Dagblaðið Vísir - DV - 24.09.1991, Side 4

(• c. t r "w «i i / í
ÞRIÐJUDAGUR 24. SEPTEMBER 1991.
Höfuðborgars væðið
Landið ailt
Fréttir
Skoðanakönnun DV:
80 prósent á móti opnun
Austurstrætis fyrir bíla
Um 80 prósent íbúa höl'uöborgar-
svæðisins og reyndar allra lands-
manna, sem afstöðu taka til málsins,
eru andvíg opnun Austurstrætis í
Reykjavík fyrir bílaumferö. Þetta
sýnir skoöanakönnun DV sem var
gerð um helgina.
Spurt var: Ertu fylgjandi eöa and-
vígur ákvörðuninni um aö opna
Fylgjandi eða andvígir opnun
□ Fylgjandi
I I Andvígir
1H Óákveðnir
| | Svara ekki
Ummæli fólks í könnuninni
„Það má gera tilraun með breyt-
ingar og ég styð þessa ákvöröun
borgarstjómar um Austurstræti,"
sagði karl á höfuðborgarsvæöinu
þegar hann svaraði sp.urningunni í
skoðanakönnun DV. Kona á Norður-
landi sagði að hún kæmi sjaldan til
Reykjavíkur en sér þætti þægilegast
aö vera frí fyrir bílaumferð í Austur-
stræti. Karl á höfuðborgarsvæðinu
sagði aö Austurstræti væri ágætt
eins-og það er. Engin ástæða hefði
verið til aö breyta því. Kona á höfuð-
borgarsvæöinu sagðist andvig
ákvörðun borgarstjórnar. Austur-
stræti mætti vera opið fyrir bílaum-
ferö á morgnana og kvöldin en frá-
leitt væri að hafa það opið fyrir bílum
um miðjan dag í kraðakinu. Kona á
höfuðborgarsvæðinu sagði að nauð-
synlegt væri að hafa allavega eina
göngugötu í þessari borg. Karl á höf-
uðborgarsvæöinu sagði aö rétt væri
að leyfa bílaumferð í Austurstræti til
að fá meira líf í miðbæinn.
Karl á Norðurlandi sagði að Aust-
urstræti ætti að vera göngugata.
Gatan væri ekki bara stolt Reykja-
víkur heldur landsins alls. Kona á
Vesturlandi kvaðst telja að einhvers
staðar í Reykjavík mætti vera auður
blettur, laus við bílaumferð. Kona á
höfuðborgarsvæðinu sagði að versl-
un þrifist ekki nema með bílaumferð
um götuna.
-HH
Austurstræti fyrir bílaumferð? Úr-
takið í skoðanakönnuninni var 600
manns. Úrtakið skiptist jafnt milli
kynja og jafnt milli höfuðborgar-
svæðisins og landsbyggðarinnar.
Afstaða íbúa höfuðborgarsvæðis-
ins reyndist vera sú að 70 prósent
af úrtakinu sögðust vera andvíg
þessari ákvörðun. 20,3 prósent voru
fylgjandi opnun götunnar fyrir bíla-
umferð. 9,3 prósent voru óákveðin
og aðeins Ó,3 prósent vildu ekki svara
spurningunni. Þetta þýðir að af þeim
sem tóku afstöðu með eöa móti voru
aðeins 22,5 prósent fylgjandi ákvörð-
un borgarstjórnar en heil 77,5 pró-
sent voru andvíg.
Staðan reyndist svipuð á lands-
byggðinni. Okkur þótti rétt að spyrja
fólk um allt land þessarar spuming-
ar enda ætti borgarlíf í höfuðborg-
inni að geta skipt menn máli hvar
sem þeir búa á landinu. Úrslit könn-
unarinnar á landsbyggðinni reynd-
ust þau að af úrtakinu vom 14,3 pró-
sent fylgjandi ákvörðuninni um að
opna Austurstræti fyrir bílaumferð.
64 prósent voru andvíg ákvörðun-
inni. 19,7 prósent vora óákveðin og 2
prósent vildu ekki svara.
Þetta þýðir að af þeim sem afstöðu
tóku á landsbyggðinni voru 81,7 pró-
sent andvíg ákvörðun borgarstjórn-
ar og aðeins 18,3 prósent fylgjandi.
Þegar þetta er tekið saman fyrir
allt landið, höfuðborgarsvæðið plús
landsbyggðin, kemur út að 17,3 pró-
sent landsmanna era fylgjandi
ákvörðuninni um aö opna Austur-
stræti fyrir böaumferð og 67 prósent
landsmanna eru andvíg þessari
ákvörðun. 14,5 prósent era óákveðin
og 1,2 prósent svara ekki. Þannig
skiptast þeir landsmenn, sem afstöðu
taka tö málsins, svo að 20,6 prósent
eru fylgjandi ákvörðuninni um að
opna Austurstræti fyrir böamferð.
Heil 79,4 prósent reynast á móti því
að Austurstrætið hætti að vera
göngugata og sé opnaö fyrir umferð
bíla. - Skekkjumörk í svona könnun
eru 3-4 prósentustig í plús eða mínus.
-HH
I>V
Niðurstöður skoðanakönnunar-
innar urðu þessar á höfuðborg-
arsvæðinu:
Fylgjandi opnun 20,3%
Andvígir 70%
Óákveðnir 9,3%
Svara ekki 0,3%
Ef aðeins eru teknir þeir sem af-
stöðu tóku á höfuðborgarsvæð-
inu verða niðurstöðurnar þessar:
Fylgjandi opnun 22,5%
Andvígir 77,5%
Niðurstöðurskoðanakönnunar-
innar urðu þessar á landsbyggð-
inni:
Fylgjandi opnun 14,3%
Andvígir 64%
Óákveðnir 19,7%
Svara ekki 2%
Ef aðei ns eru tekn ir þeir sem af -
stöðu tóku á landsbyggðinni
verða niðurstöðurnar þessar:
Fylgjandiopnun- 18,3%
Andvígir 81,7%
Niðurstöðurskoðanakönnunar-
innar urðu þessar á landinu öllu:
Fylgjandi opnun 17,3%
Andvígir 67%
Óákveðnir 14,5%
Svara ekki 1,2%
Ef aðeins eru teknir þeir sem af-
stöðu tóku á landinu öllu verða
niðurstöðurnar þessar:
Fylgjandi opnun 20,6%
Andvígir 79,4%
í dag mælir Dagfari
Pottþéttur bisness
Enn erum við að græða, íslending-
ar. Nú hefur verið samið um fimm
hundruð tonna sölu á kjöti af ný-
slátruöu til Færeyja. Þetta þykir
mikill og góður sölusamningur og
inun betri heldur en sá sem við
geröum viö Mexíkana um daginn.
Færeyingar greiða rúmar áttatíu
milljónir króna fyrir séndinguna
eða 169 krónu>- á kíló. Þetta þykir
svo hagkvæmt að Færeyingar fá
staðgreiðsluafslátt og Jóhann
Steinsson hjá Kjötmiðstöð Sam-
bandsins segir að „viö höfum átt
mjög góð viðskipti við Færeyinga í
gegnum tíðina og þeir þekkja ís-
lenska lambakjötið og vilja það
fremur en það nýsjálenska“.
Jóhann bætir því hins vegar við
að sennilega muni þetta vera í síö-
asta skipti sem slík sala eigi sér
stað vegna þess að framleiðslan
muni dragast saman á íslandi og
gera ekki meira en að fullnægja
markaðnum hér heima. Þetta eru
auðvitað dapurleg tíðindi fyrir
Færeyinga og okkur íslendinga því
að markaðurinn er að opnast bæði
í Færeyjum, Mexíkó og annars
staðar þar sem spurnir berast af
því að íslendingar útdeili matar-
gjöfum fyrir spottprísa. Fulltrúar
landbúnaöarins vora til að mynda
afar ánægðir með söluna til Mexíkó
á dögunum og töldu hana vera
grundvöll fyrir vaxandi sauðíjár-
rækt.
Til að skilgreina nánar í hverju
gróði íslendinga er fólginn við
þessa kjötsölu til Færeyja er rétt
að útskýra það fyrir lesendum að
hvert kíló kostar 574 krónur í fram-
leiðslu. Samtals er því framleiðslu-
kostnaður fimm hundruð tonn-
anna krónur 287 milljónir. Með því
að selja kjötið fyrir rúmar áttatíu
milljónir króna greiða Færeyingar
169 krónur fyrir hvert kíló. Það
vantar sem sagt ekki nema 405
krónur upp á að salan dekki kostn-
aðinn við að framleiða öll þessi
tonn. Niöurstaðan er því sú að ís-
lenskir skattgreiöendur borga 202,5
milljónir króna fyrir að fá að selja
Færeyingum kjötið.
Nú kann einhver að segja að það
sé ekki góður bisness að borga tvö
hundruð milljónir með vöru sem
maður er að selja úr landi. En það
er misskilningur. í fyrsta lagi er
auðvitað ánægjulegt fyrir bændur
að fá staðfestingu á því að einhverj-
ir aörir vilji borða framleiðsluna
heldur en þeir einir sem neyðast
til að borða hana hér heima. í öðru
lagi geta menn sagt með sanni aö
nú sé ekki lengur veriö að fram-
leiða kindakjöt sem ekið sé með á
haugana. Og í þriðja lagi er hér um
hreinan gróöa að ræða vegna þess
aö íslendingar verða að borga með
kjötinu, hvort sem þeim líkar betur
eöa verr. íslensk landbúnaðar-
framleiðsla er sem kunnugt er rek-
in á þeirri forsendu að engu máh
skipti hvort framleiðslan komi að
gagni. Aðalatriðið er að bændur
hafi eitthvað að gera og að kindurn-
ar séu látnar í friði og sveitirnar
haldist í byggð. Það er algert auka-
atriði hvort búnaðarstörf gefa eitt-
hvað af sér í aðra hönd, enda
standa heilir stjórnmálaflokkar óg
falla með því að kjördæmin séu
mönnuð fólki sem kýs þá flokka
sem viðhalda blómlegu atvinnulífi
án tillits til þess hvort atvinnan
skOar arði.
Þetta hefur þýtt það að bændur
framleiða kjöt sem mest þeir mega
og fyrir hvert kíló, sem sláturhúsin
skila af sér, þurfa neytendur að
greiða fullt verð, hvort sem kjöt-
kílóin eru étin eða ekki. Það sem
Færeyingarnir greiða núna er
fundið fé. Þeir koma færandi hendi
með rúmar áttatíu milljónir króna.
Sem er hreinn gróði!
í rauninni eru Færeyingar að gera
okkur stórgreiöa með því að kaupa
kjötið fyrir slikk. Meðan þeir borga
169 krónur fyrir kílóið borgum við
405 krónur fyrir hvert kíló sem
þeir éta. Með því að spara okkur
þessar 169 krónur þurfum við ekki
að borga nema 574 krónur fyrir
kjötið sem ella fer á haugana. Með
því aö borga Færeyingum tvö
hundruð og tvær milljónir fyrir að
kaupa kjötið borga þeir áttatíu
milljónir á móti. Með þessu móti
fer hagræðingin í landbúnaðinum
fram og ef Færeyingar hafa vit á
því að senda kjötið aftur til íslands
óétið tO að kaupa það aftur tvöfalda
þeir hagnaö sinn og okkar um leið.
Þess vegna er þetta pottþéttur bis-
ness, enda eru Færeyingar vina-
þjóð okkar og skilja manna best
hvernig menn græða á því að selja
það sem þeir kaupa.
Dagfari