði í mig
„Eg beiö smástund í þeirri von aö
þeir færu frá en þaö gerðu þeir ekki.
Þá kom annar hópur að dyrunum.
Ég varð þá aö opna og reyna aö tala
við unghngana. Þá opnuðust dyrnár
bæði aö framan og aftan og mann-
skapurinn ruddist inn í vagninn. Ég
reyndi að vísa þeim frá, sagði aö ég
vildi ekki hafa þau meö. Þegar þaö
gekk ekki stóö ég upp og reyndi aö
ýta þeim út. Þá skipti engum togum
að allur hópurinn hjólaöi í mig.
Þaö er í lagi aö takast á viö einn
gutta en ekki heila hjörö af fílhraust-
um unglingum. Ég var barinn oft í
hofuöið og missti háhpartinn meðvit-
und mjög fljótlega meðan á þessu
stóö. Einhvern veginn hélt ég þó
nægilegri rænu til aö kalla á hjálp i
gegnum talstöðina. Á meöan ég hélt
á talstöðinni í annarri hendi bar ég
af mér höggin meö hinni. Eftir að ég
hafði náð sambandi og kallaö eftir
hjálp var ég gjörsamlega búinn aö
vera. Lögreglan var sem betur fer
mjög fljót á staðinn og hópurinn
tvístraöist strax og sírenuvæUð
heyröist."
Bólginn og blár
Mikið lögregluliö kom á vettvang.
Náðust níu unglinganna fljótlega og
var fariö með þá niður á lögreglu-
stöð.
Pétur rankaði aðeins viö sér og gat
komið tveim skelkuöum eldri far-
þegum yfir í annan vagn.
„Eftir aö hafa komið þeim í annan
vagn þyrmdi svo yfir mig að ég
steinlá á vagngólfinu. Lögreglan
varö aö bera mig yfir í sjúkrabílinn
og ég vissi lítið af mér fyrr en uppi
á slysavarðstofu. Ég er allur helaum-
ur og bólginn og blár í framan. Ég
var svo slæmur af svima í gærdag
aö ég gat ekki annað en legið á gólf-
inu meðan tekin var af mér skýrsla
á lögreglustöðinni."
Unglingamir, sem stóðu aö þessari
hrottafengnu árás, voru á aldrinum
16-18 ára. Þó að meirihluti þeirra
hafi náðst á laugardagskvöld náöist
ekki strax í forsprakka hópsins, þann
sem byrjaði árásina og haföi sig mest
í frammi. Enginn þeirra sem náðust
vildi segja til hans. Hins vegar bar
Pétur Hraunfiörð kennsl á hann
þannig aö hann náðist í gærmorgun.
- Lendirðu oft í útistöðum við far-
þega um helgar?
„Ég hef ekið lengi á leið 12. En ég
hef verið 10 ár hjá Strætisvögnunum
án þess að lenda nokkurn tíma í úti-
stöðum viö farþega. Hins vegar er
eins og að ólæti og slíkt sé að auk-
ast. Þetta er þó ein umsvifamesta
árás sem gerð hefur veriö á vagn-
stjóra hjá SVR. Þaö er mesta mildi
að ég skyldi ekki fara verr út úr við-
skiptum mínum við unghngana þar
sem vagnstjórar hafa farið verr eftir
að hafa lent í minni hópum en ég
lenti í. Annars hef ég engar lausnir
í huganum á þessari stundu."
Væri sérstakur neyðarhnappur
Vatnsleysuströnd:
Sumarbústaður brann
Eldur kom upp í sumarbústað í án þess að slökkvilið gæti að gert. ur á að um íkveikju hafi verið að
Flekkuvík á Vatnsleysuströnd í gær- Hafði bústaðurinn staðið auöur síð- ræða.
morgun. Brann hann til kaldra kola astliðnar þrjár vikur og leikur grun- -hlh
ekki ákveðin lausn fyrir vagnstjóra?
„Það hefur lengi komið til tals að
setja neyðarhnapp í vagnana og ætli
það verði ekki úr því núna. Ástandið
er alvarlegt og maður hefur ekki
lengur tryggingu fyrir aö koma heill
heim af vaktinni á helgarkvöldum."
-hlh
Pétur Hraunfjörð Ingvason strætisvagnstjóri er illa útleikinn eftir fólskulega
órás unglinga i Breiðholti á laugardagskvöld. Hann segir unglingana hafa
sóst eftir að berja í höfuðið á sér og skilur varla hvernig hann komst lífs af
úr átökunum. DV-mynd S
ítölsk innrás
Það hafa margir orðið fegnir þeg-
ar ítalska herskipið ?an Giorgio
sigldi úr höfn á fóstudaginn. Ekki
síst ítalarnir sjálfir. Þeir hafa
áreiðanlega verið aðframkomnir
eftir heimsókn sína til Reykjavík-
ur, sem líkja má við innrás. Þeir
voru ekki fyrr stignir í land, itölsku
soldátarnir, en íslenskar yngis-
meyjar og stúlkubörn réðust til at-
lögu við þá af slíku offorsi að þeir
áttu fótum fiör að launa. Um tíma
skapaðist stríðsástand við höfnina.
Að minnsta kosti neyðarástand, og
lögreglan þurfti að kalla út auka-
vakt til aö halda aftur af æstum
ungpíum, sem sóttu að ítölunum
af hálfu meira harðfylgi en Árgent-
ínumennimir í heimsmeistara-
keppninni. Og þó lögðu Argentínu-
mennirnir ítalska landsliðið að
velli. Hvað halda menn að ítölsku
sjóliðarnir hafi mátt þola, sem ekki
voru í nokkurri æfingu eftir
margra daga siglingu og kven-
mannsleysi?
íslenskum ungmeyjum er ekki
fisjað saman. Þær taka sannarlega
til hendinni þegar tækifæri gefst.
Og hver láir þeim æsinginn? ís-
lendingar eru engan veginn sam-
keppnisfærir gagnvart þessum ít-
alska sjarma og þar að auki em
íslenskir strákar jafnan kóf-
drakknir og ófærir til flestra hluta
þegar þeir þurfa aö standa sig í lá-
réttum stellingum. Var ekki ein-
mitt verið að vara stúlkupeninginn
við því aö fara á útihátíðar um
verslunarmannahelgina einmitt
fyrir þá sök að þar lægju óknytta-
strákar í leyni og nauðguöu sak-
lausum stúlkum nánast óafvitandi?
Þær eru beinlínis varaðar við að
umgangast jafnaldra sína hérlenda
og það er þess vegna mikil himna-
sending þegar óvænta gesti ber að
garði. Enda hefur enginn varað við
þeim.
íslenskar stúlkur era vannærðar
og ófullnægðar upp til hópa og það
er eins og að hleypa graðfola í mer-
arstóö að hleypa ítölskum sjóliðum
í land þegar svona stendur á. Þar
með er ekki verið aö segja að eitt-
hvað ókurteist eða ósiðlegt hafi far-
ið fram, né heldur aö skyndikynnin
í síðustu viku hafi verið annað en
glens og gaman. íslenskar ungpíur
kunna ýmislegt fyrir sér, og ef eitt-
hvaö hefur hent þær fyrir neöan
beltisstaö þá er það einfaldlega
framlenging á þeirri hegðan sem
þær hafa kynnst í heimahúsum.
Það hefur nefnilega verið rifiað upp
að ítalskir sjóliðar hafa heimsótt
fyrri kynslóðir kvenfólksins með
sömu áhrifum og sömu móttökum
og þeim sem sáust í síðustu viku.
Innrás ítalanna var svarað með
árás smápíanna. Þær þyrptust í
bæinn og þær tóku skipið með
áhlaupi. Sagt er að skipstjórinn
hafi þurft að grípa til þess ráös að
loka skipinu og setja tvöfaldan vörö
um borð til að bægja árásinni frá.
Það mátti ekki minna vera og Dag-
fari er þeirrar skoðunar að ekki
væri vitlaust að senda nokkra
farma af íslenskum meyjarskara til
landamæra íraks, til að stemma
stigu við þeirri ófriðarhættu, sem
þar er á lofti. írakarnir mundu
áreiðanlega lyppast niður og hörfa
heim til sín ef íslensku stúkurnar
beittu sömu aðferðum og þær
gerðu úti á Ægisgarði.
Sumar þesara stúlkna vora enn
ekki fermdar og aðrar ekki full-
vaxta, en snemma beygist krókur-
inn og það er þeim til ævarandi
hróss að ítalarnir fóru ekki í mann-
greinarálit, né heldur heimtuðu
skímarvottorð af aðdáendum sín-
um. Það hafa þeir sennilega gert
viljandi til að sitja ekki uppi með
þá skömm að hafa gefist upp fyrir
barnaherskara á íslandi. Italska
þjóðin sendir ekki herskip sín um
höfin blá til að liggja undir því
ámæli að sjóliðarnir hafi mátt
leggjast flatir fyrir stúlkubörnum
undir lögaldri.
Það er hins vegar enginn vafi á
því að ítalar njóta góðs af slíkum
heimsóknum til fiarlægra landa
þar sem stofnað er til kynna þjóða
í milli og þeim er betur ljóst hvað
það er helst sem varast ber. Her-
skipum og sjóliðum stafar ekki
hætta af óvinveittum karlmönn-
um. Skeinhættast slíkum heim-
sóknum og innrásum eru leifturár-
ásir stúlknanna sem ganga í
skrokk á sjóhernum. Þetta lærðu
ítalarnir í Islandsheimsókninni og
þeir hafa verið manna fegnastir að
sleppa með skrekkinn. Þeir eru
reynslunni ríkari. Þökk sé íslensk-
um fermingarstúlkum.
Dagfari