Dagblaðið Vísir - DV - 12.05.1992, Blaðsíða 4

4
ÞRIÐJUDAGUR 12. MAÍ 1992.
DV
Kona dæmd
fyriraðildað
tveimurstórum
hassmálum
Sakadómur í ávana- og fíkni-
efnamálum hefur dæmt 35 ára
konu ór Reykjavík í 10 mánaða
fangelsifyrir ýmis fíkniefnabrot.
Árið 1989 var konan handtekin
þegar hún var að koma með flug-
vél frá Kaupmannahöfh. I tösku
hennar fannst 4,1 kíló af hassi.
Konan neitaði bæði hjá lögreglu
og íyrir dómi að hafa vitað um
að fíkniefnin hefðu verið í tösk-
unni. Dómurinn sakfelidi hana
engu að síður fyrir innflutning-
inn með hhðsjón af sönnunum.
Umrædd kona var einnig sak-
felld fyrir mismikla milligöngu
að sölu á 6,5 kílóum af hassi í
svokölluðu málningardósamáli. í
því sakamáli hafa tveir höfúð
paurar verið ákærðir fyrir inn-
flutning á 65-70 kílóum af hassi í
7 ferðum með Álafossi og Eyrar-
fossi á árunu 1986 og 1987. Upp
komst um málið þegar fíkniefna-
lögreglan lagði hald á hátt í tíu
klló af hassi fóldu í málningar-
dósum sem fluttar voru með
vörusendingu til iandsins með
öðru skipanna.
Konan var auk framangreindra
mála dæmd fyrir kaup á 10
grömmum af kókaíni og vörslu á
113 og 7 grömmum af hassi. Til
frádráttar 10 mánaöa fangelsis-
vist konunnar koma 46 dagar sem
konan sat í gæsluvarðhaldi á
meðan rannsókn lögreglu stóð
yflr vegna brota hennar. Ásgeir
Friðjónsson sakadómari kvað
upp dóminn. -ÓTT
Bílliniiogstaur-
inneru ónýtir
Gylfi Knstjánssoii, DV, Akuieyii;
Bifreið var ekið á Ijósastaur við
Skógarlund aðfaranótt laugar-
dags og urðu afleiöingarnar þær
að bæöi bíllinn og Ijósastaurinn
eru ónýtir.
Ökumaður bilsins og farþegi
hans hurfu báðir af vettvangi en
eigandi bílsins viðurkenndi síðan
þjá lögreglu aö hafa ekið undir
áhrifum áfengis og þess vegna
stungið af frá árekstursstaðnum.
Fréttir
Búið að flarlægja saltsýruna af lóð Stálvíkur:
og lokuðu steinkeri
- segir Gunnar Öm Harðarson, tæknifræðingur Gámaþj ónustunnar
„Við erum búnir að vita af þessari
saltsýru allan tímann. Af henni staf-
aði engin hætta enda var hún vel
geymd í lokuðu og traustu steinkeri.
Og inn í bygginguna með sýrukerinu
hefur enginn óviðkomandi getað
komist. Ýmissa leiða hefur veriö leit-
að til að losna við sýruna meö skyn-
samlegum hætti. Meðal annars höf-
um við efnagreint hana. Sýran er
hins vegar það þynnt að það er væn-
legast að eyða henni,“ segir Gunnar
Örn Harðarson, tæknifræðingur hjá
Gámaþjónustunni.
Frétt DV í síðustu viku um að 10
þúsund lítrar af saltsýru væru á lóð
Stálvíkur í Garðabæ hefur orðið þess
valdandi að búið er að fjarlægja eitr-
ið. Sýran var flutt til Sorpu í gær þar
sem henni verður eytt. Með því að
setja sóda í sýruna umbreytist hún í
skaðlaust saltvatn. Frá lóð Stálvíkur
var sýran flutt í sérútbúnum bíl með
safnkeri og í lokuðum sýrukerum.
Meðan skipasmíðastöð Stálvíkur
var í rekstri var sýran notuð til sótt-
hreinsunar á rörum. Frá því aö Stál-
vík varö gjaldþrota um mitt sumar
1990 hefur sýran hins vegar legið
ónotuð í skála við aðalbygginguna.
Iðnlánasjóður keyti eignir fyrirtæk-
isins á uppboði fyrir nokkrum miss-
erum og leigði Gámaþjónustunni að-
stöðu á lóðinni.
Að sögn Jóns Sveinssonar, fyrrum
framkvæmdastjóra Stálvíkur, er það
misskilningior sem kom fram í frétt
DV fyrir helgi að kæruleysislega hafi
verið farið með saltsýruna. Sýran
hafi til dæmis ekki verið geymd í því
kofaskrifli sem mynd birtist af í blað-
inu heldur í sérútbúnum kerskála
við hhð aðalbyggingarinnar. Þá segir
hann að frá fyrsta dégi til þess síð-
asta í starfsemi Stálvíkur hafi sýr-
Tíu þúsund lítrar af saltsýru á lóð Stálvikur í Garðabæ voru fjarlægöir í gær. Sýran var flutt til Sorpu þar sem
henni verður eytt.
unnar verið vandlega gætt. Til dæm-
is hafi eftirlitsaöilar á vegum ríkisins
fylgst reglulega með því aö.farið
væri eftir settum reglum.
Jón segir aö við gjaldþrot fyrirtæk-
isins hafi upplýsingum um saltsýr-
ima verið komið til nýrra umsjónar-
manna. Fram til þessa dags hafi skál-
inn með sýrunni ætíð verði læstur
og einungis tveir menn haft lykil að
DV-mynd S
honum. Þá segir hann að þess hafi
verið vandlega gætt að öll ílát og
tæki sem sýran tengdist væru hrein
til að útiloka hugsanleg slys.
-kaa
Sýran var í traustu
Idagmælir Dagfari
Landsbankinn er sniðugur. Það
má nú segja. Hann sneri bókstaf-
lega á allt samningagengið, hina
bankana svo að ekki sé talað um
sjálfa ríkisstjórnina. Lofaði að
lækka vexti eins og aðrir ef samn-
ingar tækjust í kjaradeilunni og
svíkur svo allt saman þegar hinir
eru búnir að lækka og aöilar vinnu-
markaðarins búnir að spila af sér
með því að lúta samningunum.
Þetta kallar maöur nú að taka
menn í bólinu, enda kominn tími
til. Landsbankinn hefur annað að
gera heldur en að eltast við ein-
hverja nauöaómerkilega kjara-
samninga og Landsbankinn verður
að græða hvað sem aðrir segja.
Launþegar geta samþykkt eitt og
hálft prósent ef þeir vilja og aðrir
bankar geta samþykkt vaxtalækk-
un ef þeir vilja, en Landsbankinn
fer sínu fram. Hann er stór og
sterkur og tekur ekki við fyrirmæl-
um frá neinum. Allra síst þeim sem
eiga hann.
Landsbankinn er ríkiseign.
Landsbankinn er eign þjóðarinnar.
En Landsbankanum er stjórnaö af
bankastjórum og bankaráöi sem
hafa miídu meira vit á bankamál-
um heldur en ríkið eða þjóðin og
bankastjórar Landsbankans ráða
peningum annarra? Það er von að
þeir í bankanum spyrji, því það er
ætlast til aö bankastjóramir og
bankaráðið stjómi Landsbankan-
um þannig að bankinn lifi þessa
samninga af og allar kreppur og
efnahagssveiflur. Það er ætiast til
að bankinn lifi öll gjaldþrot af og
til þess þarf vexti og vexti sem
bankinn hefur efni á að borga.
Nei, Landsbankinn á ekki að taka
við neinum fyrirmælum frá samn-
ingum bláókunnugra manna.
Landsbankinn lækkar vexti þegar
honum sýnist og það var gott hjá
þeim Landsbankamönnum þegar
þeir plötuðu samningamenn og
þóttust ætla að lækka vexti þegar
þeir ætluðu alls ekki að lækka
vexti. Að minnsta kosti ekki strax.
Það segir enginn Sverri Hermanns-
sym fyrir verkum og það segir eng-
inn Kjartani Gunnarssyni fyrir
verkum. Allra síst þeir sem kusu
þá í bankastjóm. Menn mega held-
ur ekki gleyma þvi að þeir Sverrir
og Kjartan voru kosnir af því að
þeir era vanir að svíkja loforð og
hafa þau að engu. Þeir era, jú, ald-
ir upp í póhtík, þar sem ekki tíðk-
ast að efna loforð. Hvers vegna
ættu þeir að byrja á því núna?
Dagfari
Spilað á vextina
því hvaða vaxtakjör gilda í Lands-
bankanum en ekki bankastjórar
annarra banka. Hvað þá verklýðs-
foringjar úti í bæ sem ekki hafa
hundsvit á bankamálum og eru
Landsbankanum óviðkomandi.
Ríkisstjórnin á ekki heldur að vera
þenja sig, enda sitja þar menn sem
hafa ekkert vit á peningamálum
eins og sést á ríkissjóði.
Það er að vísu rétt að Landsbank-
inn lofaði að lækka vexti. Enda
gerði hann það. Hann lækkaði
vexti á því sem ekki skiptir máh
en heldur vöxtunum uppi á þeim
reikingum og skuldabréfum sem
máh skipta. Raunar hefur Lands-
bankinn ekki svikið neitt því aö
hann hefur lækkað vexti eins og
hann -lofaði að gera og hann ætlar
að lækka vexti eins og hann hefur
lofað að gera. Bankinn á bara eftir
að ákveða hvenær það veröi gert,
enda er ákveðið ferli í gangi í þess-
um bankamálum sem enginn skil-
ur nema bankinn sjálfur og þeir
sem stjóma honum. Það er ekki
hægt að trufla þetta ferli segir
formaður bankaráðsins, enda
munu vextir lækka í Landsbankan-
um í tímans rás. Það er að segja
þegar hann er búinn að græða nógu
mikiö á vaxtamuninum.
Hingað th hafa aðilar vinnu-
markaðarins ákveðið kaup og kjör
á vinnumarkaðnum. Enda eru það
vinnuveitendur sem greiða launin
og launþegar sem taka við þeim.
Það er verið að semja um vinnu-
framlag þeirra sem þiggja það og
þeirra sem veita það. Það hefur
aldrei áður komið fyrir að aðhar
viiinumarkaðarins setjist niður th
að semja um vexti á skuldabréfum
og peningum sem þeir eiga ekki
nokkum skapaðan hlut í. Lands-
bankinn er í þeirri nýstárlegu
sitúasjón að einhverjir menn úti í
bæ eru að semja um það hvaða
vextir eigi að ghda á peningum sem
bankinn hefur með höndum. Era
vinnuveitendur og verkalýðsfor-
ingjar orðnir bankastjórar í Lands-
bankanum? Hvaðan hafa þeir feng-
ið umboð til aö semja um vexti á