Dagblaðið Vísir - DV - 13.08.1990, Qupperneq 12

12
MÁNUDAGUR 13. ÁGÚST 1990.
Spumingin
Saknarðu veðurfræðing-
anna úr ríkissjónvarpinu?
Margrét Runólfsdóttir húsmóðir:
Nei, mér er alveg sama. Það skiptir
engu máli hver segir frá, aðalatriðið
er að þær komist til skila.
Guðrún M. Harðardóttir fóstra: Já,
alveg svakalega. Það verð ég að segja.
Heiðar Feykir Tómasson barþjónn:
Nei, þeir eru ágætir á Stöð 2. Að vísu
sakna ég gamla kortsins.
Erlingur Ólafsson bakari: Já, ég geri
það. Eg fylgist alltaf með veðurfregn-
um en þó ekki mikið upp á síðkastiö.
Ég horfi þá bara á Stöö 2 í staðinn.
Stefán Gunnarsson flugvélstjóri: Ég
bý erlendis og hef ekki mikið um
þetta að segja. Ég held að þetta sé
allt í lagi eins og er.
Björn Einarsson ræstitæknir: Já, ég
tók eftir þessu í gær. Þetta er mjög
slæmt.
Lesendur
íslenskt stjómskipulag og þingræði:
H vað er svo brýnt?
Helgi Guðmundsson skrifar:
Ég hef, eins og margir aðrir, fylgst
með deilu BHMR-manna og ríkisins,
ekki síst vegna þeirra áhrifa sem hún
hefur haft á allan vinnumarkaðinn
og tengist svo aftur stjómarskránni
og öðrum réttarheimildum gagnvart
þegnum þessa lands.
í Timanum miðvikudaginn 8. ágúst
sl. var forystugrein um málið. Fyrir-
sögnin var „Lögspeki á villigötum?“
Þar var fjallað um ásakanir BHMR-
manna í þá vem að bráðabirgöalögin
brjóti í bága við stjórnarskrána. - Sé
svo, segir í Tímanum, ættu fræði-
menn, en ekki síður stjórnmála-
menn, að velta þeirri spurningu fyrir
sér því þeir séu kosnir til að fara
með ríkisvaidið og þurfi að vita hvar
takmörk þess liggja.
Undir lok þessarar forystugreinar
er svo slegið upp m.a. þessari spurn-
ingu: „En hvað er það í íslensku
stjómskipulagi sem gerir það svo
brýnt að nú skuli takmarka völd lýð-
kjörinna alþingismanna og ráðherra
sem lúta þingræði?“ - Þessari spurn-
ingu vil ég svara á eftirfarandi hátt:
Mér sýnist sem íslenskir stjóm-
málamenn og þ.m.t. ráðherrar hafi
fyrir allnokkru síðan gengið of langt
í valdníðslu og því að ólmast með
ákvöröunarrétt þegnanna. Þeir hika
t.d. ekki við að ganga á svig við traust
kjósenda ákveðinna stjórnmála-
flokka og greiða atkvæöi á Alþingi
um máí gegn markaðri stefnu síns
flokks til að kaupa sér pólitískan frið
á þingi eöa í starfi.
Þess vegna m.a. telja margir hér á
landi það orðið brýnt að takmarka
verulega vald stjómmálamanna og
ráðherra. Einnig er farið að bera
verulega á því hér á landi aö einstak-
ir stjómmálamenn og ráðherrar
skari beinlínis eld aö eigin köku eða
„Þetta er í annað sinn á stuttum tíma sem þessi ríkisstjórn freistar þess að fá landsmenn til að sætta sig við
vafasama framkvæmd," segir í greininni.
þeirra sem þeim standa nærri. - Ekk-
ert af þessu er í samræmi við þá lög-
speki sem almenningur les út úr
stjórnarskránni, þótt óendurskoðuð
sé.
Nýsett bráðabirgðalög eru einmitt
angi af því póhtíska valdi sem ráð-
herrar virðast beinlínis taka sér á
meðan Alþingi starfar ekki og virð-
ast ætla að nota tímann þar til þing
kemur saman til að sætta landsmenn
við orðinn hlut. Þetta er í annað sinn
á stuttum tíma sem þessi ríkisstjórn
freistar þess að fá landsmenn til að
sætta sig við vafasama framkvæmd.
Fyrra sinnið var þegar forsætisráð-
herra fullvissaði forseta íslands um
að meirihiuti væri á þingi er honum
var falin stjómarmyndun, þrátt fyrir
þá staðreynd að svo var ekki fyrr en
eftir langar og strangar tilraunir og
hrossakaup innan Alþingis.
Það má segja að nú sé komið að
vendipunkti í þessum tilraunum ís-
lenskra stjórnmálaforingja með að-
stoð verkalýðsleiðtoga til að gera
landsmenn óvirka í lýðræöinu.
Stjómmálamenn átta sig eflaust ekki
á því að nú er þjóðin orðin vel mennt-
uð og lætur því ekki blekkjast af lýð-
skrumi eða slagorðum um að launa-
kjör landsmanna, svo lág sem þau
eru, skipti sköpum í afkomu lands-
framleiðslu og þjóðarafkomu.
Það sem nú skiptir mestu máli er
að fá fram á sjónarsviðið heiðarlega
og frambærilega stjórnmálamenn
sem hafa annað og mikilvægara að
leiðarljósi en að ferðast fram og til
baka milli íslands og umheimsins
með skilaboð á báða bóga um fram-
tíðarstöðu lands og þjóðar. Málið
snýst ekki um að taka völdin af ríkis-
stjórn eða Alþingi, eins og spurt er í
forystugrein Tímans, heldur þarf að
setja landsmönnum lög sem hægt er
að treysta, eða öllu heldur viröa.
Stjórnarskrá íslendinga er í molum
og því ganga stjórnmálamenn og rík-
isstjómir á lagið og taka lögin í sínar
hendur þegar þeim þykir henta.
Sýnum minnstu bræðr-
unum umburðarlyndi
Móðir skrifar:
Ég hef aö undanfómu rekist á
greinar og lesendabréf um meðferð-
arheimili einhverfra barna á Sel-
tjarnarnesi. - Ég hef reynt að átta
mig á því í hveiju þessi voðalega
truflun einhverfu barnanna er fólgin
fyrir íbúa hverfisins.
Ég hef helst komist aö þeirri niöur-
stöðu að hún stafi af því að börnin
hegða sér öðruvísi en við sem telj-
umst eðlileg. Ég segi „öðruvísi" en
ekki „verr“ því þaö er margt sem
eðlilegt fólk aðhefst sem veldur öðr-
um truflun - án þess að fólk grípi til
blaðaskrifa og mótmæla.
Einhvers staðar las ég að sá voöa-
legi atburður hefði gerst að einhverft
Tvær sem finnast MacDonalds betri
skrifa:
Við getum þvi miður ekki annað
en látið okkur varöa það sem „verka-
kona“ færir fram í lesendadálki DV
fimmtud. 2. ágúst um MacDonalds-
og Burger King-hamborgara.
Það mætti halda að „verkakona"
hefði engan smekk á hamborgurum.
í Bandaríkjunum er upplýst sam-
Sorgmædd amma skrifar:
Ég vil skora á feður að mynda með
sér samtök um rétt og umgengni viö
börn sín og láta ekki eigingjarnar
mæður traðka á sér lengur. Eg hefi
ljóta, sára og ótrúlega reynslu af slík-
um málum.
barn hefði gengið öma sinna a gang-
stétt. - Þá datt mér í hug allir karl-
arnir sem ég hef séð pissa utan í hús
blygöunarlaust. Menn sem teljast til
betri borgara standa viö húsgafl hjá
sjálfum sér eða öðrum og spræna út
veggina. Sums staöar þar sem marg-
ir hafa notað veggina leggur megnan
óþef frá byggingunum.
Ekki hef ég heyrt neina kröfu um
að þessir „broddborgarar“ séu óhæf-
ir í mannlegu samfélagi eða að börn
og taugaveilt fólk verði fyrir andleg-
um skaða við að verða vitni að því
að jakkafatakarlar létti á sér!
Ég verð auðvitað aö viðurkenna að
stundum hef ég verið ósköp lítiö
umburðarlynd gagnvart þessum
kvæmt skoðanakönnunum að um
65% fólks neyta MacDonalds- en að-
eins um 15-20% Burger King-ham-
borgara.
Það má benda á að hér á landi er
erlendur auðhringur, Kentucky
Fried Chicken. Efíslendingar myndu
einungis lifa á íslenskum iönaðar-
vörum þá gætum við ekki keypt hrá-
efni í ávaxtagrauta, barnamat, Coca
Ég vona að ekki séu til margar eins
kvikindislegar mæður og reynsla
mín og sonar míns vitnar um. Engin
börn eru eingetin og barniö á sinn
rétt sem einstaklingur til að umgang-
ast kynforeldra sína, skyldfólk og afa
og ömmur að jöfnu.
sóðaskap. En hins vegar held ég að
hvorki ég né aðrir verði fyrir andlegu
áfalli við slíka sjón. - Hver er munur-
inn á því að þroskaheft börn hlýði
kalli náttúrunnar og að fullvita karl-
ar geri það? Mér er spum!
Ég er sannfærö um að börn, sem
búa nálægt þroskaheftu fólki, venjast
því og taka þaö sem hluta af mannlíf-
inu ef þau fá frið til þess fyrir full-
orðnu fólki. Það er nógir erfitt fyrir
foreldra að eiga þroskaheft börn þótt
aðrir séu ekki að gera þeim lífið leitt
að óþörfu. - Ég vona að íbúar götunn-
ar þroskist og læri með tímanum að
sýna okkar minnstu bræörum skiln-
ing og umburðarlyndi.
cola, o.fl. o.fl.
„Verkakona“ segir að MacDon-
alds-hamborgarar séu verri. Auðvit-
að verður hver að hafa sinn smekk.
Hún talar einnig um hollari og betri
hamborgara. En er ekki sama hrá-
efnið í öllum hamborgurum hér hjá
okkur? Við teljum svo vera. - Og
hver verður þá niðurstaöan?
Þegar um óhæfa móður er að ræöa
á bamið skilyröislaust að alast upp
meö kynfóður sínum sem þráir barn
sitt og getur veitt því gott heimili og
uppeldi. Þessum málum ættu yfir-
völd að veita meiri athygli. Það er
mjög brýnt og tilfellin eru mörg.
Þverstæðurí
stjórnsýslunni
Lúðvíg Eggertsson skrifar:
Það vakti athygli og undrun í
kjaradefiu BHMR við ríkið að for-
seti ASÍ tók afstöðu gegn laun-
þegasamtökunum. Mátti ekki á
milli sjá hvor sótti harðar gegn
BHMR, Ásmundur Stefánsson
eða Einar Oddur Kristjánsson.
Ef vel er að gáö þarf þó enginn
að vera hissa. Ásmundur er
nefnilega ekki aðeins fulltrúi
launþega heldur líka fulltrúi fiár-
magnseigenda. Hann er banka-
ráðsmaður íslandsbanka, var í
forsæti þar í fyrra. Munu varla
dæmi slíks annars staðar að einn
og sami maður sé í fararbroddi
tveggja svo gagnólíkra hags-
munasamtaka.
Þó blasir slíkt við á öðmm vett-
vangi stjómsýslunnar. Þannig er
dr. Jóhannes Nordal seðlabanka-
stjóri jafnframt stjómarformaður
í Landsvirkjun, skuldugasta fyrir-
tæki landins. Jafnvel þótt slík
staða kunni að vera lögleg getur
hún varla samrýmst siðgæðsisvit-
und seðlabankastjórans.
Þriðji furðufugl stjórnsýslunn-
ar, sem hér skal nefndur, er Jón
Sigurðsson sem er í flokki lýð-
ræðisjafnaðarmanna. Hann
gengur berserksgang fijáls-
hyggjumannsins og flýtir sér óð-
fluga að losa um öll höft á gjald-
eyri þó að alls enginn grundvöll-
ur sé fyrir slíku í okkar einhæfa
dvergríki.
Sumir hyggja aö Jón vilji þókn-
ast dr. Jóhannesi er innan tíðar
mun láta af embætti. Muni Jó-
hannes sjálfsagt vilja ráða hver
eftirmaður hans verður, eins og
Jónas Haralz ætlaði sér þegar
hann hætti störfum. - Það er nöt-
urlegt ef landsmenn þurfa að lúta
valdi umdeilds embættismanns
alla starfsævi hans og svo aðra
starfsævi í viðbót þegar hann er
á bak og burt - og eftirmaöurinn
tekinn við!
Hamborgarar hér og þar
Umgengni við kynforeldra:
Myndið samtök, feður!